Vz,
Kan ik iets voor je doen? Kan ik iets voor je zijn? Het zijn de kernvragen voor een samenleving waar de ChristenUnie voor wil gaan. Een samenleving van Assenaren die zich bewogen voelen met anderen. Een samenleving die een stootje hebben kan. Een samenleving waaraan samen wordt gebouwd. Vz, en een samenleving op basis van waarden die moeilijk SMART te maken zijn, zoals de aanwezigheid van geborgenheid, verbondenheid, vertrouwen, zorg, herstel en kiezen voor de ander.
Onlangs vielen, met een zachtere plof dan eerdere jaren, de laatste Voorjaarsnota en de laatste jaarstukken van dit college op mijn deurmat. Dunner dan ooit. Langzamerhand werken we toe naar een situatie waarin we zullen spreken over de kaderbrief. Als we inhoudelijk naar de Voorjaarsnota en Jaarrekening kijken dan overheerst een tevreden gevoel over hoe Assen er nu voor staat.
Vz, dat Assen er goed voor staat is te danken aan alle Assenaren. Er is namelijk de afgelopen periode best veel van de Asser bevolking gevraagd. Enerzijds door bezuinigingen die door het Rijk werden opgelegd en anderzijds door een andere rol van de Asser overheid. Niet zorgen voor, maar zorgen dat. We zijn ons ervan bewust dat deze veranderingen voor Assenaren soms lastig waren. Tegelijk hebben deze veranderingen er wel voor gezorgd dat Assen er goed voor staat. De stad is opgeknapt met nieuwe wegen en vaarwegen, er ligt een ambitieuze agenda voor investeringen in duurzame energie, Assenaren maakten massaal gebruik van zonneleningen en woningen werden en worden verduurzaamd. Er is ingezet op zorg voor verwarde personen, er zijn flinke stappen gezet in het sociaal domein, er zijn prachtige schoolgebouwen gerealiseerd en ook binnen De Nieuwe Kolk in het cultuurdomein zijn verbeteringen geweest.
De overheid verandert. Daarover hebben we al regelmatig met elkaar gesproken. In de nota’s lezen we over de investeringen in de personele ontwikkelingen in het gemeentehuis. Dat is nodig, in de komende periode zal echt iets anders van de personeelsleden worden gevraagd. Wat is volgens het college nodig om dat de komende tijd te bewerkstelligen? Misschien zijn we hierin wel wat te ver doorgeslagen in de bezuinigingen. Of is het zo dat er ambtenaren met andere kwaliteiten nodig zijn? Kortom, wat is de visie van het college en past dit binnen de kaders die er nu zijn, of is het nodig dat wij onze kaders op punten zouden moeten bijstellen?
Wij vinden het bijzonder dat er een aantal verkeerde inschattingen worden gemaakt als het gaat om het uitgeven van geld. Zo blijkt door een rekenfout de VRD meer te kosten, ploppen zomaar extra kosten bij de RUD op, herstelonderhoud van MFA en sportcomplexen vallen duurder uit. Vz, hoe kan dit en wat is nu de reflectie van het college hierop? Het lijkt erop dat processen in het gemeentehuis nog niet goed op elkaar zijn afgestemd. Bij een volgende jaarrekening willen wij minder verkeerde inschattingen terug zien, dan moet dit probleem zijn aangepakt.
Dit is Assen! Een mooie stad waar inwoners graag wonen en verblijven en een stad waar we graag toeristen ontvangen. We snappen daarom dat het college inzet op de Toeristisch Recreatieve Zone. Uit de brief van vorige week blijkt dat het college ambitieus is en in de komende periode plannen zal presenteren. Wat ons betreft is dit ook een proces dat stap voor stap wordt doorlopen, uiteindelijk gaat het niet alleen om visie maar vooral om concrete plannen. Wat de ijsbaan betreft vinden we het goed dat het college, ondanks de bestuurlijke reuring, doorzet en de ondernemer de kans geeft om de businesscase op orde te maken.
Als het gaat om het Factory Outlet Centre dan willen wij graag duidelijkheid. Het FOC hangt nu meer dan twee jaar boven de markt en wij vinden dat die duidelijkheid er nu snel moet komen. Voor- en tegenstanders van het FOC hebben recht op die duidelijkheid, omdat er andere ontwikkelingen van afhangen. Om die reden wil mijn fractie voor 1 oktober 2017 concrete plannen en handtekeningen in de raad hebben. Dan kunnen we een afweging maken op basis van de eisen die in de motie van 11 februari 2016 zijn gesteld en komen tot een definitief besluit. Dan is in oktober duidelijk of het FOC er wat de gemeenteraad van Assen betreft komt of niet.
Bij deze nota willen we ook stilstaan bij het sociaal domein. Er zijn mooie ontwikkelingen ingezet rondom mensen die wij als samenleving als ‘verward’ bestempelen. Tegelijk moeten we ook oppassen dat we nu niet weer een nieuwe ‘doelgroep’ creëren. Dan is het wachten op het fenomeen dat aanbod ook vraag creëert en binnen no-time de voorzieningen vol zitten. Wat is de visie van het college hierop en welke verandering wordt hierin verwacht van de GGZ?
We hebben bij het debat rondom het sociaal domein al een punt gemaakt van de eigen bijdrages. Wat ons betreft gaat het mes er echt in. Daar is geld voor, zo blijkt ook uit de jaarrekening en Voorjaarsnota. Wij zien deze plannen graag terug in september als het gaat om het sociaal domein en verwerkt in de begroting voor 2018.
Ronduit zorgelijk vinden we het tekort aan woningen voor dak- en thuislozen. Tijdens een werkbezoek van mijn fractie aan het Leger des Heils aan de Maria in Campislaan bleek dit maar weer eens. Herkent het college deze zorgen? En welke concrete plannen zijn er om dit probleem aan te pakken. Wij zien ze graag ook terug bij de begroting van 2018.
Vz, samen bouwen we aan de stad en samen zijn we deze stad. Vrijwilligers, mantelzorgers, leraren die kinderen en jongeren voorbereiden op het moment dat zij de samenleving moeten dragen, maar ook ondernemers en anderen die actief zijn in onze stad. Mensen die zich dagelijks afvragen: Kan ik iets voor je doen? Kan ik iets voor je zijn? Het zouden zomaar de kernvragen van een moderne overheid kunnen zijn. Prachtige woorden uit een prachtig lied van De Dijk. Afgelopen april klonk het lied in Leeuwarden. De zanger die Jezus speelde zong het tijdens de afsluiting van The Passion. Kan ik iets voor je doen? Kan ik iets voor je zijn?
Dit jaar vieren wij 500 jaar Reformatie. Luther verspreide 95 stellingen en veranderde daarmee de samenleving. Als ons zou worden gevraagd om een stelling toe te voegen aan deze 95, dan zou het worden: Een samenleving is pas een samenleving als inwoners zich dagelijks afvragen, kan ik iets voor je doen, kan ik iets voor je zijn? Wij wensen ons de komende tijd veel Assenaren toe die zich deze twee vragen stellen. Deze vragen erkennen namelijk de kwetsbaarheid in onze samenleving, erkennen ook dat de overheid niet alles op kan lossen en erkennen dat het leven niet zo maakbaar is als we soms geneigd zijn te denken. De vragen sluiten prachtig aan bij het Bijbelse principe van naastenliefde, het belang van waardenvolle relaties en betrokkenheid op elkaar. Laten we met elkaar deze vragen vaak blijven stellen. Dan blijft Assen een dijk van een stad.
Kan ik iets voor je doen? Kan ik iets voor je zijn?
Dank u voorzitter
