Zojuist lees ik over een “promo filmpje” waarin fijn Eindhoven, met zelfs de burgemeester erin ‘acterend’ mensen een fijn (kerst-/?)gevoel moet geven. Ook de succesvolle events “DDW en GLOW” zijn weer achter de rug; koopzondagen zijn in december zelfs voortaan vanaf acht uur s ochtends te bezoeken. Er worden door vele partijen internationale artikelen in gerenommeerde kranten aangehaald om te tonen dat Eindhoven echt geweldig is. Kortom; wereldstad, ECONOMISCH gesproken! De kernwoorden hangen figuurlijk aan de gevel; design, innovatie. Liefst in neon en hoofdletters. En het profiel wordt ook nog eens extra benadrukt door nog meer geld aan citymarketing uit te geven. Daar waar andere steden in ons land, m.n. in de randstad “overlopen” wil Eindhoven maar al te graag mensen de stad in krijgen.
Tegelijkertijd lees ik in het dagblad van deze regio wekelijks, zelfs dagelijks tegenwoordig de “leefbaarheid” en het onder druk staan van deze leefbaarheid. Ook zie ik een repressief beleid; er wordt gesproken over overlastgevers. Er wordt gesproken over gebiedsverboden. We hebben kunnen lezen dat drugscriminaliteit en aanverwante zaken, zoals afval in woonwijken wordt geparkeerd… Ook zoveel overvallen en mensen die bedreigd en beroofd worden. Ouderen die hun huis moeizamer uit durven. Afgelopen zomer nog een persoon die dagenlang dood in haar huis lag. Kortom, een tegengesteld beeld met bovenstaande. En ja, ongetwijfeld inherent aan een “stad”. De burgemeester heeft het over dreiging van een “urban jungle”…
Een gemeenteraad die maar door rommelt en geld en bezuiniging boven “zorg op maat” lijkt te stellen. Getuige de tekorten in het Sociaal Domein en de twijfelachtige ‘eer’ van WIJeindhoven hierin (omhooggehouden door de afdeling Communicatie van henzelf), zou het goed zijn die organisatie die behoorlijk monopolistische trekken begint te vertonen eens kritisch tegen het licht te houden.
Want… door deze organisatie de hand boven het hoofd te houden (ooit opgericht vanwege bezuinigingen en nu een van de grootste kostenposten, die ook politiek weer wordt afgewimpeld op de klantgroepen “statushouders en bijstandsgerechtigden”; in de wetenschap dat deze politieke stigmatisering overgenomen wordt door hiervoor ontvankelijke ontevreden burgers met intolerantie dientengevolge hebbende); ik mis daarin de reflectie van de voornoemde instantie, die deze mensen toch juist op weg dient te helpen zodat ze niet vervallen in specialistische( r) hulp?…). Immers, vanwege de chaos in het Sociaal domein en de termen die geen taboe meer lijken, budgetplafonds etc. worden andere organisaties in het sociale domein voor een groot deel onder vuur genomen, subsidies afgepakt of sterk verminderd en andere ondernemers worden samen met hun klantenbestand zonder omzien in de prullenbak gesmeten. Zelfs over de stadsgrens stond er een wethoudster van een randgemeente op om haar ongenoegen in het regionale dagblad te uiten.
En tegelijkertijd worden deze (voormalige) cliënten als “overlastgevers, lastposten, kostenposten” opgevoerd. Ergens gaat iets grandioos mis. En m.i. in de bejegening en menselijkheid en de menselijke waarden, waar in deze stad op de een of andere manier de handen heeft afgetrokken en ook hier weer geldelijke “waarde” op geplakt heeft. Geheel in de landelijke lijn. Marktwerking en geldelijk gewin voor de medemenselijke benadering.
Maar… duidelijk moge zijn dat hierdoor de verminderde leefbaarheid, ondanks talloze belangeloze vrijwillige handen, die bergen verzetten, toch vergroot wordt. En daarbij geef je een klap in het gezicht van mensen die werkzaam zijn in welzijn! Deze mensen krijgen in plaats van waardering een bezuiniging opgelegd. Beroepskrachten dienen dan maar te worden vervangen door vrijwilligers en / of organisaties dienen maar te zien hoe ze e.e.a. rondkrijgen… dit strookt zo NIET met de “successtory” die wordt verteld door de commerciële partijen die van Eindhoven een “booming city” wensen te maken…. Die zich bezighouden met Brainport, start up en nog meer van dit soort Engelse termen, om de inhoud vooral niet te concreet te laten zijn…
Mijn devies; kijk eens verder dan short term, korte termijn ten gelde maken van de stad/het centrum, maar kijk eens over je kleuren heen en zorg dat de stad, de wijken inclusief EN DE INWONERS DIE DE STAD MAKEN hier ook in kunnen blijven wonen; voorzien van de noodzakelijke zorg. Verblijvend in goede gezondheid en welbevinden! Kijk om naar de generatie(s) die Eindhoven groot hebben gemaakt; en geef hen waardige zorg en dat doet men niet door “koehandel” te drijven. Te bepalen VOOR hen, met dubbele agenda’s!
Maar stel je prioriteiten. Laat als burgemeester ook eens meer je hart spreken en ga zonder camera’s ook eens de straat op, naar mensen die getroffen worden door overval of die in armoede verkeren. Help hen ook eens achter de schermen verder. Nee, het levert je niet meteen een mooi artikel op, maar op termijn wel wat meer respect en geloofwaardigheid, waardering. Immers, respect krijg je niet, die dien je te verdienen. Maar idem geldt voor de wethoud(st)ers; ga ook eens buiten het zicht van de grote publieke sferen en beeltenissen op bezoek en toon oprecht je zorg. Niet alleen voor je column, of in jury’s bij events. Kijk wat je aan prioriteiten verschuiven kan om de stad ook buiten het centrum inwonersvriendelijk maakt/houdt. Schuif eens aan, steek je handen uit de mouwen en trotseer de burger die niet direct jouw achterban is. Ga in gesprek en kom terug op verbeterpunten. En biedt IEDERE inwoner een mogelijkheid tot inwonerstevredenheidsonderzoeken!
Ja, het verlangt wel wat “reflectie, durf, lef, en kwetsbaarheid en verantwoordelijkheidsbesef” en juist dat is de laatste tijd door overheden en veel grote organisaties aan de kant gelegd, want dit belemmert vaak de grootse zaken waar men zich mee bezighoudt. En wat als iets dan “faalt” (neem bijv. de parkeergarage bij Ehv Airport)… Dan wil je toch zeker niet diegene zijn die aansprakelijk is of wordt gehouden. Immers het zou wel eens je failliet kunnen betekenen (geld). Althans, zo is het zakelijk. Maar hoe zit dat politiek gezien, als niemand de verantwoordelijkheid durft te nemen toe te geven? En hoe anders was/is het, als er mensenlevens mee gemoeid waren/zijn?
Wat is ondernemen als je het risico afwendt op anderen dan jezelf? Wat betekent dan “aandeel in succes” als je niet verantwoordelijkheid neemt bij falen? Dan verwordt “aandeel” tot een risicoloos laf snel geld verdienen, zonder rekening te hoeven houden met andere partijen dan je eigen belang. Wat doet het met burgers, als men het voorbeeld vanuit politiek en overheid krijgt dat niemand meer de eindverantwoordelijkheid neemt/voelt?! Hoe reageert de burger op je, als bewindspersoon als je met een andere kwestie dan een geldkwestie een beroep wilt doen op diezelfde burger, die bij belangrijke kwesties buiten beeld gehouden wordt (door o.a. politieke ingrepen) maar wel de lasten mag dragen. Hoe serieus en belangrijk acht hij/zij jouw woord op momenten waarop verbinding juist hard verlangd wordt, ten einde leefbaarheid te waarborgen en beschermen?! Hoe ontvankelijk wordt diezelfde burger hierdoor voor goedkoop populisme; makkelijke oplossingen roepen, voor complexe(re) problematiek. Het mensen naar de mond praten om met dubbele agenda stemmen te winnen? Het “spinnen” van zo’n populist, opdat hij/zij steeds meer grond onder de voeten krijgt, door bij de juiste evenementen met juiste (van social media geplukte) ‘boodschap’ aan te komen, om de agenda van diens achterban erdoor te krijgen…
Kortom wees u allen bewust van hoe het niet laten liggen van verantwoordelijkheden en heb oog en oor voor de dagelijkse samenleving en beproevingen die daar zijn aan te pakken, te adresseren en hieraan te werken, in het volle besef en in volle verantwoording!
Marcus040
.png)