Poliflw

Het afsluiten van de N324 tussen de kruising Sint-Elisabethstraat en Wisseveld heeft tot een grote sliert auto's en opstoppingen in het centrum van Grave. Hoewel dit voorzien was voor de eerste dag, bleek de overlast groter dan verwacht. Wethouder Peters heeft zich onmiddellijk in verbinding gesteld met de provincie en de aannemer om passende maatregelen te treffen.

De gemeente weigerde destijds medewerking te verlenen aan de bouw van schepen langer dan 110 meter. De werf wilde, omdat de markt daarom vroeg, schepen van 135 meter lengte bouwen.

Raadslid Ben Litjens (Keerpunt 2010) wilde gisteravond tijdens de raadsvergadering in Grave weten of er nog steeds een geheimhouding rust op zaken die met de uitspraak van het Hof te maken hebben.

Het antwoord dat hij kreeg van wethouder Ben Peters (CDA), opvolger van de destijds aan het roer staande Eric Daandels, was kort en duidelijk: ,,Ja, die geheimhouding is er nog steeds.”

Litjens heeft op 8 maart een hele reeks vragen gesteld aan burgemeester en wethouders van Grave. Het raadslid, dat eerder uit principe een vertrouwelijke bijeenkomst niet wilde bijwonen, wacht nog steeds op antwoord.

Zo wil het raadslid van Keerpunt 2010 graag weten tot welke hoogte de financiële schade die geleden is kan oplopen. En in het verlengde daarvan, wat voor gevolgen een schadeclaim kan hebben voor ingezette projecten als woningbouw op het leeggekomen terrein van blinden- en slechtziendeninstituut Visio en de realisatie van een nieuw sportpark voor de drie te fuseren voetbalclubs SCV’58, GVV’59 en Estria.

Gisteravond werd tijdens de gemeenteraadsvergadering niet duidelijk wanneer de opgelegde vertrouwelijkheid van het dossier afgaat en wanneer Litjens antwoord krijgt.

GraverMaat: Bovenstaande foto maakte Matt Gerrits van Ben Peters als jurylid in de Pothuusburgse Optocht. De foto werd geplaatst in de Arena. Op Aswoensdag moet de wethouder weer aan de slag met zijn bestuurlijke werkzaamheden.

Een midscheepse voltreffer. Zo kun je het vonnis van het gerechtshof in Den Bosch wel duiden. Het hof acht de gemeente Grave schuldig aan het faillissement in 2012 van de Graafs scheepswerf waarmee ruim zestig medewerkers op straat kwamen te staan. Ook een aantal toeleveranciers en enkele Graafs middenstanders hadden het nakijken. De uitspraak van het hof gaat Grave -zeg maar de Graafs burgers- vele miljoenen kosten.

Grave wilde van de scheepswerf af. De verantwoordelijk wethouder Daandels (CDA) zag in het weigeren van een vergunning voor de bouw van schepen met een lengte van 135 meter (in plaats de toegestane 110 meter) een uitgelezen kans om de scheepswerf uit de weg te ruimen. Een staaltje van misplaatste bestuurskracht dat Daandels nog eens dunnetjes zou overdoen met het pesten van burgers in het snippergroenproject.

Bij zijn escapades vond Daandels die inmiddels de vlucht naar voren heeft gemaakt altijd de volle steun van raadslid Ben Peters (ook CDA). Het waren steeds dikke maatjes. In een raadsdebat over het snippergroenproject waarbij de oppositie een motie van wantrouwen tegen Daandels indiende, zei Peters “ik blijf achter mijn wethouder staan”. Hoe close kun je als volksvertegenwoordiger zijn met een bestuurder die je primair moet controleren in een tijdperk waarin dualisme -zeg maar afstand- van je gevraagd wordt. Relaties aangaan en onderhouden om persoonlijk gewin? Al eerder hebben wij Peters aangesproken op het gebruik van een pand dat eigendom is van een projectontwikkelaar over wiens plannen de gemeenteraad moet beslissen. Peters maakte er toen een hoop misbaar over.

Peters politieke mores kwamen nog eens in het volle licht bij zijn benoeming als wethouder. Het schenden van ferme verkiezingsbeloftes als je daar persoonlijk beter van wordt, gaat Peters even gemakkelijk af als het wegwerken van een biertje.

Je eerst opwerpen als de voorvechter van één gemeente Land van Cuijk om na de verkiezingen met de Lokale Partij Grave af te spreken dat over die heikele kwestie niet eens meer mag worden gerept. Dat -natuurlijk- in ruil voor iets moois: een wethouderschap. Peters laat schaamteloos zien hoe ook lokale bestuurders het vertrouwen in de politiek kunnen uithollen. Het onderscheid tussen eigen bekommernissen en het algemeen belang dat gediend moet worden is soms flinterdun.

De voltreffer die het hof in Den Bosch plaatste, moet bij Peters een onaangename sensatie hebben gegeven. Immers, Peters is nu als opvolger van ‘vriend’ Daandelsverantwoordelijk voor de miljoenenclaim van de kant van de scheepswerf.

Dat ook deze verantwoordelijkheid langs hem zal afglijden laat hij bij voorbaat weten in de Gelderlander. Peters zegt in de krant dat Erik Daandels in 2012 wethouder was, waarmee hij voorbijgaat aan zijn eigen dubieuze rol als raadslid toen en zijn politieke verantwoordelijkheid nu.

Peters geeft in de krant nog eens ongegeneerd weer hoe zijn politieke en morele verantwoordelijkheid in elkaar steekt: “Uiteindelijk ben ik als wethouder verantwoordelijk”, beseft Peters “Maar of het zin heeft mij weg te sturen, weet ik niet. Dan komt er een wethouder die ook weer verantwoordelijk is”. Je leest zoiets met grote verbazing. Dat Peters geen idee heeft wat politieke verantwoordelijkheid betekent, je verwacht niet anders. Maar waar moeilijk mee te leven valt, is de mentaliteit die achter zijn opvatting schuilgaat. In Italië en Portugal traden ministers af na het instorten van bruggen die gebouwd werden jaren vóór ze de politieke arena betraden. Politieke zuiverheid was ze meer waard dan eigenbelang. Peters vindt dat principe onzin, immers er komt na hem toch weer een ander.

Scheepswerfeigenaar Rob van Kessel denkt daar anders over. “Opstappen” vindt hij.

Hij wijst er in de Gelderlander op dat heel wat gemeenteraadsleden van nu destijds betrokken waren bij het desastreuze raadsbesluit. Drie daarvan zijn nu wethouder *1).

Het vertrek van tenminste verantwoordelijk wethouder Petersligt voor de hand, al was het maar als gebaar naar de vele gedupeerden van het scheepswerfdrama.

*1) De wethouders Anja Henisch, Rik Joosten, Ben Peters.

Woensdagavond werden in het oude stadhuis de nieuwe inwoners van de gemeente Grave welkom geheten door het voltallige college en enkele raadsleden. Het CDA was daarbij aanwezig, in de personen van wethouder Ben Peters en raadslid Jochem Jacobs. Burgemeester blij met nieuwe inwoners van de dorpen en de stad Onder het genot van een drankje wierpen de nieuwelingen uit onze dorpen en stad een blik over alle souvenirs die de gemeente Grave rijk is. Vervolgens nam burgemeester Roolvink het woord. In een volle zaal begroette hij alle aanwezigen en bedankte, in een kort maar krachtig woordje, alle nieuwe inwoners voor hun keuze voor Escharen, Gassel, Grave of Velp. De avond richtte zich vervolgens naar buiten waar, onder begeleiding van drie gidsen, de indrukwekkende historie van de gemeente Grave werd belicht.

De CDA-fractie kijkt terug op de succesvolle klankbordavond van 22 oktober. De opkomst was boven verwachting groot. Ook was de inhoudelijke input zó sterk, dat de raadsleden daarmee hun voordeel doen in de komende raadsbijeenkomsten. Vertrouwen De drie raadsleden keken aan het begin van de avond terug op hun eerste ervaringen in de Graafse raad. Het enthousiasme dat zij bij de start hadden, zijn ze niet verloren. Zij zien dat er een ándere raad zit dan voorheen en hebben het vertrouwen dat er de komende jaren samengewerkt wordt en, op basis van inhoud, geargumenteerd. De fractie opereert als een team. Er is sprake van onderling vertrouwen. Zo wordt ook samengewerkt met wethouder Ben Peters, die het ontzettend goed doet als kersverse wethouder met een zware portefeuille. De komende jaren krijgt hij veel van de grond, is de verwachting. Naast deze eerste indrukken van de afgelopen maand, passeerden veel actuele thema's de revue, zoals de opiniepeiling, woningbouw, duurzaamheid, afvalinzameling enzovoorts. Het belangrijkste thema behelsde de begroting. Begroting en bezuinigingen De gemeente Grave staat voor belangrijke financiële keuzes. De klankbordbijeenkomst heeft daarover uitvoerig gesproken. Het ging niet alleen over bezuinigingen, maar ook over jeugdzorg, financieel rentmeesterschap en een gezonde vermogens- en reservepositie. De fractie kwam tot de conclusie dat de insteek die zij koos, als het ware 'natuurlijk' gedragen werd door de achterban. Fractie dankbaar voor waardevolle, inhoudelijke deelname Er werd nog even nagepraat in "De Viersprong". Onder het genot van een drankje en de onvermijdelijke bittergarnituur werden de aanwezigen niet alleen hartelijk bedankt voor hun tijd en moeite, maar vooral voor de waardevolle input.

CDA-wethouder Ben Peters denkt dat een waterkrachtcentrale in de Graafse stuw binnen enkele jaren duizend huishoudens van stroom kan voorzien. Onderzoek van onder andere de gemeenten Grave en Heumen heeft dat uitgewezen. Uitgelezen kans Het is een uitgelezen kans om een grote stap vooruit te zetten als het om duurzaamheid gaat. Vooral voor de inwoners van de historische binnenstad zijn de mogelijkheden om hun huizen te verduurzamen beperkt door de monumentenstatus. Zo kunnen geen zonnepanelen op daken binnen de muren van de vestingstad gelegd worden. Ook de bouw van windmolens is uitgesloten. Deze bederven niet alleen het zicht op de historische stad, maar verstoren tevens de radar van vliegbasis Volkel. Windmolens van maximaal 94 meter zijn weliswaar toegestaan, maar zetten geen zoden aan de dijk. Kaplanturbine De waterkrachtcentrale wordt een gezamenlijk project van Rijkswaterstaat, Gelderland, Heumen, Brabant en Grave. Het plan beoogt de plaatsing een zogenaamde verplaatsbare 'kaplanturbine' in de oude Maassluis. Deze operatie staat los van het groot onderhoud aan de John S. Thompsonbrug, dat voor 2021 gepland is. Een schonere wereld die we willen doorgeven Duurzaamheid is één van de belangrijkste speerpunten van het Graafse CDA. De fractie is dan ook erg verheugd over het nieuws dat een waterkrachtcentrale in de Maas op relatief korte haalbaar is. Hoe eerder grote stappen gezet worden, hoe beter. Het CDA is ook zeer te spreken over de samenwerking tussen de verschillende overheden: Rijkswaterstaat, provincies en gemeenten. Het is belangrijk dat deze tot resultaat leidt. De CDA-fractie is, net als wethouder Ben Peters, bereid hieraan een steentje bij te dragen. Zo geven we uiteindelijk een schonere wereld door aan onze kinderen en kleinkinderen. Dat is rentmeesterschap ten voeten uit.

Maandag 8 oktober heeft er ‘s avonds, in de Viersprong in Gassel, een bijeenkomst plaatsgevonden tussen de bewoners van Gassel en het College van de gemeente Grave. Een jaarlijks terugkomende bijeenkomst dat kort gezegd ook wel het Collegebezoek wordt genoemd en als doel heeft om informatie uit te wisselen tussen de Collegeleden en inwoners. Daar was tijdens deze avond ook sprake van. De Dorpsraad Gassel zat deze vergadering voor en heeft ook nu weer gezorgd voor een uitstekende bijeenkomst. Zo liet ook wethouder Peters (CDA) weten dat hij ontzettend heeft genoten van de avond. Wethouder Peters: "Zulke avonden geven je energie. Het is ontzettend leuk om met mensen over verschillende onderwerpen in gesprek te gaan." Na een korte introductie van het nieuwe College werd de zaal, bestaande uit circa 30 mensen, ruimte geboden om vragen te stellen. Vragen die konden variëren en over alle onderwerpen mochten gaan. Zo werd al snel duidelijk dat de inwoners van Gassel het wilden hebben over de thema’s groenvoorziening, duurzaamheid, speelterreinen, wegen en parkeerplaatsen en communicatie. Over elk thema werden enkele vragen gesteld die door de desbetreffende wethouder werden beantwoord. Zo ging wethouder Joosten (LPG) in op vragen rondom de groenvoorziening en speelterreinen en was het wethouder Peters (zie foto) die aan het woord kwam bij vragen rondom duurzaamheid, communicatie en wegen. In de ronde daarna gingen leden van het College individueel in gesprek met kleine groepjes waarin ieder de mogelijkheid kreeg om vragen te stellen die te maken hadden met de betreffende portefeuillehouder. Zo werden er onder andere vragen aan burgemeester Roelvink gesteld over het thema veiligheid en kon wethouder Henisch (LPG) vragen beantwoorden over het thema WMO. Afsluitend op de avond konden aanwezigen nog gebruik maken van de bar om samen een drankje te doen en in een informele setting de overgebleven vragen te stellen aan het College. Tot in de late uurtjes werd goed gebruik gemaakt van de diensten die de Viersprong te bieden had en kon er worden teruggekeken op een zeer geslaagde avond.

De laatste vrijdag van de maand september 2018. Een groep van 17, bestaande uit collegeleden, raadsleden en griffieleden, stonden de vroege ochtend voor het gemeentehuis Grave. Dit was niet, omdat ze de sleutel van het stadhuis kwijt waren of het stadhuis uit waren gezet. Nee, het was de dag dat we als raad, college en griffie een excursie hadden gepland. Een excursie naar het noord-westen van Nederland. Naar de stad Hoorn, Katwoude en de Alliantie Markermeerdijken. Een alliantie bestaande uit het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier, Boskalis en VolkerWessels ondernemingen met als doel om de versterking van bijna 33km aan dijk te overzien in het oosten van Noord-Holland. De bus stond klaar, de zakken met chips, koekjes en KitKatten werden geopend en de reis kon beginnen. Een reis die ons, na een tussenstop bij de Starbucks, naar de lange groene grasvelden en meters lange watergeulen en dijken bracht in het oosterlijk deel van noord-Holland. Bij aankomst in Katwoude werden we door de alliantie Markermeerdijken van harte welkom geheten en bijgepraat over hun project. Een project waarmee ze 1,2 miljoen Noord-Hollanders hopen te beschermen tegen de toenemende waterspiegel van het markermeer. De discussie ging vervolgens over het dilemma waar veel gemeentes, provincies en waterschappen mee worstelen. Burger communicatie en participatie. Een van de belangrijkste speerpunten van de alliantie was om een open en eerlijk dialoog te voeren met alle betrokkenen. En juist die dialoog te blijven voeren met elkaar op de momenten dat je er met elkaar niet uitkomt. En ja, soms betekend dat alsnog een rechtsgang naar de raad van staten. Niet iedereen kan namelijk zijn zin krijgen. Dat betekent niet dat er niet geluisterd wordt. Wat vaak wordt beschouwd als een communicatieprobleem is in veel gevallen niet meer dan een meningsverschil. Een verschil die, ondanks alle moeite, geen middenweg kent. En dat hoeft ook niet altijd. Het is een illusie om te denken dat iedereen dezelfde problemen heeft en dezelfde oplossingen wenst. Het is juist een kans om elkaar te verreiken van inzichten en informatie en zolang je daar voor open staat zijn er geen verliezers. Misschien heeft het niet altijd de gewenste afloop, maar gehoord worden en begrip hebben voor de situatie is al een grote stap in de goeie richting. Om die reden heeft de alliantie Markermeerdijken honderden info avonden gehouden en keukentafelgesprekken gevoerd wat, naar hun mening, een groot succes was. We vervolgende onze weg langs de dijken van Noord-Holland en kwamen verschillende prachtige plaatjes tegen. Oude kerken die tot prachtige woonhuizen waren omgebouwd, kleine bruggetjes met overhangende bomen en historische panden die ons kikkerlandje zo’n mooi karakter geven. Echter kon op sommige plaatsen het contrast niet groter zijn. Waar eens woningen stonden die Nederland hebben gevormd tot wat het is, staan nu moderne woningen die het Nederlandse karakter niet meer weerspiegelen. Je stelt jezelf al snel de vraag in wat voor woning je zelf zou willen wonen. Een kleine karakteristieke houten hutje op de hei of een modern paleis die van alles voorzien zijn. Eerlijk gezegd zou ik zelf niet een keuze kunnen maken. Ik ben opgegroeid met de liefde voor karakter, maar ook de lust voor gemakzucht. Misschien dat de verscheidenheid van deze type woningen juist gaat zorgen voor een nieuw Nederlands karakter. De tijd zal het leren. Eenmaal aangekomen in Hoorn werden we welkom geheten in de riante groene schouwburg van Hoorn. Een gebouw dat in de wijde verte kan worden gezien en voor veel verschillende doeleinden kan worden gebruikt. Wij troffen het om daar aanwezig te zijn op het moment dat er een huwelijk voltrokken werd. Een locatie die daar uitstekend voor geschikt is. Op de achtergrond kon men genieten van een rustig Markermeer en een prachtige zon die zijn stralen via het water naar binnen liet kaatsen. In de schouwburg werden we bijgepraat over het project van de gemeente om de versterking van de dijken te combineren met hun eigen wens om een strand aan te leggen. Een ambitieus plan met ook hier de wens van de gemeente om niet dit project te laten slagen, omdat het gemeentebestuur het wil, maar omdat de mensen het willen. Dialoog en samenspraak zijn ook bij dit project kernbegrippen waar niet vanaf geweken wordt. Inspraakavonden, ronde tafel bijeenkomsten en andere opties werden ingezet om van dit project een gemeenschappelijk project te maken. En ook hier kan niet ontkomen worden aan de verschillende meningen en komt het uiteindelijk toch weer neer op het maken van keuzes. Voor sommige zijn dat niet de meest populaire keuzes, maar het zijn wel keuzes waar men over heeft mee kunnen praten. En ik ben van mening dat dat al een stap in de goeie richting is. Tot slot vertelde Ben Peters, CDA wethouder uit Grave, over de gelijkenissen tussen de stad Grave en Hoorn. De beide steden zijn bijna even oud en beschikken beide over een variatie aan scheef hangende gebouwen. Hoorn is echter gevormd en groeide door de handel waar Grave juist veel meer een militaire stad was. Desalniettemin zijn er veel raakvlakken te vinden. Historische kenmerken en eigenschappen die in beide steden goed bewaard gebleven zijn en waar mogelijk weer in ere worden hersteld. Na een prachtige wandeling door de stad en een paar drankjes op het terras stond de bus weer klaar en kon de terugreis beginnen. Een beetje moe van alle indrukken overkwam mij het dat ik in de bus in slaap dutte. Want hoewel het een mooie dag was, was het ook een indrukwekkende en vermoeiende dag. Een dag waarvan ik zeer heb genoten! Het was een dag waarop we veel hebben geleerd en veel ervaringen hebben opgedaan. Mooie ervaringen die ik weer meeneem in mijn rugzak. Jochem Jacobs

Wethouder Ben Peters (CDA) wil het Deltaplan Rivieren aangrijpen om het Kroonwerk Coehoorn, gelegen in de gemeente Heumen tegenover het vestingstadje, te herstellen. Dat heeft de Graafse bestuurder vrijdag gezegd tijdens de jaarlijkse excursie van de gemeenteraad. De handen ineen In de schouwburg van Hoorn, aan het water, vergeleek de wethouder beide steden met elkaar. Zoals Grave hoofdstad van het Land van Cuijk is, is Hoorn dat van de Noord-Hollandse regio West-Friesland. Waar Grave vestingstad werd, koos Hoorn het handelspad. Beide plaatsen liggen aan het water, maar Grave ligt aan de Maas. Het rivierlandschap heeft te maken met het Deltaplan Rivieren. Vanwege de pieken in de waterstand ligt het accent op verhoging van dijken, terwijl in de omgeving van Hoorn nadrukkelijk naar verbreding gekeken wordt. Daardoor is de gemeente Hoorn, samen met het Hoogheemraadschap, druk bezig met de realisatie van een stadsstrand. Gemeente en waterschap hebben, met instemming van de provincie, de handen ineengeslagen. Grave niet opsluiten achter hoge muren "Als we in Grave niets doen, hebben we in 2035 een dijk nodig die negentig centimeter hoger is dan de huidige," legde wethouder Peters uit. "Voor Grave betekent dat je het stadje opsluit achter hoge muren. Dat willen we niet." De onderzoeken zijn momenteel in de inventarisatiefase. Retentiebekkens en nevengeulen kunnen ertoe leiden dat de noodzakelijke verhoging van dijken en kades beperkt blijft tot dertig centimeter. Kroonwerk Coehoorn als nevengeul herstellen De wethouder wil vroegtijdig met het waterschap om tafel. Hij heeft de vestingvisie, die door de Graafse gemeenteraad als 'inspirerende leidraad' is vastgesteld, al ingebracht. In plaats van een 'gewone' nevengeul of bocht kan het Kroonwerk Coehoorn hersteld worden en als nevengeul dienen. Volgens de wethouder zitten er in de vestingvisie zo'n achttien vergelijkbare kansen om het nuttige met het aangename (historische en toeristische) te verenigen. Hoewel de vestingvisie momenteel in uitvoeringsprogramma's verwerkt wordt, is uiteindelijke realisatie een kwestie van de lange adem.

Dit artikel is overgenomen van de Arena Lokaal van 21 juni 2018, geschreven door Freddy Klooté. https://www.arenalokaal.nl/arena/nieuws/regio-land-van-cuijk/grave/dankbaar-dat-ik-het-mag-doen "Dankbaar dat ik het mag doen" GRAVE -Verwacht geen politiek stuk over heden, verleden of toekomst van ons mooie Grave. Verwacht geen politieke uitspraken. De nieuwe wethouder Ben Peters (1954) is nog volop bezig zich te verdiepen in alle dossiers van alle onderdelen uit zijn portefeuille. Politiek geïnteresseerd Grave kent Ben Peters als iemand die eerst alles nauwkeurig heeft bestudeerd, zich er een mening over heeft gevormd en dan pas spreekt. Een bedachtzaam man, die weet waar hij het over heeft. Iemand voor wie beschaafde discussies hoog in het vaandel staan. Altijd rustig. Debatterend met argumenten. Hij is al tien jaar een baken in de woelige wateren van de Graafse gemeentepolitiek. De kiezer beloonde hem en zijn CDA afgelopen maart met drie zetels in de raad. Ook te danken aan een zeer overwogen, uitgebreide campagne, waarin hij het vooral over de mening van het CDA had en andere partijen met rust liet. Samen met de LPG-wethouders Anja Henisch en Rick Joosten vormt hij, met burgemeester Lex Roolvink het nieuwe college, dat ons de komende vier jaar een nog mooier Grave moet opleveren. Ben Peters: “Dankbaar dat ik het mag doen”. “Ik ben geboren in Overasselt. Daar ook naar school geweest. Het voortgezet onderwijs heb ik gevolgd in Wijchen en Nijmegen. Elektrotechniek en mechanica trokken me zeer aan. Ik ben vrijwillig in militaire dienst gegaan, waar ik als technisch specialist me verder heb kunnen bekwamen. Ik heb me toegelegd op communicatiemiddelen als telegrafie en radio. Ik studeerde verder hydrauliek, pneumatiek en elektronica. Ondertussen was ik actief in het verenigingsleven van Overasselt. Ik deed er de jeugddisco en was lid van de Harmonie, de Hofkapel en de Carnavalsvereniging. Muzikaal was ik actief als slagwerker en zanger. Ik ontmoette een echte Gravin, Lia de Groot, waarmee ik ook getrouwd ben. Door mijn werk bij een firma in technische apparatuur zijn we in 1976 samen naar Etten-Leur verhuisd. Daar zijn onze twee dochters Laura en Marleen geboren. Op mijn werk was ik bezig met projectinrichting van vooral tandheelkundige projecten. Zo hebben we de afdeling tandheelkunde van universiteiten ingericht. Het was goed toeven in Etten-Leur en omstreken. Dat was mede te danken aan de band Silverstar waarin ik zanger en drummer was. We speelden op bruiloften en partijen. Het was begin jaren ’80 en we speelden het top 40-repertoire. Acht jaar heb ik dat gedaan. Toen ik promoveerde naar de dealerafdeling verviel de noodzaak om in Etten-Leur te blijven wonen. Omdat we vaak bij de familie in Grave waren en omdat Lia dus een Gravin was, verhuisden we naar Grave. Met veel plezier wonen me momenteel in de Vroegeling”. Politiek Zo rond 1987 zaten de kinderen van Ben en Lia Peters bij de scouting Grave. Ben kwam in het bestuur terecht. Lia werd er leider: “Door Nel Schuts ben ik toen gevraagd of ik commissielid Samenlevingszaken wilde worden. Zo rolde ik langzaam in het CDA, waar Jan van Thiel toen de scepter zwaaide en Jacques Leurs en Nel Schuts en Jo Willems raadsleden waren. Toen Jacques Leurs ziek werd heb ik hem vervangen. Toen Jo Willems ziek werd en later overleed heb ik de laatste twee jaar van die periode deel uitgemaakt van de Graafse raad. Na de verkiezingen van 2014 was ik fractievoorzitter en na de laatste verkiezingen dit jaar hebben we als CDA een coalitie gevormd met de LPG, ook winnaars, en ben ik wethouder geworden”. Wethouder Peters heeft een uitgebreide portefeuille: “Om het in twee afdelingen te verdelen: ik heb “de ruimte” en, mijn andere kant, “onderwijs en jeugdzorg”. Het klinkt nogal simpel, maar als je het “lijstje” met vakjes in die portefeuilles bekijkt moet je toch wel een lange adem en een brede blik hebben: wegen en parkeren, waterwegen en havens, riolering en waterbeheer, openbare verlichting, verkeer en vervoer, begraafplaatsen, sportaccommodaties, gemeenschapsaccommodaties (onderhoud), onderwijshuisvesting, grondexploitaties, overige gemeentelijke eigendommen, schoolgebouwen, volkshuisvesting inclusief woonwagens, ruimtelijke plannen, Wabo, afvalinzameling, bodem en milieu, duurzaamheid, achterstandsbeleid, kinderopvang, leerplicht, openbaar onderwijs, wijk- en dorpsraden en herontwikkeling Drie-eenheid. Ik zou dit “rijtje” niet graag uit mijn hoofd leren. Ook niet allemaal met de wethouder nu bespreken. Dus maar enkele actuele zaken eruit geplukt. Duurzaamheid: “Dit is een breed containerbegrip. Het maakt onderdeel uit van alle aspecten van mijn portefeuille. Bij alles wat er ter sprake komt is dat een thema. Actueel is het gasloos bouwen. Woningisolatie. Zonnepanelen. Waterkracht uit de Maas benutten. Sommige onderwerpen horen ook bij de provincie en Rijkswaterstaat en daarbij zitten wij ook aan tafel. Een totaal ander actueel onderwerp is het verband tussen depressiviteit van jongeren en de social media. We zullen dit verband aan de voorkant al moeten zien te signaleren, zodat we preventief iets kunnen doen. Dat geldt ook voor andere algemene trends, waarmee je in algemene zin bewustwording kunt kweken. Ik wil diverse programma’s niet zomaar op het bordje van de onderwijsmensen leggen, maar vooral in samenspraak bespreken”. De wethouder wil nog zoveel vertellen. Over de invloed van inwoners op hun eigen leefomgeving. Over kerndemocratie. Over hoe je dat inhoud kunt geven. Want Ben Peters is iemand van de inhoud. We moeten stoppen. De nieuwe wethouder pakt zijn papieren bij elkaar, gaat een snel hapje eten, want zo meteen wacht de volgende vergadering. “Ja, het zal best wel druk worden, maar ik heb er zin in”.