Poliflw

Vertraging (door Monique Heger) Inmiddels kent u me mogelijk een beetje via deze stukjes. Ik houd van drukte en gezelligheid. Bezig zijn. Maar een paar keer per jaar ga ik op reces. Echt, helemaal weg. Dan zet ik een stoeltje aan een eenzame fjord. Rust, stilte en een voorbij springende vis. Dan vraag ik me af waarom we altijd maar aan het rennen zijn? Waarom altijd die focus op meer? Op je werk heb je ‘voortgangs’gesprekken, we hebben ‘problemen’ als de economie matig groeit, we hebben een ‘bereikbaarheidsprobleem’ als je af en toe eens vijf minuten rustig moet rijden voor de campusafslag. Hebben we ook tijd voor vertraging? “Beschaving vraagt vertraging,” citeer ik Wouter Beekers uit de NRC van 5 juli. “Pas als we ons denken durven vertragen, geduldig luisteren, durven twijfelen en nuance zoeken ontstaat er ruimte voor verbinding.” Verbinding op vele vlakken. Met mezelf, de buren of de automobilist naast me in de rij. Bij de fjord is er tijd om te luisteren. Naar mijn lief, naar een boek, en zeker ook naar God. Voor mezelf is Hij uiteindelijk de ultieme Rust. “Mijn hart is onrustig, tot het rust vindt bij U”. Een lied van Augustinus dat ik komende weken in mijn hoofd meeneem. En het is het goede voornemen voor het nieuwe jaar. Vertraag! Ik wens u ook een tijd van vertraging toe. Rust en tijd voor elkaar. Tot September.

Photos from ChristenUnie Wageningen's post

Algemene Beschouwingen – ChristenUnie Wageningen “Als de Heere het huis niet bouwt, vergeefs zwoegen de bouwers.” (ps 127) Dit is een typisch vers uit de Bijbel dat mij bij de les houdt. Doe ik de goede dingen en doe ik de goede dingen goed. We kunnen nog zo hard werken, maar als het niet gedragen wordt, dan zwoegen we vergeefs. “Bouwen” zal dan ook de lijn worden in mijn beschouwingen. Ik speel al een aantal jaar in onze ‘kinderband’ van de kerk. Een aantal weken geleden, rond de komst van de kadernota, speelde we een lied dat ik wel toepasselijk vond voor vandaag. Het lied gaat over regen en zwaar weer. Het heeft drie coupletten. Dan weet u dat vast. Met heel veel herhalingen, zoals dat gaat bij kinderliedjes, maar die heb ik geschrapt. (door Monique Heger) Lees via de onderstaande link verder over de Algemene Beschouwingen: https://wageningen.christenunie.nl/blog/2019/07/02/Algemene-Beschouwingen--ChristenUnie-Wageningen?originNode=45253

Verkamerd…. (door Monique Heger) Als raadslid is je leven vol dilemma’s. Eigenlijk net als thuis. We zijn constant bezig om afwegingen te maken. Ook afgelopen 17 juni lag er weer zo’n dilemma voor. “Je kunt het in dit onderwerp nooit goed doen”, zei mijn buurman aan het begin van de vergadering. En zijn voorspelling kwam uit. Er komen steeds meer studenten, en dus de vraag naar woonruimte. Er komen meer studentenflats en er worden ook steeds vaker huizen verkamerd om studenten een onderkomen te geven. In sommige straten zijn er al heel veel studentenwoningen. De vraag is of dat ongelimiteerd kan blijven groeien als je ook ruimte wil maken voor jonge gezinnen, afgestudeerden die gaan samenwonen of jongeren die uit huis gaan. Tijdens het raadsgesprek met insprekers kwamen de verschillen snel op tafel. Studenten pleitten voor meer mogelijkheden in woonwijken. Maar sommige bewoners, van bijvoorbeeld de Nude en Wageningen Hoog, voor minder. Een richtlijn voor hoeveel kamers er in een straat mogen komen is dan ook niet zo makkelijk gemaakt. Voor mij staat vast dat we de verkamering moeten gaan inperken. Over details gaan we het volgende week verder hebben. Maar een ding is nu al zeker: we gaan het nooit goed doen voor iedereen.

Simpel? (door Monique Heger) Kent u dat? Dat iets wat als simpel wordt verkocht, bij thuiskomst toch erg moeilijk blijkt te zijn. Het gebeurt me bij het klussen in mijn camper of, zoals afgelopen weekend, met de installatie van de nieuwe regenton. De jonge regentonverkoper deed het voorkomen als een zeer eenvoudige klus. Na de eerste zaagsnede in de regenpijp bleek de uitdaging toch aardig groot om alles recht en waterpas aan de muur te krijgen. Uiteindelijk kostte het ‘simpele’ werkje me twee uur. Maar: hij staat! Het installeren van die regenton was eigenlijk net als mijn eerste jaar raadswerk. Wat er vanaf de zijlijn als relatief eenvoudig uitziet, blijkt een complexe, intensieve en tijdrovende klus. Als raadslid ben ik wekelijks zo’n twee a drie dagdelen bezig met gesprekken in de stad, vergaderingen of het voorbereiden van politieke stukken. Nu ik één van die 25 zetels bezet, wil ik elk besluit afgewogen nemen. En dat kost tijd; soms veel tijd. Dit kwam ook naar voren bij het afscheid van Rani, één van de twee raadsleden van Connect Wageningen. Ze is vol enthousiasme begonnen en heeft veel nieuwe ideeën geponeerd. Maar het bleek niet altijd makkelijk te combineren met werk en thuis. Dank Rani voor je vele uren inzet voor de Raad en voor de stad. Take Care.

Photos from ChristenUnie Wageningen's post

Donderdag stemmen!

ChristenUnie

Een duidelijke stemoproep van Gert-Jan Segers en Kees van der Staaij: Ga donderdag stemmen!

In Vrijheid Kiezen: Pasen en 5 mei (door Monique Heger) Vorige week zondag kwamen Pasen en Bevrijdingsdag voor mij bij elkaar. Het thema van het bevrijdingsfeest dit jaar was “In Vrijheid kiezen” en dat was mijn rode draad door de dag. ’s Ochtends in de kerk hoorden we de boodschap van Pasen, de opstanding. Die maakt ons vrij, om te kiezen. Maar ben je ook echt vrij om dat te doen? Mag je zijn wie je bent? Als je echt vrij bent, jezelf mag zijn, hoef je niet telkens te bedenken wat anderen van je vinden. Dan komt er ruimte voor de ander! Heb je naaste lief zoals je zelf. En eigenlijk vertelde Ernst Hirsch Ballin tijdens de herdenkingsbijeenkomst in de middag hetzelfde. Hij stelde zich de vraag wáár je voor kon kiezen: voor je eigen belang, voor nu, of kiezen voor de toekomst, voor je kinderen, de ander? Zijn antwoord laat zich raden: laat je in je keuzes leiden door vrijheid en gerechtigheid voor iedereen. Kies voor een democratie waar verantwoordelijkheid nemen voorop staat en kies niet voor jezelf. Die beide boodschappen neem ik mee als raadslid: Keuzes maken in en voor vrijheid, met oog voor de toekomst en verantwoordelijkheid voor iedereen. https://wageningen45.nl/herdenkingsbijeenkomst-johannes-de-doperkerk https://www.nd.nl/nieuws/opinie/ernst-hirsch-ballin-we-staan-opnieuw-voor-de.3366198.lynkx

Ernst Hirsch Ballin: We staan opnieuw voor de vraag welke vrijheid wij kiezen

We staan opnieuw voor grote vragen: wat voor democratie willen we doorgeven? Een democratie die verdeelt, of die verbindingen legt? Die de …

Mag het pijn doen (door Monique Heger) Hoeveel mag het ons kosten? Een ruim fietspad, goede zorg, een veerdienst van kwart voor zeven tot half twaalf, of een schoon marktplein. Al die dingen kosten geld. En dat betalen we samen. Afgelopen zondag was het thema in de kerkdienst ‘offeren’. Offers brengen doet pijn. De komende weken buigen we ons over noodzakelijke bezuinigingen. Als we blijven doen wat we doen, stevent de gemeente af op een miljoenen tekort. Elke politieke partij zal met de billen bloot moeten om te vertellen waar het pijn mag doen. In Wageningen zijn veel mensen die zorg nodig hebben, soms dure zorg. Ons zorgbudget beslaat bijna de helft van onze begroting. Dat is niet erg, daarvoor zijn we met elkaar ‘samen’leving. Maar de zorgkosten stijgen momenteel fors. En dat betekent ook dat we ook op bepaalde zaken moeten bezuinigen en/of inkomsten moeten verhogen. Zijn we bereid om die paar tientjes per jaar meer te betalen. Voor hem en haar die het nodig hebben. Maar mag sommige zorg ook ietsje minders? Zijn we bereid om echt samen te delen. De vraag voor de komende weken is: Mag offeren voor ons allemaal pijn doen?

Wethouder Peter de Haan (ChristenUnie), Greet Eijkelenboom (indiener alternatief) en Marine Blokzijl van het CDA over een nieuwe recreatieplas bij Wageningen. (Omroep Gelderland)

Wageningen wil nieuwe recreatieplas

Bijna alle politieke partijen in Wageningen zijn enthousiast over de aanleg van een nieuwe recreatieplas aan de zuidkant van de stad. Dat bleek maandagavond tijdens een raadsbijeenkomst. De recreatieplas zou volgens de laatste plannen in 2022 in gebruik genomen kunnen worden.

Complexiteit inkleuren (door Monique Heger) Ik ben blij dat de verkiezingen weer even over zijn. Ik erger me namelijk groen en geel aan verkiezingsdebatten. Dilemma’s worden gepresenteerd als zwart-wit, voor- tegen. Onterecht. De wereld is niet zwart of wit en ik ben niet altijd voor of tegen. Stel u heeft een 15-jarige dochter die van feestjes houdt. Ik neem aan dat u eerst graag wilt weten met wie en waar een feestje zal worden gehouden, voor u zegt of ze wel of niet mag gaan. En net zoals u wilt uitleggen waarom het feestje van de ene jongen niet en de ander wel handig is, zou je als politicus moeten kunnen uitleggen waarom je soms voor en soms tegen een bepaalde oplossing bent. Onze wereld is complex. Niet elke A wordt altijd B. We zijn met velen. Onze ruimte is beperkt, onze ideeën verschillend, en daarom leven we in een democratie waarin we met elkaar afwegen welke keuzes we gaan maken. Die zijn niet altijd zwart of wit. We hebben elkaar nodig om de dilemma’s te begrijpen en te wegen. Daarvoor houden we inspraak avonden en vragen we u mee te denken. Daarmee helpt u ons de context te begrijpen en goede keuzes te maken. Laten we samen zwart-wit inkleuren.