Poliflw

Nederland is een land van tradities. Tradities zijn onderdeel van onze cultuur. Ze zijn er in vele vormen en zijn een herkenbare herhaling die we prettig vinden.

Tradities zijn niet voor eeuwig. Sommige tradities verdwijnen, en sommige veranderen. Wie loopt er nu nog dagelijks in klederdracht? Soms komen er ook nieuwe tradities bij. Bijvoorbeeld de Nieuwjaarsduik of ons massale koopgedrag op Black Friday.

In een gemeente als Houten kennen we een aantal heel herkenbare en gewaardeerde tradities. De Dodenherdenking is elk jaar indrukwekkend net als het Fladderen aan het eind van de zomervakantie. Velen van ons kijken reikhalzend naar deze evenementen uit, als deelnemer, als vrijwilliger of als toeschouwer.

Sommige tradities hebben ook een maatschappelijke functie. Tijdens de nieuwjaarsviering komen we naar buiten en wensen we onze buren een gelukkig nieuwjaar terwijl het vuurwerk wordt afgestoken. Een kleine week later halen de kinderen de kerstbomen bij de mensen op en slepen die naar de aangewezen locaties om daar op een koude donkere januari-avond de kerstboomverbranding mee te maken. Een spektakel, want voor kinderen is een groot vuur indrukwekkend en de brandweer is er ook nog eens bij, gaaf!

We zijn ons veel meer bewust van het milieu en duurzaamheid. Past een kerstboomverbranding dan nog wel? Er komt een hoop rook, fijnstof en CO2 vrij. De hele traditie afschaffen gaat te ver. Het ophalen van de bomen door de kinderen die er een lootje of mandarijn voor krijgen is ook wat waard. Laat de kinderen nog steeds de bomen verzamelen en deel lootjes uit. ‘s Avonds gevolgd door een spectaculaire afsluiting met licht, muziek en leuke prijzen!

Laten we het samen anders gaan doen.

Bartjan Meier,

Beste jongeren, ouders en verzorgers,

De afgelopen jaren is er veel veranderd in de jeugdzorg. De gemeenten werden verantwoordelijk voor de jeugdzorg en die verandering is nog niet af. Gemeenten zoeken naar de beste manier om hun nieuwe taken goed te doen. Alsof dat niet ingewikkeld genoeg is, rijzen de kosten de pan uit, vooral omdat de vraag naar jeugdzorg stijgt. De gemeenteraad zal de komende tijd veel aandacht hebben voor de jeugdzorg in Houten.

Om de kant van de jongeren en ouders meer te belichten heeft de PvdA Houten het initiatief genomen voor een politiek café. Houten Anders! accepteerde de uitnodiging van de PvdA Houten, om samen met D66 en de SGP dit politiek café over de jeugdzorg in Houten te organiseren. Het is voor ons namelijk belangrijk om te horen hoe jullie denken over de jeugdzorg in Houten. Als (ex-)cliënt, mantelzorger of ouder, broer of zus, weet je veel beter wat er goed gaat en wat anders kan. Kom jij ook?

Interessante sprekers zullen hun ideeën met ons delen, waarna we met elkaar in gesprek gaan over de jeugdzorg. De wethouder en een aantal leden van het Sociaal Team Houten hebben aangegeven te komen luisteren en zullen meedenken. Daarmee wordt het een volle en interessante avond met een borrel als afsluiter.

Zie ik jullie op donderdag 9 mei om 19:30 uur in het Huis van Houten?

Tot dan!

Axel Eerdman

Goedenavond voorzitter, leden van de raad en belangstellenden,

Wij zoeken iemand met de juiste vaardigheden, gedrag en kennis waarmee zij of hij adequaat deze mooie functie kan gaan bekleden.

Een verbindende, betrokken, onafhankelijke,  integere, sociale, communicatieve en betrokken bestuurder, die Houten koersvast naar een mooie toekomst kan leiden. Geen eenvoudige taak, dat is wel duidelijk!

Toch verwacht ik dat wij op een mooie wijze hebben gedefinieerd, wat er bij onze gemeente Houten past en wat wij zoeken.

Maarten Venderbosch schreef het vanmorgen al in het Algemeen Dagblad:

“Zacht waar het kan en streng waar het moet.” – AD.nl

Inwoners hebben een mooie bijdrage geleverd aan deze profielschets en willen een mensgerichte toegankelijke burgemeester.

Houten blijft een dorp met stadse allures vol in beweging en tal van mooie uitdagingen. En mooie taak.

En ja,… daarvoor nodigen wij de nieuwe burgemeester van harte uit.

Wayne Wilson, tijdens de raadsvergadering van 12 februari 2019.

Op dinsdag 22 januari 2019, leidde Wayne Wilson de raadsvergadering in, door te spreken over artikel 131 van de grondwet.

Hieronder kunt u zijn beschouwing teruglezen.

Goedenavond voorzitter, leden van de raad en belangstellenden,

Vanavond is het aan mij, Wayne Wilson, om als raadslid van Houten Anders! wat dieper in te gaan op een artikel uit de grondwet.

Ik heb gekozen voor een artikel dat nu zeer actueel is, want binnenkort wordt Houten anders.

We staan aan de vooravond van een belangrijke verandering voor Houten, een verandering waar wij niet voor hebben gekozen, maar die ons wel voor een keuze stelt. Met het vertrek van Wouter de Jong als Burgervader van onze gemeente zijn wij op zoek naar een waardig opvolger om Houten naar een goede toekomst te leiden.

Artikel 131 van de Grondwet houdt zich bezig met de benoeming van de burgemeester.

Het is een veelbesproken wet met een grote hoeveelheid pogingen tot wijziging, waarvan de eerste zelfs zover terug als 1922 dateert.

Sinds 17 februari 1983 luidde de tekst van artikel 131 als volgt:

De commissaris van de Koning en de burgemeester worden bij koninklijk besluit benoemd.

De burgemeester werd door de regering benoemd.

Dat gebeurde op voordracht van de minister van Binnenlandse Zaken na een aanbeveling van de gemeenteraad. De minister kon de aanbeveling voor benoeming alleen om zwaarwegende redenen weigeren, maar in de praktijk gebeurde dat vrijwel nooit.

Met enige regelmaat stond deze zogeheten ‘kroonbenoeming’ ter discussie en gingen er stemmen op om de burgemeester door de burgers te laten kiezen. De belangrijkste argumenten hiervoor zijn ‘de democratische legitimatie’ en ‘een beoogde sterkere positie van de burgemeester’.

Tegenstanders vinden echter dat de burgemeester boven de partijen moet staan en dat hij daar beter toe in staat is als hij benoemd blijft door de Kroon. Wetsvoorstellen tot wijziging uit 2002 en 2005 haalden het eerder niet.

Op 20 november 2018 heeft de Eerste Kamer vóór gestemd op het initiatiefwetsvoorstel-Jetten (D66) om de benoeming van de burgemeester uit de Grondwet te halen. Per 21 december jongstleden leest artikel 131:

De commissaris van de Koning en de burgemeester worden aangesteld, geschorst en ontslagen op een bij de wet te bepalen wijze. Krachtens de wet kunnen nadere regels worden gesteld over de daarbij te volgen procedures.

Oftewel, de wet regelt hoe de commissarissen van de Koning en de burgemeesters van de gemeenten benoemd worden.

De burgemeester wordt nog wel bij Koninklijk Besluit benoemd. De benoemingswijze van de burgemeester wordt immers in artikel 61 van de gemeentewet geregeld. De aanpassing van de grondwet maakt het echter wel makkelijker om deze procedure te wijzigen.

Dit maakt de weg vrij voor een eventuele invoering van de gekozen burgemeester. ‘Een eventuele invoering’, want nu is het aan de wetgever, de Tweede en Eerste Kamer, die moet bepalen hoe ze de benoeming in de toekomst willen vormgeven en of ze dus een gekozen burgemeester willen invoeren.

Wat is nu eigenlijk een gekozen burgemeester?

Er bestaan twee varianten: een door de kiezers gekozen burgemeester, een door de gemeenteraad gekozen burgemeester.

Ook daarbinnen bestaan varianten. Moet de burgemeester bijvoorbeeld worden gekozen uit de gemeenteraad? Of mag een buitenstaander zich óók kandidaat stellen?

De huidige praktijk is dat na openstelling van een vacature, belangstellenden hun sollicitatie richtten aan de commissaris van de Koning. Vervolgens voert een vertrouwenscommissie van de gemeenteraad sollicitatiegesprekken. De gemeenteraad draagt twee kandidaten voor aan de minister van Binnenlandse Zaken, die in principe de voordracht volgt – na een advies van de commissaris van de Koning. De minister kan de aanbeveling voor benoeming alleen om zwaarwegende redenen weigeren. Dit aanbevelingsrecht staat sinds 2001 in de Gemeentewet.

Hoewel formeel nog niet het geval, kiest materieel gezien de gemeenteraad nu de burgemeester.  Nu er volgens de grondwet geen sprake meer is van een kroonbenoeming kan de discussie beginnen op welke manier en welke variant de burgemeestersbenoeming of -verkiezing dan – buiten de Grondwet om – in de wet geregeld gaat worden. Aangezien dit nog niet is vastgelegd hebben wij hier in Houten dus ook nog geen andere procedure om te volgen dan die ik zojuist heb genoemd.

Wat is nu eigenlijk het voordeel van een gekozen burgemeester?

Het belangrijkste voordeel van een rechtstreeks door de bevolking gekozen burgemeester is dat de kiezers de kans krijgen om hun eigen burgemeester te kiezen, die daardoor ook kan rekenen op draagvlak onder de bevolking. Ze hebben hem of haar immers zelf gekozen. Hierdoor zullen de burgers hun bestuurder ook beter kunnen aanspreken op het te voeren en gevoerde beleid en de uitvoering daarvan.

Er kleven echter ook nadelen aan een gekozen burgemeester. Een risico kan zijn dat er gemeenten zullen zijn waar burgemeester en gemeenteraad niet goed met elkaar kunnen samenwerken, terwijl ze wel voor vier jaar aan elkaar vastzitten. Ook wordt wel eens als nadeel genoemd dat de kiezers wellicht incapabele of populistische mensen kiezen en/of mensen die toevallig al grote bekendheid genieten, bijvoorbeeld als artiest of als sporter.

Om de keuze van de nieuwe burgemeester van Houten helemaal bij de burgers neer te leggen, daar zijn we nog niet klaar voor. Echter, vinden we hun inbreng zeer zeker van groot belang. We hebben daarom de inwoners naar hun mening gevraagd. Aan de hand van een aantal stellingen konden de bewoners aangeven wat zij belangrijk vonden in een nieuwe burgemeester. Deze meningen zullen zwaar meewegen om een goede keuze te maken die leidt tot de benoeming van de meest geschikte kandidaat.

Kortom, artikel 131 of niet, aan ons de uitdaging om samen de juiste keuze te maken! – EINDE

Ja! het gaat goed! Maar het kan ook anders.

Wat anders? Wordt ons dan gevraagd.

Houten heeft potentie! Houten moet en kan zich, verder groeiend, onderscheiden. Zonder ons te meten aan de omgeving of af te geven op anderen, kunnen we Houten voorbereiden op een mooie toekomst door oplossingsgericht samen te werken Daar is soms lef voor nodig. Durf om te investeren maar ook het besef dat behoud, afschrijving en onderhoud geld kost. Het verwacht van ons allen een gezamenlijke visie. Een visie die wij allen moeten delen en steunen.

Houten is aantrekkelijk voor ondernemers en bewoners. Dat moet zo blijven. Duurzame keuzes moet je daarom samen maken. Het “presenteren” van onze stad kan nog beter. Houten Anders wil vitaliteit als uitgangspunt! Iedereen die Houten digitaal zoekt , met trein of auto passeert of bezoekt geïnspireerd moet raken en zich welkom moet voelen. Houten zou bijvoorbeeld een leiderschapsrol op zich kunnen nemen bij regionale samenwerkingsverbanden.

Als regio hebben wij onze taken en verplichtingen. Bouwen voor onze bewoners is daar een van en is een uitdagende. Ja! er kan gebouwd worden aan de stad waar wij trots op zijn en blijven. Houten mag en moet gezien worden. Duurzaam en maatschappelijk verantwoord ondernemerschap maakt Houten nog aantrekkelijker. Het huidige netwerk van ondernemers, winkeliers en ZZP’ers is groots en krachtig. Gezamenlijke ondernemersbelangen mogen en moeten door hen geuit worden en de politiek moet deze uitingen met een open houding tegemoet treden.

Participatie was en is een belangrijke term. Maar de wijze waarop je het invult en toepast bepaalt het succes. Inspraak is leuk maar wat gebeurt er vervolgens met de verzamelde informatie? Durven wij als Houten te investeren, te motiveren en vervolgens te innoveren? Houten Anders! onderschrijft de mening van bedrijvenvereniging IKH dat het tijd is voor lokale en regionale samenwerking.

Houten Anders! is ook trots op de gemeentelijke samenwerkingsverbanden. HA! wil dat Houten groeit en zich nadrukkelijk profileert. Samen bouwen aan een mooie toekomst voor Houten.

Wij nodigen u uit! om mee te bouwen. Deel uw mening!

Houten Anders! staat voor een nieuw soort politiek: meer ruimte voor inwoners om hun eigen omgeving vorm te geven. Het betekent dat inwoners ook op zaterdag de weg naar het gemeentehuis moeten kunnen vinden en daar bovendien voldoende ondersteuning kunnen krijgen om hun ideeën te realiseren. We zijn er van overtuigd dat een gemeente die meeleeft en de passie voor het initiatief met haar inwoners deelt, samen met haar inwoners tot mooie dingen kan komen.

Houten telt fantastische initiatieven op het gebied van duurzaamheid, maatschappelijk, cultuur en welzijn. Van Opgewekt Houten tot de Voedselbank, van Stichting Leergeld tot het LHBT-café. Elk van deze initiatieven heeft zich al bewezen en elk initiatief zit in een andere fase van hun bestaan.

Houten Anders! begrijpt dat iedere fase andere vragen en oplossingen met zich meebrengt. Gemeente Houten heeft volgens ons dan ook de taak om deze initiatieven op maat te begeleiden: geen onnodige bemoeienissen, maar wél de ondersteuning die het initiatief nodig heeft om (nog) succesvol(ler) te laten zijn.

Een ondernemende gemeente past bij zo’n aanpak. Van onze cultuursector verwachten we immers cultureel ondernemerschap. Van onze gemeente verwachten we meer sociaal ondernemerschap: vertrouwen hebben in de inwoners en hun ideeën en deze begeleiden naar succes. Naast de verschillende initiatieven die Houten al heeft, willen we wijkbudgetten voor onder andere het groenbeheer, waardoor je per wijk met elkaar kunt beslissen hoe het groen in de wijk beheerd wordt.

Als gemeente heb je bij het ondersteunen van initiatieven lange tijd vooral een faciliterende rol. Toch komt er een moment dat opschaling van een goedlopend initiatief meer vergt dan kopieerpapier en een vergaderruimte. Juist de succesvolle initiatieven moeten kunnen rekenen op de onvoorwaardelijke steun van de gemeente. Onvoorwaardelijke steun stelt de initiatieven in staat om zichzelf te blijven tot de gemeente het initiatief kan inlijven in haar eigen beleid.

Is dat zo anders dan?

Het is vreemd te lezen dat dit op papier in onze gemeente ontzettend goed geregeld lijkt. De gemeente heeft tal van visies geschreven die de ruimte voor eigen initiatief geeft en er zijn goede plannen opgesteld om initiatieven te faciliteren. Toch is het voor de meeste inwoners totaal onduidelijk met wie zij in contact moeten komen of – als dat geen probleem is – blijkt de gemeente niet over de capaciteit of het geld te beschikken om een factor van betekenis te zijn.