Poliflw

Door Webredactie op 23 december 2019 om 15:06

In deze bijdrages geven Tweede Kamerleden en bewindspersonen antwoord op de vraag: wat betekent Kerst voor jou?

Joël Voordewind: Wij vieren Kerst met veel mensen over de vloer. Op eerste Kerstdag ontvangen wij zo’n 25 mensen, deels familie, maar bijvoorbeeld ook een gevluchte mevrouw uit Iran. We proberen met Kerst te denken aan die mensen die juist dan alleen thuis zitten of kwetsbaar zijn. Kerst betekent voor mij ook dat we vieren dat de komst van Christus hoop in de wereld heeft gebracht. Hoop die voor ons misschien vanzelfsprekend is maar die voor kwetsbare, vervolgde geloofsgenoten heel ver weg kan zijn. Daarom bidden we met Kerst juist voor hen.

Eppo Bruins: Sinds wij kleine kinderen kregen vieren wij Kerst als gezin, en niet zozeer met de brede familie. Het is voor ons meer een tijd van rust en inkeer dan een groot eetfestijn. Daarom zorgen we er vaak voor dat we dan een paar dagen weg zijn in een rustige omgeving om de stilte op te zoeken. Kerstversieringen, kerstbomen of andere grote feestuitingen zul je bij ons dus niet zo snel zien. We staan bij Kerst liever stil bij de kern van het christelijke feest en dat betekent voor mij ook dat we vooruitkijken naar de definitieve komst van Christus.

Stieneke van der Graaf: Kerst is voor mij het feest van hoop en licht. Muziek speelt deze dagen bij ons een grote rol. Samen met mijn man hoop ik een mooie uitvoering van de Mariavespers van Monteverdi bij te wonen en gaan we naar de kerk tijdens de Kerstnacht en op Eerste Kerstdag. Wat het feest dit jaar voor ons heel bijzonder maakt is dat we het voor het eerst samen als gezin vieren. Het is de eerste Kerst van onze dochter Lievine. En dus zoeken we die dagen ook de opa’s en oma’s op.

Paul Blokhuis: “Alle feestdagen zijn moeilijk sinds we afscheid moesten nemen van onze lieve dochter Julia. Kerst is voor ons gezin nu een samenzijn met een lach en een dikke traan. Het blijft het grote feest van de komst van Gods Zoon naar de mensen. Maar het verlangen naar de tweede komst van Jezus, naar het weerzien van onze geliefden, vooral van Julia, is sterker dan ooit. Maranatha!”

Arie Slob: Kerst is een mooie tijd. Om te bidden, te zingen en naar de kerk te gaan. Om stil te staan bij de geboorte van Jezus. Maar ook om als familie bij elkaar te komen, met elkaar te eten en te genieten van wat we van God in elkaar gekregen hebben.

Carla Dik-Faber: Voor mij is Kerst vooral de opmaat naar Pasen. Dat God onder ons wil zijn en Zijn leven gaf voor ons, maakt mij elke keer weer stil voor Hem. In de weken voor Kerst luister ik graag naar muziek om mij daarbij te bepalen. Vooral het Weihnachtsoratorium van Bach. Kerst is voor mij vooral een periode van rust en bezinning, zoals ook de zondag dat is, maar nog rijker en dieper. Als gezin zijn we dan samen met onze naaste familie en maken alles net iets specialer dan anders. Geen overdreven romantiek of toeters en bellen, maar wel iets extra bij de maaltijd en lichtjes in huis. De komst van Christus als licht in deze gebroken wereld staat bij ons centraal.

Door Webredactie op 19 september 2019 om 21:53

ChristenUnie en D66 op de bres voor rechtsbijstand

ChristenUnie en D66 roepen het kabinet op om zo snel mogelijk maatregelen te nemen voor versterking van de rechtsbijstand. Minister Dekker mag volgens beide partijen niet wachten tot het hele stelsel van de sociale advocatuur is herzien.

ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers: “Of je veel of weinig geld hebt, moet niet uitmaken om je recht te kunnen halen. Sociaal advocaten zorgen dat ook mensen die te weinig besteden hebben, toegang hebben tot de rechter. De minister is aan zet om meer te doen voor de sociale advocatuur, ook nu het stelsel wordt herzien.”

ChristenUnie-Kamerlid Stieneke van der Graaf: “De toegang tot het recht is een fundamenteel recht dat door de overheid gewaarborgd moet worden. Ook voor mensen die minder te besteden hebben. De sociaal advocaten leveren een belangrijke bijdrage aan die toegang, zij moeten hun werk kunnen blijven doen.”

D66-fractievoorzitter Jetten: “Mensen die gebruik maken van de sociale advocatuur zitten te wachten op daadkracht van het kabinet. Nu zijn er grote tekorten. Advocaten overwegen te stoppen met hun werk. Daarmee staat de gezondheid va de rechtsstaat onder druk. Het kabinet moet dit zo snel mogelijk oplossen.”

De sociale advocatuur verkeert in zwaar weer. In het Regeerakkoord is afgesproken dat het stelsel van gesubsidieerde rechtsbijstand wordt herzien. Met die herziening moeten mensen met een kleine beurs weer zeker kunnen zijn van toegang tot het recht.

ChristenUnie en D66 erkennen dat de herziening van het stelsel tijd nodig heeft. Toch willen de partijen dat het kabinet op korte termijn maatregelen neemt zodat de sociale advocatuur op niveau kan blijven functioneren.

Door Webredactie op 31 augustus 2019 om 07:15

ChristenUnie: Kinderen moeten beter worden beschermd tegen online gokbedrijven

NOS onderzoek toont aan dat gokbedrijven en de Kansspelautoriteit hun verantwoordelijkheid voor jongeren niet nemen.

“Het is op dit moment kinderlijk eenvoudig voor een vijftienjarige om online te gokken en verslaafd te raken. Dat moet zo snel mogelijk anders”, zegt ChristenUnie Kamerlid Stieneke van der Graaf. “Met oog op de nieuwe wetgeving die online gokken legaliseert is het nog meer van belang dat de Kansspelautoriteit optreedt tegen online gokbedrijven die de wet overtreden en minderjarigen laat gokken op hun site.

Ik wil dat online gokbedrijven die minderjarigen op hun websites toelaten om te gokken hun vergunning verliezen. Dit vraagt om een keiharde aanpak.”

Van der Graaf dient kamervragen in naar aanleiding van NOS onderzoek waaruit blijkt dat gokbedrijven en de Kansspelautoriteit niet of nauwelijks hun verantwoordelijkheid nemen voor kinderen. “Vandaag dien ik vragen in bij minister Sander Dekker voor Rechtsbescherming. Ieder kind dat al op jonge leeftijd in aanraking komt met gokken, loopt het risico dat zijn of haar leven in het teken blijft staan van deze ellende. Gokken is verslavend en kan bovendien voor kinderen flinke financiële problemen veroorzaken. Het is niet voor niets verboden op deze leeftijd.”

“Van die sites valt weinig te verwachten als het gaat om het voorkomen van gokverslaving onder jongeren, want zij verdienen aan deze wanpraktijken. Des te belangrijker is het dat de Kansspelautoriteit hierop alert is en handhaaft. Het is onbegrijpelijk dat de Kansspelautoriteit op de handen blijft zitten. Waarom hebben deze goksites vrij spel?

Misstanden bij de Toto

“In een tijd waarin er helaas steeds meer legale aanbieders van gokken een vergunning krijgen, is het extra wrang dat ook de vergunde goksite van de Toto zich schuldig maakt aan deze praktijken. Zij hebben echt de mogelijkheid om op leeftijd te screenen. Ik concludeer dat ze daar geen belang aan hechten. Daarom wil ik van de minister horen welke gevolgen dit heeft en of sprake kan zijn van het intrekken van de vergunning.”

Bescherming jongeren heeft onvoldoende prioriteit bij de Kansspelautoriteit

“Dit is niet de eerste keer dat ik vraagtekens zet bij het optreden van de Kansspelautoriteit. De autoriteit zegt het beschermen van onze jongeren als hoogste prioriteit te hebben, maar dit bericht laat een heel ander beeld zien. De Kansspelautoriteit is zo volstrekt ongeloofwaardig. Zelfs tegen de vergunde Toto wordt niet opgetreden. Ik wil hier zo snel mogelijk met de minister over in debat.

Wij geloven dat we in onze samenleving aandacht moeten hebben voor elkaar. Door gokken vrij te geven zonder oog te hebben voor de risico’s lopen we het risico dat jonge levens verwoest worden. Daarom werkt de ChristenUnie nu aan een actieplan om kwetsbare groepen zoals jongeren te beschermen tegen de schadelijke gevolgen gokken. Deze alarmerende berichtgeving onderstreept de urgentie van de situatie. We rekenen erop dat de minister deze handschoen oppakt.”

Door Nico Drost op 29 maart 2019 11:50

Het was een bijzondere week voor mij. Na de beëdiging met familie, vrienden en uiteraard de collega’s van de ChristenUnie-fractie op dinsdag, mocht ik op donderdag voor het eerst het woord voeren tijdens een debat in de Tweede Kamer.

Tijdens deze zogenaamde maidenspeech mag een Kamerlid niet onderbroken worden en is er wat meer ruimte voor persoonlijke inspiratie. We spraken met de minister-president over de Brexit en de Europese samenwerking. Ik koos ervoor om iets te zeggen over iemand die mij zeer inspireert en hopelijk ook anderen kan inspireren: Erasmus.

Voor velen een bekende naam, maar het is niet breed bekend dat hij een overtuigd christen was en juist daarom geloofde in samenwerking en zich inzette voor vrede en verzoening tussen volken.

Met mijn inbreng bij het debat hoop ik niet alleen deze week, maar ook de komende maanden een goede bijdrage te leveren aan het parlementaire werk. Maar door alles heen probeer ik ook mensen aan het denken te zetten en iets te laten zien van wat me drijft.

Dat is best spannend en een uitdaging, maar ik weet me gedragen door de steun en het gebed van de mensen om me heen. Dat geeft houvast.

Hieronder mijn spreektekst:

Geachte voorzitter,

Ik vind het een eer en een groot voorrecht om hier vandaag te mogen staan.

Maar allereerst wil ik vanaf deze plaats collega Stieneke van der Graaf heel veel gezondheid en voorspoed toewensen voor de tijd die voor haar ligt.

Voorzitter, ik zou mijn inbreng in uw Kamer willen beginnen aan de hand van drie facetten uit het leven en werk van een in ons land en in Europa zeer bekend theoloog, filosoof en schrijver uit het begin van de 16e eeuw.

Ik heb het over Desiderius Erasmus van Rotterdam. Naar hem zijn scholengemeenschappen, een Europees onderwijsprogramma, straten en bruggen, een academisch ziekenhuis en een universiteit vernoemd.

Het eerste facet: Erasmus was een diepgelovig en zeer devoot christen. Sterker nog, dat was de basis (grondslag) van zijn leven en werk. Dat was wat hem vormde en hoe hij alles om hem heen bezag en bestudeerde. Zo las hij klassieke filosofen, schreef hij zijn boeken en brieven. Of, zoals hij het zelf zei:

“Want dit is het uiteindelijke doel waarvoor de mens geschapen is, om zijn Schepper, Verlosser, Heerser en Weldoener te kennen, lief te hebben en met gezangen te loven”

Voorzitter, deze basis zorgde er bij Erasmus voor dat hij ‘goed leven’ als een persoonlijke verantwoordelijkheid voor ieder mens zag. Van koning tot landbouwer, van geestelijke tot leek. Niet wijzen naar de ander, maar beginnen in je eigen hart: Is mijn oogmerk zuiver, heb ik het beste voor met de mensen om me heen.

Het tweede aspect, voorzitter, wat me raakte toen ik een aantal van Erasmus’ werken las, was de manier waarop hij het debat aanging. Erasmus verstond de kunst om, ondanks een scherp meningsverschil, toch te zoeken naar de intentie achter wat de ander bewoog om tot een standpunt te komen. Om dan dat innerlijke motief ook te benoemen en te vergezellen van een suggestie hoe iets nog beter zou kunnen.

Ter illustratie, in parafrase: het is niet verkeerd om zoveel van je land te houden dat je er zelfs het verlaten van de Europese Unie voor over hebt om het nog mooier te maken. Maar was het niet nog beter, nog meer tot opbouw van de natie geweest, als al die tijd en energie was gestoken in het verder uitbannen van armoede en uitbuiting van mensen.

Voorzitter, ik denk dat het winst zou zijn als we in ons land weer iets meer bereid zouden zijn om het goede in de ander te zien en dat ook te benoemen. En op die manier blijk geven van het echt oog te hebben voor elkaar.

Het derde punt, voorzitter, is het continue pleiten van Erasmus voor vrede en samenwerking tussen volkeren, voor barmhartigheid en voor mededogen.

En daarmee sla ik de brug naar het debat van vandaag. Want Erasmus legde met dat streven de basis voor de Europese Unie zoals wij die nu kennen. Want dezelfde geest dreef ook Robert Schuman toen die op 9 mei 1950 zijn beroemde verklaring voorlas die de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal markeerde.

Niet als een opportunistische samenwerking op economisch vlak. Maar als een gemeenschap van volkeren die zochten en zoeken naar duurzame vrede en verzoening. Een unieke stap in onze geschiedenis.

En daarin zit dan ook vooral de pijn van Brexit. In het feit dat een van de inbrengers van die vrede en samenwerking er nu voor kiest om de band te verbreken die we zo bewust gelegd hadden.

En dat is dan ook, voorzitter, de reden dat de ChristenUnie blijvend pleit voor een soft Brexit. Want als een van de partners het huwelijk opzegt, dan is het zaak om de scheiding zelf op een goede manier te regelen maar er ook voor te zorgen dat daarna zo snel mogelijk weer een verstandige relatie overblijft.

De gebeurtenissen van afgelopen week leiden bij ons dan ook tot de volgende vragen aan de minister-president:

Hoe schat de regering inmiddels de kans op een no deal Brexit, of zijn de kansen op een soft Brexit toegenomen? Ziet u nog manieren om vanuit Europese kant het proces in de gewenste richting te sturen?

Is de regering met ons van mening dat het van groot belang is dat we nu al vooruitkijken naar de nieuwe en goede vervolgrelatie met Groot-Brittannië en dat het dus van belang is in de onderhandelingen over de uiteindelijke scheiding die flexibiliteit te betonen die daarvoor een goede basis legt.

Ik sluit graag af voorzitter, met een laatste quote van Erasmus.

“Intussen moet je je eerzucht laten varen, en je koppige wil om te winnen, je voorkeuren laten gaan net als je persoonlijke vetes, het oorverdovende geschreeuw van waanzinnige ruzie moet zwijgen en uiteindelijk moet de vrede-brengende waarheid oplichten. Laat het mededogen erbij komen, zodat beide partijen elkaar iets toegeven, iets wat nodig is voor eenheid.”

Dank u wel.