Dat er een probleem met de grondwaterstand in Noordwijk aan Zee is, zal iedere inwoner bekend zijn. De beelden van de natte kelders zijn veel gedeeld en de zorgen breed geuit. De problematiek is ook niet nieuw: deze is al jaren bekend en de grote ‘schuldige’ is de dijk in duin kustversterking.
Je zou denken dat de gemeente blijft zoeken naar oplossingen om dit probleem structureel aan te pakken. Oplossingen aan de kant van de gemeente, met zo min mogelijk overlast voor de inwoner.
Het Parapubestemmingsplan Grondwater is echter precies het omgekeerde. Het is geen oplossing voor het probleem; het is verplaatsen van het probleem naar de inwoner. Uw rechten worden beperkt, om zo de impact ondergronds te verkleinen. De gemeente en het Hoogheemraadschap hebben geblunderd, maar u mag op de blaren zitten!
Donderdagmorgen 12 april, voorafgaande aan de raadsvergadering, heeft er een aanvullend gesprek plaatsgevonden tussen de fractie van de Noordwijkse VVD, wethouder Bakker en de behandelende ambtenaren. Dit naar aanleiding van de beantwoording van de gestelde schriftelijke vragen en de niet voldoende zorgen wegnemende beantwoording daarvan.
Tijdens dit gesprek is vastgesteld dat het plan, als gevolg van de huidige beperkingen in het rekenmodel, een bepaalde ‘grofmazigheid’ bevat die geen recht doet aan de situatie op straat. Verder is duidelijke geworden dat het plan geen rekening houdt met diverse locaties in het plangebied die (veel) lager liggen dan ingetekend in de plankaart. Het is gebleken dat de een belangrijke aanname in het plan, namelijk dat er altijd tenminste ca. 1,25 meter afstand tussen het maaiveld en de zoneringsmaat aanwezig is, onjuist is. Er zijn zelfs locaties in Noordwijk aan Zee waar het omgekeerde het geval is: daar ligt de huidige bóvengrondse bebouwing lager dan de NAP-hoogte van de voorgestelde zonering in het plan. Dit komt zowel voor bij bebouwing op begane grond, als voor souterrains. Als voorbeeld kunt u bijvoorbeeld denken aan de Hoogwakersbosstraat.
Al deze legaal gebouwde bebouwing wordt met het bestemmingsplan weggesaneerd. Dit heeft zeer ingrijpende gevolgen voor de eigenaren. Wat de fractie van de VVD betreft onacceptabel. Bij herbouw of nieuwbouw verliest een eigenaar zijn bestaande rechten. Althans, er is ontheffing nodig om een bebouwing van gelijke omvang en diepte te realiseren. De bewijslast hiervan ligt bij de inwoner. Een onevenredige keuze, vindt de fractie. De bewijslast hiervan is niet zomaar te verkrijgen voor een inwoner en gaat gepaard met hoge kosten.
Hiernaast komen er in het plangebied vele locaties voor waarbij voor kleinschalige nieuwe bouwwerken geen of slechts geringe invloed op de afstroomcapaciteit ondergronds te verwachten is. De bevoegdheid om voor die situaties tot een adequate (kosteneffectieve) afhandeling te komen, is niet opgenomen in het bestemmingsplan. De regels zijn zo opgesteld, dat er geen enkel onderscheid gemaakt wordt in de grootte van bouwwerken en hoe diep deze door de zonering steken. Aan bouwwerken die, bij wijze van spreken, 30 centimeter diep in de zonering steken, worden dezelfde eisen gesteld als bouwwerken die tot op de kleilaag liggen.
Deze kleinschalige bouwwerken verdienen wat de VVD betreft een toegespitste regeling, waarbij afwijking van de bouwregels kan worden voorzien. Het college is deze mening niet toegedaan. U kunt dus nooit meer de grond in op een locatie waar niet reeds iets in de grond ligt, zonder zeer hoge kosten aan onderzoek en bewijs.
