Poliflw

Halverwege het bezoek dat de PvdA Achtkarspelen (fractie en bestuur) afgelopen vrijdag 31 januari aan themapark de Spitkeet in Harkema bracht, stelde fractievoorzitter Theun Nicolai de ogenschijnlijk bijna naïeve vraag: “Ehhh… doen jullie eigenlijk ook nog aan museale activiteiten?” Er volgde een bevrijdende lach van het stichtingsbestuur dat ons gastvrij ontving. Inderdaad hadden we het tot dan toe alleen nog maar gehad over één van hun nevenactiviteiten, het scholen van jonge ambachtslieden. Metselaars, schilders, vaklui. Het gelegenheid geven aan inwoners van Achtkarspelen met een iets grotere afstand tot de arbeidsmarkt om op een gestructureerde manier werkritme op te doen. En het succes daarvan was zo groot – met name onder de nieuwe inwoners van Nederland, de statushouders – dat het bestuur hier terecht ontzettend trots op was.

Toch, hoe belangrijk ook, dat vormt natuurlijk niet de voornaamste bestaansreden van de Spitkeet. Die ligt in het tonen van geschiedenis van de streek, van de omstandigheden waaronder zij die voor ons waren hun leven vorm gaven. Soms uiterst weerbarstige omstandigheden, hardvochtig tot op het barbaarse af maar vanuit een ander invalshoek gezien vaak toch ook verrassend warm. En dat de Spitkeet dat op voortreffelijke wijze doet blijkt wel uit de gestaag stijgende bezoekersaantallen, uit het feit dat er eerder teveel dan te weinig vrijwilligers zijn en uit de bijna duizend trouwe donateurs, verspreid over meerdere werelddelen. En al die prestaties worden dus geleverd door een zelfstandige stichting met slechts heel bescheiden hulp van de gemeentelijke overheid.

Zoals zo vaak eindigde ook dit werkbezoek weer veel te snel. Werken met vrijwilligers betekent nu eenmaal dat er vaak weer andere werkzaamheden en verplichtingen liggen te wachten. Tijdens het afscheid werd nog ‘ns benadrukt dat die ‘bescheiden hulp’ van de gemeente best wel ‘ns wat minder bescheiden zou mogen zijn. Aan de PvdA, cultuurpartij bij uitstek, zal het niet liggen…

Sjon Stellinga

Het bericht De Spitkeet verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

“Opdat wij nooit vergeten voor wie wij werken”

Afgelopen vrijdag 30 augustus bracht de PvdA-Achtkarspelen een een werkbezoek aan de AH te Surhuisterveen. Bestuursleden Wia Boonstra en Joop Bekkema en steunfractieleden Hink Speulman, Alie Ferwerda en fractievoorzitter Theun Nicolai werden daar gastvrij ontvangen door ondernemer Abbe Borger. Na een rondleiding door de winkel stond de koffie klaar in de kantine en volgde een gesprek.

Het daar aan de muur opgehangen schilderij van een vrouw maakte ons nieuwsgierig. Borger legde dat de afgebeelde figuur ‘Beppie’ is en dat ze symbool staat voor alle klanten van de AH. Het daarbij gevoegde citaat ‘Opdat wij nooit vergeten voor wie wij werken’  is het vertrekpunt in de visie, het personeelsbeleid en de manier van werken binnen AH.

Abbe Borger, zelf ooit onderaan de ladder bij een AH als vakkenvuller begonnen, is sinds twee jaar de ondernemer van de AH. In ons gesprek snel bleek dat zijn visie van werken meer behelst dan alleen klantvriendelijk en commercieel zijn. Hij gaf aan dat zijn AH meer wil zijn.  Ze heeft ook aandacht voor de sociaal maatschappelijke functie die zijn winkel steeds meer krijgt. Zo is er de koffiehoek met daarin sinds kort een buurtbibliotheek en maakt hij dagelijks een praatje met enkele vaste oudere klanten. Het valt hem vaak op dat de koffiehoek voor velen een sociale functie heeft. Even een praatje breekt voor velen de dag en draagt bij aan het doorbreken van een sociaal isolement.

Er werken thans 124 werknemers bij de AH. Het valt op dat dit niet alleen maar jongeren zijn. Daar Abbe Borger zelf de kans heeft gekregen te leren en te groeien binnen zijn vak, heeft hij als visie dat ook zijn werknemers deze kans moeten krijgen. Er werken een aantal jongeren die stage lopen en werken en leren via o.a. de BBL opleiding. Hij wil ook hen de ruimte geven te leren en hun sterke kanten verder te ontwikkelingen. Daarnaast zijn er een aantal Wajongers in dienst. Een medewerker schoof aan bij de groep. Op onze vraag wat hij hier geleerd heeft was het antwoord: “Je verantwoordelijk voelen, het ontwikkelen van meer mensenkennis, het gevoel van belang te zijn en leren steviger in de schoenen te staan. Dat alles werkt ook positief door in mijn eigen sociale leven”.

De zondagsopening bevalt prima, zowel qua klandizie als personele invulling. Fractievoorzitter Theun Nicolai informeerde naar de eventuele toekomstplannen. Als antwoord gaf Borger aan de wens te hebben de winkel uit te breiden met een kookeiland. Verder onderzoekt hij of er op het dak, wat niet bij de huurprijs is inbegrepen, zonnepanelen kunnen staan. En onlangs heeft de AH het SSK keurmerk ontvangen, dit keurmerk staat o.a. voor duurzaam willen zijn en een goed personeels- en sociaal beleid. De supermarktondernemer heeft als doel ook die componenten nog verder te ontwikkelen.

Borger bezoekt met enige regelmaat de Gemeenteraadsvergaderingen want hij wil graag op de hoogte te zijn van wat er zich in Achtkarspelen afspeelt en welke zaken daarvan hij mee kan nemen in zijn beleid binnen de AH. In de toekomst hoopt hij op een lange-termijn visie vanuit de Gemeenteraad voor wat betreft de verruiming van de openingstijden op zondag en het uitbreiden van parkeermogelijkheden van de winkel. De AH heeft een regiofunctie voor ongeveer 17.000 inwoners en de meesten van hen willen wanneer ze boodschappen doen het liefst voor de winkel parkeren.

Na een rondleiding door het magazijn en uitleg over het logistieke proces eindigde het werkbezoek. Alle deelnemers gaven aan de betekenis van ‘Beppie’ binnen de winkel gezien en gehoord te hebben. We ervoeren dat de AH in Achtkarspelen meer is dan alleen een winkel die commercieel denkt.

Alie Ferwerda, steunfractielid PvdA-Achtkarspelen.

Het bericht PvdA-Achtkarspelen bezocht Albert Heijn filiaal in Surhuisterveen verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Op zaterdag 18 mei 2019 is Jaap Coerse, negentig jaar oud, overleden. Met hem verliest de PvdA in Achtkarspelen één van z’n markantste leden. De tijd dat een ledenvergadering pas kon beginnen wanneer Jaap en z’n vrouw Dinie waren gearriveerd ligt nog niet zo heel lang achter ons. Steevast aanwezig, een rol opeisend, het woord voerend. Af en toe een tikje dwars, altijd solidair. Kritisch maar loyaal.

Dertien jaar geleden werd ik de ‘eerste echte WMO wethouder’ van de gemeente Achtkarspelen. En in diezelfde periode werd Jaap de ‘eerste echte voorzitter van de WMO-raad van Achtkarspelen. Vanuit die beide rollen werkten we intensief samen, vaak waren we het eens, maar toch soms ook niet. Met name in die laatste gevallen duurden onze gesprekken lang. Gesprekken die een enkele keer op het gemeentehuis plaatsvonden maar veel vaker in de huiskamer van Jaap en Dinie in Herbrandastate. Gesprekken die je alleen maar kon voeren wanneer je elkaar vertrouwde. Beide waren we sociaaldemocraten van de oude stempel, dachten we in termen van individu en collectief. Het was zoeken en tasten voor ons, die zogenaamde ‘civil society’, dat maatschappelijk middenveld waarin vrienden, familie en buren een rol in zorg zouden moeten spelen. Jaap ging daarbij voorop, ik volgde hem soms schoorvoetend. Jaap sprak, ik luisterde. En hij, dertig jaar ouder dan ik, wist mij vaak te overtuigen van het feit dat de oplossingen voor de toekomst niet altijd in het verleden te vinden zijn. Eenmaal slechts werd hij echt boos op mij, ik verbeeldde mij dat hij bij die gelegenheid dreigend zijn wandelstok enkele decimeters hief. Natuurlijk was het slechts een gebaar, hij sloeg uiteraard niet echt. Toch, als hij het had gedaan had ik het hem niet kwalijk kunnen nemen. In een misplaatste oprisping van sarcasme had ik een betoog van Jaap over de rol van de WMO raad onderbroken, met de opmerking dat wanneer ik iets van de diaconie wilde weten ik me wel bij het echte CDA zou melden. Jaap verwijten, hoe impliciet ook, dat hij tegen het CDA aanschurkte, dat was een belediging die afgestraft had mogen worden. Ik heb me verontschuldigd, onmiddellijk. Want Jaap was van de PvdA, in hart en nieren behoorde hij de partij en de partij hem toe. Al vijfenzestig jaar. Zoals een overlijdensadvertentie in de Leeuwarder Courant zei, hij volgde het Rode Vaandel.

De laatste jaren werd Jaap steeds minder goed ter been. Uiteindelijk ging z’n conditie zo ver achteruit dat hij de deur niet meer uit kwam. Op zes mei bezochten Theun Nicolai en ik het echtpaar voor de laatste maal in hun vertrouwde Herbrandastate. Bij die gelegenheid reikte Theun de Willem Drees erepenning aan zowel Jaap als Dinie uit. De penning staat voor 65 jaar lidmaatschap van de partij. Jaap zat in de stoel waar hij in het verleden zo vaak had gezeten als ik hem bezocht. Ogenschijnlijk was er weinig veranderd. Ogenschijnlijk, enerzijds omdat hij anders dan vroeger niet meer zelfstandig uit die stoel kon komen, maar anderzijds omdat hij geestelijk nog steeds messcherp was. Hij beschreef hoe hij en Dinie ooit, in Delft, lid waren geworden van de PvdA. Over hun leven in de randstad, twaalf jaar had hij voor ons in de raad van Aalsmeer gezeten. En toen, na zijn pensionering, koos het echtpaar voor Buitenpost. En daar in Buitenpost werd hij, de man die gedurende zijn werkzame leven de kost had verdiend als architect, de pionier van de WMO. En met succes. Het afgelopen jaar was het aantal bezwaarschriften op dit gebied nihil, een beter signaal dat het met de zorg in Achtkarspelen op inhoudelijk gebied goed is geregeld kun je niet hebben. Goed geregeld dus. Dankzij al die professionals die in de zorg werken, dankzij onze dorpen waar het gelukkig nog gewoonte is om af en toe naar elkaar om te kijken. En dankzij de inwoners daarvan die graag een handje toesteken wanneer de buurman of buurvrouw hulp nodig heeft. Maar zeker ook dankzij Jaap Coerse, architect van de zorg in Achtkarspelen.

“Elke overwinning begint met strijd” was zijn levensmotto. Ik ben er trots op gedurende dertien jaar lang één van zijn strijdmakkers te zijn geweest!

Sjon Stellinga

Het bericht In Memoriam Jaap Coerse verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Ook in onze partij wordt veel gesproken over verjonging en vernieuwing. Terecht, maar dat streven mag nooit ten koste gaan van het respect dat we verschuldigd zijn aan hen die de PvdA al heel lang gezicht geven. Liefst vijfenzestig jaar in het geval van Jaap (links op de foto) en Dineke (rechts) Coerse en dat wordt bij ons kracht bijgezet door het overhandigen van een erepenning met daarop de beeltenis van ‘de oude Drees’. In 1954 werd het jonge echtpaar Coerse lid van de PvdA in hun toenmalige woonplaats Delft. Via een uitgebreide tussenstop in Rotterdam verhuisden ze naar Aalsmeer waar Jaap gedurende twaalf jaar deel uit maakte van de gemeenteraad voor onze partij. Daarna opnieuw naar de grote stad, Amsterdam deze maal.

Na hun pensionering vertrokken Jaap en Dineke naar het Friese Buitenpost om daar van de rust en de ruimte te genieten. En ook binnen de PvdA van Achtkarspelen waren ze als snel niet meer weg te denken. Tot voor enkele jaren kon een afdelingsvergadering niet beginnen alvorens het echtpaar Coerse was gearriveerd. De laatste tijd staat Jaap z’n gezondheid hen niet meer toe om deze en andere bijeenkomsten buiten de deur te bezoeken, wel volgen ze nog steeds alle politieke ontwikkelingen op de voet via krant, radio en TV. In het midden op de foto Theun Nicolai, fractievoorzitter van de PvdA Achtkarspelen maar belangrijker dan dat, huisvriend van de Coerses.

Het bericht Vijfenzestig jaar lid verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Op woensdag 20 maart mogen we onze stem uitbrengen voor de verkiezingen van provinciale staten en het waterschap. Deze verkiezingen zijn belangrijk voor de provincie waarin wij wonen. Met jou stem heb je wat in te brengen! Met jouw stem kun je dromen waar maken. Wat voor provincie Fryslân wil jij voor jouw toekomst?

Namens de PvdA Achtkarspelen sta ik op nummer 17 van de kieslijst van de provinciale staten. Ik wil graag een bijdrage leveren aan een provincie die van ons allemaal is. Een mienskip waarin niemand achterblijft en niemand wordt uitgezonderd. Met een krachtig programma wil mijn PvdA in de komende jaren een toekomst voor iedereen in ons mooie Fryslân. Ons PvdA programma wil een mienskip met een goed sociaal, gezond, betaalbaar, woonbaar en een duurzame toekomst in de prachtige landschappen van de provincie. We willen met onze PvdA werken aan leefbare dorpen met een hechte mienskip waar het voor iedereen, van jong tot oud, goed wonen is. In een landschap waar ruimte is voor ontwikkeling en plannen van alle inwoners.

Voor mij is het belangrijk dat we in onze mienskip goed kunnen wonen. Dat er woningen beschikbaar zijn voor iedereen, voor jongeren, starters, gezinnen en voor senioren, waarbij het wonen wordt gecombineerd met zorg. De Friese PvdA wil minder aansturing vanuit de provincie en maakt zich sterk als het gaat om wonen in onze steden en op het platteland. De PvdA wil werken aan nieuwe betaalbare woonconcepten in de Friese dorpen om leegloop te voorkomen.

In onze participatiemaatschappij is de zorg voor elkaar met het oog op nu en in de toekomst, belangrijk en is zeker in onze dorpen nodig. In de Friese mienskip hebben we te maken met vergrijzing die in de komende jaren alleen maar gaat toenemen. Bij die toenemende vergrijzing in Fryslân is langer zelfstandig en fit blijven wonen een middel om vereenzaming tegen te gaan. De Friese PvdA wil daar in de komende jaren beleid op zetten. Dat doen we door te gaan voor meer preventie in Fryslân. Door goed samen te werken met andere instanties en met culturele interventies en door een bijdrage te leveren aan het langer fit zijn.

We hebben iedereen die werkt in de zorg hard nodig. Kwaliteit van zorg, bereikbaarheid en maatwerk moeten voorop staan. Bevoegd en bekwaam personeel en goed betaalbare zorg, rekening houdend met de wensen van de cliënt/patiënt. Kortom de handen ineen in Fryslân de komende jaren.

De PvdA wil investeren in een goed toegankelijk onderwijs. In nieuwe vormen van leren. In iedereen de kans te geven om mee te doen in onze Friese mienskip. In ontmoetingsplekken voor jongeren.

Ik kies bij mijn PvdA voor een sterke mienskip waar iedereen zich thuis voelt en waar we het samen gaan doen. Een Fryslân waar we onze dromen en die van onze kinderen, waar kunnen maken. Als jij daar ook aan mee wil doen stem dan op 20 maart op de PvdA en help ons dromen waar te maken. Jouw stem telt op 20 maart.

Sonja Nicolai

Het bericht Verkiezingen verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Datum:  3 april 2018 Tijd: 20:00 uur Locatie: zaal The Point, Voorstraat 54, Buitenpost

Agenda

Opening en welkom Ingekomen stukken Mededelingen: 1mei viering voor 65+ leden: lunch in het Suyderhuys te Surhuisterveen. Notulen ledenvergadering 20-11-2017 en notulen ledenvergadering 11-12-2017 Jaarverslag secretaris Financieel jaarverslag penningmeester Wia Boonstra Verslag kascommissie: Andries Hofstra en Theun Nicolai (aftredend) Pauze Terugblik gemeenteraadsverkiezingen Sjon Stellinga en Theun Nicolai Rondvraag Sluiting

 

 

 

Het bericht Algemene ledenvergadering PvdA-afdeling Achtkarspelen verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Theun Nicolai staat op plaats 2 bij de PvdA in Achtkarspelen. Woningbouw is een terrein waar Theun Nicolai nauw bij betrokken is. Samen met zijn partij heeft hij in de afgelopen maanden de wensen uit de dorpen in de gemeente aangehoord. Wat bij de gesprekken opviel is dat alle dorpen in Achtkarspelen behoefte hebben aan nieuwe woningen en met name voor aangepaste senioren woningen en woningen voor jongeren. Hoewel de gemeente zelf geen woningen bouwt schept het wel de voorwaarden door het aanbieden van bouwterreinen in de dorpen en houdt de gemeente rekening met de wensen van de inwoners bij de bestemmingsplannen. Feit is dat traditionele woningbouwers zoals de SWA nog maar mondjesmaat nieuwe woningen bouwen en anderen zich van de woningmarkt terug trekken en huurwoningen verkopen. Dit veelal door de krimpvrees in het noordelijk deel van Fryslân. Kramp door krimp op de woningmarkt. Waar de PvdA zich in deze discussie aan ergert is dat daarbij Noord-oost Fryslân op één grote hoop wordt geveegd terwijl het inwonertal in Achtkarspelen nog steeds toeneemt. Er is een grote behoefte aan woningen in segmenten voor senioren en jongeren en daarom wil de PvdA in de komende vier jaar ruimte geven voor 120 extra woningen in de gemeente.

In de ogen van Theun Nicolai is er in de gemeente Achtkarspelen een voor de hand liggende oplossing voor de vraag naar nieuwe woningen. Private investeerders/aannemers moeten de kans  krijgen om meer woningen te kunnen bouwen in Achtkarspelen. Zij moeten daarvoor de ruimte krijgen daarbij niet gehinderd door allemaal belemmerende regeltjes. De gemeente moet ondernemers een helpende hand bieden door hun te faciliteren. De vraag naar woningen is verschoven van traditionele huurwoningen naar levensloop bestendig voor senioren en klein en compact voor jongeren. Achtkarspelen moet kijken naar mogelijkheden voor bijvoorbeeld Tiny Houses.

Het bericht Dorpen in Achtkarspelen willen meer woningbouw verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

Het zal een jaar of tien, vijftien geleden zijn dat ik ergens in wat toen nog ‘een rokerig achterafzaaltje’ werd genoemd iets aan de daar aanwezigen stond of zat uit te leggen. Ik weet niet meer waar het was, ik weet niet meer bij welke gelegenheid (heel vaag meen ik me te herinneren dat de invoering van de WMO centraal stond), en ik weet zelfs niet meer welk gezelschap het betrof. Hoewel… al te bijbelvast waren ze niet. Want ergens in mijn betoog greep ik terug op het -door mij als algemeen bekend veronderstelde- verhaal van de Barmhartige Samaritaan. Maar ik schatte het verkeerd in, want onmiddellijk kwam de vraag uit de zaal: “De barmhartige wie…?” En tsja, daar sta je dan achter zo’n microfoon. Moet je echt dat hele verhaal inclusief z’n context uitleggen? Of er juist snel overheen praten, eigenlijk was het ook meer een om m’n betoog extra kracht bij te zetten, het had ook achterwege kunnen blijven. Maar goed, als je snel moet beslissen maak je wel ‘ns de verkeerde keuze, dus ik ging voor het eerste. En dan blijkt het nog een heel avontuur. Iemand ligt gewond langs de kant van de weg, maar gelukkig, er komt iemand aan. En kort daarachter nog iemand. En het zijn niet zomaar voorbijgangers, nee, het betreft een priester en een leviet. “Watte…” werd er vanuit de zaal geroepen. Ik begreep het onmiddellijk, het verhaal was tweeduizend jaar oud en priester en leviet zijn niet meer al te gangbare termen, maar moest ik nu ook nog uitleggen hoe dat precies in elkaar zat? Ik vond er wat op. “Een soort CDA’er en iemand van de ChristenUnie”, verduidelijkte ik. De zaal accepteerde de uitleg dus ik kon verder. Ik verhaalde over de man uit Samaria van wie je het absoluut niet verwachtte maar die juist heel barmhartig bleek. Opnieuw geluid uit de zaal. Inmiddels was ik bijna wanhopig. “Maar als die eerste twee van het CDA en de ChristenUnie kwamen, wie was die derde dan?”. Bijna stond ik van pure ellende met mijn voorhoofd tegen de lessenaar te bonken, maar ik vermande mijzelf. “Weet u wat? Vergeet u dat hele verhaal over die Barmhartige Samaritaan maar, ik ga gewoon verder met de WMO”. De hele zaal knikte instemmend, voor het eerst waren we het eens.

Meer dan een decennium lang heb ik hier geen enkele gedachte meer aan besteed, het kan goed zijn dat ik het verdrongen had. Maar toen gebeurde het volgende, afgelopen donderdagavond. Tijdens of na afloop van een bijeenkomst van raadsleden hier op het gemeentehuis. Raadsleden, ambtenaren en andere betrokkenen met elkaar in gesprek over een aantal van tevoren geagendeerde onderwerpen. Onze fractie, onder aanvoering van fractievoorzitter Theun Nicolai, was in vorm. De fietsbrug versus een eventuele tunnel bij Surhuizum, de beheersstructuur van het zwembad, het rumoer rond het leerlingenvervoer, niets ontsnapte aan zijn aandacht. Het was de Theun zoals we die zo goed kennen, messcherp in zijn vragen, loepzuiver in zijn analyses en glashelder in zijn conclusies. Direct na afloop had ik een volgende afspraak en ik verliet het gemeentehuis. Pas de ochtend daarna hoorde ik dat er tijdens een vervolgbijeenkomst iets heel vervelends was gebeurd. Theun was ongelukkig ten val gekomen en … had zijn heup gebroken. Hulpeloos had hij om zich heen gekeken. En wie schoot te hulp? Een CDA’er? Iemand van de ChristenUnie? Nee, de man die zich om hem bekommerde, die hem vergezelde hem naar het ziekenhuis en die wachtte op het resultaat van de foto’s was iemand anders. Zij naam is Sjoerd Groenhof, hij komt uit Harkema, hij is fractievoorzitter van de FNP en bestond het ooit om vanuit die hoedanigheid een -overigens volstrekt kansloze- motie van afkeuring tegen mij in te dienen.

En plotseling wist ik wat het antwoord op die vraag van tien jaar of meer geleden was, de Barmhartige Samaritaan kwam uit Harkema, bleek lid van de FNP en heette Sjoerd. De PvdA is hem dankbaar!

Het bericht De Barmhartige Samaritaan komt uit Harkema verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.

De aftrap van de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart wordt gehouden op zaterdag 3 februari om 14.00 uur in it Koartling aan de Schoolstraat 31 in Buitenpost. Als openingshandeling zullen alle aanwezigen op een groot doek een stukje gaan schilderen. Het gezamenlijke uitgevoerde schilderstuk zal de titel ‘Mienskip’ meekrijgen. Het werk moet daarna een blijvende plek in It Koartling krijgen. Daarna gaan Sjon Stellinga en Theun Nicolai spreken over Kunst en Cultuur in onze gemeente. Uitgangspunt daarin is dat het budget voor Kunst en Cultuur zoals dat nu is vastgesteld voor 2018, ook in 2019 en de jaren erna behouden blijft. Afsluitend kunnen de aanwezigen samen met directeur Jan Willem Zwart bij de nieuwbouw van de Kruidhof kijken.

Het bericht Aftrap verkiezingscampagne 3 februari in Buitenpost verscheen eerst op PvdA Achtkarspelen.