Woensdag 25 september presenteerde de Commissie Remkes (VVD) draconische en volstrekt onnodige maatregelen om een denkbeeldig ‘stikstofprobleem’ te ondervangen. Al maanden ligt ons land stil na een uitspraak van de Raad van State, eind mei dit jaar, dat het Nederlands vergunningstelsel voor de uitstoot van stikstof onverenigbaar is met Europees Recht. Een groot deel van de bouwvergunningen ging op de helling, waardoor nu zo’n 18.000 grote bouwprojecten met een totale waarde van ruim 14 miljard euro stil liggen. Boeren kunnen niet uitbreiden. Koeien mogen de wei niet meer in. De woningbouw gaat op slot.
Het advies van VVD-prominent Johan Remkes maakt de situatie nóg erger. De maximumsnelheid moet in heel Nederland worden verlaagd; de veestapel moet drastisch verkleinen en boeren moeten weg uit de buurt van natuurgebieden. Totaal onnodig en desastreus voor ons land.
Stikstof vormt geen bedreiging voor milieu- of natuurStikstof vormt ongeveer 80% van onze atmosfeer. Het is geenszins ‘gevaarlijk’ of ‘milieuonvriendelijk’. Ook de zogeheten ‘actieve stikstofverbindingen’ die worden gevormd bij industriële of agrarische activiteiten - zoals stikstofoxiden (NOx) en ammoniak (NH3) - zijn niet gevaarlijk. Integendeel: ze zijn in principe goed voor planten en bomen. Ze vormen de basis van Pokon plantenvoeding en andere vormen van bemesting. Natuurlijk moet overdaad worden voorkomen. Maar de uitstoot van deze stoffen daalt al jaren:
Dat het nu ineens tóch tot een ‘stikstofcrisis’ komt, heeft dan ook helemaal niets met milieuzaken te maken! Het gaat louter om een administratieve botsing van regelgeving. Het Nederlands vergunningstelsel (het ‘Programma Aanpak Stikstof’, oftewel: PAS) was volgens de Raad van State namelijk onverenigbaar met de Europese ‘Habitat-richtlijn’. Deze richtlijn bepaalt dat landen natuurgebieden (de zogeheten Natura-2000 gebieden) in stand moeten houden. Er mag geen ‘betekenisvol’ effect van stikstof op de soorten flora en fauna in natuurgebieden zijn. Wat vervolgens de betekenis van ‘betekenisvol’ is, wordt aan de lidstaten zélf overgelaten. Nederland koos voor een heel ingewikkelde aanpak: een zéér lage drempelwaarde voor een vergunningsaanvraag (maximaal 0,05 mol stikstofdepositie per hectare per jaar - dat is minder dan een zakje Pokon plantenvoeding!), maar bood dan wél weer een uitweg door de positieve gevolgen van toekomstige natuurbeschermende maatregelen mee te nemen in het rekenmodel. Bovendien werden het beweiden van vee en bemesten van landbouwgrond geheel uitgezonderd van een vergunningplicht.
De Raad van State oordeelde dat dit complexe systeem van extreem lage drempelwaardes en compensatie voor ‘toekomstige maatregelen’ en uitzondering voor specifieke sectoren tegen de Habitatrichtlijn ingaat. Dat betekent dus niet dat Nederland te veel stikstof uitstoot. Het betekent slechts dat bepaalde juridische constructies binnen het PAS onverenigbaar waren met EU-recht.
Kijk maar naar onze oosterburen. Pas vanaf 7 mol stikstof per hectare per jaar wordt in Duitsland überhaupt een verband tussen een project en de neerslag van stikstof aangenomen. Pas vanaf dan hoeft dus ook een vergunning te worden aangevraagd. Een belangrijke factor in het Duitse economische succes! En op geen enkele wijze strijdig met Europese regels!
Snelle werkbare oplossingFVD wil dat minister van Landbouw Carola Schouten (CU) de Nederlandse rekenmethode vandaag nog gelijk trekt met Duitsland. Stop de bizarre en volstrekt onnodige VVD-plannen om Nederland nóg verder stil te leggen! Door het eenvoudig ophogen van de limiet op stikstofdeposities kunnen onze boeren weer groeien, kan het vee weer de wei in, kunnen bouwprojecten doorgaan en auto’s weer doorrijden!