Poliflw

De vraag van een jongen van 8 jaar oud aan zijn moeder toen hij en zijn broer voor de zoveelste keer van straat werden weggestuurd. “En jullie werden niet weggestuurd? Wow, ik wou dat ik er toen al was, dat lijkt me echt vet” toen ze vertelde dat ze vroeger met alle kinderen uit de buurt op straat voetbalden, basketbalden en verstoppertje speelden. Op veel plaatsen worden speelplekken opgeruimd en komt er niks nieuws waardoor kinderen geen ruimte meer hebben waar ze lekker hun energie kwijt kunnen. Eerder schreef ik al over het IJslands model waar gemeente Horst aan de Maas mee aan de slag is. Een fantastisch concept waar ze werken aan een gezonde en kansrijke omgeving voor de jeugd en waar eigenlijk niemand negatief tegenover kan staan. Totdat die omgeving, een nieuwe speelplek, misschien in ‘iemands achtertuin’ gerealiseerd gaat worden. Dan worden er opeens alleen maar nadelen gezien. Stel je voor dat je last krijgt van spelende kinderen die plezier hebben. En natuurlijk maken ze herrie en gaan ze misschien belletje trekken of andere overlast veroorzaken. Maar mogen kinderen in godsnaam nog gewoon kind zijn! Ik herhaal de oproep van het bericht op Facebook, dat overigens meer dan 40 keer gedeeld is: Mensen, ik daag jullie uit, verdraag spelende kinderen, laat ze ontdekken, avonturen beleven, fouten maken en daarvan leren. Kunnen we samen zoeken naar dat wat wél kan? Ook wanneer dat in jouw achtertuin is? Loes van den Eijnden

De zomervakantie is in volle gang en ook de gemeenteraad heeft een paar weken vrijaf. Een goed moment om terug te blikken op onze eerste maanden in de nieuwe gemeenteraad – waar hebben wij ons sterk voor gemaakt? Na de verkiezingen hebben we ingezet op een snelle en effectieve formatie van een nieuw college. Door samenwerking, vertrouwen en doorzettingsvermogen presenteerden we na twee maanden al de resultaten: een afgeslankt college en een hoofdlijnenakkoord dat ruimte biedt voor raadsbrede samenwerking. Tot zover de wollige politieke praat. Wat hebben we écht voor elkaar gekregen sinds de verkiezingen? We hebben ons sterk gemaakt voor de verbouwing van Debije in Hegelsom, waar vrijwilligers door een motie van onze hand de ruimte krijgen om aan het roer te staan in hun eigen leefomgeving. We vroegen om betere dienstverlening aan organisatoren van maatschappelijke evenementen: geef actieve inwoners en vrijwilligers de steun die zij verdienen. In dat kader kijken we ook kritisch naar werkafspraken omtrent kermissen, want elke kern verdient dezelfde kansen. Daarnaast heeft de raad de regie gepakt bij de verdere ontwikkeling van Greenport, met een raadsbreed ingediende motie geven we richting aan de toekomst van het gebied: minder ‘dozen’ en meer kansen voor de lokale economie. We hebben hard gevochten om de positie van onze lokale agrariërs aan te kaarten in Den Haag. En nu kijken we vooruit: we gaan het reces gebruiken om te werken aan oplossingen die zowel de toekomst van onze agrarische sector als de natuur in de Peel kunnen waarborgen. Roel van Leendert

Onze jeugd, iedereen is het er over eens dat de jeugd de toekomst heeft en dat we moeten zorgen dat zij in een veilige en verantwoord uitdagende omgeving op kunnen groeien. Mooi op papier maar hoe gaat dat in de realiteit? Het is bekend dat jeugd die zich verveelt eerder overlast veroorzaakt en/of vernielingen aanricht. Maar hoe zorgen we dan dat deze jeugd, buiten school, iets om handen heeft? Sportclubs en (jeugd)verenigingen zijn een onmisbare factor. Maar ook de buitenruimte speelt een belangrijke rol. Ik hoor in mijn omgeving dat er genoeg initiatieven zijn om een nieuwe speelplek te willen realiseren maar dat het door teveel regels, enorme kosten en onduidelijkheid niet van de grond komt. Onze gemeente gaat de komende vier jaar aan de slag met het IJslands preventiemodel: “Centraal staat het versterken van factoren die een positieve invloed hebben op het welzijn en de gezondheid van de jongeren, zoals het gezin, leeftijdsgenoten, school en vrije tijd. Een voorbeeld hierbij is het zorgen voor leuke en zinvolle activiteiten, zodat jongeren zich niet gaan vervelen.” Dan is de gemeente toch ook aan zet om te zorgen voor voldoende beweegruimte? Blij verrast las ik afgelopen weekend dat het college van B&W nieuwe randvoorwaarden opgesteld heeft om af te kunnen wijken van het Warenwetbesluit Attractie-, Speeltoestellen (WAS) en het daarmee voor inwonersinitiatieven eenvoudiger maakt om zo’n nieuwe natuurlijke speelplek te creëren. Een geweldig besluit om kinderen te stimuleren en hun creativiteit te prikkelen! Loes van den Eijnden

Samen met Paul Vullings aan de slag voor de kern Melderslo. Mooi om dit samen op te kunnen pakken! We zien binnen onze eigen partij, dat steeds meer jeugd met ons mee wil denken en doen in het belang voor ‘ut eigen dörp’. Een mooie ontwikkeling! Dát is de kern: het samen ervoor gaan. Jong en oud. Uiteraard staan en gaan we niet alleen voor de Kern Melderslo. We zetten ons in voor alle kernen van Horst aan de Maas. Dit doen we samen met onze CDA-collega’s. Maar zeker ook met de collega’s van de andere partijen. Samen proberen we zo goed mogelijk af te wegen wat de beste keuzes zijn voor elke kern. Dit met één doel: SAMEN voor de KERN. Die afweging is niet altijd eenvoudig: Onze gemeente telt 16 kerkdorpen met ieder hun eigen mensen en wensen. De dorpen zijn verschillend, maar hebben één duidelijke overeenkomst: de hechte leefgemeenschap binnen elke kern. Dit zie je vooral terug in de vele burgerinitiatieven Denk aan ‘t Laefhoês in America, Ózzen Hôf in Horst, Grubbenvorst Verenigt en ga zo maar door. In Melderslo werken wij (Paul en ik) samen met de werkgroep Kern op de Horizon aan de Herbestemming van de Kerk. Een project met een lange adem. Maar: We gaan ervoor! Mooi om dit samen op te pakken. Dat geeft positieve energie en dat is gezond. Positieve gezondheid. En dat is waar het om draait: SAMEN voor de KERN. Marian Gubbels Raadslid CDA Horst aan de Maas