Poliflw

Het kabinet is gevallen en nog geen week later lijkt het een ware leegloop te zijn in Den Haag. Na Mark Rutte en Wobke Hoekstra heeft nu ook Sigrid Kaag bekend gemaakt niet meer verkiesbaar te zijn in de komende verkiezingsstrijd.

Ik moet bekennen dat ik van het bericht van Kaag het meeste schrok. Niet omdat ik nou zo’n fan ben van haar als politicus, maar om de réden die ze aangaf. De vele doodsbedreigingen en dagelijkse bagger die ze over zich heen kreeg trok zó een zware wissel op haar gezin dat ze niet langer door wil in de politiek. Mijn eerste gedachte: hoe kan dit gebeuren en hoe diep zijn we gezonken?

Bedreigingen van politici zijn inmiddels dagelijkse kost, zo erg dat we ervoor moeten waken het niet gewoon te gaan vinden. Vind nog maar eens capabele mensen die bereid zijn al die ellende erbij op de koop toe te nemen. En van alle politici leek het wel alsof zij het zwaarst te voorduren kreeg. Klaarblijkelijk kan het dus zover komen dat, nadat een paar nogal uitgesproken personen binnen en buiten de politiek haar als gezamenlijke volksvijand verklaarden, een leger aan trollen en anonieme toetsenbordridders net zo lang doorgaan totdat iemand het bijltje erbij neergooit. Spuuglelijke praktijken. Is dat wat over is gebleven van onze democratie?

Gelukkig bleek het ook anders te kunnen. Toen Kristie Rongen, een slachtoffer van het toeslagenschandaal, naar een reactie werd gevraagd over het vertrek van Rutte uit de politiek, antwoordde ze dat ze hem een appje had gestuurd om sterkte te wensen. Dit omdat, en treffender kan het niet, ze ‘geen hekel aan hem heeft, maar een hekel aan zijn beleid’. Deze vrouw is, met velen anderen, écht in de steek gelaten door de politiek, maar kon tóch inhoud en betrekking scheiden. De mens los zien van het ambt. Vanuit haar positie is dat groots.

Ik denk graag dat dit Haagse praktijken zijn en ver staat van onze gemeente en dorpse cultuur. Helaas bleek deze week ook dat niet het geval. Onder een bericht op sociale media over de opvang van statushouders werden, naast de nodige verwerpelijke en racistisch geurende commentaren, allerlei verwensingen en emmers met bagger (ik kan het niet anders noemen) geleegd richting onze verantwoordelijk wethouder. Ik zal hier buiten de discussie over opvang van vluchtelingen blijven (daar mag iedereen een eigen mening over hebben), maar voor de helderheid: we praten over door de landelijke overheid toegewezen statushouders (erkende vluchtelingen dus, geen ‘gelukszoekers’). Er wordt dus op een zo goed mogelijke manier voldaan aan een verplichting door het rijk. Er is dus geen keuze, maar zelfs daar mag je nog van mening over verschillen. Op een fatsoenlijke manier. Zó onbeschoft, persoonlijk op de man spelen heb ik geen goed woord voor over. Spuuglelijk is ‘t.

Pieter-Jan van Rossen

Ver en dichtbij gepubliceerd in HaH Nunspeet van 4 augustus 2020 Deze zomervakantie stelt ons voor een dilemma. Na meer dan 3 maanden zo dicht mogelijk bij huis blijven zouden we het liefst naar verre oorden op vakantie gaan. Maar dat is dit jaar niet aan de orde. Bij ons thuis hebben we onze vakantiebestemming aangepast aan de corona-actieradius. Wij blijven in een straal van 4 uur rijden van huis. Het interessante is dat of we nu heel ver weggaan of dichter bij huis blijven dit eigenlijk niet zo veel uitmaakt. Het vakantieplezier is er niet minder om. Het voldoet nog steeds aan de voorwaarde dat je even in een andere omgeving bent. En de voorpret van het uitzoeken van een leuke locatie en het pakken van de koffers. Gisteren spraken we de eigenaar van een ijs- en chocoladewinkel die blij is met de extra toeristen uit eigen land. Daarmee kan de schade van de afgelopen maanden weer een beetje goedgemaakt worden. Dat geldt natuurlijk ook voor de horecaondernemers, die blij zijn dat er weer gasten op hun terras zitten. Globalisering Daarnaast dwingen de corona-effecten ons ook om eens na te denken over de noodzaak van een verre zonvakantie met effecten op bijvoorbeeld het vliegverkeer. Voor onze vakantiereis kunnen we ons aan de globalisering onttrekken. Er zit echter ook een andere kant aan globalisering. Voor bijvoorbeeld een aantal winkeliers is dat niet het geval. Ook in ons knusse Nunspeet zijn we voor bepaalde producten afhankelijk van aanvoer uit o.a. Azië. Bijvoorbeeld de slaapspeciaalzaak waar we een kussen besteld hadden. Dit wordt pas in november geleverd omdat, in het land waar de materialen worden gemaakt, de productie een paar maanden stil heeft gestaan. Ik wil ook geen pleidooi houden om ons terug te trekken uit de globale wereld waar we met elkaar deel van uitmaken. Maar het stimuleren van lokale ondernemers en lokale producten is zeker waardevol en helpt om onze ondernemers beter bestand te maken tegen de stormen die de globale economie af en toe teisteren.

Begin mei zijn door Sasja Amelunxen (penningmeester PvdA Ermelo) en Doris Goosen (voorzitter PvdA Harderwijk) de jubileumspelden uitgereikt aan twee trouwe leden. De heer Berkhof is inmiddels al 50 jaar lid van de PvdA. Mevrouw Vink kreeg de speld ter gelegenheid van haar 25 jarige jubileum. Natuurlijk werd de speld vergezeld door een mooie bos

Het bericht Jubileumspeld uitgereikt! verscheen eerst op PvdA Noord West Veluwe.

Een paar weken geleden riep het CDA de inwoners op om mee te denken over hoe zij respect ervaren. Zestig gemeenten hebben meegedaan met de enquête tijdens de Week van Respect 2018. Het CDA presenteert nu de resultaten. De tendens is dat veel mensen hun best doen om respectvol met elkaar om te gaan, en veel mensen ook tevreden zijn over hoe respectvol mensen in hun gemeente met elkaar omgaan. Toch maakt meer dan de helft van de respondenten zich zorgen over hoe respectvol hun gemeente is. De enquête gaf mensen meerdere voorbeelden van vormen van respect en deze zijn over het algemeen ook zeer breed ondersteund. Veel mensen gaven hier bovenop vaak ook nog voorbeelden van wat zij als respectvol gedrag ervaren, of juist missen. Enkele voorbeelden zijn de manier waarop politici met elkaar en inwoners omgaan. En op social media met elkaar omgaan zoals je in het dagelijkse leven ook met elkaar om zou gaan. Maar ook respect voor mensen van kleur, voor arbeidsmigranten en voor mensen met een andere geloofsovertuiging. Door de overweldigende hoeveelheid andere voorbeelden kan men de conclusie trekken dat het besef van het belang van respect zeker onder de inwoners leeft, vooral in de meer landelijke gebieden. Ook kwam het gebrek aan respect op social media vaak terug. Dit leeft bijzonder sterk, ook onder oudere invullers. Als CDA doen wij zelf altijd bijzonder ons best op social media om mensen te voorzien van informatieve en beleefde antwoorden op vragen, maar zien ook veel bijzonder respectloze reacties voorbijkomen.

Een paar weken geleden riep het CDA de inwoners op om mee te denken over hoe zij respect ervaren. Zestig gemeenten hebben meegedaan met de enquête tijdens de Week van Respect 2018. Het CDA presenteert nu de resultaten. De tendens is dat veel mensen hun best doen om respectvol met elkaar om te gaan, en veel mensen ook tevreden zijn over hoe respectvol mensen in hun gemeente met elkaar omgaan. Toch maakt meer dan de helft van de respondenten zich zorgen over hoe respectvol hun gemeente is. De enquête gaf mensen meerdere voorbeelden van vormen van respect en deze zijn over het algemeen ook zeer breed ondersteund. Veel mensen gaven hier bovenop vaak ook nog voorbeelden van wat zij als respectvol gedrag ervaren, of juist missen. Enkele voorbeelden zijn de manier waarop politici met elkaar en inwoners omgaan. En op social media met elkaar omgaan zoals je in het dagelijkse leven ook met elkaar om zou gaan. Maar ook respect voor mensen van kleur, voor arbeidsmigranten en voor mensen met een andere geloofsovertuiging. Door de overweldigende hoeveelheid andere voorbeelden kan men de conclusie trekken dat het besef van het belang van respect zeker onder de inwoners leeft, vooral in de meer landelijke gebieden. Ook kwam het gebrek aan respect op social media vaak terug. Dit leeft bijzonder sterk, ook onder oudere invullers. Als CDA doen wij zelf altijd bijzonder ons best op social media om mensen te voorzien van informatieve en beleefde antwoorden op vragen, maar zien ook veel bijzonder respectloze reacties voorbijkomen.

Begroten is en blijft een momentopname van de nabije toekomst. De nauwkeurigheid is uiteraard het eerste jaar het hoogst, voor de resterende jaren daarna daalt de betrouwbaarheidscurve fors. Dat is niet erg, want de gemeente maakt elk jaar een nieuwe begroting. Zo ook voor de periode 2019 - 2022. Nunspeet loopt voorop in het digitaal aanbieden van de begroting, klik hier voor de begrotingswebsite met heel, heel veel informatie en cijfers. In Nunspeet worden de beschouwingen ca. 2 weken voor de raadsvergadering ingediend, zo ook die van het CDA. Onze beschouwing staat hieronder.

Vol verwachting zijn wij als CDA de gemeenteraadsverkiezingen ingegaan met als doel een derde zetel erbij te halen. Naarmate de uitslagenavond vorderde nam de spanning toe en bij de eerste uitslag kwam er al een forse rimpeling in het verwachtingspatroon. Rekenkundig hadden wij er ca. 200 stemmen bij moeten krijgen, maar het werd - 40, +5, -10, enz. Eindresultaat -86 stemmen t.o.v. 2014. Dat is niet slecht, maar paste niet in de verwachting. Het CDA behoudt 2 zetels in de Nunspeetse gemeenteraad. En dan het vervolg. Op ons initiatief is er voor het eerst in Nunspeet een zogenaamd duidingsdebat gehouden waarin alle tot de raad toegelaten partijen hun beeld van de uitslag verwoorden en op welke wijze zij het vervolg zien. Het CDA heeft de winnaars gefeliciteerd en de echte verliezers sterkte gewenst. Voor het vervolg hebben wij voorgesteld dat de SGP als de grootste partij het voortouw neemt met een inventarisatieronde. Die loopt nu en op 3 april a.s. is er weer een openbare bijeenkomst waar die ronde wordt afgerond en het formeren kan gaan beginnen. Met wie?? dat is nu nog een vraagteken.

De gemeenteraad van Nunspeet heeft op haar laatste raadsvergadering van deze raadsperiode nog een belangrijk besluit genomen. Zoals verwacht werd er unaniem ingestemd met een verbeterplan om de heide op een aantal plaatsen weer tot volle pracht te laten komen. Ons CDA-fractielid Karel van Bronswijk noemde dat treffend ‘ons tafelzilver wordt opgepoetst’ en daarmee vatte hij het doel van dat plan in een paar woorden goed samen. De heidevelden hebben een sterke aantrekkingskracht voor niet alleen de toeristen die we graag naar onze gemeente halen, maar ook voor onze eigen inwoners die ook genieten van die prachtige omgeving. En dat ‘oppoetsen’ is hard nodig, want in de afgelopen jaren is de heide immers steeds meer vergrast als gevolg van velerlei klimaat- en beheeromstandigheden. Er wordt nu een eerste serieuze herstelstap gezet. Maar met die eerste stap zijn we er nog niet. Specialisten hebben na gedegen onderzoek aangegeven dat om de heide weer echt gezond te krijgen er tenminste 1 x in de 20 jaar gemaaid moet worden. Er is dus meer nodig dan deze start. Dit begin maakt dat we op bepaalde zichtlocaties de paarse heide versneld gaan terugzien. Het CDA is blij met deze plannen, niet alleen vanuit ons gedachtegoed rentmeesterschap, maar ook omdat op deze wijze de prachtige paarse heide, die overigens ook buiten de bloeiperiode mooi is, weer zal terugkeren. Deze stap biedt ook kansen voor de combinatie van een gezonde en rendabele schaapskudde en de imkers die voor hun bijenvolken een bloemrijker gebied krijgen. Het instemmen met dit plan laat zien dat de raad gezamenlijk kan en wil optrekken om dit ‘tafelzilver’ weer te laten glimmen.