In de raadsvergadering van 18 oktober heeft de gemeenteraad een motie aangenomen die wethouder Schotanus de opdracht gaf om scenario’s uit te werken waardoor een bijdrage vanuit de gemeente Alphen aan den Rijn voor de 333-meter ijsbaan voor Leiden toch mogelijk kan worden. Deze motie gaf de wethouder de tijd tot februari 2019. Volgens hem was dat geen probleem. Zeer kort na de raadsvergadering bleek echter al dat februari 2019 veel te laat is gekozen. Hoe dit misverstand is ontstaan, hebben we in de gemeenteraadsvergadering van 22 november maar even laten rusten, zodat de discussie die avond kon gaan over de inhoud van de motie. Uit berichten vanuit de Leidse wethouder Dirkse bleek namelijk dat er uiterlijk 13 december 2018 een besluit vanuit Alphen aan den Rijn moet liggen, omdat de gemeente Leiden tegen een definitieve deadline aanloopt en het besluit van de gemeenteraad van Alphen aan den Rijn mee wil laten wegen in hun besluitvorming. Er is dus een situatie ontstaan waarin we met de grootste haast een zorgvuldig besluit moeten gaan nemen. Veel partijen in de Alphense raad zijn met de ijsclubs in gesprek gegaan. Vanuit hun right to challenge *, is er gezocht naar aanknopingspunten in het coalitieakkoord. En die zijn gevonden: het College wil van buiten naar binnen werken, denken vanuit mogelijkheden en niet vanuit onmogelijkheden. In de raad van 22 november heeft de ChristenUnie, samen met andere partijen een nieuwe motie ingediend die een oplossing bood voor de ontstane situatie. Dit omdat de inhoud komt vanuit goede gesprekken met de relevante stakeholders. Daarnaast is in deze motie de inbreng overgenomen van Machiel van der Schoot bij de Alphense begrotingsdag, nl. om vrijwilligerswerk te kapitaliseren met het doel om cofinanciering mogelijk te maken. En er is gekeken naar de meest milieuvriendelijke oplossing met de kleinste ecologische footprint. Wij dachten daar juist Groen Links mee tevreden te stellen. Kortom: alle relevante stakeholders zijn gehoord en er is een prachtige oplossing gevonden voor een nijpend probleem. De ijsclubs, ruim vertegenwoordigd op de publieke tribune tijdens de raadsvergadering, zijn er erg enthousiast over en wij zijn trots dat deze motie door zoveel partijen werd ingediend. De wethouder heeft de nieuwe motie niet overgenomen, omdat hij blijft vasthouden aan zijn opdracht om alle scenario’s uit te werken. Op de vraag aan welke scenario’s er wordt gedacht, komt geen antwoord. Samen met de overige oppositiepartijen vindt de ChristenUnie het verbazingwekkend dat de wethouder in dit proces niet praat met de ijsclubs, maar alleen deskresearch laat doen. Er is een ambtelijk overleg geweest, waar de ijsclubs dit scenario hebben aangeboden inclusief hun intentie om kosten voor hun rekening te nemen. En toch blijft de wethouder scenario’s uitwerken die de ijsclubs niet kunnen ondersteunen. Daar is niemand van de belanghebbenden mee geholpen, behalve het college zelf. De wethouder houdt voet bij stuk dat er later besloten kan worden, terwijl veel betrokkenen weten dat de gemeente Leiden daardoor in de problemen komt met hun besluitvorming en ook de samenhang voor financiering in de regio daardoor wordt tegengewerkt. Hoe zei Gandhi dat ook alweer? Alles wat je doet voor mij, zonder mij, dat doe je tegen mij.
* het initiatief om zelf met een voorstel te komen, omdat er een betere oplossing gevonden is
De discussie rondom de ijsbaan in de raadsvergadering zelf bekijken kan hier:
