Poliflw

Wat?                  Stilteprotest #Keer het tij De Fryske Marren

Wanneer?          Donderdag 4 juni 20.00-20.45uur

Waar?                De pier op het Lemster strand

Wij staan stil in protest tegen het besluit van ons kabinet om geen enkel alleenstaand vluchtelingenkind uit Griekenland op te nemen. Dit doen we van 20:00  20:45 uur op de pier bij het Lemster strand. Wees welkom!     #keer het tij #wees welkom #500 kinderen

Gemeente De Fryske Marren heeft een motie aangenomen voor de opvang van vluchtelingenkinderen en is daarmee deel van de ‘Coalition of the willing’: Gemeenten en provincies die het rijk te kennen hebben gegeven vluchtelingenkinderen te willen opvangen.

Om dit van onderop te steunen wordt donderdag 4 juni een -coronaproof- stilteprotest georganiseerd op de pier bij het Lemster strand. We vormen een menselijke keten, op anderhalve meter afstand van elkaar, met borden en spandoeken met daarop de boodschap #500 kinderen #weeswelkom #keerhettij #SOSMoria. 

Ook in andere Coalition of the willing gemeenten wordt donderdag 4 juni geprotesteerd. De actie is in samenwerking met Stichting vluchteling, SOS Moria, Chorus 500 kinderen, operatie Merel, Europe must act now. 

De boodschap is duidelijk: Nederland maak een begin en haal #500 kinderen uit de Griekse kampen. Keer het tij!

Gezien de coronamaatregelen is het van belang dat je je aanmeldt. Zo kunnen wij inschatten hoeveel mensen er komen en de maatregelen handhaven. Meld je aan via stilteprotestkeerhettijdfm@outlook.com of via de facebookpagina @stilteprotestKeerhettijDFM

Contactgegevens Anne Merkuur 06 11624252 Susanne van Dijk 06 41233639

Woensdagavond is het coalitieakkoord ‘de takomst temjitte’ gepresenteerd aan de gemeenteraad en is Irona Groeneveld geïnstalleerd als wethouder.

Woensdagavond is het coalitieakkoord ‘de takomst temjitte’ gepresenteerd aan de gemeenteraad en is Irona Groeneveld geïnstalleerd als wethouder.

Matthijs Sikkes - van den Berg draagt 1 februari het fractievoorzitterschap van GroenLinks De Fryske Marren over aan de nummer twee, Anne Merkuur. Sikkes - van den Berg is lijsttrekker voor GrienLinks bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten op 20 maart. 'Door het fractievoorzitterschap nu al over te dragen kan Anne zich inwerken in haar nieuwe rol als fractievoorzitter, zodat de fractie na 20 maart het werk geruisloos kan voortzetten.

Matthijs Sikkes - van den Berg draagt 1 februari het fractievoorzitterschap van GroenLinks De Fryske Marren over aan de nummer twee, Anne Merkuur. Sikkes - van den Berg is lijsttrekker voor GrienLinks bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten op 20 maart. 'Door het fractievoorzitterschap nu al over te dragen kan Anne zich inwerken in haar nieuwe rol als fractievoorzitter, zodat de fractie na 20 maart het werk geruisloos kan voortzetten. Na de verkiezingen komt er een moment waarop ik afscheid ga nemen van de gemeenteraad, zodat ik me volledig kan richten op het werk in de Provinciale Staten', aldus Matthijs Sikkes - van den Berg.

Merkuur maakt sinds 2014 deel uit van de huidige fractie. De eerste periode was ze steunfractielid en lid van de raadscommissie Ruimte en sinds vorig jaar is ze raadslid. 'Ik ben blij met deze kans. Als fractie vinden we het ontzettend jammer dat Matthijs na de verkiezingen weggaat, maar we zetten het werk van de afgelopen jaren voort en gaan er een succes van maken'. Merkuur combineert het fractievoorzitterschap met haar baan als promovendus in de Friese taalkunde aan de Fryske Akademy en de Universiteit van Amsterdam

Zowel in de gemeente De Fryske Marren (DFM) als in de Provinciale Staten en in de Tweede Kamer stelden GroenLinksers vragen aan hun colleges en de minister over de zorgvuldigheid van de afweging van de natuurbelangen in het IJsselmeer bij het verlenen van de vergunning aan het bedrijf dat zand wil winnen in het IJsselmeer, een Natura-2000 gebied.

Matthijs Sikkes-van den Berg, fractievoorzitter van GroenLinks De Fryske Marren: “Het blijkt dat de natuureffecten niet goed onderzocht zijn.

Dit hebben we kunnen lezen in een een brief van Natuurmonumenten en brief van de commissie MER (Milieu Effect Rapportage). Ook is niet goed afgewogen of het maatschappelijk belang van de zandwinning opweegt tegen de effecten op de natuur. Vogels en vissen in het wingebied zullen last hebben van geluid en licht. Wij hebben daarom vragen gesteld aan ons college om deze afweging toch nog goed te laten maken, voordat ons college de definitieve vergunning afgeeft voor de zandwinning in het IJsselmeer.”

De Statenfracties van PvdA en GrienLinks vroegen woensdag 23 januari in de Staten aan het college of zij hun verklaring van geen bezwaar tegen de ontheffing van de Wet Natuurbescherming voor de zandwinning in het IJsselmeer in willen trekken. Als die ontheffing ingetrokken wordt, kan de gemeente De Fryske Marren de vergunning voor de zandwinning niet afgeven.”

Jan Atze Nicolai (GL): “Het IJsselmeer is een beschermd natuurgebied. Dat vraagt de grootste zorgvuldigheid bij het afgeven van een vergunning voor een industriële activiteit. De provincie heeft de taak te zorgen dat de natuur in dit gebied op de best mogelijke manier wordt beschermd. Als blijkt dat dat niet grondig is onderzocht, moet dat opnieuw. Wij vragen, samen met de PvdA, om intrekken van de verklaring van geen bezwaar en willen dat de provincie opnieuw gaat kijken naar de gevolgen op de natuur van deze activiteit in het IJsselmeer. De brief van de commissie MER laat duidelijk zien dat dat nodig is. Zij schrijven dat de significante effecten op vogels nog verder onderzoek nodig hadden. Ook het Europese Hof heeft kort geleden een uitspraak gedaan waaruit blijkt dat natuurcompensatie aan strengere regels moet voldoen. De vraag is of de provincie niet gewoon opnieuw aan de bak moet. In het belang van de natuur.” Nicolai stelde extra vragenaan de gedeputeerde over deze uitspraak van het Europese Hof.

Gedeputeerde Kramer gaf aan dat provincie volgens de juridische mogelijkheden juist had gehandeld en er geen extra toets nodig was geweest. Jan Atze Nicolai: “In de brief van de commissie MER staat juist dat de ADC toets om de belangen van de natuur beter af te wegen wél nodig is. Daarnaast kon de gedeputeerde de vragen over de uitspraak van het Europese Hof over de strengere regels bij dit afwegen van het natuurbelang niet beantwoorden. Jan Atze Nicolai: “Deze uitspraak is een nieuw feit, dus ook dat staaft het verzoek voor intrekking van de verklaring van geen bezwaar tegen het verstrekken van de vergunning van de zandwinning. We zullen deze vragen schriftelijk stellen. We geven het niet op. Natuurbelang moet beschermd worden, ook en juist door de provincie.”

Ook landelijk maakt GroenLinks zich sterk voor de natuur in het IJsselmeer en tegen de zandwinning. Suzanne Kröger en Laura Bromet (Tweede Kamerleden van GroenLinks)stelden op 18 januari 2019 vragen aan de minister over de toetsing door de provincie van de gevolgen voor de natuur en de gevolgen van de uitspraak van het Europese Hof op de toetsing door de provincie.

De gemeenteraad van De Fryske Marren wordt 28 november gevraagd om een bestemmingsplanwijziging door te voeren en meerdere vergunningen af te geven om zandwinning in het IJsselmeer mogelijk te maken. Op 14 november is er in de vergadering van de commissie ruimte over gepraat. GroenLinks heeft daar uitgelegd waarom we dit niet moeten willen.

Het IJsselmeer is beschermd natuurgebied, om precies te zijn: Natura2000 gebied. Laten we eerlijk zijn: Hoe komen wij erbij om industrie in beschermd natuurgebied alleen al te overwegen. Waar staat de titel ‘beschermd natuurgebied’ dan nog voor? Natuur beschermen we in Nederland als het die bescherming nodig heeft. Dat doen we met wetgeving die ervoor moet zorgen dat zo’n gebied niet verstoord wordt. Daar is die wetgeving voor bedoeld. Niet om het allemaal zo op te rekken dat je kunt beargumenteren dat een groot zandwinningsproject van 218 hectare geen verstoring voor de natuur zou betekenen.

Dat laatste is wat er nu gebeurt in de Milieu Effect Rapportage (MER) die het zandwinbedrijf heeft laten maken. Dit rapport zou inzicht moeten bieden in de mogelijke effecten van het plan op de natuur, maar doet dat volgens ons op een boel punten juist niet. Zoals het rapport het doet voorkomen is het plan eigenlijk helemaal niet slecht voor de natuur. De redeneringen in het rapport over de gevolgen voor flora en fauna zijn veel te vrijblijvend en speculatief van aard. Onder aan de streep is er verstoring. Het rapport hangt aan elkaar van risico’s en onzekerheden. Daarom hebben ook it Fryske Gea en Natuurmonumenten zich tegen de plannen gekeerd.

De commissie MER die milieueffectrapportages beoordeelt en controleert heeft deze MER meerdere keren bekeken en in hun laatste advies zijn ook zij nog niet overtuigd van het uitblijven van nadelige effecten. Ze zeggen: Er wordt nog niet aan de eisen van natuurwetgeving voldaan. We hebben de wethouder gevraagd of ook bekend is wat de commissie MER vindt van het uiteindelijke, weer aangepaste rapport. Het antwoord was dat de commissie niet nog eens om een oordeel gevraagd is. Dit betekent dat wij dus zelf moeten inschatten of dit plan nu wel aan de wetgeving voldoet. Wij hebben daar grote twijfels bij.

Bovendien zouden we juist moeten investeren in het verbeteren van de natuurecologische waarden van dit Natura2000 gebied. Proberen om de schadelijke effecten van de zandwinningsindustrie te beperken is geen winst voor het IJsselmeer. Het is te hopen dat de gemeenteraad kiest voor het IJsselmeer en tegen dit plan, zodat de stilte en de openheid van onze prachtige kliffenkust bewaard blijven.

De gemeenteried fan de Fryske Marren wurdt 28 novimber frege om in bestimmingsplanwiziging troch te fieren en meardere fergunningen ôf te jaan om sânwinning yn de Iselmar mooglik te meitsjen. Op 14 novimber is der yn de gearkomste fan de kommisje romte oer praat. GroenLinks hat dêr útlein wêrom’t we dit net wolle moatte.

De Iselmar is beskerme natuergebiet, om krekt te wêzen: natura 2000 gebiet. Lit wy earlik wêze: hoe komme wy derby om yndustry yn beskerme natuergebiet allinnich al te oerwaagjen. Wer stiet dy beneaming ‘beskerme natuergebiet’ dan noch foar? Natuer beskermje wy yn Nederlân as it dy beskerming nedich hat. Dat dogge wy mei wetjouwing dy’t der foar soargje moat dat sa’n gebied net fersteurt wurdt. Dêr is dy wetjouwing foar bedoeld. Net om it sa op te rekken dat je beärgumintearje wolle dat in grut sânwinningsprojekt fan 218 hektare gjin fersteuring foar de natuer ynhâlde soe.

Dat lêste is wat der no bart yn de Miljeu Effekt Rapportaazje (MER) dy’t it sânwinningsbedriuw meitsje litten hat. Dit rapport soe ynsjoch jaan moatte yn mooglike effekten fan it plan op de natuer, mar docht dat neffens ús op tal fan punten just net. Sa as it rapport it foarkommen docht is it plan eins hielendal net slecht foar de natuer. De redenearringen deryn oer gefolgen foar flora en fauna binne fiersten te frijbliuwend en spekulatyf fan aard. Under oan de streep is der fersteuring en hinget it oan mekoar fan risiko's en ûnwissichheden. It is dêrom dat bygelyks ek it Fryske Gea en Natuurmonumenten har tsjin dizze plannen keard ha.

De kommisje MER dy’t miljeueffektrapportaazjes beoardielet en kontrolearret hat dizze MER meardere kearen besjoen en yn har lêste advys binne ek sy noch net oertsjûge fan it útbliuwen fan neidielige effekten. Sy sizze: Er wordt nog niet aan de eisen van natuurwetgeving voldaan. Wy ha de wethâlder frege of ek bekend is wat de kommisje MER fynt fan it úteinlike, noch wer oanpaste rapport. It antwurd wie dat de kommisje net wer om in oardiel frege is. Dit betsjut dat wy dus sels ynskatte moatte of it plan no wol oan de wetjouwing foldocht. Wy ha der grutte twivels by.

Boppedat soene wy just ynvestearje moatte yn it ferbétterjen fan de natuerekologyske wearden fan dit natura 2000 gebied. Besykje om de skealike effekten fan de sânwinningsyndustry te beheinen is gjin winst foar de Iselmar. It is te hoopjen dat de gemeenteried kiest foar de Iselmar en tsjin dit plan, sadat de stilte en de iepenheid fan ús prachtige kliffenkust bewarre bliuwe.

Maandag debatteerden Tweede Kamerleden en Europarlementariërs gezamenlijk over de Staat van de Europese Unie. Eickhout wil van premier Mark Rutte weten waarom de Nederlandse regering dwarsligt bij voorstellen om te voorkomen dat Europese burgers bij een volgende crisis weer te rekening gepresenteerd krijgen. Dit is zijn analyse over de staat van de Europese Unie in Nederland.

Het is tien jaar geleden dat de financiële crisis in de Verenigde Staten begon. Na een periode van groei stortte de economie keihard in, met grote menselijke gevolgen. Werkloosheid, armoede, onzekerheid, politieke spanningen in Europa.

Inmiddels zien de economische groeicijfers er rooskleurig uit en trekt ook de werkgelegenheid aan. De economie krabbelt op na een lange periode van crisis. Toch zijn er kanttekeningen te plaatsen bij de groeicijfers.

Ten eerste: het economisch herstel bereikt lang niet alle Europeanen.

De eurozone bereikte qua omvang van de economie in 2016 weer het niveau van voor de crisis. Maar kijken we naar armoedecijfers van Eurostat, dan zien we dat er in de eurozone 5,8 miljoen mensen meer die in armoede leven dan voor de crisis.

De werkgelegenheid stijgt, maar ook het aantal Europeanen dat tegen hun wil een tijdelijk contract of een nul-uren-contract heeft. Het percentage jongeren dat geen baan heeft en geen opleiding volgt, is hoger dan in 2008.

Ten tweede: het herstel is in grote mate te danken aan een buitengewoon monetair beleid.

De rente staat op nul procent en de Europese Centrale Bank (ECB) heeft ongekende hoeveelheden obligaties opgekocht. De ECB moest handelen omdat de politiek het naliet of te traag was. Het is maar zeer de vraag of de ECB bij een volgende klap nog genoeg mogelijkheden heeft om de economie te stabiliseren.

Ten derde: De groeicijfers van nu zeggen weinig over het vermogen van de eurozone om een nieuwe crisis te voorkomen, of om een nieuwe schok te doorstaan zonder dezelfde sociale ellende die we in de eurocrisis hebben gezien in grote delen van de unie.

Er is een momentum om het bouwwerk van de eurozone te versterken. Er ligt een routekaart van de Europese Commissie. De Franse president Emmanuel Macron wil de eurozone schokbestendig maken en optreden tegen sociale dumping. Het eerste hoofdstuk van het Duitse coalitieakkoord bevat een agenda voor een rechtvaardig Europa van gelijke kansen. Duitsland en Frankrijk hebben aangekondigd samen het voortouw te willen nemen.

In de Tweede Kamer en in het Nederlandse kabinet wordt er vaak argwanend gekeken naar deze ontwikkelingen. Het is Nederland goed recht om een eigen lijn te trekken, maar trekt Nederland niet aan de verkeerde kant? De regering wil door met de euro, maar staat op de rem bij vrijwel alle mogelijke voorstellen om de muntunie stabieler en socialer te maken.

Moet de ECB, waarop geen enkel parlement controle kan uitoefenen, dan straks opnieuw de kastanjes uit het vuur zal halen als een euroland in de problemen komt?

Is de eurozone in staat is om de klap op te vangen als de markten het vertrouwen verliezen in - pak hem beet - Italië? Is het verantwoord om alle discussies over een versterking van de eurozone te blokkeren?

Wopke Hoeksta, de Nederlandse minister van Financiën stuurde samen met een paar kleine noordelijke euro en niet-eurolanden een brief waaraan hij de bijnaam Dr. No heeft te danken.

In plaats van aan te haken bij nieuwe Duits-Franse initiatieven voor een stabielere en crisisbestendige eurozone, lijkt de strategie van Nederland om Duitsland op de lijn van oud-minister Schäuble te krijgen: grote spaaroverschotten, meer vrijhandel, meer interne markt en bovenal bezuinigen om het stabiliteitspact te respecteren.

“Het eigen huis op orde” noemt de regering het. Maar het is precies dit beleid, dat de onzekerheid van Europanen heeft vergroot. Het is het beleid dat de politieke verhoudingen tussen noord en zuid op scherp heeft gezet.

Wat nog wel het meest aan stoort, is de manier waarop de premier dit beleid verkoopt alsof het een natuurwet is.

Het is een economisch beleid toegesneden op multinationals die nauwelijks belasting afdragen. Meer markt en snijden in de sociale zekerheid en de publieke sector. Het is dit rechtse recept dat als alternatiefloos wordt gepresenteerd, waardoor burgers zich afkeren van de EU.

In zijn speech in Berlijn beweerde de premier dat landen met een lage staatsschuld goed voorbereid zijn op de volgende crisis. Maar Spanje en Ierland hadden voor de crisis een staatsschuld van ver beneden de zestig procent van het BBP en moesten daarna toch bij het noodfonds aankloppen. Waarom ziet deze regering de staatsschuld als grote boeman? En is het een goed vooruitzicht als overheden opnieuw inspringen voor private schulden?

Gezonde langer termijn overheidsfinanciën zijn belangrijk, maar het was het de uit de klauwen gewassen financiële sector, de oververhitting van de huizenmarkt, een overschot aan krediet die onder andere Spanje en Ierland deden ontsporen.

Dan het andere stokpaardje van de regering: de interne markt. Die kan ons welvaart brengen, zeker. Maar alleen onder voorwaarde dat die goed gereguleerd is. Door alleen te concentreren op het wegnemen van barrières maken we dezelfde fout als in de jaren voorafgaand aan de crisis. Toen konden kredieten op steeds verder gedereguleerde markten ongeremd naar Zuid-Europa vloeien en financiële producten alsmaar complexer en gevaarlijker worden. Het liberaliseren van het dienstenverkeer heeft bovendien voor sociale spanningen gezorgd, onder andere in de transportsector.

Verdere verdieping van de interne markt kan alleen als dit leidt tot een verbetering van de sociale situatie. Niet voor niets stemde het Europees Parlement vorige week het controversiële voorstel voor de e-card voor diensten weg.

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de eurolanden garanderen dat gewone mensen nooit meer de prijs betalen voor onverantwoorde risico’s die in de financiële sector genomen worden.

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de EU-lidstaten eindelijk in staat worden gesteld om de grootste bedrijven fatsoenlijk belasting te laten betalen. Zorg dat de race naar de bodem bij vennootschapsbelasting gestaakt wordt. Dat er met een Europese grondslag niet langer met winsten geschoven kan worden.

Onder andere Frankrijk wil vaart maken met een Europese aanpak voor een belasting op de grote techbedrijven. Bij het debat over de Europese Raad bespeurde was er bij de minister-president weinig enthousiasme over de nieuwe voorstellen van de Europese Commissie. Ik zie het gevaar dat Apple, Facebook, Google nog jarenlang vrijwel geen belasting afdragen als we moeten wachten totdat er in G20 of OESO-verband overeenstemming.

De economische groeicijfers mogen ons geen zand in de ogen strooien. De eurozone is nog niet stormbestendig en presteert te mager op sociaal vlak. Tien jaar na de crisis is het hoog tijd om dat aan te pakken. Niet alleen met de zeven dwergen uit het noorden maar met al onze bondgenoten in Europa.

Zoals Europarlementariërs morgen, bij het jaarlijkse debat over de Staat van de Unie, het woord mogen voeren in de Tweede Kamer, zo moeten Nederlandse kamerleden en hun collega’s uit andere lidstaten de mogelijkheid krijgen te spreken in het Europees Parlement. 

Zo kan de politiek van de EU, in de visie van GroenLinks dichterbij de burgers worden gebracht. 

Burgers hebben vaak weinig zicht op de manier waarop besluitvorming in de EU wordt gecontroleerd, zegt GroenLinks kamerlid Bram van Ojik, die het voorstel morgen , samen met zijn EU-collega Bas Eickhout  zal doen. “Het Europees Parlement is vaak letterlijk ver weg en beperkt in zijn bevoegdheden. In de nationale parlementen wordt het debat bemoeilijkt door gebrekkig zicht op wat, door wie, wanneer in de EU besloten wordt”. 

Een groot jaarlijks debat van nationale partijleiders met de Europese Commissie kan de Europese samenwerking bevorderen en de controle op de besluitvorming verbeteren, aldus GroenLinks. Als er in de Tweede Kamer voldoende steun is voor het idee, vraagt de partij kamervoorzitter Arib het te bespreken met haar collega’s uit het Europees Parlement en de nationale parlementen.

Minister Wiebes schrijft in een brief dat hij naar aanleiding van een motie van GroenLinks-Tweede Kamerlid Tom van der Lee een ophoging van de energiedoelen van de EU zal steunen. 

Dat is goed nieuws, want als er naast het doel voor minder CO2-uitstoot ook doelen zijn voor energiebesparing en duurzame energie komen de doelen van het klimaatakkoord van Parijs wat dichterbij. Winst voor het klimaat dus!

Tot nu toe wilde de regering altijd inzetten op slechts één doel: minder CO2-uitstoot, terwijl het ontzettend belangrijk is om op alle fronten in te zetten. Meerdere doelen zorgen voor duidelijkheid en geven zekerheid voor bedrijven en burgers.

Tom van der Lee: “Minister Kamp verzette zich altijd hevig tegen het stellen van verschillende klimaat- en energiedoelen, terwijl het stellen van meerdere doelen meer zekerheid biedt. Dit is dan ook een positieve breuk met het eerdere beleid van de regering. ik wens minister Wiebes veel succes met de onderhandelingen in Brussel en hoop op een ambitieus energiebeleid!”

De Europese ministers gaven de Europese Commissie dinsdag een mandaat om onderhandelingen te starten over de oprichting van een multilateraal investeringshof. Dit permanente hof zou de arbitrage tussen staten en investeerders in de toekomst op zich moeten nemen. GroenLinks is ontsteld dat de EU-landen hiermee de rechten van internationale investeerders verder versterken zonder daaraan internationale plichten op het vlak van mensenrechten en duurzaamheid te verbinden.

Europarlementariër Bas Eickhout: “In plaats van multinationals die betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen of vernietiging van de natuur aansprakelijk te maken, geeft de EU prioriteit aan het verder versterken van de positie van investeerders ten koste van overheden.”

Het hof voorziet in een hervormde vorm van de gedateerde en uiterst controversiële arbitrage tussen investeerders en staten (ISDS), maar die hervormingen gaan slechts over de procedures. Rechters worden onafhankelijker, de rechtsgang wordt transparanter en er komt een mogelijkheid tot beroep. Maar al deze zaken veranderen niets aan de ongelijkheid die dit systeem in stand houdt: investeerders krijgen een permanent hof om staten aan te klagen wanneer zij menen dat investeringsverdragen geschonden worden. Maar staten of slachtoffers van misdragingen van bedrijven kunnen niet aankloppen bij het hof om hen tot de orde te roepen.

Eickhout: “De EU mist hier een grote kans om investeerders op hun plichten te wijzen. De bescherming van investeerders wordt verder geïnstitutionaliseerd. Maar in het mandaat voor het multilateraal hof staat geen enkel streven om multinationals die zich inlaten met zaken als kinderarbeid of landroof ter verantwoording te roepen.”

De Commissie heeft nu het mandaat om het investeringshof namens de EU met geïnteresseerde partijen uit te onderhandelen. Als er een akkoord komt, zal dit moeten worden voorglegd aan het Europees Parlement en de lidstaten. GroenLinks wilde dat het Europees Parlement voorafgaand aan het onderhandelingsmandaat een positie zou innemen, maar een rechtse meerderheid verhinderde dat.

GroenLinks presenteert vandaag het pamflet “Nederland uit de schulden: de beloftes van GroenLinks.” De landelijke fractie en de lijsttrekkers van de zeven grote steden slaan de handen ineen en komen met concrete maatregelen om de schuldenproblematiek aan te pakken.

Schulden zijn namelijk een toenemend probleem. Tien procent van de Nederlandse huishoudens heeft problematische schulden en twintig procent van de huishoudens loopt daar risico op. Het hebben van schulden leidt tot gezondheidsproblemen, stress en soms zelfs huisuitzettingen. Daarom wordt het hoog tijd dat schulden op lokaal en landelijk niveau worden aangepakt. In het pamflet geven Kamerlid Linda Voortman en de GroenLinks-lijsttrekkers van zeven grote steden in Nederland aan wat zij gaan doen om mensen met schulden beter te helpen.

De partij pleit ervoor dat huisuitzettingen alleen vanwege een huurschuld niet meer mogen. Wie hulpverlening accepteert mag niet zijn huis uitgezet worden. Dat voorkomt veel leed, maar ook een onnodig groot beroep op de opvang. Ook wil de partij in elke gemeente convenanten sluiten met vastelastenpartners om te zorgen voor een sociale incasso en betere afstemming, zodat partijen niet op dezelfde euro’s jagen. Per huishouden moet er nog maar één deurwaarder aan de deur komen. Tot slot moet de overheid haar communicatie verbeteren. Deze is vaak te ingewikkeld en qua toon niet altijd aanmoedigend.

Linda Voortman: “de marktwerking in de deurwaarderssector dient geen enkel doel. Het leidt er alleen maar toe dat er steeds harder op dezelfde euro’s gejaagd wordt. Dat maakt schulden juist erger. Wij willen daarom toe naar één deurwaarder per gezin.”