Gisteren stemde een kleine meerderheid voor de invoering van een financiële prikkel bij het aanbieden van restafval, ook wel diftar genoemd. De twee grootste fracties (CDA en GB90) en GL/PvdA waren voor, de overige vijf fracties waren tegen. Hieronder volgt het betoog van SP fractievoorzitter Mieke Visser, waarin zij uitlegt waarom het zo jammer is dat deze impopulaire maatregel wordt ingevoerd terwijl er zoveel andere mogelijkheden zijn.
“Financiële prikkel levert het meeste op” las ik op 16 april jl. als kop boven een krantenartikel. Hiermee wordt gedoeld op de gedachte in het raadsvoorstel dat een apart tarief voor restafval de beste oplossing is voor het verminderen van restafval.Inwoners kunnen besparen op kosten door minder vaak restafval aan te bieden. Zoals ook al door meer fracties in het politiek beraad is opgemerkt, zegt dat niet per definitie iets over de hoeveelheid restafval die door inwoners wordt aangeboden. “Financiële prikkel is naar mijn mening dus niet hetzelfde als “afval scheiden loont”, zoals in het voorstel staat.Afval scheiden loont als het afval aan de bron maximaal wordt gescheiden. Dat heeft de invoering van de verpakkingencontainer heel duidelijk laten zien. Daarmee hebben we het burgers gemakkelijker gemaakt om het afval van verpakkingen te kunnen aanbieden. Dat afval levert de gemeente bovendien geld op.
De SP fractie vindt dat het raadsvoorstel een aantal hele goede elementen bevat, zoals het bijplaatsen van ondergrondse containers restafval, het optimaliseren van oud papier en mogelijk bijplaatsen van enkele ondergrondse containers, het ongewijzigd laten van het aantal kilo’s dat jaarlijks bij het afvalbrengpunt mag worden aangeboden en het onbelast laten van het aanbieden van de gft container.
De SP fractie denkt dat er met een slimme bewustwordingscampagne en op een eenvoudige wijze zichtbaar maken wat wel en niet in de betreffende container kan, (bijv. door een sticker op de container) nog de nodige winst kan worden behaald. We kunnen burgers tegemoet komen door bijv. in samenwerking met Twente Milieu een keukenafvalemmersysteem met korting aan te bieden. Met een betere afvalscheiding kunnen we immers, net als nu, de extra belasting op de verbrandingskosten vooralsnog opvangen.
Over verbranding gesproken. Een flink deel van het restafval dat bij Twence wordt verbrandt, komt uit Engeland en Duitsland. De wethouder stelde dat dit afval nodig is voor de energieproductie van Twence en ook voor de winst zeg ik erbij, die onze gemeente vervolgens weer dividend oplevert. Is dit ook een financiële prikkel?? Als wij als gemeenten burgers en bedrijven willen stimuleren om het afval beter te scheiden, moeten we ook aan het eind van de keten consequent zijn en daar een verlaging van de CO2 uitstoot vragen. Anders valt ons afvalbeleid slecht aan burgers uit te leggen.
