Poliflw

#DenHelder #ziekenhuis #vondeling #regio Delano Weltevreden DEN HELDER Het Helderse Noordwest Ziekenhuis (NWZ) krijgt een vondelingenkamer. ,,Het wordt een beschermde plek waar een moeder haar baby in anonimiteit kan achterlaten’’, legt woordvoerster Rinske de Wit van NWZ uit. ,,De ruimte wordt van buitenaf bereikbaar. We weten nog niet waar de ruimte komt, dat hangt af van de vernieuwbouwplannen die nu worden uitgewerkt. Ook is nog niet duidelijk wanneer de vondelingenkamer wordt geopend.’’ Burgemeester en wethouders van Den Helder halen aan dat de meeste vrouwen zich verheugen op de komst van een baby. Maar dat er situaties zijn waarin dat niet het geval is, waarin de zwangerschap geheim moet worden gehouden en de moeder geen andere mogelijkheid ziet dan de baby af te staan. Om te voorkomen dat kinderen op een onveilige plek worden achtergelaten of dat de baby geweld wordt aangedaan, heeft De Beschermde Wieg op diverse plekken in Nederland vondelingenkamers ingericht. Onder andere in ziekenhuizen. Het Helderse ziekenhuis werkt voor de inrichting van de vondelingenkamer samen met De Beschermde Wieg. Begroting Bij de behandeling van de begroting 2019 door de Helderse gemeenteraad, heeft de fractie van Beter voor Den Helder (dr. Paul Houben) een amendement ingediend om de vondelingenkamer mogelijk te maken. Dat heeft er nu toe geleid dat de gemeente 20.000 euro bijdraagt in de inrichtingskosten van zo’n 45.000 euro. Een installatiebedrijf neemt de aanleg van alarm en beveiliging van de voorziening voor z’n rekening. ,,De moeder kan naar binnen. Als zij haar kindje in de wieg heeft neergelegd en vertrekt, gaat de deur op slot’’, legt woordvoerster De Wit uit. ,,Zorgverleners krijgen een signaal dat er een kindje ligt en kunnen de ruimte binnen.’’ De vondelingenkamer wordt een regionale voorziening. De dichtstbijzijnde is in het Juliana Ziekenhuis in Den Haag. De Wit: ,,Je hoopt deze voorziening nooit nodig te hebben, maar als het nodig is, is het fijn dat ’ie er is.’’

#DenHelder #ziekenhuis #huisarts Delano Weltevreden Vandaag om 07:15 DEN HELDER Huisartsen in het verzorgingsgebied van het Noordwest Ziekenhuis kunnen driekwart van de patiëntdossiers van het ziekenhuis niet inzien. De huisartsen hebben hun beklag gedaan bij de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV). Het probleem speelt niet alleen bij het Noordwest Ziekenhuis (Den Helder, Texel, Alkmaar, Heerhugowaard, Schagen), maar ook bij het Rode Kruis Ziekenhuis (Beverwijk). Woordvoerster Sandra de Jong van het RKZ kon echter nog niet vertellen welk deel van de dossiers wel toegankelijk is. Woordvoerders van Dijklander ziekenhuis (West-Friesland) en het Spaarne Gasthuis (Haarlem) weten niet of het probleem daar speelt. Een woordvoerster van NWZ zegt dat de huisartsen een dossier alleen kunnen inzien als de patiënt daar toestemming voor heeft gegeven. Ongeveer 110.000 patiënten hebben al toestemming gegeven. Dat is een kwart van het totaal aantal dossiers, aldus de woordvoerster. Vertraging De huisartsen zeggen dat het niet kunnen inzien van de patiëntgegevens leidt tot onnodige vertraging en dubbel werk. Oorzaak is in veel gevallen de aanscherping van het privacybeleid van de desbetreffende ziekenhuizen. „Inzicht in de actuele medische gegevens is van groot belang voor goede patiëntenzorg en om goed te kunnen inspelen op de gezondheidstoestand van de patiënt”, stelt de huisartsenvereniging. Zo is het voor sommige huisartsen niet meer mogelijk via het zorgverlenersportaal van het regionale ziekenhuis de gegevens van doorverwezen patiënten in te zien. Op spreekuur beschikken zij dan niet over de meest actuele gegevens. Bloedonderzoek moet daardoor soms opnieuw worden gedaan. Om problemen voor te zijn, heeft de huisartsenvereniging op een rijtje gezet wat wel en niet kan en mag in de gegevensuitwisseling tussen huisartsen en ziekenhuizen. Daarnaast roept de LHV het ministerie van Volksgezondheid op de regels te versimpelen omwille van ’een snelle, betrouwbare beschikbaarheid van gegevens’. Onnodige drempels bij het elektronisch uitwisselen van gegevens moeten volgens de LHV worden opgeheven. NWZ is het daar roerend mee eens, zegt woordvoerster Rinske de Wit: ,,Wij vinden ook dat de huidige wet- en regelgeving een snelle, betrouwbare beschikbaarheid van gegevens soms in de weg staat waardoor de veiligheid van de zorg in het gedrang kan komen. Ook wij roepen het ministerie van Volksgezondheid op om de regels te versimpelen.” Lees ook: Huisartsen doen beklag: ’Patiëntengegevens Noordwest-ziekenhuizen lastiger in te zien door privacybeleid’ Niet zo makkelijk Noordwest Ziekenhuizen in Den Helder en Alkmaar doen er alles aan om van patiënten toestemming te verkrijgen om hun gegevens met de huisarts te delen. Maar zo makkelijk gaat dat allemaal niet, zegt een woordvoerster.,,We begrijpen dat het heel vervelend is voor de zorgverleners wanneer zij geen toegang hebben tot alle gegevens van hun patiënten’’, zegt woordvoerster Rinske de Wit van NWZ. ,,Maar wij zijn gehouden aan de regels van de AVG (privacywetgeving, red.) net als alle andere zorgaanbieders. Pas als de patiënt toestemming heeft gegeven mogen wij zijn gegevens via het zorgverlenersportaal delen met de huisartsen en dat doen we dan ook. Inmiddels hebben ongeveer 110.000 patiënten toestemming gegeven en de huisarts kan inmiddels bij alle relevante medische gegevens. Ontslagbrieven van patiënten na verwijzing en/of opname worden altijd gedeeld met de huisartsen, daarin is niets veranderd. Wij doen er alles aan om de toestemming goed te regelen maar dat is een hele klus.’’ Woordvoerster Esther Muuse van het Dijklander Ziekenhuis in West-Friesland zegt dat met regio’s waarin hetzelfde speelt, naar oplossingen wordt gezocht. ,,Zodra er een oplossing is zullen wij ons beleid in het belang van patiënt en zorgverlener direct aanpassen.’’ Het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk probeert patiënten er op allerlei manieren toe te bewegen toestemming te geven voor het delen van hun gegevens, zegt woordvoerster Sandra de Jong.

#DenHelder #luchthaven #geluid #defensie Arie Booy DEN HELDER Het nieuwe Luchthavenbesluit voor De Kooy gaat uit van een kleinere geluidsruimte dan momenteel het geval is. Dat zou er toe moeten leiden dat minder mensen geluidhinder ondervinden. „Ik ben tevreden over het Luchthavenbesluit”, zegt directeur Conny van den Hoff van Den Helder Airport. Het maximaal aantal vliegbewegingen is nu 27.000 per jaar, maar mag de komende jaren groeien naar 29.000 keer een start of landing op De Kooy. Ook het aantal militaire toestellen neemt toe. Defensie zet op het vliegveld acht landversies van de NH90 helikopter neer. Er is al een squadron van twaalf maritieme heli’s gestationeerd. Je zou zeggen dat de groei van het aantal vliegbewegingen en toestellen meer overlast gaat geven, maar dat klopt niet volgens Van den Hoff: „Ik verwijs graag naar de toelichting op het Luchthavenbesluit. Daar is te lezen dat de geluidsruimte en het aantal geluidgehinderden in het nieuwe besluit kleiner zijn dan in de referentiesituatie.” Met referentiesituatie wordt de huidige situatie van het vliegveld bedoeld. Getallen Het vaststellen van geluidhinder is ingewikkelde materie. In het Luchthavenbesluit staan diverse staatjes met getallen en definities. Omwonenden van De Kooy ervaren echter hun eigen praktijk. Afhankelijk van de windrichting is het gebrom van helikopters regelmatig, ook in de avondlijke uren, in De Schooten te horen. „De NH90 maakt een zwaarder geluid dan de Lynx en veroorzaakt meer trillingen dan het vorige toestel, hoor ik van bewoners”, zei Eric den Boer, lid van de commissie geluidhinder daar eerder over in deze krant. Ook bewoners van straten als Korte- en Langevliet kennen het storende geluid van over hun huizen scherende wentelwieken maar al te goed. Waar mogelijk worden zaken aangepast. Zo nam volgens de laatst beschikbare gegevens het aantal klachten over geluidhinder af. Vergeleken met het begin van het decennium komen er minder meldingen binnen. Overlast blijft evenwel een gegeven zoals H. Kos in een klacht laat weten: ’Er is veel en langdurig lawaai van helikopters. Wij moeten het volume van de tv aanpassen tijdens de oefeningen.’ In beroep Dirk Jimmink die in boerderij Uitvlucht naast De Kooy woont, heeft al menig juridisch robbertje met de autoriteiten gevochten over de ontwikkelingen op de luchthaven. De laatste zaak voerde hij tegen de nieuwbouw van het dummydek waarop marinevliegers het landen en opstijgen kunnen oefenen. Dat dek stond eerst tegen de Kortevliet aan. Om de overlast daar te verminderen is de voorziening dichter bij de stolp van Jimmink gebouwd. De overheid vindt dat het mag; het past binnen de geluidscontouren. Jimmink: „Ik ga tegen het luchthavenbesluit in beroep. Ik hoop dat ook de anderen die een zienswijze hebben ingediend dat doen.”

#DenHelder #KIM 150 jaar Arie Booy Gisteren om 16:10 DEN HELDER De eerste steen van het Koninklijk Instituut voor de Marine werd 150 jaar geleden gelegd en dat feit wordt eind april gevierd met een grote reünie voor mensen die er zijn opgeleid. Na het 150-jarig bestaan van de Marineclub is dit het tweede jubileum dat in korte tijd door de zeemacht herdacht gaat worden. De opleiding voor marineofficieren bestaat tevens 190 jaar. De school heeft na de oprichting in 1829 onder meer in Delft en Medemblik gezeten. De omstandigheden in Medemblik waren minder goed en daarom werd het ’Instituut voor de Kon. Zeemagt’ in 1850 naar de KMA in Breda verplaatst. Aangezien Den Helder bij nader inzien geschikter werd geacht, begon er in 1854 een opleiding op Willemsoord. In 1857 werd bij Koninklijk Besluit het instituut opgericht dat nu KIM heet. Het gebouw werd ontworpen door Cornelis Outshoorn die ook het Amstel Hotel tekende. De bouw van het schoolgebouw begon in 1869. Voor alle adelborsten en aspirant (reserve) officieren die ooit hun opleiding op het KIM hebben genote wordt 26 april een reünie gehouden.

#DenHelder #Tuindorp #Jutter Delano Weltevreden Jan Smit, de kersverse Jutter van het Jaar, wil niemand voor het hoofd stoten. ,,Ik heb jaren geleden ook een Koninklijke onderscheiding ontvangen. Maar dit beeldje doet me meer.’’ ’Dit beeldje’ is de replica van De Jutter, het kunstwerk van de inmiddels overleden kunstenaar Kees Doolaard. Jan Smit is er ontzettend blij mee. Elk jaar krijgt een andere Nieuwedieper die veel voor de stad betekent zo’n replica van het beeld en de eretitel mee naar huis. Het beeldje staat voor hem, op tafel in buurthuis Elto. ,,Mooi ding’’, zegt de voorzitter van het buurthuis, terwijl zijn vingers over de onregelmatige vormen van het beeld glijden. Ridder Sinds 2004 mag de 70-jarige Tuindorper zich Ridder in de orde van Oranje Nassau noemen. Twee dames uit het buurthuis hadden het initiatief genomen. Hij is blij met z’n lintje, maar...: ,,Zo’n onderscheiding krijg je ook als je ergens veertig jaar in dienst bent. Eigenlijk ben je te laf om ergens anders te solliciteren. Maar Jutter van het Jaar... Dat komt uit de gemeenschap. Veel mensen buigen zich daarover en uiteindelijk kiezen ze voor jou.’’ Smoes Bijna vijftien jaar geleden was hij voor het in ontvangst nemen van dat lintje met een smoes naar gebouw 62 op Willemsoord gelokt. ,,We hadden geld aangevraagd voor een nieuwe kippenhok. Met de smoes dat we het geld zouden krijgen, ben ik daarheen gelokt. Mijn vrouw wilde dat ik een pak aandeed, maar dat is haar toen niet gelukt. Ik loop het liefst rond in een spijkerbroek en een trui. Destijds werkte ik nog bij de Hoogovens. Toen ik op Willemsoord aankwam, zag ik mijn directe chef staan. ’Dat stinkt naar de misdaad’, dacht ik meteen.’’ Maandagavond had hij wél een pak aan, ook op aandringen van zijn vrouw. Dat hem weer een verrassing stond te wachten, vermoedde hij absoluut niet. ,,Ik dacht dat Sylvia Hamerslag een onderscheiding zou krijgen. Zij zet zich ook al jaren in voor de wijk en heeft zich na jaren in de bijstand weer helemaal weten op te werken naar een goede betaalde baan. Daarnaast is zij politiek actief als fractievoorzitter. Zo’n meid verdient het.’’ Moeder Toen Hamerslag op de nieuwjaarsreceptie zei dat haar moeder er niet bij kon zijn, vond hij het vreemd. Maar ook toen gingen er geen alarmbellen rinkelen. Na de eerste twee regels van burgemeester Koen Schuiling wist Jan Smit dat hij de nieuwe Jutter van het Jaar zou worden. ,,Hij had het over ’inzet voor Tuindorp en buurthuis Elto’.’’ Dat kon dus niet missen. De jury, bestaande uit drie personen die eerder de eretitel mochten dragen, vindt dat Jan Smit ’de verbindende factor’ is in Tuindorp ’een deel van het cement’. Te veel eer, vindt de kersverse Jutter van het Jaar: ,,Aan cement alleen heb je niets. Zonder water is cement niets. Cement van de wijk ben je mét elkaar.’’ Liefde Hij woont er al bijna vijftig jaar. Wat hij doet voor de wijk komt door zijn liefde voor Tuindorp. ,,Niet om mezelf in de kijker te spelen. Wat ik doe, doe ik voor het buurthuis, voor de mensen in de wijk. Maar ik moet je heel eerlijk zeggen: het streelt me wel, deze prijs. De felicitaties stromen binnen.’’ Tuindorp is geen wijk van grootverdieners. Maar geld is niet zaligmakend, vindt Jan Smit. ,,Wij hebben een ander soort rijkdom. Dat we elkaar kennen, elkaar groeten en voor elkaar klaarstaan. Dat is meer waard dan geld, voor mij wel.’’ Integratie De jury roemde ook zijn belangrijke bijdrage aan de integratie van asielzoekers in de wijk nadat begin jaren ’90 een azc was geopend aan de Nieuweweg. Het nieuws dat er een azc zou komen, zorgde voor onrust in de wijk. Onbekend maakte onbemind. Uiteindelijk omarmde de wijk de nieuwe bewoners en werden zelfs handtekeningen ingezameld voor het behoud van het centrum, toen asielorganisatie COA in 2017 de sluiting van het centrum bekendmaakte. Inmiddels is het azc weer geopend. Jan Smit vindt dat COA en de gemeente Den Helder lering hadden moeten trekken uit het verleden. ,,De wijk is er toen nauw bij betrokken geweest. We zijn met bussen naar azc’s gegaan om met eigen ogen te zien wat dat nou eigenlijk was en hoe het eruit zag. Zij hadden de buurt beter moeten betrekken bij de heropening van het azc.’’ De Tuindorpschool is inmiddels uitgebreid met Villa Kakelbont, de school die vroeger op het azc aan de Nieuweweg was gevestigd. Jan Smit houdt zijn hart vast, want met een organisatie als COA weet je het maar nooit. Asielzoekerscentra kunnen zo weer gesloten worden. Als dat gebeurt, moet misschien ook Villa Kakelbont de deuren sluiten. ,,Dan krijg je hetzelfde probleem weer, dat de Tuindorpschool onder een bepaald aantal leerlingen zakt. Ik hoop dat dat de wijk bespaard blijft. Als mensen het idee hebben dat de school misschien dicht gaat, schrijven zij hun kinderen mogelijk in op een andere school. En dan komt zo’n gebouw uiteindelijk leeg te staan. Een supermarkt hebben we hier al jaren niet meer. De school is nu het hart van de wijk. Mensen ontmoeten elkaar daar, het schoolplein heeft een sociale functie.’’ Inmiddels is hij dertig jaar voorzitter van buurthuis Elto. Dit wordt zijn laatste jaar als voorzitter, heeft hij zijn bestuur onlangs meegedeeld. ,,Ik verdwijn niet. Maar ik realiseer me dat ik het stokje moet overdragen aan een jongere generatie. De mensen uit mijn netwerk worden steeds vaker vervangen door anderen. Ik wil dat ook ons bestuur verjongt. We moeten jongere mensen hebben, met een eigen netwerk en eigen ideeën. Op de achtergrond blijf ik heus wel aanwezig. Ik ben niet iemand die stil kan zitten.’’

#DenHelder #bank Delano Weltevreden DEN HELDER Niet de VSB Bank aan het Julianaplein, maar advocatenkantoor Majolee zou aanvankelijk het slachtoffer worden van Van Gogh-rover Octave ’Okkie’ Durham. Omdat het leger inbrekers in Amsterdam steeds groter werd, verlegden Okkie en zijn maten hun werkterrein in de jaren ’90 naar andere steden. Zo belandden zij in 1997 in Den Helder. „We waren op verkenningstocht”, vertelt hij in een Amsterdams restaurant. „Naast de VSB Bank zat de ingang van een advocatenkantoor. Het ging ons niet per se om zo’n kantoor. We wilden gewoon weten of we bij een willekeurig kantoor konden insluipen om geld en creditcards te stelen. Terwijl mijn maat boven was, wachtte ik in de hal. We hadden al gauw door dat we daar niet ongemerkt in konden, omdat er een balie was waar iemand achter zat. Via de hal kwamen we in de kelder met een deur waar een codeslot op zat. Die deur kregen we makkelijk open. Tot onze verbazing stonden we even later in een ruimte achter de balie van de bank. Via een trap kwamen we in de kelder waar een joekel van een kluis stond. De kluisdeur stond open en we zagen allemaal kluisjes waar naar ons idee een paar miljoen in moest zitten.” Maar het idee om daar werk van te maken, lieten zij gauw varen. Ze zagen zich al bezig met snijbranders en ander gereedschap om de dikke kluisdeur te openen. Te veel gedoe, te ingewikkeld. Eindhoven Totdat in januari 1998 in Eindhoven zo’n 500 kluisjes van de ABN Amro in Eindhoven werden gekraakt. De daders hadden zich vrijdag laten insluiten en haalden het hele weekend kluisjes leeg. De buit: zo’n twintig miljoen gulden. Dat wilde Okkie ook. „Ik zei tegen mijn maat Gias: ’ik weet ook zo’n bank’. Op maandag 9 februari toog Okkie met twee van zijn gabbers opnieuw naar Den Helder. Met de inmiddels overleden Gias ging hij via eerdergenoemde sluiproute de kluis van de VSB bank binnen. Ze hadden een tas vol gereedschap bij zich om de kluisjes open te breken. „Verder alleen water. We gingen ervan uit dat we wel een nacht zonder eten konden.” Honderddertig kluisjes braken zij die avond en nacht open. Dinsdagmorgen rende het tweetal met tassen vol geld, goud en diamanten uit de bank toen een medewerkster de kluisdeur opende. De derde man wachtte in een gestolen BMW op hen. En weg waren ze. Op de vluchtweg over de N9 hebben ze flink in de rats gezeten, bekent hij: „Het is één lange rechte weg met alleen landerijen aan weerszijden. Tering, dacht ik. Hoe lang is deze weg? Er kwam maar geen eind aan. Want je weet dat ze de weg op een bepaald moment gaan afsluiten. Omdat de marine in Den Helder zit, dacht ik ook dat ze een helikopter zouden inzetten om ons op te sporen. Maar ook dat is niet gebeurd. Dat we in één ruk naar Amsterdam zijn gereden, was een fucking wonder.” Miljonairschap Hoeveel geld zij hebben buitgemaakt? Okkie wil slechts kwijt dat hij zijn miljonairschap mede aan de kluisroof in Den Helder te danken had. Meer zegt hij er niet over. Ook omdat de nog in leven zijnde mededader nog steeds betaalt voor de kluiskraak, een zogeheten ontnemingsvordering. „We hebben met die kluisjesroof enorm veel geld verdiend. Terwijl we maar één nacht in de kluis hebben gezeten. Van 9 uur ’s avonds tot 7 uur ’s morgens hebben we gewerkt. Als we ons een weekend hadden laten insluiten, was de buit groter geweest dan die van de kluiskraak in Eindhoven. Dan was het de grootste bankroof óóit in Nederland geweest, een mónsterroof. Want dan hadden we véél meer kluisjes opengemaakt. In Arnhem hebben we een heel weekend kluisjes bij de ABN Amro opengebroken. Toch was de buit minder dan in Den Helder.” De verzekeringsmaatschappij heeft voor de bankroof in Den Helder alleen geld uitgekeerd aan mensen die konden bewijzen wat zij in de kluisjes hadden: 1,4 miljoen gulden is aan gedupeerden betaald. Door speurwerk van de politie liep het drietal tegen de lamp. „Mijn twee gabbers hadden die nacht met anderen gebeld. Hun telefoons zijn uitgepeild en zo kon worden vastgesteld dat zij op het tijdstip van de kraak in Den Helder waren. Ik had een prepaid simkaart van Libertel. Die had alleen dekking in de randstad, niet in Den Helder. De politie heeft gekeken naar het belgedrag van mijn maten in de dagen voor de kraak. Omdat ik vaak met hen had gebeld, ben ik met de zaak in verband gebracht. Dit was de eerste zaak in Nederland waarbij plaatsbepaling van gsm-telefoons een rol heeft gespeeld.” Bijlmerbajes „Die beginperiode in de gevangenis is het zwaarste dat ik heb meegemaakt. Ik zat negen weken in beperking, in de Bijlmerbajes, en maakte me heel druk. Ik had nog nooit écht vastgezeten. Een week misschien, of een maand. Maar nu werd het serieus, ik dacht dat ik zes jaar de gevangenis in zou moeten. Die beperking was ook bedoeld om je geestelijk kapot te maken. Ze hadden weinig bewijs en wilden ons zo tot een bekentenis dwingen. Ik heb negen dagen niet geslapen, had stressbulten op mijn rug. Die andere twee hadden eerder voor langere tijd vastgezeten, zij waren dus heel relaxed. Het heeft weinig gescheeld of ik had bekend. Ik heb overwogen om te bekennen en alles wat ik had gepakt terug te geven, want het ging gewoon niet goed. Ik dacht dat ik doodging, zo erg was het.” Maar hij brak niet. „Een forensisch team heeft mijn cel nog doorzocht, op zoek naar DNA-materiaal. Maar mijn DNA kwam niet overeen met de sporen die ze in de bank hadden gevonden, dus ze flipten helemaal de pan uit.” Wat hem uiteindelijk de das omdeed, was een schroevendraaier die hij als aandenken aan de kraak had gehouden. „Het was eigenlijk te weinig bewijs, maar bij de rechtbank ging ik daarop nat. We kregen vier jaar gevangenisstraf. In hoger beroep heb ik gezegd dat we in het wereldje weleens gereedschap aan elkaar uitleenden. Als je het terugkrijgt vraag je niet wat die persoon ermee heeft gedaan. Dat was een deel van mijn verdediging. Drie weken na die kraak in Den Helder ben ik gepakt voor het insluipen in een distributiecentrum waarbij ik acht ruggen heb buitgemaakt. In hoger beroep heeft mij dat erg geholpen. Ik zei dat het niet logisch is om acht ruggen te stelen als je een paar weken daarvoor, volgens justitie, anderhalf miljoen gulden bij een bank in Den Helder hebt gestolen. ’Daar hebt u wel gelijk in’, zei de rechter. Twee dagen na het hoger beroep ben ik vrijgesproken. Dat is snel. Doorgaans is er na twee weken uitspraak. Ik denk dat vrijspraak logisch was, ook omdat ik bleef ontkennen. Het enige wat ze hadden was die schroevendraaier. Daar zaten geen geursporen, DNA of vingerafdrukken van mij op.” Hij kan zijn verhaal nu vertellen, omdat hij na de vrijspraak niet opnieuw voor de bankroof kan worden berecht. Of hij na zijn dood in de hemel of de hel terechtkomt? De kluiskraker twijfelt geen moment: „In de hemel.” Hij is een gelovig man, had Okkie net daarvoor verteld, terwijl hij het vierde zakje suiker in zijn kop thee leeggoot. God bestaat en beschermt hem, daar is hij zeker van. Toen hij het Van Gogh Museum via een touw met de twee gestolen schilderijen verliet, liep het bijna verkeerd met hem af. „Ik had geen knopen in het touw gemaakt en gleed als een gek naar beneden. Ik verloor mijn evenwicht, mijn rechterdijbeen raakte verstrengeld in het touw en ik klapte ondersteboven. Mijn hoofd raakte de grond net niet. Als dat was gebeurd, had ik het niet kunnen navertellen.” Niet zwaar Okkie denkt dat zijn criminele daden hem op de dag des oordeels niet zwaar zullen worden aangerekend. „Ik zie mezelf niet als crimineel, eerder als een Pietje Bell XL. De dingen die ik heb gedaan, kunnen vergeven worden. Ik heb gestolen, maar heb nooit geweld gebruikt. De miljoenen die ik heb verdiend, heb ik net zo hard weer uitgegeven. Vaak aan mensen die hulp nodig hadden.” Hij wil voortaan op het rechte pad blijven en een eerlijk leven leiden, zegt de 46-jarige Amsterdammer „Al zes jaar heb ik een heel lieve vriendin. Zij heeft een baan en werkt hard voor haar centen. Zij is niet met mij om het geld. Ik heb nu overigens niets meer. Vrienden stoppen mij af en toe wat toe. Het is niet veel, maar het is genoeg. Ik wil mijn vriendin een goede basis en zekerheid bieden. Daarom ben ik gestopt met stelen. Ik wil lezingen gaan verzorgen. Veel mensen vinden het interessant om te horen wat ik allemaal heb meegemaakt.” Wat zijn kinderen vinden van hun vader? „Ik heb twee zoons van 10 en 12. Mijn dochter is 23. Het enige wat ik haar op het hart heb gedrukt is: ’Doe me een lol en kom nooit met een boefje thuis’. Want ik weet dat je er als vrouw flink hoofdpijn van kunt krijgen.”

Beter voor Den Helder stelt instelling gemeentelijk zorgfonds voor

Voor Beter voor Den Helder is de zorg voor alle inwoners heel belangrijk. De toegang tot zorgvoorzieningen is een basisvoorwaarde voor de leefbaarheid in Den Helder. De gemeente kreeg er vanaf 2015 veel zorgtaken bij. Tegelijk bezuinigde het kabinet zo sterk dat de gemeente hiervoor onvoldoende geld kregen. Beter voor Den Helder stelt voor om een gemeentelijk zorgfonds in te stellen. Een bijdrage uit dit fonds kan voorkomen dat mensen die op zorg zijn aangewezen, zoals langdurig zieken, gehandicapten, ouderen en hulpbehoevenden tussen de wal en schip gaan vallen.

Vanaf 2015 kregen alle gemeenten er veel nieuwe taken bij. De Jeugdzorg, de persoonlijke begeleiding van ouderen en hulpbehoevenden, die op zorg zijn aangewezen alles gaat over van het rijk naar de gemeenten. Er is een nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). Tenslotte moet de gemeente de begeleiding van arbeidsgehandicapten en bijstandsgerechtigden naar werk gaan regelen. Tegelijkertijd worden/zijn er al miljarden bezuinigd en krijgen gemeenten hierdoor veel te weinig geld om de extra taken te kunnen uitvoeren.

Beter voor Den Helder is geen voorstander van het verhogen van de gemeentelijke belastingen om de nieuwe zorgtaken te kunnen bekostigen. Daarom stellen wij voor om een Zorgfonds in te richten. Dit fonds gaat gevoed worden vanuit de bestaande WMO reserve van de gemeente Den Helder. Beter voor Den Helder stelt voor om in eerste instantie 1 miljoen euro in het fonds te storten. Zo wil Beter voor Den Helder zorgbehoevende mensen een waarborg bieden voor de toegang tot zorg!

Inwoners van Den Helder en omstreken, wij vergrijzen en leven in een dun bevolkt deel van Nederland. De ouderen onder ons hebben het land na de oorlog opgebouwd en ons door diverse crisisperioden heen geloodst. Onze (klein)kinderen gaan zich ontwikkelen in een nieuwe tijd, een tijd met aandacht voor het milieu (“circulaire” economie, energie- en klimaatneutraliteit, anders eten, wonen en werken), een tijd waarin de techniek zich steeds sneller ontwikkelt. Jong en oud hebben recht op goede zorg, in een ziekenhuis in de buurt dat inspeelt op de behoeften van de inwoners . Na een (te) lange periode van onzekerheid lijkt nu een periode van stabilisering te zijn aangebroken.

Het profiel van ons ziekenhuis staat als een meerpaal boven het water en de daarvoor benodigde financiële steun is ons door de overheid en de zorgverzekeraars toegezegd. Samen zullen wij ons moeten inzetten voor het behoud van een volwaardig ziekenhuis dat zich behalve door de goede kwaliteit van zorg onderscheidt door een grote doelmatigheid.

Samen met de huisartsen en andere professionals in de eerste lijn zorg. Met korte communicatielijnen, die borg staan voor een goede en snelle overdracht van de patiënt naar de plek waar hij of zij optimale zorg kan krijgen.

Samen het tekort aan personeel oplossen door een groot medisch centrum in Den Helder waarin zorgverleners van de eerste en de tweede lijn harmonieus met elkaar samenwerken.

Samen de service aan patiënten en cliënten verbeteren door “verzorgingsstraten” te ontwikkelen (waarin onderzoeken in principe binnen één dag worden afgesloten met een advies en/of behandeling)

Samen de nazorg verbeteren door tegen het ziekenhuis aan gelegen herstellingsoorden (“zorghotels”) op het moment dat verblijf in het ziekenhuis niet meer nodig is maar de genezing nog wel begeleiding vergt).

Samen de techniek gebruiken voor spreekuren en visites door middel van audiovisuele consulten via de laptop thuis.

Samen het te verwachten tekort aan ziekenverzorgers aanpakken door dezen óók op te leiden met inschakeling van de centrale opvang asielzoekers (COA).

Samen zorg dragen voor een interessante en uitdagende omgeving om in te werken.

Samen er zorg voor dragen dat de locatie Den Helder van NWZ hèt toonaangevende innovatiecentrum van de Nederlandse ziekenhuizen wordt.

Samen moeten wij er ook voor zorgen dat een snelle verbinding tot stand wordt gebracht tussen Den Helder en het zuiden: Schagen, Alkmaar en Amsterdam.

Conclusie: Bouw in Den Helder een klein, efficiënt en effectief, technisch hoogwaardig, goed bereikbaar ziekenhuis waarin plaats is voor directe anderhalve lijnszorg, met een daaraan verbonden “zorghotel”!