Poliflw

Door Lilianne Ploumen op 3 juni 2020 Delen  

“I can’t breathe”. Die laatste woorden van George Floyd horen we overal. Ze staan op T-shirts, mondkapjes en op de kartonnen bordjes van demonstranten. Ze verwoorden de roep om racistisch politiegeweld te stoppen. Een einde te maken aan racisme, onrechtvaardigheid, raciale ongelijkheid en segregatie.

De moord op George Floyd staat niet op zichzelf. Michael Brown, Sandra Bland, Tamric Race, Walter Scott, Alton Sterling, Eric Garner. Namen van een lange lijst Afro-Amerikanen die de afgelopen jaren door politiegeweld om het leven kwamen. Veel mensen van kleur zijn doodsbang om met de politie in aanraking te komen. En dat in “The Land of the Free”.

Ze verwoorden de roep om racistisch politiegeweld te stoppen. Een einde te maken aan racisme, onrechtvaardigheid, raciale ongelijkheid en segregatie.

De dader is inmiddels aangeklaagd voor doodslag en moord. Ook de drie andere betrokken agenten moeten worden vervolgd. Maar de woede onder demonstranten gaat over nog meer. In sommige Amerikaanse steden en staten is meer dan zeventig procent van de sterfgevallen door corona Afro-Amerikaan. Dit huiveringwekkende getal markeert de voortdurende ongelijkheid tussen wit en zwart Amerika. Een kloof die door president Trump wordt geaccepteerd, gelegitimeerd en vergroot.

Een kloof die door president Trump wordt geaccepteerd, gelegitimeerd en vergroot.

Nederland en andere Europese landen moeten de Amerikaanse regering gaan aanspreken op het buitensporige politiegeweld, dat zich ook richt tegen journalisten. Samen met Groenlinks en de SP heb ik minister Blok daartoe opgeroepen. Het is ook goed dat EU-buitenlandchef Joseph Borrell de VS inmiddels heeft opgeroepen tot een onderzoek naar het politiegeweld in het licht van de rechtsstaat, mensenrechten en fundamentele vrijheden.

Nederland en andere Europese landen moeten de Amerikaanse regering gaan aanspreken op het buitensporige politiegeweld, dat zich ook richt tegen journalisten.

En voor ieder van ons is er een verantwoordelijkheid. Om niet stil te zijn, om je uit te spreken. Dat is hard nodig en wordt gelukkig massaal gedaan op sociale media. Maar we moeten ook willen luisteren naar elkaars verhalen en ervaringen. Ook in Nederland. Het is gemakkelijker om racisme in een ander land te verwerpen, dan het in eigen land onder ogen te zien. Ook in ons land is er veel te bevechten.

En voor ieder van ons is er een verantwoordelijkheid. Om niet stil te zijn, om je uit te spreken.

De demonstraties overal ter wereld gaan racisme niet in een klap uitroeien. Daar is het te diepgeworteld voor. Maar dat de boodschap van #Black Lives Matter zo breed gedeeld wordt stemt hoopvol. Laten we deze boodschap met z’n allen uitdragen, overal waar het nodig is. In de woorden van burgerrechtenactiviste Angela Davis: ‘In a racist society it is not enough to be non-racist, we must be anti-racist’. Dat is onze opdracht.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lilianne Ploumen op 7 november 2019 Delen  

 “Als je ongewenst zwanger bent is het belangrijk dat je zeker kunt zijn van zorg die bij je past. Daarom wil ik dat vrouwen voor de abortuspil ook terecht kunnen bij hun huisarts”, Lilianne Ploumen.

Corinne Ellemeet (GroenLinks): “Wanneer iemand de keuze maakt een zwangerschap af te breken is het heel belangrijk dat goede zorg wordt geboden. Dit voorstel houdt vast aan de hoge kwaliteit van abortuszorg in Nederland én vergroot de keuzevrijheid voor vrouwen. De abortuspil bij de huisarts is daarom echt een stap vooruit voor alle vrouwen.”

Bijna zestig procent van de vrouwen die voor abortus kiest, gaat eerst naar de eigen huisarts. Deze huisarts moet de vrouwen nu nog doorverwijzen naar een abortuskliniek voor het voorschrijven van de abortuspil of een curettage. Een bezoek aan de eigen huisarts is voor sommige vrouwen emotioneel en fysiek veel minder belastend. De partijen vinden dat de abortuspil bij de huisarts de keuze voor vrouwen vergroot en de abortuszorg verbetert. Vrouwen zijn niet langer gedwongen te reizen naar een abortuskliniek of ziekenhuis, maar kunnen naar hun vertrouwde huisarts in de buurt. Voor het verkrijgen van de abortuspil bij de huisarts gelden alle huidige waarborgen en zorgvuldigheidseisen zoals die gelden voor abortusklinieken, zoals dat de pil alleen in de eerste negen weken van de zwangerschap mag worden verstrekt.

Een bezoek aan de eigen huisarts is voor sommige vrouwen emotioneel en fysiek veel minder belastend.

De abortushulpverlening in Nederland lijkt goed georganiseerd, maar dit geldt niet overal en niet voor iedereen. Zo zijn er geen abortusklinieken in Friesland, Drenthe en Zeeland. Vrouwen in deze provincies moeten ver reizen. Zo is het lastig een abortus te krijgen als je er ver voor moet reizen omdat je er een vrije dag voor moet opnemen, opvang voor kinderen moet regelen of het hierdoor sneller bekend wordt bij familie of partner. Ook maken vrouwen zich zorgen over de protesten bij abortusklinieken. Voor vrouwen die korte tijd zwanger zijn, kan hulp door de vertrouwde huisarts in de buurt een uitkomst zijn. Vrouwen die al langere tijd zwanger zijn, kunnen nog steeds terecht bij een abortuskliniek.

Vrouwen die al langere tijd zwanger zijn, kunnen nog steeds terecht bij een abortuskliniek.

Voormalig-minister Schippers wilde in 2016 de abortuspil al beschikbaar maken bij de huisarts. Haar voorstel is echter ingetrokken door het huidige kabinet. Er zit één groot verschil in het eerdere voorstel van Schippers en het voorstel dat GroenLinks en de PvdA nu doen: de twee partijen willen dat huisartsen niet individueel een vergunning aan hoeven te vragen om de pil te mogen verstrekken. Dat voorkomt een hoop onnodige bureaucratie. In plaats daarvan wordt via een accreditatiesysteem geregeld dat aan de voorwaarden en zorgvuldigheidseisen wordt voldaan.

Tweede Kamerlid