Poliflw

Op maandag 6 februari zijn in Sliedrecht 11 struikelstenen gelegd. De Duitse kunstenaar Gunter Demnig noemt ze zo, omdat je er over struikelt met je hoofd en met je hart. Gemeenteraadsleden die in april 2016 gastlessen gegeven hebben op basisscholen over oorlog en vrijheid doen mee met de adoptie van de struikelstenen.

Wat beweegt iemand om zich in te zetten voor dit project? Ik heb het eens rechtstreeks gevraagd aan Gerrit Venis van Pro Sliedrecht, één van de bestuursleden van de Stichting Struikelstenen Sliedrecht. Uit het antwoord bleek een diepe betrokkenheid met de Joodse medemens en andere medeburgers die in de oorlog niet teruggekomen zijn uit Duitsland en het verlangen de geschiedenis levendig te houden.

Er is nog iets moois met deze stichting. Er is verbinding gezocht tussen christenen en niet-christenen. Gerrit Venis heeft de verbinding gezocht met het bestuur van de Stichting Dijksynagoge en daardoor kwam Ronald Kitz in het bestuur van de Stichting Struikelstenen Sliedrecht.

De verbinding zoeken tussen organisaties gebeurt in Sliedrecht steeds meer. Stichting Open Jeugdwerk Sliedrecht (SOJS) heeft in 2016 verbinding gezocht met de kerken en Stichting Welzijn Sliedrecht werkt samen met de Interkerkelijke Diaconale Commissie.

Bij samenwerking tussen organisaties zit je nog niet in één bestuur. Dat is net als bij de Stichting Struikelstenen Sliedrecht bijvoorbeeld wel het geval bij Stichting Jeugd actief (Ton Spek, CDA), De Zonnebloem (Wim Blanken van Pro Sliedrecht) en Samen voor Sliedrecht. Maar hoe zit dat bij andere ‘algemene’ besturen, zoals Samenwerken en Versterken, Oranjevereniging, Comité 4 en 5 mei, Sliedrecht Bruist, SOJS, muziekverenigingen en sportverenigingen?

We moeten in Sliedrecht de verbinding zoeken tussen christenen en niet-christenen. Laten we respect hebben voor de ander zoals hij of zij is. We moeten niet struikelen over mensen, die een ander geloof of geen geloof hebben.

Rien Visser

Raadslid SGP-ChristenUnie

Op maandag 6 februari zijn in Sliedrecht 11 struikelstenen gelegd. De Duitse kunstenaar Gunter Demnig noemt ze zo, omdat je er over struikelt met je hoofd en met je hart. Gemeenteraadsleden die in april 2016 gastlessen gegeven hebben op basisscholen over oorlog en vrijheid doen mee met de adoptie van de struikelstenen.

Wat beweegt iemand om zich in te zetten voor dit project? Ik heb het eens rechtstreeks gevraagd aan Gerrit Venis van Pro Sliedrecht, één van de bestuursleden van de Stichting Struikelstenen Sliedrecht. Uit het antwoord bleek een diepe betrokkenheid met de Joodse medemens en andere medeburgers die in de oorlog niet teruggekomen zijn uit Duitsland en het verlangen de geschiedenis levendig te houden.

Er is nog iets moois met deze stichting. Er is verbinding gezocht tussen christenen en niet-christenen. Gerrit Venis heeft de verbinding gezocht met het bestuur van de Stichting Dijksynagoge en daardoor kwam Ronald Kitz in het bestuur van de Stichting Struikelstenen Sliedrecht.

De verbinding zoeken tussen organisaties gebeurt in Sliedrecht steeds meer. Stichting Open Jeugdwerk Sliedrecht (SOJS) heeft in 2016 verbinding gezocht met de kerken en Stichting Welzijn Sliedrecht werkt samen met de Interkerkelijke Diaconale Commissie.

Bij samenwerking tussen organisaties zit je nog niet in één bestuur. Dat is net als bij de Stichting Struikelstenen Sliedrecht bijvoorbeeld wel het geval bij Stichting Jeugd actief (Ton Spek, CDA), De Zonnebloem (Wim Blanken van Pro Sliedrecht) en Samen voor Sliedrecht. Maar hoe zit dat bij andere ‘algemene’ besturen, zoals Samenwerken en Versterken, Oranjevereniging, Comité 4 en 5 mei, Sliedrecht Bruist, SOJS, muziekverenigingen en sportverenigingen?

We moeten in Sliedrecht de verbinding zoeken tussen christenen en niet-christenen. Laten we respect hebben voor de ander zoals hij of zij is. We moeten niet struikelen over mensen, die een ander geloof of geen geloof hebben.

Rien Visser

Raadslid SGP-ChristenUnie