Poliflw

Stop antisemitisme in Europa 📝 Teken de petitie op www.stop-antisemitisme.nl Amsterdam, Toulouse, Brussel, Parijs, Kopenhagen, Malmö en Berlijn, het zijn acht Europese steden waar in de afgelopen jaren Joden zijn aangevallen of zelfs vermoord. Het is tijd dat Europa werkelijk alles doet wat het kan om Joden veiligheid te bieden. Zij horen bij Europa. “Mijn toekomst is niet in Nederland, niet in Europa”, vertelde een Joodse jongere mij tijdens een ontmoeting in het restaurant HaCarmel in Amsterdam. Zijn woorden raken me. Hij kan nooit onbevangen de straat op met een keppeltje. Alle jongeren met wie ik daar sprak, hebben te maken gehad met uitingen van antisemitisme. Van uitschelden en kleineren tot zelfs geweld of dreiging met geweld. Maar het ergste vond deze jongen het “als omstanders zwijgen en leraren er niets van zeggen.” En in Europa wordt er te veel gezwegen. Dat moeten we doorbreken. Al eeuwenlang woont op het Europese continent een Joodse gemeenschap waarvan de leden - denk aan Spinoza, Einstein en Mahler - van grote betekenis zijn. Het overgrote deel is tijdens de oorlog die we deze week herdenken uitgemoord. Bescherming van de Joodse gemeenschap is daarom ook des te zwaarwegender. En daarom geldt des te meer: Joden horen bij Europa. Over een paar weken zijn de Europese Verkiezingen en mede op basis van de uitslag wordt het programma voor de nieuwe Europese Commissie vastgesteld. Vandaag doen ChristenUnie-SGP lijsttrekkers Peter van Dalen en Bert-Jan Ruisen samen met SGP partijleider Kees van der Staaij en ikzelf – met steun van CIDI directeur Hanna Luden - een oproep aan alle partijen die nu campagne voeren en aan de Europese Commissie die straks gevormd wordt: maak de strijd tegen antisemitisme tot een prioriteit. Er is geen tijd te verliezen. In Europa worden Joden driekwart eeuw na de holocaust opnieuw steeds meer mikpunt van vooroordelen en haat. De aanvallen komen vanuit extreem-rechtse, extreem-linkse en islamitische zijde. Een groeiend aantal Joden trekt weg uit Europa en dat is een nieuwe schandvlek. Onze vrijheid en beschaving staan of vallen de vrijheid en veiligheid van minderheden en in het bijzonder die van de Joodse minderheid. Wij mogen niet zwijgen over dit onrecht. De cijfers zijn verontrustend. Negen op de tien Europese Joden menen dat antisemitisme de afgelopen vijf jaar is toegenomen in de EU. Bijna 30 procent van de Joden in de EU zegt minstens eens in de voorgaande twaalf maanden te zijn lastiggevallen vanwege hun Joodse afkomst, maar slechts één op de vijf van hen stapt naar de politie. Meer dan een derde van de respondenten heeft in de afgelopen 5 jaar overwogen te emigreren, omdat ze zich niet veilig voelen in het land waar ze leven. Het is onbestaanbaar dat Joden zich niet thuis voelen in Europa. Dat we geen veiligheid kunnen bieden aan die jongen die ik sprak in dat Joodse restaurant. Antisemitische aanslagen en incidenten zijn ook een aanslag op de fundamentele waarden en mensenrechten van de Europese Unie. Daarom vragen we met deze petitie om een effectievere aanpak van antisemitisme in Europa op het gebied van oa veiligheid, onderwijs en haatzaaien. Dit moet een prioriteit worden van de nieuwe Europese Commissie. Het is de verantwoordelijkheid van heel Europa, van ons allemaal. We mogen niet wegkijken, we mogen niet zwijgen. Dit is het moment om naast de Joodse gemeenschap te staan. Zij horen bij Europa. Zij zíjn Europa. Teken de petitie op www.stop-antisemitisme.nl! Gert-Jan Segers Mede namens: CIDI-directeur Hanna Luden, SGP-partijleider Kees van der Staaij en Europese ChristenUnie-SGP lijsttrekkers Peter van Dalen en Bert-Jan Ruissen

De bestemming van de synagoge aan de Golstraat houdt mensen binnen en buiten Deventer bezig. Daaruit blijkt wel dat veel mensen waarde hechten aan dit karakteristieke gebouw in de binnenstad van Deventer. Het gebouw is van waarde als monument, maar nog meer als bijzondere plek waar een levende Joods...

De Hineni-brigade Een tijdje geleden liet de KRO Kruispunt me kennismaken met een lied van Leonard Cohen dat ik nog niet kende. Op het moment dat ik de interviewer vertelde dat ik zo uitzag naar de stilte om daarna het klooster in Egmond binnen te lopen, liet de eindredacteur 'You Want It Darker' horen. Cohen nam ditnummer vlak voor zijn dood op en zong met zijn karakteristieke diepdonkere stem, ‘Hineni, hineni, I am ready, my Lord’. Het is de echo van Jesaja 6 waarin God zich afvraagt wie Hij zal zenden en waarna de profeet zegt: ‘Hineni, hier ben ik’. Het is voor mij het refrein van deze campagne geweest. Mijn voorganger Ron van der Spoel vertelde me niet lang geleden dat het altijd zijn hoop was geweest dat mensen vanuit de wereld naar de kerk zouden komen, maar dat het nu zijn wens is geworden dat de mensen van de kerk de wereld in zouden trekken. Ik heb de afgelopen weken gezien hoezeer zijn wens dagelijks op zoveel plekken in vervulling gaat. Op het campagnepad, waarop ik deze weken met onze lokale kandidaten optrok, ontmoette ik een oudere man uit Wezep. Ik mocht hem een taart aanbieden waarmee m’n partijgenoten ter plaatse ‘dankjewel’ zeiden. In een buurt in Wezep hadden in korte tijd meerdere jongeren een einde aan hun leven gemaakt en de angst sloeg de buurt om het hart. Deze oudere man trok zich het lot van jongeren aan, is activiteiten gaan organiseren en is letterlijk naast jongeren gaan zitten. Hij wilde zelf geen één-op-één-relatie leggen, maar sindsdien heeft er in die buurt geen jongere meer suïcide gepleegd. Op Urk bezocht ik zaterdag Waypoint Urk van Tot Heil des Volks. Het is een kringloopwinkel waar mensen via de verslavingszorg of reclassering aan het werk kunnen en daarbij begeleid worden. Een jongere vrouw vertelde hoe ze hier weer heeft kunnen opkrabbelen uit een diep dal en er nog lang hoopt te kunnen blijven werken. Een oudere weduwe vertelde dat ze hier al bijna 20 jaar vrijwilligerswerk doet en met een stel ruwe bonken vol tattoos een reis door Israël heeft gemaakt. Een jongen die haar aan het begin van de reis had vertelde dat hij niets met God had, wilde aan het einde ervan gedoopt worden. De weduwe straalde toen ze het vertelde. Ik mocht de naam van een Zorgboerderij in Bodegraven onthullen, waar die avond een vrijwilliger een driegangenmenu voor de dementerende bewoners had bereid. In Scherpenzeel en Woudenberg mocht ik vrijwilligers bedanken, zoals die van de EHBO die er bij elke manifestatie bij zijn, de vrijwilligers van de Hervormde Kerk en de vrouw die vanuit Stichting Gave de opvang van asielzoekers had begeleid. In Oldebroek ging ik langs een ondernemer die zo goed met de schepping en zijn mensen omgaat, dat ook hij een taart verdiende. In mijn eigen Amersfoort was ik in de Voedselbank die zoveel meer doet dan eten uitdelen aan de lange rij die daar stond te wachten. In Drachten stond onze campagnewinkel vol met waardevolle stichtingen die zich daar mochten presenteren, zoals Stichting Present en Colors, die kinderen wil helpen uit gezinnen waarin kanker voorkomt. In onder andere Genemuiden, Urk, Utrecht ben ik bij ouderen langs geweest die deels zelf nog actief waren en liefdevol verzorgd werden door zorgzame medewerkers en mantelzorgers. En in Amsterdam ben ik opnieuw onder de indruk geraakt van het werk van de mensen van Scharlaken Koord en van Frits Rouvoet die geen enkele vrouw achter de ramen veroordelen, maar ze alleen maar een betere toekomst willen bieden. Natuurlijk hoop ik dat we woensdag gezegend worden met gegroeide steun voor onze mensen in de gemeenteraden. Maar ik hoop vooral dat onze mannen en vrouwen advocaten zullen zijn van al die waardevolle vrijwilligers, ondernemers, mantelzorgers, hulpverleners, ouderen en jongeren. Samen vormen we de Hineni-brigade van mensen die heel zachtjes ‘hier ben ik’ zeggen en op hun plek doen wat ze kunnen. Als leden van deze brigade zijn we geregeld in de kerk, af en toe in een klooster, maar bovenal geroepen om de wereld in te gaan. Op hoop van zegen.