Poliflw

De fracties van VVD en WaterlandNatuurlijk van de gemeenteraad van Waterland bereiden naar aanleiding van de kick-off sessie over de bestuurlijke toekomst van Waterland vragen voor aan het College. De twee fracties hebben goede antwoorden nodig, willen ze bereid zijn in de raadsbrede klankbordgroep te blijven zitten. Op dit moment dreigt het beeld te ontstaan, dat de consultatie van de inwoners een wassen neus wordt.

Met de kickoff-sessie werd enkele weken terug een begin gemaakt met de consultatie van de inwoners over de vraag “zelfstandig blijven of fuseren”.  Anders dan in deze fase afgesproken was, heeft het college deze vraag niet open en neutraal neergezet. En dat kan inwoners van Waterland het gevoel geven dat de consultatie weinig te betekenen heeft.

Hoewel de verantwoordelijke wethouder en de burgemeester de toehoorders verzekerden, dat er nog geen beslissing is genomen, was de presentatie scheef. Dat zat niet zozeer in wat de 2 collegeleden zelf gezegd hebben, maar wel in het optreden op deze avond van een burgemeester van een fusiegemeente met meer dan maar liefst 20 kernen. Vol trots vertelde deze dame dat er door een fusiegemeente dingen tot stand kwamen, die voor de fusie niet mogelijk waren gebleken. Dat gaf naar het oordeel van de 2 fracties een vertekend beeld, nu immers bestuurskracht niet zozeer af hangt van de schaal van een gemeente, als wel van de kwaliteit van de bestuurders en de verhoudingen in een gemeenteraad.

Nu de consultaties van de bewoners met de dorps -en kernraden op maandag 13 mei van start gaan, willen de fracties de eerstvolgende besluitvormende raadsvergadering het college bevragen. Doel daarvan zal zijn buiten twijfel te stellen, dat deze consultaties de dit najaar te nemen beslissing inderdaad kunnen beïnvloeden.

Weinig bekend is, dat het regeringsbeleid recent is aangepast. Bij de vraag naar fusie of niet is de mening van de gemeenten zelf nu veel belangrijker geworden. Dat is een reden te meer om de inwoners op te roepen om de bijeenkomsten bij te wonen die de gemeenten deze 2 maanden in de kernen organiseert. En om zich dan ook te laten horen.

Beleidstandpunt WaterlandNatuurlijk over het Galgeriet

Nu het Stadsdebat over het Galgeriet heeft plaats gevonden, is het tijd voor de politiek om tot standpunten te komen over hoe het Galgeriet tot woonwijk moet worden. WaterlandNatuurlijk komt nu met zijn visie, om effectief mee te kunnen doen in dat gesprek.

1. Project Galgeriet moet voort en werken in 3 fases is uitgangspunt

De gemeenteraad van Waterland is unaniem voorstander van de ontwikkeling van het Galgeriet tot een volwaardige wijk. De raad gaat het de komende maanden nog hebben over stedenbouwkundige eisen, bestemmingsplan en grondexploitatie. Werken in 3 fasen bij het tot stand brengen van de wijk betekent enerzijds dat de ontwikkeling overzichtelijk blijft en anderzijds dat er niet te vaak en in te veel detail bestuurlijke drukte ontstaat. Ook dient tenminste per fase een afrekening opmaken en afwerken het belang van de gemeente. Streven naar ruim 600 woningen is ok, mits dat gebeurt binnen de hierna genoemde voorwaarden. Daarbij telt, dat het volgens het college gaat om rond  580 woningen, met voorts rond de 40 kleinere units voor jongerenwoningen.Fase 1: 40% sociaal en 10% sociaal plus

2. Fase 1: 40% sociaal en 10% sociaal plus

De gemeente moet in het contact met de commerciële partners stevig waarborgen, dat de sociale woondoelstellingen ook worden gehaald. Eerst met een lager percentage sociaal werken is niet in het belang van de bewoners, die met reden urgentie ervaren bij het tot stand komen van sociale bouw. In fase 1 moet de gemeente daarom wat “strenger” zijn en niet de gebruikelijke “30 sociaal en 10 sociaal plus ( 30/10)” claimen, maar wat hoger gaan zitten: 40/10. Later is dan wat duurdere bouw mogelijk, omdat de 30/10 norm voor het totale gebied geldt. Aannemers die vertrouwen hebben in het project kunnen daar geen bezwaar tegen maken.P

3. Benutting instrument “sociale erfpacht” om sociale woningen ook sociaal te houden

Van andere gemeenten valt te leren hoe er voor te zorgen, dat sociale woningen niet al te makkelijk door verkoop aan hun bestemming worden onttrokken. De fracties van PvdA, VVD en WaterlandNatuurlijk hebben daarvoor het voorstel gedaan gemeentelijke grond in erfpacht uit te geven om op te bouwen. Dat maakt het mogelijk om via de heffing van erfpacht mensen die niet (meer) aantonen over een voldoende bescheiden inkomen te beschikken, te ontmoedigen in zo een woning te komen of blijven. WN meent, dat dit instrument en/of een ander overtuigend middel moet worden ingezet om het ontstaan van scheef wonen tegen te gaan en de woningen sociaal te houden. Eenvoudige “kettingbedingen” volstaan

4. Geen hotel, wel jongerenwoningen

Aan een hotel op het Galgeriet is volgens WaterlandNatuurlijk geen behoefte.  Dat te meer, nu de gemeente zich inzet voor de ontwikkeling van het Mirror Hotel op het Hemmeland. Een project dat overigens al jaren lijdt onder gebrek aan bestuurlijke slagvaardigheid. Een dergelijk type gebouw op het Galgeriet  zou zich beter lenen voor jongerenwoningen: sowieso een prioriteit.

5. Supermarkt: maximaal 1200 vierkante meter

Het vestigen van een supermarkt in deze wijk is redelijk. En dat bouwt ook voort op wat  de gemeente daar – na heel veel gedoe – over heeft gezegd.  De omvang ervan kan 1200 vierkante totaal meter zijn; vloeroppervlak inclusief de muren. Dat maakt een stevige vestiging mogelijk, maar brengt tevens een gezonde grens aan in de hoeveelheid oppervlak die aan woningbouw moet worden onttrokken. Voor de winkel zelf en de parkeerruimte. Iets wat er nog meer toe doet, als de bouwhoogte binnen redelijke perken wordt gehouden. Ook blijven de verkeersbewegingen dan wat geringer in aantal dan bij een grotere winkel.

6. Ruimte voor wijkleven en cultuur

Er ontstaat een volwaardige wijk. Dat legitimeert ook het scheppen van een ruimte met het karakter van iets als een dorpshuis en cultureel centrum. Dat ook voor koor –en verenigingsleven: men denke aan Con Brio en bijvoorbeeld toneelverenigingen.

7. Aansluiting bij het stadsbeeld van Monnickendam

In de presentaties door het College van B&W is de indruk gewekt, dat op zaken als aanzicht door steensoorten/bouwmaterialen, kleurgebruik, groenvoorziening, variatie in bouwhoogtes en type bouwwerken (verfijnder, meer robuust), relatie met het water,  zichtlijnen en verkeersbewegingen, een goede focus bestaat. Ook wordt gepoogd om de visuele aansluiting met de rest van Monnickendam passend te maken. Daar zal de gemeente  strak op moeten sturen.  Dit betekent onder meer, dat de maximale  bouwhoogte geen 27 meter mag worden.  18 meter (6 verdiepingen of 5 plus een kap) is voldoende. Een “Almere-aanzicht” vanaf land of water past niet bij Monnickendam.  De maximale hoogte mag wat WaterlandNatuurlijk betreft op een viertal plaatsen ontstaan, en dan niet aan de kant van het Prooyen. En wel als accent in een gevarieerd aanzicht.

8. Gasloos bouwen en benutting van de warmte van het water rondom, alsmede van zonnepanelen

Reële verdeling opbrengst tussen ontwikkelaars en gemeente; geen “zakkenvulproject” voor wie dan ook

9. Reële verdeling opbrengst tussen ontwikkelaars en gemeente; geen “zakkenvulproject” voor wie dan ook

De inwoners van Waterland zullen zeker in de bouwperiode voor wat hinder verdraagzaam moeten zijn. Dat is beter uit te leggen met een passende opbrengst voor de gemeenschap. En die ontstaat bij gezond tegenspel ten opzichte van de commerciële partijen.

10. Geen verdere risico acceptatie door de gemeente; de bestaande en forse kredieten die de Raad tot en met oktober 2018 beschikbaar stelde zijn het kader

Dit uitgangspunt betreft financiële discipline. De gemeente moet – zeker nu – op zijn geld passen en geen verdere risico’s nemen.

11. Het Hemmeland blijft verder in tact

Bij het circusterrein blijft in de komende jaren tegen de dijk wel plaatsing van de milieustraat denkbaar.

Beleidstandpunt WaterlandNatuurlijk over het Galgeriet

Nu het Stadsdebat over het Galgeriet heeft plaats gevonden, is het tijd voor de politiek om tot standpunten te komen over hoe het Galgeriet tot woonwijk moet worden. WaterlandNatuurlijk komt nu met zijn visie, om effectief mee te kunnen doen in dat gesprek.

1. Project Galgeriet moet voort en werken in 3 fases is uitgangspunt

De gemeenteraad van Waterland is unaniem voorstander van de ontwikkeling van het Galgeriet tot een volwaardige wijk. De raad gaat het de komende maanden nog hebben over stedenbouwkundige eisen, bestemmingsplan en grondexploitatie. Werken in 3 fasen bij het tot stand brengen van de wijk betekent enerzijds dat de ontwikkeling overzichtelijk blijft en anderzijds dat er niet te vaak en in te veel detail bestuurlijke drukte ontstaat. Ook dient tenminste per fase een afrekening opmaken en afwerken het belang van de gemeente. Streven naar ruim 600 woningen is ok, mits dat gebeurt binnen de hierna genoemde voorwaarden. Daarbij telt, dat het volgens het college gaat om rond  580 woningen, met voorts rond de 40 kleinere units voor jongerenwoningen.Fase 1: 40% sociaal en 10% sociaal plus

2. Fase 1: 40% sociaal en 10% sociaal plus

De gemeente moet in het contact met de commerciële partners stevig waarborgen, dat de sociale woondoelstellingen ook worden gehaald. Eerst met een lager percentage sociaal werken is niet in het belang van de bewoners, die met reden urgentie ervaren bij het tot stand komen van sociale bouw. In fase 1 moet de gemeente daarom wat “strenger” zijn en niet de gebruikelijke “30 sociaal en 10 sociaal plus ( 30/10)” claimen, maar wat hoger gaan zitten: 40/10. Later is dan wat duurdere bouw mogelijk, omdat de 30/10 norm voor het totale gebied geldt. Aannemers die vertrouwen hebben in het project kunnen daar geen bezwaar tegen maken.P

3. Benutting instrument “sociale erfpacht” om sociale woningen ook sociaal te houden

Van andere gemeenten valt te leren hoe er voor te zorgen, dat sociale woningen niet al te makkelijk door verkoop aan hun bestemming worden onttrokken. De fracties van PvdA, VVD en WaterlandNatuurlijk hebben daarvoor het voorstel gedaan gemeentelijke grond in erfpacht uit te geven om op te bouwen. Dat maakt het mogelijk om via de heffing van erfpacht mensen die niet (meer) aantonen over een voldoende bescheiden inkomen te beschikken, te ontmoedigen in zo een woning te komen of blijven. WN meent, dat dit instrument en/of een ander overtuigend middel moet worden ingezet om het ontstaan van scheef wonen tegen te gaan en de woningen sociaal te houden. Eenvoudige “kettingbedingen” volstaan

4. Geen hotel, wel jongerenwoningen

Aan een hotel op het Galgeriet is volgens WaterlandNatuurlijk geen behoefte.  Dat te meer, nu de gemeente zich inzet voor de ontwikkeling van het Mirror Hotel op het Hemmeland. Een project dat overigens al jaren lijdt onder gebrek aan bestuurlijke slagvaardigheid. Een dergelijk type gebouw op het Galgeriet  zou zich beter lenen voor jongerenwoningen: sowieso een prioriteit.

5. Supermarkt: maximaal 1200 vierkante meter

Het vestigen van een supermarkt in deze wijk is redelijk. En dat bouwt ook voort op wat  de gemeente daar – na heel veel gedoe – over heeft gezegd.  De omvang ervan kan 1200 vierkante totaal meter zijn; vloeroppervlak inclusief de muren. Dat maakt een stevige vestiging mogelijk, maar brengt tevens een gezonde grens aan in de hoeveelheid oppervlak die aan woningbouw moet worden onttrokken. Voor de winkel zelf en de parkeerruimte. Iets wat er nog meer toe doet, als de bouwhoogte binnen redelijke perken wordt gehouden. Ook blijven de verkeersbewegingen dan wat geringer in aantal dan bij een grotere winkel.

6. Ruimte voor wijkleven en cultuur

Er ontstaat een volwaardige wijk. Dat legitimeert ook het scheppen van een ruimte met het karakter van iets als een dorpshuis en cultureel centrum. Dat ook voor koor –en verenigingsleven: men denke aan Con Brio en bijvoorbeeld toneelverenigingen.

7. Aansluiting bij het stadsbeeld van Monnickendam

In de presentaties door het College van B&W is de indruk gewekt, dat op zaken als aanzicht door steensoorten/bouwmaterialen, kleurgebruik, groenvoorziening, variatie in bouwhoogtes en type bouwwerken (verfijnder, meer robuust), relatie met het water,  zichtlijnen en verkeersbewegingen, een goede focus bestaat. Ook wordt gepoogd om de visuele aansluiting met de rest van Monnickendam passend te maken. Daar zal de gemeente  strak op moeten sturen.  Dit betekent onder meer, dat de maximale  bouwhoogte geen 27 meter mag worden.  18 meter (6 verdiepingen of 5 plus een kap) is voldoende. Een “Almere-aanzicht” vanaf land of water past niet bij Monnickendam.  De maximale hoogte mag wat WaterlandNatuurlijk betreft op een viertal plaatsen ontstaan, en dan niet aan de kant van het Prooyen. En wel als accent in een gevarieerd aanzicht.

8. Gasloos bouwen en benutting van de warmte van het water rondom, alsmede van zonnepanelen

Reële verdeling opbrengst tussen ontwikkelaars en gemeente; geen “zakkenvulproject” voor wie dan ook

9. Reële verdeling opbrengst tussen ontwikkelaars en gemeente; geen “zakkenvulproject” voor wie dan ook

De inwoners van Waterland zullen zeker in de bouwperiode voor wat hinder verdraagzaam moeten zijn. Dat is beter uit te leggen met een passende opbrengst voor de gemeenschap. En die ontstaat bij gezond tegenspel ten opzichte van de commerciële partijen.

10. Geen verdere risico acceptatie door de gemeente; de bestaande en forse kredieten die de Raad tot en met oktober 2018 beschikbaar stelde zijn het kader

Dit uitgangspunt betreft financiële discipline. De gemeente moet – zeker nu – op zijn geld passen en geen verdere risico’s nemen.

11. Het Hemmeland blijft verder in tact

Bij het circusterrein blijft in de komende jaren tegen de dijk wel plaatsing van de milieustraat denkbaar.

De algemene beschouwingen zijn, zoals altijd, hét moment om zowel terug als vooruit te kijken.

Laten we beginnen met terugkijken:

Afgelopen voorjaar waren de verkiezingen voor een nieuwe gemeenteraad.

Een prachtige opkomst. Er viel ook echt wat te kiezen.

Veel onderwerpen hielden de inwoners bezig.

 Ophalen van de afvalstromen, of zoals tegenwoordig genoemd wordt, grondstoffen.

 De ontwikkelingen op het Galgeriet

 De financiële positie van de gemeente.

 En zeker niet te vergeten het al dan niet zelfstandig blijven van onze gemeente

Over dit laatste punt hebben verschillende partijen zich vooraf ook duidelijk uitgesproken, zowel in de debatten tijdens de raadsvergaderingen als ook bij de verkiezingsdebatten in de verschillende kernen.

Deze laatste debatten waren ook bij omroep Pim te volgen en dat werd ook massaal gedaan.

Bij één debat was helaas de omroep niet aanwezig. Daardoor zijn er ook geen opnames om terug te kijken. En laat nu juist tijdens dát debat de woordvoerder van het CDA klip en klaar aangeven dat zij staan achter het zelfstandig blijven van Waterland.

WN is daarom ook zeer teleurgesteld over het vervolg van de coalitieonderhandelingen. Met een klinkende overwinning van ruim 170% hadden wij graag meegedaan in een nieuw te vormen college.

Echter juist op het onderwerp behouden van de zelfstandigheid konden het CDA en WN elkaar niet vinden.

Dus voor de fractie van WN betekent dit terug naar de oppositiebank.

Ook nu blijven wij constructief doch kritisch meedenken.

Vlak voor de verkiezingen bleek dat de gemeente er financieel veel minder goed voorstaat dan eerder gedacht. Eind 2013 hadden wij nog een reserve van 12 miljoen. Nu we de begroting voor 2019 bespreken neemt het bedrag alleen maar verder af tot nog maar iets meer dan €3,5 miljoen. Opvallend is dat dit ook het bedrag is dat gevraagd wordt voor een nieuwe gemeentewerf.

Waar is al dat geld gebleven? Heeft de burger hier veel voor teruggezien?

Voor ons ligt de begroting voor het komende jaar.

Is er al duidelijkheid over het oplossen van de zo vlak voor de verkiezingen geconstateerde tekorten?

Nee.

Maakt het college even pas op de plaats?

Wederom nee.

Er worden grote bedragen uitgegeven: renovatie van de Bolder, verplaatsen van de gemeentewerf en de milieustraat, renovatie en deels nieuwbouw van de Havenrakkers in Broek.

Allemaal legitieme zaken, maar de ambities zijn wel erg hoog. Dit college wil graag het beste jongetje van de klas zijn en trekt daarvoor flink de portemonnee. Veel van de kosten zijn duurzaamheidsmaatregelen en dan beduidend meer dan wat wettelijk noodzakelijk is.

Wat WN betreft is dat, gezien de onduidelijke financiële situatie niet verantwoord. Of is het juist de bedoeling? Is dit een opmaat naar fusie. Immers een gemeente die het financieel niet kan bolwerken zal op moeten gaan in een groter geheel.

Voor ons en onze kiezers het nachtmerrie scenario. Bij veel inwoners was de vorige fusie, in 1991, al een brug te ver.

Het mag dus duidelijk zijn dat WN niet akkoord kan gaan met een gemeentelijke herindeling, tenzij er héél duidelijk is dat er absoluut géén andere mogelijkheid is.

Onder “geen andere mogelijkheid” verstaan wij duidelijk niet een door inadequaat beleid veroorzaakt financieel tekort.

Wij volgen dan ook kritisch de onderzoeken die dit college gaat doen.

Wij vragen wel om in de onderzoeken de mening van de inwoners mee te nemen en dan niet alleen een selecte groep, nee alle inwoners moeten zich kunnen uitspreken.

“Genomen raadsbesluiten worden in de nieuwe collegeperiode gerespecteerd” staat er te lezen in de aanbiedingsbrief van de begroting 2019.

Wat een gotspe! Ik zeg zebrapaden plus de beloofde subidie aan de dorpshuizen en paracommerciele instellingen.

Dit college draait haar hand niet om voor een paar miljoen extra voor scholen, de Bolder, een nieuwe gemeentewerf voor €3,5 miljoen, milieustraat en het Galgeriet. Op zich legitieme doelen maar wat minder luxe kan best. Voor de zebrapaden geen €22.000 en voor de instellingen geen €8.000. Het is overigens nog maar de vraag of het terugbrengen van de zebrapaden echt €22.000 moet kosten.

Als een raadsbesluit “technischs onuitvoerbaar” is dan respecteer je als college dat er een raadsuitspraak ligt. Dan kom je terug naar de raad met een voorstel wat wel kan. Nee, dit college zet de dorpshuizen en de instellingen in de kou. En dit moet de raad lezen in de begroting. Niks terugkoppelen.

Hoe betrouwbaar zijn partijen die eerst de motie mee indienen en nu, in een nieuwe samenstelling, hun eigen motie afvallen? In de politiek bestaat daar één woord voor.

Dan de voorliggende begrotingsstukken: Deze Raad toont zich flexibel in de aanpak om tot een vastgestelde begroting te komen. Maar koos geen proces met op voorhand een tweevoudige voorbereidende bespreking. Het college beperkte zich, al was anders afgesproken tussen de fractievoorzitters, tot een technische voorlichtingsavond, waar naar ons oordeel geen behoefte aan was. We vinden een grondig beleidsgesprek nodig. De vraag is dan ook aan elk van de coalitiefracties waarom er anders, dan afgsproken met de factievooritters is gehandeld. Is hier door iets of iemand druk uitgeoefend?

De antwoorden op onze vragen en het bezuinigingsmemo vormen de slechtste prestatie die we voor dat doel ooit kregen van enig college. Waarom zo veel vragen onbeantwoord gelaten of ontweken? Op ongeveer 47 van de 213 vragen kwam geen antwoord: en dan gaat het slechts sporadisch om techniek maar om beleid, het politieke beleid. Waarom een memo met bezuinigingen zonder een toelichting, ook geen nagezonden toelichting? Dat willen we graag van het College weten.

Voorts: we lezen in de antwoorden, dat elke begroting een momentopname is. Technisch is dat juist.

Als wij vragen stellen over aantal woningen dat gerealiseerd moet gaan worden blijft het college opvallend genoeg het C-veld op Marken noemen. Terwijl op het moment van beantwoording toch al bekend was dat de ontwikkelaar zich heeft teruggetrokken. Hoe realistisch zijn de cijfers in de stukken? Heeft het college voor de antwoorden wel het juiste moment gekozen?

Wat wij bij deze momentopname niet terugvinden zijn toch flinke bestedingen die het college aan de raad heeft voorgesteld, zoals de €3,5 miljoen voor de gemeentewerf.

Het college rekent zich mogelijk rijk met de verwachte opbrengsten voor het Galgeriet. In de beantwoording legt u bij verschillende ontwikkelingen een duidelijke relatie met deze opbrengsten. Ik noem de renovatie van de sportvelden en sporthal.

Een belangrijk onderwerp voor onze inwoners is de aangekondigde verhuizing van de milieustraat. Tijdelijk was het uitgangspunt. Maar wat blijkt nu? Ineens zijn alle opties over de definitieve locatie open. WaterlandNatuurlijk heeft hier al voor gewaarschuwd. Weg is weg. Krijgen wij gelijk? Dat weten we pas over 5 jaar en dan is het hopelijk niet te laat.

Is het geen zaak om allereerst de algemene reserve weer op peil te brengen. Iedere burger weet dat je te allen tijde een appeltje voor de dorst moet hebben. Waarom dit college dan niet?

Het getuigt niet van bestuurskracht als er geen voorstellen op tafel liggen om de ontstane tekorten op bv het sociaal domein terug te dringen. Dit geeft ook heel veel onzekerheid bij onze inwoners. Hoe wordt dit opgelost? Krijgen zij nog wel de zorg die zij nodig hebben?

Op het moment dat aan de raad werd meegedeeld dat er tekorten waren is er gevraagd of 2018 geen verloren jaar ging worden. Welnu WaterlandNatuurlijk vraagt zich serieus af of ook 2019 geen verloren jaar gaat worden.

Na ingrijpen van de provincie zijn er ineens wel bezuinigingsvoorstellen op tafel gekomen. Knap werk van de ambtelijke organisatie. Al is er geen duidelijke invulling gegeven in hoe en waar we precies kunnen bezuinigen. Dat is duidelijk een taak van de politiek en niet van de ambtenaren.

De ambtenaren die hier het ondersteunende werk bij doen, verdienen meer nog dan in andere jaren complimenten. Daar zit in elk geval slagvaardigheid genoeg.

De politiek maakt de keuzes. Dus college, waarom is er nog geen concreet voorstel over hoe, waar en hoeveel u denkt te kunnen bezuinigen?

Een begroting vaststellen waarin weinig tot geen concrete voorstellen liggen tot bezuiniging getuigt niet van bestuurskracht. Komt een vrijwillige keuze om zelfstandig te blijven hierdoor niet in gevaar?

Hoe ziet het college dit en ook hoe zien de coalitiepartijen dit?

De conclusie van WaterlandNatuurlijk mag duidelijk zijn. Het college krijgt voor deze begroting geen voldoende. Het is nog maar de vraag of u overgaat.

Wij laten het van de inhoudelijke behandeling en beantwoording van de politieke vragen afhangen of wij vóór deze begroting kunnen stemmen.

De algemene beschouwingen zijn, zoals altijd, hét moment om zowel terug als vooruit te kijken.

Laten we beginnen met terugkijken:

Afgelopen voorjaar waren de verkiezingen voor een nieuwe gemeenteraad.

Een prachtige opkomst. Er viel ook echt wat te kiezen.

Veel onderwerpen hielden de inwoners bezig.

 Ophalen van de afvalstromen, of zoals tegenwoordig genoemd wordt, grondstoffen.

 De ontwikkelingen op het Galgeriet

 De financiële positie van de gemeente.

 En zeker niet te vergeten het al dan niet zelfstandig blijven van onze gemeente

Over dit laatste punt hebben verschillende partijen zich vooraf ook duidelijk uitgesproken, zowel in de debatten tijdens de raadsvergaderingen als ook bij de verkiezingsdebatten in de verschillende kernen.

Deze laatste debatten waren ook bij omroep Pim te volgen en dat werd ook massaal gedaan.

Bij één debat was helaas de omroep niet aanwezig. Daardoor zijn er ook geen opnames om terug te kijken. En laat nu juist tijdens dát debat de woordvoerder van het CDA klip en klaar aangeven dat zij staan achter het zelfstandig blijven van Waterland.

WN is daarom ook zeer teleurgesteld over het vervolg van de coalitieonderhandelingen. Met een klinkende overwinning van ruim 170% hadden wij graag meegedaan in een nieuw te vormen college.

Echter juist op het onderwerp behouden van de zelfstandigheid konden het CDA en WN elkaar niet vinden.

Dus voor de fractie van WN betekent dit terug naar de oppositiebank.

Ook nu blijven wij constructief doch kritisch meedenken.

Vlak voor de verkiezingen bleek dat de gemeente er financieel veel minder goed voorstaat dan eerder gedacht. Eind 2013 hadden wij nog een reserve van 12 miljoen. Nu we de begroting voor 2019 bespreken neemt het bedrag alleen maar verder af tot nog maar iets meer dan €3,5 miljoen. Opvallend is dat dit ook het bedrag is dat gevraagd wordt voor een nieuwe gemeentewerf.

Waar is al dat geld gebleven? Heeft de burger hier veel voor teruggezien?

Voor ons ligt de begroting voor het komende jaar.

Is er al duidelijkheid over het oplossen van de zo vlak voor de verkiezingen geconstateerde tekorten?

Nee.

Maakt het college even pas op de plaats?

Wederom nee.

Er worden grote bedragen uitgegeven: renovatie van de Bolder, verplaatsen van de gemeentewerf en de milieustraat, renovatie en deels nieuwbouw van de Havenrakkers in Broek.

Allemaal legitieme zaken, maar de ambities zijn wel erg hoog. Dit college wil graag het beste jongetje van de klas zijn en trekt daarvoor flink de portemonnee. Veel van de kosten zijn duurzaamheidsmaatregelen en dan beduidend meer dan wat wettelijk noodzakelijk is.

Wat WN betreft is dat, gezien de onduidelijke financiële situatie niet verantwoord. Of is het juist de bedoeling? Is dit een opmaat naar fusie. Immers een gemeente die het financieel niet kan bolwerken zal op moeten gaan in een groter geheel.

Voor ons en onze kiezers het nachtmerrie scenario. Bij veel inwoners was de vorige fusie, in 1991, al een brug te ver.

Het mag dus duidelijk zijn dat WN niet akkoord kan gaan met een gemeentelijke herindeling, tenzij er héél duidelijk is dat er absoluut géén andere mogelijkheid is.

Onder “geen andere mogelijkheid” verstaan wij duidelijk niet een door inadequaat beleid veroorzaakt financieel tekort.

Wij volgen dan ook kritisch de onderzoeken die dit college gaat doen.

Wij vragen wel om in de onderzoeken de mening van de inwoners mee te nemen en dan niet alleen een selecte groep, nee alle inwoners moeten zich kunnen uitspreken.

“Genomen raadsbesluiten worden in de nieuwe collegeperiode gerespecteerd” staat er te lezen in de aanbiedingsbrief van de begroting 2019.

Wat een gotspe! Ik zeg zebrapaden plus de beloofde subidie aan de dorpshuizen en paracommerciele instellingen.

Dit college draait haar hand niet om voor een paar miljoen extra voor scholen, de Bolder, een nieuwe gemeentewerf voor €3,5 miljoen, milieustraat en het Galgeriet. Op zich legitieme doelen maar wat minder luxe kan best. Voor de zebrapaden geen €22.000 en voor de instellingen geen €8.000. Het is overigens nog maar de vraag of het terugbrengen van de zebrapaden echt €22.000 moet kosten.

Als een raadsbesluit “technischs onuitvoerbaar” is dan respecteer je als college dat er een raadsuitspraak ligt. Dan kom je terug naar de raad met een voorstel wat wel kan. Nee, dit college zet de dorpshuizen en de instellingen in de kou. En dit moet de raad lezen in de begroting. Niks terugkoppelen.

Hoe betrouwbaar zijn partijen die eerst de motie mee indienen en nu, in een nieuwe samenstelling, hun eigen motie afvallen? In de politiek bestaat daar één woord voor.

Dan de voorliggende begrotingsstukken: Deze Raad toont zich flexibel in de aanpak om tot een vastgestelde begroting te komen. Maar koos geen proces met op voorhand een tweevoudige voorbereidende bespreking. Het college beperkte zich, al was anders afgesproken tussen de fractievoorzitters, tot een technische voorlichtingsavond, waar naar ons oordeel geen behoefte aan was. We vinden een grondig beleidsgesprek nodig. De vraag is dan ook aan elk van de coalitiefracties waarom er anders, dan afgsproken met de factievooritters is gehandeld. Is hier door iets of iemand druk uitgeoefend?

De antwoorden op onze vragen en het bezuinigingsmemo vormen de slechtste prestatie die we voor dat doel ooit kregen van enig college. Waarom zo veel vragen onbeantwoord gelaten of ontweken? Op ongeveer 47 van de 213 vragen kwam geen antwoord: en dan gaat het slechts sporadisch om techniek maar om beleid, het politieke beleid. Waarom een memo met bezuinigingen zonder een toelichting, ook geen nagezonden toelichting? Dat willen we graag van het College weten.

Voorts: we lezen in de antwoorden, dat elke begroting een momentopname is. Technisch is dat juist.

Als wij vragen stellen over aantal woningen dat gerealiseerd moet gaan worden blijft het college opvallend genoeg het C-veld op Marken noemen. Terwijl op het moment van beantwoording toch al bekend was dat de ontwikkelaar zich heeft teruggetrokken. Hoe realistisch zijn de cijfers in de stukken? Heeft het college voor de antwoorden wel het juiste moment gekozen?

Wat wij bij deze momentopname niet terugvinden zijn toch flinke bestedingen die het college aan de raad heeft voorgesteld, zoals de €3,5 miljoen voor de gemeentewerf.

Het college rekent zich mogelijk rijk met de verwachte opbrengsten voor het Galgeriet. In de beantwoording legt u bij verschillende ontwikkelingen een duidelijke relatie met deze opbrengsten. Ik noem de renovatie van de sportvelden en sporthal.

Een belangrijk onderwerp voor onze inwoners is de aangekondigde verhuizing van de milieustraat. Tijdelijk was het uitgangspunt. Maar wat blijkt nu? Ineens zijn alle opties over de definitieve locatie open. WaterlandNatuurlijk heeft hier al voor gewaarschuwd. Weg is weg. Krijgen wij gelijk? Dat weten we pas over 5 jaar en dan is het hopelijk niet te laat.

Is het geen zaak om allereerst de algemene reserve weer op peil te brengen. Iedere burger weet dat je te allen tijde een appeltje voor de dorst moet hebben. Waarom dit college dan niet?

Het getuigt niet van bestuurskracht als er geen voorstellen op tafel liggen om de ontstane tekorten op bv het sociaal domein terug te dringen. Dit geeft ook heel veel onzekerheid bij onze inwoners. Hoe wordt dit opgelost? Krijgen zij nog wel de zorg die zij nodig hebben?

Op het moment dat aan de raad werd meegedeeld dat er tekorten waren is er gevraagd of 2018 geen verloren jaar ging worden. Welnu WaterlandNatuurlijk vraagt zich serieus af of ook 2019 geen verloren jaar gaat worden.

Na ingrijpen van de provincie zijn er ineens wel bezuinigingsvoorstellen op tafel gekomen. Knap werk van de ambtelijke organisatie. Al is er geen duidelijke invulling gegeven in hoe en waar we precies kunnen bezuinigen. Dat is duidelijk een taak van de politiek en niet van de ambtenaren.

De ambtenaren die hier het ondersteunende werk bij doen, verdienen meer nog dan in andere jaren complimenten. Daar zit in elk geval slagvaardigheid genoeg.

De politiek maakt de keuzes. Dus college, waarom is er nog geen concreet voorstel over hoe, waar en hoeveel u denkt te kunnen bezuinigen?

Een begroting vaststellen waarin weinig tot geen concrete voorstellen liggen tot bezuiniging getuigt niet van bestuurskracht. Komt een vrijwillige keuze om zelfstandig te blijven hierdoor niet in gevaar?

Hoe ziet het college dit en ook hoe zien de coalitiepartijen dit?

De conclusie van WaterlandNatuurlijk mag duidelijk zijn. Het college krijgt voor deze begroting geen voldoende. Het is nog maar de vraag of u overgaat.

Wij laten het van de inhoudelijke behandeling en beantwoording van de politieke vragen afhangen of wij vóór deze begroting kunnen stemmen.

Het heeft even geduurd maar WaterlandNatuurlijk heeft een vernieuwde website.

Wij hebben er onder meer voor gezorgd dat u veilig bent op onze site door het toevoegen van een beveiligde verbinding de zogenoemde: https:// beter bekend als het (groene slotje)

Natuurlijk is er veel gedaan aan een nieuwe frisse look, zodat u netjes alles kunt vinden zoals u gewend bent van ons.

Zo kunt u nu weer via onze site contact met ons opnemen, zie onze contact pagina