Poliflw

Vakantie vierende politici Er zijngenoeg redenen te verzinnen om het niet over de zomervakantie van politici te hebben. Vakantie vierende politici zijn een dankbaar doelwit voor boze burgers op sociale media. Maar politici die altijd op hun post blijven, lopen weer het risico als monomane workaholics te worden beschouwd. Hebben politici niet ook recht op vrije tijd en een gezinsleven dat is onttrokken aan het publieke oog? Moeten zij hun privacy inleveren omdat zij ervoor hebben gekozen om de publieke zaak te dienen? Enige rust op z’n tijd komt het functioneren van politici bovendien alleen maar ten goede. Overwerkte, door de waan van de dag opgeslokte leiders, verliezen het essentiële vermogen om hoofdzaken van bijzaken te scheiden, zo valt bijvoorbeeld op te maken uit het boekIn Sickness and in Power: Illness in Heads of Government During the Last 100 Yearsvan de Britse politicus en medicus David Owen. Personalisering van de politiek De opmars van vakantiefoto’s van onze politici lijken dan ook niet zozeer een teken van democratische gezindheid als wel een gevolg van wat doorgaans de personalisering van de politiek wordt genoemd: het idee dat politiek meer dan ooit om personen en minder om programma’s en partijen draait. Kiezers zouden zich in hun keuze tegenwoordig vooral laten leiden door de indruk die ze hebben van de persoon van de politicus en minder door de standpunten van een partij. Hoewel uit kiezersonderzoek blijkt dat dit maar in zeer beperkte mate het geval is, heeft deze theorie het gedrag van politici in ieder geval sterk beïnvloed. Meer dan ooit proberen zij tegenwoordig behalve hun standpunten ook hun authentieke persoonlijkheid te slijten. In interviews en ook via sociale media als Twitter en Facebook maken zij de kiezer deelgenoot van allerlei op het oog politiek weinig relevante privézaken als het gezinsleven, de persoonlijke hobby’s, de favoriete televisieserie, de strijd tegen de kilo’s of de verrichtingen van het eigen voetbalteam. In het verledenzijn er genoeg voorbeelden van politieke leiders die hun persoonlijke hobby’s uitventten, zoals Winston Churchill met zijn schildersezel, De Duitse oud Bondskanselier Helmut Schmidt achter de vleugel en in Nederland natuurlijk Dries van Agt op zijn eeuwige wielrenfiets. Maar de politisering van het persoonlijke lijkt zeker sinds de introductie van Twitter en Facebook een nieuw stadium te hebben bereikt. Zo zijn we in Nederland alleen al in de afgelopen maanden geconfronteerd met de liefdesbaby van Fleur Agema, een macarena dansende Alexander Pechtold, de publieke ontlading van Frans Timmermans bij de promotie van zijn voetbalploeg en de vreugde van verschillende Kamerleden omdat Netflix een nieuwe serie afleveringen vanHouse of Cardsheeft besteld. Voorbeeldfunctie Een politieke cultuur waarin de persoon achter de politicus zo belangrijk wordt gemaakt maakt politici enerzijds misschien normaler, anderzijds maakt het ze ook extra kwetsbaar. Als de persoon achter het standpunt net zo belangrijk wordt geacht als het standpunt zelf zal immers niet alleen het standpunt maar ook de persoon kritischer tegen het licht worden gehouden. Het verwijt dat leer en leven niet met elkaar in overeenstemming zijn, ligt dan al snel op de loer. Afhankelijk van de aangehangen ideologie wordt niet alleen het gezinsleven, maar ook de vakantie een relevant politiek feit. Dat geldt ook voor de vraag waar, hoe en hoe lang politici op vakantie gaan. Het begint al bij de vakantiebestemming. Moet een politicus die het eigen land een warm hart toedraagt niet in eigen land op vakantie? Waarom zou je naar het buitenland gaan als je over het eigen land in de laatste verkiezingscampagne nog uitvoerig de loftrompet hebt gestoken? Zeker in tijden van crisis verwacht men in ieder geval van politici een voorbeeldfunctie en daarbij hoort een bescheiden vakantie in eigen land. Om die reden wandelt Angela Merkel in de Duitse Alpen en vierde de voormalig Franse president François Hollande vakantie in een door de Franse staat aangekocht zomerverblijf in Besançon. Aanvankelijk drong Hollande er ook bij zijn kabinetsleden op aan om het goede voorbeeld te geven en in eigen land te blijven. Ook in dat opzicht wilde hij breken met zijn voorganger Nicolas Sarkozy, wiens regeerperiode soms een aaneenschakeling leek van luxueuze vakanties in mondaine oorden. In Nederlandzijn de vakanties van politici tot nu toe minder gepolitiseerd dan in Duitsland, of Frankrijk. In Duitsland is de bevolking tegenwoordig beter bestand tegen foto’s van politici in zwembroek. Zelfs de publicatie van een (stiekem gemaakte) foto van voormalig bondskanselier Helmut Kohl in badkleding bracht de Duitse democratie niet aan het wankelen. Strandpoliticus Een beproefd middel om de buitenwereld te laten merken dat er gewoon wordt doorgewerkt is dreigen om de Tweede Kamer en bewindslieden te laten terugkeren voor een spoeddebat. Vooral erkend workaholic Geert Wilders en de nimmer versagende SP-fractie verstoren graag de zomerrust van hun collega-parlementariërs. Meestal komt het er niet van, maar zowel bewindslieden als fractieleden dienen er wel permanent rekening mee te houden dat ze mogelijk spoorslags naar Den Haag moeten. Doen zij dit niet, dan is hoon hun deel, zoals de GroenLinks-fractie ooit merkte. Bij het spoeddebat over de eurocrisis bleek de helft van de GroenLinks’ers nog met vakantie. ‘Strandpartij’, schamperde blonde Geert tot grote hilariteit van de Tweede Kamer. De terughoudendheid van onze media en politici staat in schril contrast met de luidruchtige reacties die op Twitter te vinden zijn bij begin en einde van ieder parlementair reces. Dat reces hetzelfde is als vakantie blijft een hardnekkig misverstand. Tegenwoordig proberen veel politici die indruk weg te nemen door hun volgers tijdens het parlementair reces bijna dagelijks op de hoogte te houden van hun drukke agenda. Zo leren we onder meer dat een SP-Kamerlid tijdens de kerstvakantie met chauffeurs op pad is geweest om banketstaven bij bejaardenhuizen te brengen, dateen VVD-Kamerlid in militair uniform deelnam aan een oefening van de Pantsercompagnie 112 en dat Ard van der Steur als Kamerlid met eigen ogen heeft gezien hoe dagvers brood op transport naar de afnemers ging. Onmisbaar Het politieke kerkhof ligt vol politici die tijdens hun vakantie plots onmisbaar bleken. Zo zal de naam van een voormalig PvdA-voorzitter wel eeuwig verbonden blijven aan haar verzuim om direct haar fietsvakantie af te breken toen beginjaren negentig in de PvdAdeWAO-crisis uitbrak. Hoewel ze daarvoor acceptabele privéredenen kon aanvoeren, werd ze vervolgens door de partijtop als zondebok geslachtofferd. De positie van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Johan Remkes wankelde eveneens omdat hij tijdens zijn kerstvakantie in Thailand op het strand bleef liggen terwijl in een ander deel van het land de tsunami duizenden slachtoffers had gemaakt. Dat de termen crisis en noodsituatie aan inflatie onderhevig zijn, merkten de burgemeesters Jozias van Aartsen (Den Haag) en Aleid Wolfsen (Utrecht). Beiden kregen de wind van voren omdat zij niet direct hun vakantie hadden afgebroken nadat hun stad zwaar was getroffen door respectievelijk een lichtelijk uit de hand gelopen demonstratie in de Schilderswijk en het vrijkomen van asbest in een flat in Kanaleneiland. Dankzij de mobiele telefonie is er nu geen enkel excuus meer mogelijk voor de politicus op vakantie. Daarbij geldt de vuistregel dat terugkeren voor een storm in een glas water altijd beter is dan verder als een strandpoliticus door het leven te moeten gaan. Welke gevolgen dit heeft voor het gezinsleven van politici kan later worden vernomen in roddelblad én tegenwoordig ook kwaliteitskrant. Wat dat betreft hadden politici het vroeger makkelijk. Zo was premier Joop den Uyl in de zomer van 1974 een tijdlang letterlijk onvindbaar tijdens zijn vakantie in Portugal. In samenspraak met het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken ging de Portugese politie naarstig op zoek naar de Nederlandse premier. Na dagen speurwerk werd Den Uyl uiteindelijk op een camping nabij Lissabon gevonden terwijl hij volgens de overlevering in zijn korte broek sardientjes aan het bakken was. Goedaardig als hij was bood hij de Portugese dienders een vismaaltijd aan alvorens hij onverwijld terugkeerde naar Nederland.

De gemeente Teylingen heeft zich als doel gesteld om te zorgen voor een goed bereikbaar Teylingen. Met de auto, met het openbaar vervoer maar zeker ook met de fiets. Om dit doel te bereiken is het 'Actieplan Fiets' opgesteld, waarin de maatregelen voor verbetering van de fietsinfrastructuur voor de komende jaren zijn vastgesteld. Inmiddels is een visie (Koersdocument) opgesteld en zijn oplossingsrichtingen vastgesteld in een Uitvoeringsagenda. Uiteindelijk moet realisatie van deze uitvoeringsagenda ertoe leiden dat op de routes in het fietsnetwerk van de gemeente, prettig, vlot en veilig gefietst kan worden en dat er sprake is van goede, voldoende en nabije fietsparkeervoorzieningen. De CDA-fractie heeft ingestemd met het actieplan en heeft geprobeerd prioriteit te krijgen bij verkeersonveilige situaties, omdat wij ons de laatste jaren sterk hebben ingezet voor verbetering van verkeersonveilige situaties. Een aantal van zulke situaties heeft een hogere prioriteit gekregen.

Het Gerechtshof Den Haag deed op 12 mei 2020 uitspraak in een beroepszaak van een ondernemer tegen de extra heffing op de onroerendzaakbelasting (OZB) ten behoeve van het oprichten van een ondernemersfonds in Teylingen. Het beroep werd gegrond verklaard. De rechter geeft in haar uitspraak aan dat de gemeente Teylingen met de gekozen constructie van het ondernemersfonds in strijd heeft gehandeld met de wet en met het gelijkheidsbeginsel. Dit betekent het einde van een lange weg van het ondernemersfonds. Het ondernemersfonds is door menigeen betiteld als “een hoofdpijndossier voor ondernemers, college en gemeenteraad”. In het traject van het fonds zijn onderweg een flink afslagen gemist en er kan worden gesproken van een “bestuurlijke misstap”. Naar aanleiding van de uitspraak van het Gerechtshof werd op initiatief van het CDA op 4 juni een interpellatiedebat in de gemeenteraad gehouden. Ons doel was een raadsonderzoek te laten houden om zodoende verantwoording af te leggen in de richting van onze inwoners en ondernemers en te leren van de fouten die zijn gemaakt. Want ondanks alle goede bedoelingen is er veel misgegaan. Uiteindelijk is het ons niet gelukt om het merendeel van de handen in de Raad op elkaar te krijgen voor een raadsonderzoek. De meeste fracties (en vooral de VVD) kijken liever weer vooruit, reflecteren dit liever in de eigen geledingen of zijn geneigd de lastige dingen bij voorkeur onder het kleed te schuiven onder het motto ‘Als je dingen oprakelt, werkt dat mogelijk weer polariserend’. Het college heeft overwogen tegen de uitspraak van het Gerechtshof in cassatie te gaan bij de Hoge Raad. De CDA-fractie vond dit geen goed idee, omdat de ondernemers hier geen baat bij hebben en slechts voor juristen mogelijk interessant is. De gemeente heeft afgezien om in Cassatie te gaan. De CDA-fractie heeft aangedrongen om in gezamenlijkheid, zowel college als raad, een stap te zetten in positieve zin richting onze ondernemers. Wij vinden dat het college de morele plicht heeft met alle ondernemers, zowel van het Business Platform Teylingen als van de Vrije Ondernemers Teylingen ()VOT, een oplossing te zoeken om het vertrouwen tussen de ondernemers onderling en met de gemeente te herstellen en stappen te zetten voor de toekomst.

Dankbaar, dat is het woord wat opkomt als wij denken aan de fantastische oprichtingsavond van het CDJA Duin- en Bollenstreek op 17 december op De Keukenhof in bijzijn van Minister Wopke Hoekstra. Het was een avond waar alles mee zat. De locatie was fantastisch, de aanwezigheid van vele lokale CDA politici, aanwezigheid vanuit het overkoepelende CDJA netwerk zoals CDJA voorzitter Hielke Onnink (landelijk CDJA) en voorzitter Daniël Francke (Provincie Zuid-Holland CDJA). Ook vanuit de afdelingen Utrecht, West-Friesland, Den Haag en Leiden waren er CDJA leden. Een fantastisch begin! Daarnaast zijn wij erg dankbaar voor de gulle giften die naast de bijdragen van de CDA afdelingen in de Duin- en Bollenstreek zijn binnengekomen. Van alle kanten kwamen donaties binnen van mensen die het CDJA een warm hart toedragen. Dat heeft ons als bestuur gesterkt in het belang van de oprichting van de enige politieke jongerenafdeling in de Duin- en Bollenstreek: Het CDJA! Ook hebben wij versterking gevonden binnen het bestuur, namelijk Guylaine Loos. Zij zal ons vanuit Warmond versterken om het CDJA in de streek goed op de kaart te zetten. Want zoals ook op de oprichtingsavond gezegd: Dit is pas het begin. We hebben als bestuur inmiddels vergaderd en er staan al diverse acties op het programma. Komende activiteiten Als klap op de vuurpijl gaan we opschonen: Zaterdag 21 maart is het de landelijke opschoondag. Het CDJA Duin- en Bollenstreek stroopt die dag de mouwen op om het centrum van Hillegom schoon te maken. Binnen twee uur willen we zo veel mogelijk zwerfafval van de straat halen. We kunnen de hulp van jong en oud daarbij goed gebruiken! We verzamelen om 10:00 uur bij het gemeentehuis van Hillegom. Voor koffie, thee en iets lekkers wordt gezorgd! Dus wil je ook meehelpen aan een schoner Nederland? Geef je dan snel op door te mailen naar loosguylaine@gmail.com. Heb je vragen, opmerkingen of ideeën voor ons? We horen ze graag via wimgeestlaan@gmail.com of 06-83400309.

In ons verkiezingsprogramma van CDA Teylingen hebben wij beloofd ons in te zetten voor een buurtbus. Vooral voor ouderen die minder mobiel zijn is de buurtbus een prettige en comfortabele manier om van deur tot deur te worden gebracht. Even naar de huisarts, de kapper, de markt, de bibliotheek, naar familie of vrienden. Met de buurtbus is dat veel minder ingewikkeld dan met de regiotaxi. De buurtbus wordt gerund door vrijwilligers en is een welkome aanvulling op automaatje en de regiotaxi. In de ons omliggende gemeenten is de buurtbus een groot succes en voorziet in een groeiende behoefte. Een jaar geleden nam de raad unaniem een motie van het CDA aan voor een onderzoek naar een belbus. Het college is vooralsnog helaas niet enthousiast en betwijftelt of er wel voldoende vrijwilligers zijn die op de bus willen rijden. Ervaring uit de ons omringende dorpen leert dat dit geen enkel probleem is. Om de discussie in de raad van 19 december voor invoering van een buurtbus kracht bij te zetten, zijn we een petitie gestart. Het zou geweldig zijn als u ook deze petitie zou willen ondertekenen. Samen kunnen we meer

De ambtelijke fusie tussen Hillegom, Lisse en Teylingen heeft vorm gekregen in de werkorganisatie HLT-samen, die m.i.v. 1 januari 2017 van start is gegaan. Elk jaar worden in het kader van de planning- en controlcyclus een aantal documenten aan de gemeenteraad aangeboden. In mei stonden de volgende documenten ter behandeling op de agenda: de Nota Reserves en voorzieningen HLTsamen, de 1e Wijziging van de regeling HLTsamen, de (raadsbrief) Tussenevaluatie Teylingen, de geactualiseerde begroting 2019 HLTsamen, de jaarrekening HLTsamen 2018 en de conceptbegroting 2020 HLTsamen.Met de Nota Reserves en voorzieningen wil het bestuur van HLTsamen de mogelijkheid creëren om reserves en voorzieningen te vormen. Alhoewel vanuit het oogpunt van HLTsamen verklaarbaar, was het CDA niet overtuigd van de noodzaak dit te doen. In onze ogen nemen de mogelijkheden van sturing, controle, verantwoording en toezicht van de gemeenteraad af als wij deze nota goedkeuren. Met de de 1e wijziging van de regeling HLTsamen worden wijzigingen voorgesteld, die wederom vanuit het oogpunt van het bestuur van HLTsamen verklaarbaar zijn maar waar de CDA-fractie toch wel enige bedenkingen bij heeft als het gaat om de verantwoordelijkheid van de gemeenteraad. Bijv. bij het verlenen van toestemming aan het bestuur voor het verrichten van taken voor derden. Dat is een verstrekkend voorstel en een soort open einde regeling waarvan je niet weet waar de grenzen liggen. Het CDA is niet overtuigd van de noodzaak van deze wijziging. In onze ogen nemen de mogelijkheden van sturing, controle, verantwoording en toezicht van de gemeenteraad aanzienlijk af als wij dit zouden goedkeuren. Het CDA heeft ook de voorgenomen Tussenevaluatie van de ambtelijke fusie in de bespreking betrokken. De tussenevaluatie wordt uitgevoerd door een extern bureau en het CDA wilde graag twee vragen toegevoegd zien aan de onderzoeksopdracht voor het bureau, te weten:Wat zijn de daadwerkelijk ervaren voor- en nadelen van de ambtelijke fusie HLTsamen? Wat hebben de inwoners van de ambtelijke fusie gemerkt? Wat zijn de voor- en nadelen voor hen geweest.Het college stelde dat de (inhoud van de) evaluatie de bevoegdheid was van het bestuur van HLTsamen en niet van de Raad. Na stevige discussie volhardde het college in deze mening en werd daarin door de coalitiepartijen gesteund.

Het CDA Teylingen organiseerde op 16 mei een geslaagde bijeenkomst bij de Tulperij in Voorhout over toerisme in de Duin-Bollenstreek. Na een rondleiding voor de ca. 50 belangstellenden door Daan en Anja Jansze gaf ondernemer en lokale kandidaat voor het Europarlement Theo Alkemade zijn visie op de toekomst van Europa. Theo is Duin- en Bollenstreker in hart en nieren en is al jaren politiek actief in Noordwijk. Hij wil zich graag inzetten voor een sterk, veilig en een circulair Europa waarbij wij niet meer afhankelijk zijn van energiebronnen uit landen buiten Europa. Verder vindt hij dat Nederland niet de melkkoe van Europa moet worden. Theo: “Ik geloof in oplossingen dicht bij de consument en een duurzame circulaire economie waar spullen daadwerkelijk hergebruikt worden. De komende jaren wil ik me daar nog meer voor inzetten, de noodzakelijke toekomst voor ons allen.” Daarna volgde een boeiende presentatie door Marti van Beek, auteur van de Duin- en Bollenstreekreisgids, een interactieve quiz en discussie over lasten en lusten van toerisme in de Bollenstreek. Daan en Anja Jansze: “toeristen denken dat de bollenvelden speciaal voor hen zijn aangelegd en realiseren zich vaak niet dat het ons brood is”. Een van de conclusies was dan ook dat meer toeristen goed is voor de regio, maar dat enige spreiding en voorlichting in de landen van oorsprong belangrijk is.

In de vorige Nieuwsbrief bent u geïnformeerd over het gedoe eind 2018 over het onterecht opleggen van geheimhouding door het college en de (coalitie)meerderheid van de Raad. De motie van afkeuring over het door het college gevoerde beleid haalde door de tegenstemmen van de coalitie geen meerderheid, maar wel een motie met de unanieme oproep aan het college om met een voorstel te komen hoe het college op een betere manier invulling kan geven aan actieve informatieplicht. Een gemeenteraad heeft immers voldoende, goede en actuele informatie nodig om de volksvertegenwoordigende, kaderstellende en controlerende rol goed te kunnen uitoefenen. Het college is in maart j.l. met een voorstel gekomen. Aan het voorstel lag een rapportage over informatievoorziening aan de gemeenteraad ten grondslag dat de resultaten bevat van een onderzoek in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. In deze rapportage worden belangrijke punten genoemd voor de informatievoorziening aan de gemeenteraad. Hieronder staan gedeelten van de tekst die bij de behandeling van het voorstel van B&W namens het CDA zijn gezegd. “Met de motie is het college verzocht met een voorstel te komen hoe het op een betere manier invulling wil geven aan actieve informatieplicht. En vervolgens wordt de raad gevraagd wat zij verstaat onder betere invulling. Voor het CDA gaat het dan met name om het voorkomen van situaties zoals die aanleiding waren voor de motie. En dat zal erg lastig zijn, want het is heel verleidelijk om de Raad niet te informeren. Dat komt omdat met informatie aan de Raad de mogelijkheid aanwezig is dat de Raad zich ermee gaat bemoeien en misschien zelfs wel een richting op wil gaan waar je eigenlijk als college zelf niet naar toe wilt. Wat hier ook van belang is, is dat informatievoorziening zich niet volledig laat vatten in heldere maatstaven. Het is vooral ook een vraagstuk van cultuur en vertrouwen. Het vraagt in de eerste plaats van collegeleden en de gemeentesecretaris en in tweede aanleg van ambtenaren om een goed gevoel van politieke sensitiviteit, om inlevingsvermogen, om goede voelsprieten als het gaat om de behoefte van raadsleden. En ook om moed, want zoals gezegd het is heel verleidelijk om de Raad niet te informeren. Het gaat ook om proactief zijn en informatie verschaffen terwijl daar niet (op dat moment nog niet) om wordt gevraagd. In de politiek gaat het uiteindelijk om ‘gelijk krijgen’. De inzet en beheersing van informatie vormen een belangrijk instrument in de politieke verhoudingen. Moed is dus nodig en ook een goed ontwikkeld verantwoordelijkheidsgevoel. Met deze raadsbrief en de acties die het college daarin noemt, wordt de kwestie van goede informatievoorziening nog eens nadrukkelijk onder de aandacht gebracht van alle betrokkenen. Dat is op zich heel waardevol. Maar als het gaat om het antwoord op de vraag of het college met de maatregelen voldoet aan de motie, is het CDA geneigd om nee te zeggen. Waar het namelijk uiteindelijk om draait, zijn geen overzichten, regels en maatstaven maar het gaat om mensen en om hun instelling. Het gaat over de vraag of de betrokken ambtsdragers, mensen, zich bewust zijn van hun verantwoordelijkheid als het gaat om informatievoorziening en over de keuzes die zij daarbij maken of niet maken. Uiteindelijk zal de praktijk moeten uitwijzen of het college n.a.v. de motie tot een ‘betere’ invulling heeft kunnen komen en het gevoel van politieke sensitiviteit beter heeft ontwikkeld. In de dubbelfunctie van voorzitter van de gemeenteraad en van het college van B&W vervult de burgemeester daarbij een belangrijke rol. En in de praktijk is het voor burgemeesters wel eens lastig de balans tussen die twee functies te bewaken en niet de ene functie (meestal die van voorzitter van het college) zwaarder te laten wegen dan de andere (voorzitter van de raad). Die dubbelfunctie brengt de burgemeester echter wel in een uitgelezen positie om de informatievoorziening aan de raad te bewaken. Immers, de burgemeester kent de informatiestromen binnen het bestuur en ambtelijk apparaat en kan er dus voor zorgen dat het belang van de raad behartigd wordt: ‘Komt alle benodigde informatie naar de raad toe, gebeurt dat tijdig en op een zorgvuldige, correcte en begrijpelijke wijze, etc. Dit staat ook wel bekend als de zorgplicht van de burgemeester. Wie een soortgelijke rol vervult, min of meer als spin in het informatie­web, is de gemeentesecretaris. Vanwege zijn rol in de ambtelijke orga­nisatie en zijn verbondenheid met het college heeft hij toegang heeft tot alle informatie, en om die reden heeft hij een belangrijke functie in de informatievoorziening naar de raad en een belangrijke rol als het gaat om invulling van de actieve informatieplicht. Samen met de burgemees­ter kan hij dus van bijzondere betekenis zijn. Na uitvoerige discussie is afgesproken is afgesproken om over zes maanden te evalueren en de vorderingen te bespreken, waarbij indien nodig tussentijds aan de bel getrokken kan worden. De tijd zal moeten leren of het college de les heeft geleerd en een andere houding heeft aangenomen als het gaat om het informeren van de gemeenteraad.

Vz. de Ruïne van Teylingen is een begrip in de bollenstreek, maar verder in de regio en nationaal nog onbekend. En dat is zonde, want er is zoveel over te vertellen en te beleven. Het CDA heeft dan ook in moties in 2012 en 2018 het college opgeroepen om toekomstbestendige plannen te maken om dit icoon voor Teylingen te behouden en als cultureel erfgoed toegankelijk te maken voor een groter publiek. Voor ons ligt notitie met mogelijke scenario’s tot ontwikkeling en daarbij, zoals gevraagd, ook een voorkeur van het college. Vz, u hoort dit niet zo vaak uit mijn mond, maar ik wil de wethouder een groot compliment geven. Ik heb de notitie met veel plezier en instemming gelezen. Ik hoop dat dit een trend wordt en vaker zo blij kan worden van een collegevoorstel. Het voorstel is evenwichtig en goed doordacht en er wordt goed rekening gehouden met de verschillende belangen. Ook de reacties die opgehaald zijn uit het participatieproces worden serieus genomen. Heel goed om dat te zien. Zo kan het dus ook, nogmaals mijn complimenten. Vz, het CDA is het eens met de door het college gekozen scenario’s. Ook het CDA kiest wat schaalgrootte betreft voor het huidige Ruïne terrein, het huidige evenemententerrein en het terrein waar nu de schuur van Westerbeek staat. Dit biedt mogelijkheden om kostendragers voor het project binnen te halen. En heel belangrijk, dit ontlast bovendien het buurtschap, omdat de hoofdingang van het terrein kan worden verplaatst naar het terrein van Westerbeek, zodat extra parkeerdrukte- of overlast in de buurtschap kan worden voorkomen. Verder vindt het CDA net als het college het van belang dat de activiteiten die bij of in de Ruïne gaan plaatsvinden, altijd in dienst van de Ruïne komen te staan en geen afbreuk doen aan de functie en het gebruik van de Ruïne als historisch cultureel erfgoed. Dit geldt ook voor het toestaan van horeca. Het CDA wil als suggestie meegeven om een museum over de interessante en bepaald niet saaie levensgeschiedenis van Jacoba van Beieren in te richten. Leerlingen van basis- en middelbare scholen krijgen hierdoor een beter beeld van de geschiedenis van de Hoekse en Kabeljauwse twisten uit de late Middeleeuwen. Wij zijn enthousiast over het voorstel om een 1e verdieping te creëren in combinatie met een uitkijkpunt. Dat maakt de Ruïne en de omgeving een stuk aantrekkelijker dan nu. Net als het college vindt het CDA het ook belangrijk dat de ruïne meer zichtbaar en toegankelijk wordt voor onze eigen inwoners. Hierbij moet wel voorkomen worden dat er geen kaalslag van groen gaat plaatsvinden. Wat ons betreft kunnen de zuileiken die aan de noordoost zijde van de Teylingerlaan langs het water staan blijven staan. Tot slot vindt het CDA het belangrijk dat het buurtschap Teylingen gedurende het hele proces goed wordt meegenomen en geïnformeerd. En dit geldt uiteraard ook voor de raad. Mochten er zich nieuwe onverwachte ontwikkelingen voordoen, dan gaan wij er van uit dat wij op de hoogte worden gehouden.

Vz. de Ruïne van Teylingen is een begrip in de bollenstreek, maar verder in de regio en nationaal nog onbekend. En dat is zonde, want er is zoveel over te vertellen en te beleven. Het CDA heeft dan ook in moties in 2012 en 2018 het college opgeroepen om toekomstbestendige plannen te maken om dit icoon voor Teylingen te behouden en als cultureel erfgoed toegankelijk te maken voor een groter publiek. Voor ons ligt notitie met mogelijke scenario’s tot ontwikkeling en daarbij, zoals gevraagd, ook een voorkeur van het college. Vz, u hoort dit niet zo vaak uit mijn mond, maar ik wil de wethouder een groot compliment geven. Ik heb de notitie met veel plezier en instemming gelezen. Ik hoop dat dit een trend wordt en vaker zo blij kan worden van een collegevoorstel. Het voorstel is evenwichtig en goed doordacht en er wordt goed rekening gehouden met de verschillende belangen. Ook de reacties die opgehaald zijn uit het participatieproces worden serieus genomen. Heel goed om dat te zien. Zo kan het dus ook, nogmaals mijn complimenten. Vz, het CDA is het eens met de door het college gekozen scenario’s. Ook het CDA kiest wat schaalgrootte betreft voor het huidige Ruïne terrein, het huidige evenemententerrein en het terrein waar nu de schuur van Westerbeek staat. Dit biedt mogelijkheden om kostendragers voor het project binnen te halen. En heel belangrijk, dit ontlast bovendien het buurtschap, omdat de hoofdingang van het terrein kan worden verplaatst naar het terrein van Westerbeek, zodat extra parkeerdrukte- of overlast in de buurtschap kan worden voorkomen. Verder vindt het CDA net als het college het van belang dat de activiteiten die bij of in de Ruïne gaan plaatsvinden, altijd in dienst van de Ruïne komen te staan en geen afbreuk doen aan de functie en het gebruik van de Ruïne als historisch cultureel erfgoed. Dit geldt ook voor het toestaan van horeca. Het CDA wil als suggestie meegeven om een museum over de interessante en bepaald niet saaie levensgeschiedenis van Jacoba van Beieren in te richten. Leerlingen van basis- en middelbare scholen krijgen hierdoor een beter beeld van de geschiedenis van de Hoekse en Kabeljauwse twisten uit de late Middeleeuwen. Wij zijn enthousiast over het voorstel om een 1e verdieping te creëren in combinatie met een uitkijkpunt. Dat maakt de Ruïne en de omgeving een stuk aantrekkelijker dan nu. Net als het college vindt het CDA het ook belangrijk dat de ruïne meer zichtbaar en toegankelijk wordt voor onze eigen inwoners. Hierbij moet wel voorkomen worden dat er geen kaalslag van groen gaat plaatsvinden. Wat ons betreft kunnen de zuileiken die aan de noordoost zijde van de Teylingerlaan langs het water staan blijven staan. Tot slot vindt het CDA het belangrijk dat het buurtschap Teylingen gedurende het hele proces goed wordt meegenomen en geïnformeerd. En dit geldt uiteraard ook voor de raad. Mochten er zich nieuwe onverwachte ontwikkelingen voordoen, dan gaan wij er van uit dat wij op de hoogte worden gehouden. (orginele spreektekst van Sybrine de Vries - Van den Beukel)