Poliflw

Het zomerreces ligt achter ons en we zijn weer aan de slag! Ik had een fijne en rustige vakantie. Er was tijd om te lezen, te sporten en heerlijk te tafelen en daar heb ik me lekker in kunnen uitleven. Ook heb ik nagedacht en gesproken over de plannen die we de komende tijd hebben om nog meer mensen meer kansen te bieden om actief mee te doen.

 

 

Minder uitkeringen

Deze week begon goed. Samen met de rayonmanager van UWV stelde ik vast dat het goed gaat met de economie in onze arbeidsmarktregio en dat veel minder mensen afhankelijk zijn van een uitkering. Ook bij Laborijn is deze ontwikkeling zichtbaar, zo besprak ik met de directeur. Er zijn steeds meer mensen vanuit de Tozo een stap verder geholpen. Het aantal coronabesmettingen in onze gemeente is gedaald en laten we hopen dat dit de komende weken zo blijft. De GGD schaalt de testcapaciteit en vaccinatiecapaciteit af. Fijn om die ontwikkelingen te zien.

Kinderen over armoede

Vanochtend had ik een groep kinderen uitgenodigd die in het kader van armoede en het Meedoenarrangement met ons kwam praten over hun ervaringen. We zijn bezig om de uitvoeringsagenda armoedebeleid te actualiseren en ik vind het belangrijk om ook van mensen zelf te horen hoe zij het ervaren. Wat een eerlijke en open reacties gaven zij! Ze vonden het belangrijk dat de gemeente eraan bijdraagt dat iedereen mee kan doen. Dat is volgens kinderen belangrijker dan spullen. Als tip kregen we mee om bezoek aan musea mogelijk te maken, nog meer aandacht te geven aan andere groepen inwoners en het meer bespreekbaar te maken, bijvoorbeeld op school. De kinderen hebben hun inbreng genoteerd en wij hebben afgesproken deze mee te nemen in de uitvoering.

Versterking arbeidsmarktregio Achterhoek

Vanmiddag was de eerste collegevergadering en op de agenda stond o.a. de versterking van de regionale samenwerking in de arbeidsmarktregio Achterhoek om meer mensen aan het werk te helpen en te houden. In de afgelopen maandag hebben we als centrumgemeente in samenwerking met UWV en de andere Achterhoekse gemeenten een aanpak uitgewerkt om de samenwerking de komende jaren te versterken en te verduurzamen. In de aanpak gaat het om drie lijnen: (1) van werkloosheid naar werk, (2) van werk naar werk en (3) iedereen doet mee.

In de komende tijd wordt de concretisering van bovenstaande lijnen steeds duidelijker. In het kader van de eerste lijn hebben we bijvoorbeeld ons werkgeversservicepunt, het convenant SROI en Move2Social. De tweede lijn wordt o.a. ingevuld met Op IJver en het regionaal mobiliteitsteam. Om te bereiken dat iedereen mee kan doen zetten we regionaal in op jongeren, nieuwkomers en laaggeletterden. Voor hen zijn er specifieke aanpakken, waar we met samenwerkingspartners op in zetten.

Al met al een mooie start na de zomerperiode. Ik heb er veel zin in!

Morgen beginnen we met de pilot parttime werken in de bijstand. De impulsregeling maakt het aantrekkelijker voor mensen in de bijstand om, binnen hun mogelijkheden, parttime te gaan werken. Door toe te treden tot de arbeidsmarkt kunnen zij wat extra inkomenssteun verdienen, bovenop de bijstandsuitkering.

Om te bereiken dat iedereen mee kan doen in de samenleving is soms een zetje in de rug nodig. De regeling is vooral bedoeld voor inwoners waarvan de verwachting is dat zij nog (deels) ondersteuning vanuit de bijstand nodig hebben. Met deze regeling wordt een extra perspectief geboden.

Parttime werk is een goed middel om terug te keren op de arbeidsmarkt

Doordat mensen parttime gaan werken, verbeteren zij hun vaardigheden en kunnen zij zich ontwikkelen. Hierdoor kunnen zij stappen zetten en op den duur misschien meer gaan werken. Werk heeft een positief effect op het hebben van sociale contacten en het dragen van verantwoordelijkheid. Dat versterkt het zelfvertrouwen en zorgt ervoor dat mensen beter in hun vel komen te zitten. We gaan me de pilot ervaren wat het effect van deze regeling is. Daar hoort dus vooral ook bij wat het met de mensen persoonlijk doet.

Effect van de regeling

Veel mensen in de bijstand willen graag parttime werken, maar doen dat nu niet omdat ze niet weten wat dat voor hun financiële situatie betekent. Ik vind dat parttime werk mag lonen. Daarom is het waardevol om te starten met deze pilot impulsregeling en goed te volgen wat het voor de mensen persoonlijk oplevert. Kleine stapjes kunnen van grote waarde zijn om (weer) in werkritme te komen en daar plezier uit te halen.

De pilot duurt in eerste instantie 2 jaar. Deze wordt uitgevoerd door Laborijn, voor inwoners van gemeente Doetinchem en gemeente Aalten. Mensen die op dit moment een uitkering ontvangen bij Laborijn, worden binnenkort persoonlijk geïnformeerd over deze regeling.

Als de voortekenen een belofte inhouden, zitten we nog een maand opgehokt. Dat is een lange tijd. Het is dan ook begrijpelijk dat de roep om versoepeling van de coronamaatregelen steeds harder klinkt. We begrijpen het ‘duivelse dilemma’ van Rutte nu veel beter. Gelukkig mogen de basisschoolkinderen weer naar school, ook al is dat behelpen met parttime oplossingen. Laten we hopen dat andere sectoren snel mogen volgen.

Gisteren, 23 april, hebben we de eerste echte online raadsvergadering in Doetinchem gehad. Ik moet zeggen: het viel niet tegen, wat misschien ook te danken was aan de korte agenda met alleen hamerstukken. We moeten nog maar zien hoe het gaat als we straks meningvormend moeten debatteren. Maar het is gelukkig dat het democratisch proces de plaats krijgt die het verdient dank zij de online technologie die ons ter beschikking staat. Denk je eens in wat er gebeurd zou zijn als het twintig jaar geleden was…

De fractie van D66 is tevreden met de oplossingen voor het vergaderen die we nu hebben bereikt. De griffie heeft goed werk gedaan en verdient een compliment daarvoor. Het stelt ons in staat om het besturen van onze gemeente zo goed mogelijk te laten verlopen. Ook wij overleggen online, maar ervaren wel de beperkingen van het online vergaderen. We moeten het nog even volhouden!

Wat we niet moeten vergeten is dat het college en de burgemeester het dagelijks besturen gewoon doorzetten, met daarbij alle aandacht voor de gevolgen van de coronacrisis. Het gaat allemaal een beetje anders, zoals bijvoorbeeld de uitreiking van de lintjesregen die nu telefonisch verloopt, maar het lukt. Bijzondere tijden vragen om bijzondere maatregelen. De inzet van college en burgemeester verdient daarbij onze waardering.

Helaas hebben we nog geen zicht op het tijdstip waarop de [steun]fractie weer fysiek bij elkaar kan komen. Laten we hopen dat het volhouden van de maatregelen zoals de 1,5 m afstand snel leidt tot afname van de besmettingen en dat de de leden van de steunfractie elkaar weer in een fysieke ruimte kunnen ontmoeten. Tot dan wens ik iedereen alvast fijne voorjaarsvakantie toe.

Pieter Herngreen

 

Gisteren werd bekend dat voor het derde jaar op rij het aantal personen met een bijstandsuitkering gedaald is. Hoewel de daling in de gemeente Doetinchem het sterkst was in 2018, is ook in 2019 het aantal uitkeringen verder afgenomen. Veel uitkeringen werden beëindigd als gevolg van het aanvaarden van werk. Dat is goed nieuws, maar het brengt nieuwe vraagstukken met zich mee.

 

Betaald werk niet voor iedereen een realistische optie

De gemeente Doetinchem heeft begin 2019 besloten de mogelijkheden van elke inwoner met een bijstandsuitkering in beeld te brengen. Met het plan van aanpak ‘Samen sterk voor inwoners naar werk’ werd bepaald dat elke inwoner met een bijstandsuitkering waarvan nog onvoldoende bekend was, uitgenodigd zou worden. Er was twee jaar voor uitgetrokken, maar inmiddels is al bereikt dat vrijwel iedereen in een traject zit. Het is belangrijk om ons te realiseren dat voor ongeveer de helft van de mensen geldt dat het aanvaarden van betaald werk op dit moment nog geen realistische optie is. Voor een groep van hen zal betaald werk helemaal niet aan de orde zijn. Dat betekent overigens niet dat we deze mensen aan hun lot overlaten. We zien dat veel mensen op een andere manier participeren in onze samenleving en we ondersteunen dat, waarbij het uitgangspunt is: denken in mogelijkheden en ontwikkeling.

Naar een inclusieve arbeidsmarkt

Ondertussen staan werkgevers in de Achterhoek te springen om personeel. Daar ontmoeten overheid en ondernemers elkaar. We willen meer mensen, ook mensen met een arbeidsbeperking, aan de slag krijgen. Om eventuele belemmeringen om iemand in dienst te kunnen nemen weg te nemen, zijn er instrumenten beschikbaar. In de Achterhoek ontmoet ik veel werkgevers die bereid zijn zich in te zetten om werkzaamheden te laten aansluiten bij de mogelijkheden van de werknemer. Het hangt echter wel van individuen af of dit lukt. Wanneer een personeelsfunctionaris actief in contact staat met het werkgeversservicepunt dan blijkt dat er veel mogelijk is. We zetten stappen, maar ik ben ook kritisch. De arbeidsmarkt in de Achterhoek kan en moet veel inclusiever.

Sociale ondernemingen onder druk

In onze omgeving zijn tal van sociale ondernemingen. We werken erg graag met ze samen, omdat ze veelal een eigen aanpak hebben om de talenten van mensen aan te spreken en verder te ontwikkelen. Het zijn instellingen met bijvoorbeeld ook een zorgaanbod, maar er zijn ook bedrijven zonder winstoogmerk. De beste sociale ondernemers zijn in mijn optiek de ondernemers die mensen loslaten die zich zover ontwikkeld hebben dat zij een nieuwe stap op de arbeidsmarkt kunnen zetten. De opgaven voor sociale ondernemingen wordt echter niet eenvoudiger. De toestroom van kandidaten met arbeidspotentieel is sterk afgenomen. Dat is voor een aantal ondernemingen niet direct een probleem, omdat zij voldoende economische waarde creëren. Voor een aantal sociale ondernemers betekent dit echter wel dat het businessmodel aangepast zal moeten worden aan de huidige instroom en uitstroom.

Ontwikkelen naar werk

Uitgangspunt is dat zoveel mogelijk mensen werken en meedoen. Dat is belangrijk voor mensen zelf, maar ook een maatschappelijk doel. De sleutel voor verandering ligt bij mensen zelf en de gemeente kan mensen steun bieden die ze nodig hebben. Een bijstandsuitkering is bedoeld om tijdelijk in het levensonderhoud te voorzien. Het perspectief daarbij is dat iemand voldoende ondersteund wordt om te ontwikkelen naar werk. Daarom is er voor inwoners de Werkacademie. Samen met de inwoner wordt bepaald hoe het ontwikkeltraject ingevuld wordt.

Recht op ondersteuning

Met ‘Samen sterk voor inwoners naar werk’ geven we in Doetinchem invulling aan het recht dat elke bijstandsgerechtigde wat mij betreft heeft: ondersteuning en hulp. Dit kan ondersteuning zijn richting een baan, studie, leerwerktraject, stage, vrijwilligerswerk of taalcursus. Maar het kan ook schuldhulp zijn of hulp bij het vinden van een passende woning. Op dit moment krijgen mensen ondersteuning bij de ontwikkeling op verschillende leefgebieden. Dat kunnen we niet alleen, we hebben daarbij veel partijen in Doetinchem en omgeving nodig.

Gisteren werd bekend dat voor het derde jaar op rij het aantal personen met een bijstandsuitkering gedaald is. Hoewel de daling in de gemeente Doetinchem het sterkst was in 2018, is ook in 2019 het aantal uitkeringen verder afgenomen. Veel uitkeringen werden beëindigd als gevolg van het aanvaarden van werk. Dat is goed nieuws, maar het brengt nieuwe vraagstukken met zich mee.

 

Betaald werk niet voor iedereen een realistische optie

De gemeente Doetinchem heeft begin 2019 besloten de mogelijkheden van elke inwoner met een bijstandsuitkering in beeld te brengen. Met het plan van aanpak ‘Samen sterk voor inwoners naar werk’ werd bepaald dat elke inwoner met een bijstandsuitkering waarvan nog onvoldoende bekend was, uitgenodigd zou worden. Er waren twee jaar voor uitgetrokken, maar inmiddels is al bereikt dat vrijwel iedereen in een traject zit. Het is belangrijk om ons te realiseren dat voor meer dan de helft van de mensen geldt dat het aanvaarden van betaald werk op dit moment nog geen realistische optie is. Voor een groep zal betaald werk helemaal niet aan de orde zijn. Dat betekent overigens niet dat we deze mensen aan hun lot overlaten. We zien dat veel mensen op een andere manier participeren in onze samenleving en we ondersteunen dat, waarbij het uitgangspunt is: denken in mogelijkheden en ontwikkeling.

Naar een inclusieve arbeidsmarkt

Ondertussen staan werkgevers in de Achterhoek te springen om personeel. Daar ontmoeten overheid en ondernemers elkaar. We willen meer mensen, ook mensen met een arbeidsbeperking, aan de slag krijgen. Om eventuele belemmeringen om iemand in dienst te kunnen nemen weg te nemen, zijn er instrumenten beschikbaar. In de Achterhoek ontmoet ik veel werkgevers die bereid zijn zich in te zetten om werkzaamheden te laten aansluiten bij de mogelijkheden van de werknemer. Het hangt echter wel van individuen af of dit lukt. Wanneer een personeelsfunctionaris actief in contact staat met het werkgeversservicepunt dan blijkt dat er veel mogelijk is. We zetten stappen, maar ik ben ook kritisch. De arbeidsmarkt in de Achterhoek kan en moet veel inclusiever.

Sociale ondernemingen onder druk

In onze omgeving zijn tal van sociale ondernemingen. We werken erg graag met ze samen, omdat ze veelal een eigen aanpak hebben om de talenten van mensen aan te spreken en verder te ontwikkelen. Het zijn instellingen met bijvoorbeeld ook een zorgaanbod, maar er zijn ook bedrijven zonder winstoogmerk. De beste sociale ondernemers zijn in mijn optiek de ondernemers die mensen loslaten die zich zover ontwikkeld hebben dat zij een nieuwe stap op de arbeidsmarkt kunnen zetten. De opgaven voor sociale ondernemingen wordt echter niet eenvoudiger. De toestroom van kandidaten met arbeidspotentieel is sterk afgenomen. Dat is voor een aantal ondernemingen niet direct een probleem, omdat de onderneming voldoende economische waarde creëert. Voor een aantal sociale ondernemers betekent dit echter wel dat het businessmodel aangepast zal moeten worden aan de huidige instroom.

Ontwikkelen naar werk

Uitgangspunt is dat zoveel mogelijk mensen werken en meedoen. Dat is belangrijk voor mensen zelf, maar ook een maatschappelijk doel. De sleutel voor verandering ligt bij mensen zelf en de gemeente kan mensen steun bieden die ze nodig hebben. Een bijstandsuitkering is bedoeld om tijdelijk in het levensonderhoud te voorzien. Het perspectief daarbij is dat iemand voldoende ondersteund wordt om te ontwikkelen naar werk. Daarom is er voor inwoners de Werkacademie. Samen met de inwoner wordt bepaald hoe het ontwikkeltraject ingevuld wordt.

Recht op ondersteuning

Met ‘Samen sterk voor inwoners naar werk’ geven we in Doetinchem invulling aan het recht dat elke bijstandsgerechtigde wat mij betreft heeft: ondersteuning en hulp. Dit kan ondersteuning zijn richting een baan, studie, leerwerktraject, stage, vrijwilligerswerk of taalcursus. Maar het kan ook schuldhulp zijn of hulp bij het vinden van een passende woning. Op dit moment krijgen mensen ondersteuning bij de ontwikkeling op verschillende leefgebieden. Dat kunnen we niet alleen, we hebben daarbij veel partijen in Doetinchem en omgeving nodig.

Afgelopen week was een afwisselende week. We hadden een volle collegevergadering met veel goede besluiten, er waren mooie ontmoetingen, zoals die rond inburgering statushouders en er was een mini-symposium van D66 Winterswijk met o.a. Loes ten Dolle, Tycho Geurkink, Casper Sonderen, Joris Bengevoort en Rob Jetten. Hieronder in het kort een weergave van mijn ervaringen.

 

75 jaar vrijheid

Op maandagmiddag 27 januari stonden we in de Catharinakerk met elkaar stil bij de bevrijding van concentratie- en vernietigingskamp Auschwitz. Atay Guner vertelde over zijn bezoek aan Sobibor. Burgemeester Mark Boumans over Auschwitz, Janna Baerends zong haar lied Deep en Miranda Kijzerwaard vertelde het levensverhaal van haar oma Maud Mogendorff. Elske te Lindert sloot de herdenking af met Gabriëlla’s Song. Het heeft veel indruk op mij gemaakt. Wij blijven herdenken.

Sportverkiezing

De maandagavond stond in het teken van de Doetinchemse Sportverkiezing. De talenten uit onze gemeente zijn volop in de spotlights gezet. Een prachtig programma rond alle takken van sport. Zelf vind ik het mooi dat de sporters in het zonnetje worden gezet, maar vooral ook de sportvrijwilligers. Zij maken het mogelijk dat de verenigingen in onze gemeente volop draaien en dat blijven doen.

Gasthuisfonds

In de afgelopen week ontmoette ik ook de heer Simonetti en mevrouw Emaus van het Gasthuisfonds. We spreken elkaar af en toe over het armoedebeleid en hoe zij met het fonds van toegevoegde waarde zijn voor inwoners. Bijzondere ontwikkeling is de toenemende vraag naar mobiliteit. Om ervoor te zorgen dat mensen elkaar kunnen blijven ontmoeten is soms ondersteuning nodig bij het (elektrisch) fietsen. Het Gasthuisfonds is een essentiële partij om het verschil te maken.

SROI

Donderdag was ik te gast in Twente en we spraken daar over Social Return On Investment (SROI). Bij de inkoop van diensten en producten maken wij als gemeente afspraken over deze verplichting, maar voor aanbieders lijkt het op het eerste gezicht niet altijd eenvoudig om er invulling aan te geven. Daarom kiezen we ervoor om dat in Gelderland en Overijssel eenduidig te doen met vast bouwblokken. Binnenkort hoop ik het convenant te kunnen tekenen. Samen zorgen we ervoor dat meer mensen een plek vinden op de arbeidsmarkt.

Stadskamer

De Stadskamer bestaat vijf jaar. De Stadskamer zorgt ervoor dat mensen tot hun recht komen en volop mee kunnen doen. Ik kom er vaker met veel plezier, maar afgelopen donderdag was het een prachtig feest. Samen maken we meedoen woest aantrekkelijk!

 

 

Werkgeversservicepunt

Het Werkgeversservicepunt is het centrale punt voor de werkgeversdienstverlening in onze arbeidsmarktregio. De accountmanagers spreken met werkgevers over mogelijkheid voor mensen die via UWV of Laborijn naar een passende werkplek begeleid worden. Afgelopen week spraken we over de manier waarop we het Werkgeversservicepunt de diensten nog beter kan uitvoeren. Op dit moment wordt dit in kaart gebracht en binnenkort volgt een advies. Mooi om te horen dat we in onze arbeidsmarktregio trots kunnen zijn op onze werkgeversdienstverlening.

Vaccinatie

Tijdens de beeldvormende raad stond het onderwerp vaccinaties centraal, omdat we GGD definitief de taak willen geven om het rijksvaccinatieprogramma ook voor onze gemeente uit te voeren. De gemeenteraad vroeg aandacht voor het belang van vaccineren en uitte zorgen over de vaccinatiegraad. In Doetinchem kunnen we gelukkig spreken van een relatief hoog aantal vaccinaties, maar dat willen we in de komende tijd ook graag zo houden.

Werkbezoek Düsseldorf

Afgelopen donderdag en vrijdag waren we met alle burgemeesters & wethouders van de Achterhoekse gemeenten in Düsseldorf. Naast het feit dat het tot waardevolle gesprekken met elkaar leidde, hadden we een interessant inhoudelijk programma. We bezochten de Landtag Nordrhein-Westfalen, de grenspost Düsseldorf, de luchthaven en de Medienhafen. We spraken over het democratisch systeem in Nordrhein-Westfalen, grensoverschrijdende samenwerking en werken over de grens. De ontwikkeling van de Medienhafen bood een interessant perspectief, ook voor onze stad. Ik heb met veel collega wethouders kunnen spreken, een mooie basis voor nog betere samenwerking.

 

Afgelopen week was een week vol nieuwjaarsontmoetingen. Onze nieuwe gemeentesecretaris had alle medewerkers uitgenodigd in de hal van het stadhuis. Een fijn moment om direct met alle mensen van de gemeente Doetinchem bij te praten. Goed dat er volop energie uitgesproken werd om van 2020 een mooi jaar te maken voor de inwoners van onze gemeente.

Tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst in Amphion stond burgemeester Mark Boumans stil bij het thema verandering. Dit komt niet vanzelf. Je kunt er niet eenvoudig op wachten. Prachtig vond ik de parallel die hij trok met zijn eigen sportieve ambities. ‘Wees de verandering die je wilt zien.’

Het thema ‘verandering’ kwam ook aan de orde bij de nieuwjaarsbijeenkomst van Laborijn. Een groep van 20 medewerkers zette met een kritische cabaretvoorstelling een dikke punt achter 2019. Gevoelige liedjes, indringende uitspraken en zelfs een rap. Alles ademde dat de medewerkers het beste willen voor onze mensen. Rake opmerkingen en songs over het management, raadsleden, rooie vrouwen, journalisten en het bestuur. Zo, die konden we in onze zak steken! Bovenal lieten medewerkers zichzelf zien.

Met oud & nieuw durfden wij het aan om in Den Haag te verblijven. Hoewel we ons bedachten of dat gezien de onrust wel zo’n verstandige keuze was, was het juist heel fijn. We waren bij de oudejaarsconference van Claudia de Breij, zagen Maarten van der Weijden de hofvijver in springen en ik nam op 1 januari zelf een duik in de ijskoude Noordzee.

Voor Claudia was duidelijk: alles verandert, daar is geen ontkomen aan. Angst voor veranderingen is er altijd geweest, maar veranderen móet. Daar zijn mensen voor nodig die het aandurven om het verschil te maken. De beste veranderaars zijn mensen die ook een goede verliezer kunnen zijn. “Verliezen maakt je ziel zacht en je hart groot.” Haar vader, gemeenteraadslid, leerde haar: “In een democratie houdt de regering van de meerderheid rekening met de noden en wensen van de minderheid, is er een onafhankelijke rechtsstaat en een vrije pers.” Na afloop dansten we tot in de kleine uurtjes: “Hef het glas op de verliezers en proost op wat ooit was!” 2020 is echt begonnen!

“Vertrouw op de professionaliteit en mensenkennis van de medewerkers”

Wanneer ik medewerkers van Laborijn spreek, dan merk ik steeds opnieuw dat de echte drijfveer voor hun werk voortkomt uit de keuze die zij ooit maakten om vóór onze inwoners te gaan. Consulenten, trainers, jobcoaches en beleidsmedewerkers komen elke dag hun bed uit om diegenen waarmee het niet altijd eenvoudig gaat zo goed mogelijk van dienst te zijn.

Mijn ervaring lijkt haaks te staan op het beeld dat het bij Laborijn allemaal erg streng gaat en dat er geen oog is voor de individuele mens. In dat beeld is Laborijn niet meer dan een strenge organisatie. De werkelijkheid is dat klanten van Laborijn niet altijd precies weten wat er van ze gevraagd wordt en dat zij soms bang zijn de regels te overtreden. Hierdoor gaan zij niet altijd ontspannen voor een gesprek naar Laborijn, zij hebben immers zelf niet de keuze gemaakt om klant te zijn. Juist daarom is er tijd nodig om te werken aan wederzijds vertrouwen. Het lukt niet altijd in het eerste gesprek. Ik vind het mooi om te zien hoe medewerkers hun best doen om dan, passend bij de wensen van de klant, in gesprek te blijven.

Laagste aantal uitkeringen ooit

Het werk bij Laborijn is erop gericht dat mensen, passend bij hun mogelijkheden, participeren in onze samenleving. Betaald werk is daarbij het uiteindelijke doel en waar dat niet lukt zijn soms andere oplossingen mogelijk. Medewerkers van Laborijn willen dat minder mensen afhankelijk zijn van een uitkering. Op dit moment lukt het om veel mensen naar werk te begeleiden. Het aantal uitkeringen bij Laborijn is lager dan ooit. Dat komt door ontwikkelingen op de arbeidsmarkt, maar ik zie dat Laborijn het in vergelijking tot landelijke cijfers beter doet. Dat is goed voor onze inwoners.

De medewerkers bij Laborijn zijn professionals op hun vakgebied. De inkomensconsulenten maken een inschatting over de vraag of een uitkering de beste weg is om in de toekomst minder of niet meer afhankelijk te zijn van de overheid. Trainers in de Werkacademie hebben de beste oplossingen om te bereiken dat mensen zich (weer) werkfit voelen. Jobcoaches begeleiden mensen op hun werkplek, zodat zij zich verder kunnen ontwikkelen. Er is een team aan professionals beschikbaar om te werken aan steeds weer een volgende stap.

Ontwikkeling van mensen

Samen werkt. Dat is waar Laborijn voor staat. De samenwerking met werkgevers, onderwijsorganisaties en andere instellingen maakt dat ontwikkeling van mensen voorop staat. Vaak zie ik dat binnen de regelgeving ruimte wordt toegepast. Dat juich ik alleen maar toe. Waar een professional ziet dat iets beter werkt dan de standaardoplossing, vind ik dat dit moet worden toegepast.

Een uitkering is soms niet de beste oplossing. Veel mensen in onze samenleving zijn erbij gebaat direct duidelijk te hebben dat werk oplossingen biedt voor andere vraagstukken. Dat moet een passende werkomgeving zijn en soms is dat een vorm van dagbesteding. Ik ben er echter van overtuigd dat ieder mens bewust of onbewust zelf betekenisvol wil zijn in onze samenleving. Ik zie overigens dat de meeste mensen daarbij hulp of ondersteuning van anderen nodig hebben, dat is dus helemaal niet vreemd.

Professionaliteit en mensenkennis

Rechtssocioloog Paulien de Winter deed onderzoek naar de handhavingspraktijk bij UWV. Uit haar onderzoek blijkt dat het belangrijk is dat medewerkers ruimte hebben. “Vertrouw op de professionaliteit en mensenkennis van de medewerkers.” stelt zij. Deze stelling vind ik ook van toepassing op Laborijn. Het is juist aan de professionals in te schatten waar een inwoner baat bij heeft. Dat ligt voor een groot deel uiteraard vast in regelgeving, maar er bestaat voldoende ruimte om daarin de juiste keuzes te maken.

Voor verdere doorontwikkeling van Laborijn is de rol van elke professional van groot belang. Daarom is er in het plan van aanpak ‘Samen sterk voor inwoners naar werk’ ook aandacht voor professionalisering en organisatieontwikkeling. Dit vraagt om leiderschap, maar het begint met vertrouwen en de echte wil samen voor verbetering van de dienstverlening te gaan. Uit de derde kwartaalrapportage blijkt dat de ontwikkeling van het leiderschap bij Laborijn de hoogste prioriteit heeft gekregen en op dit moment nog heeft. Ook het bestuur heeft een toekomstgerichte evaluatie uitgevoerd.

Samen werkt

De concrete verbeteringen die richting klanten zijn opgepakt, hebben een positieve uitwerking. Ik hoor dat mensen merken dat de bejegening prioriteit heeft gekregen. Eerlijk is eerlijk: niet elke verandering is van vandaag op morgen gerealiseerd. En ik heb steeds gesteld dat de meeste dingen bij Laborijn goed tot zeer goed gaan. Dat is nog steeds zo en dat zal ook zo blijven. Niet iedereen zal altijd tevreden zijn over de gehele dienstverlening in dit kwetsbare werkveld, maar over het geheel bekeken werkt het.

We staan voor belangrijke opgaven. De financiële opgave in het sociaal domein van gemeenten is enorm. Het inwonersperspectief zal meer centraal moeten staan. De scheiding tussen armoede, participatie, maatschappelijke ondersteuning en jeugdzorg moet in de uitvoering overbrugd worden. De inburgering van statushouders dient nu echt op gang te komen. Zo kan ik nog meer opgaven noemen.

Wat mij betreft hebben we juist op dit moment professionals nodig die samen invulling geven aan deze opgaven. Daarom heb ik aangegeven dat ik vind dat de dienstverlening van Laborijn verder doorontwikkeld moet worden en dat in Doetinchem de samenwerking met Buurtplein en het Bureau voor Financiële Ondersteuning moet worden versterkt. Ik zie dat voor me door de Laborijn professionals een nog constructievere plek te geven in het netwerk. Daarvoor is geen structuurverandering nodig, want in feite bestaat dit netwerk al. Het moet alleen versterkt worden. Elke professional werkt in dit netwerk vanuit haar/zijn expertise aan de centrale vraag hoe de inwoner het beste te ondersteunen.

Regionale samenwerking is daarbij een must. Samen met de andere gemeenten binnen Laborijn en in de arbeidsmarktregio hebben we de sterkere teams met professionals en vergroten we de mogelijkheid van elkaar te leren. Een duidelijk commitment aan de gezamenlijke opgave is dan wel nodig. Durven wij het aan om de inwoner centraal te stellen en echt samen te werken? Ik zeg ja. Samen werkt!

Vredesposterwedstrijd ‘Een reis voor de vrede’

Al enkele jaren organiseren de Lions wereldwijd het zogenaamde Peace Poster Contest. Ook de Lionsclub Doetinchem doet eraan mee. Met dit initiatief wordt het thema vrede bespreekbaar gemaakt. Kinderen in de leeftijd van 11 tot 13 jaar van basisschool Octa, de Canadaschool, OBS Hogenkamp en Montessorischool De Pas maakten de prachtige posters. In de raadszaal mocht ik op Coming Out Day bekendmaken wie van de Doetinchemse scholieren de mooiste Vredesposter heeft gemaakt. Ik sprak de leerlingen, ouders en leerkrachten toe met onderstaande tekst.

Vorige week sprak ik, hier in Doetinchem, een jongen van 12. Hij kwam uit een land waar mensen hun leven niet zeker zijn. Gelukkig heeft hij daar zelf niet veel van meegemaakt, want hij was 2 jaar oud toen zij naar Nederland kwamen. Maar zijn ouders vertelden vaak over hoeveel gevechten en ruzies er waren toen zij opgroeiden.

Als je de jongen tegenkomt op school dan zie je een slimme en hardwerkende jongen. “De toekomst is belangrijker dan het verleden,” zo vertelde hij. En hij voegde er iets aan toe wat ik onthouden heb. “Om fijn samen te leven moet je eerst de ander wel leren begrijpen”.

In 2019 in Nederland zijn mensen gemiddeld genomen veiliger, vrijer, gezonder, welvarender en gelukkiger dan op ieder ander moment in de geschiedenis. Toch gaat samen leven niet vanzelf.

Volgens mij komt dat omdat veel mensen graag verschillen vergroten. Dat gebeurt als de één de ander pest vanwege zijn manier van praten. Het gebeurt ook door hoe wereldleiders in Syrië, Turkije en Irak spreken over andere bevolkingsgroepen.

Juist vandaag kwamen er weer verontrustende berichten uit de grensstreek tussen Syrië en Turkije. Mensen slaan op de vlucht voor de oorlog. En dat doordat wereldleiders er een wedstrijdje van maken. Daar maak ik mij druk over.

Het thema van de Vredesposterwedstrijd is ‘Een reis voor de vrede’. Volgens mij zijn wij allemaal onderdeel van deze reis. Je kunt namelijk zelf instappen en eraan meedoen. De eerste tussenstop staat voor mij in het teken van wat de jongen van 12 tegen mij zei: de ander leren begrijpen. Daarom stel ik de ander graag veel vragen. Zo hoor je wat die ander drijft.

Ik wens jullie een mooie reis en ik vind het fantastisch om te zien hoe jullie uiting hebben gegeven aan ‘Een reis voor de vrede’.

Hier de winnende posters (juryprijs en publieksprijs).