Poliflw

De langverwachte Meldapp: ‘MijnGemeente’ gaat 1 maart aanstaande ‘live’ in Edam-Volendam! En wat mij betreft zet iedereen die app meteen op zijn telefoon. Gemeenteraadsleden hebben al met de app getest en waren erg positief. Zit een afvalcontainer verstopt? Is een lantaarnpaal kapot? Ligt er glas op straat? Een dode vis in de sloot? Is er sprake van geluids- of stankoverlast? Is de bestrating verzakt na een forse regenbui? Het is allemaal heel eenvoudig te melden.

Ik verwacht dat het zal leiden tot het veel makkelijker doorgeven van een melding. Je hoeft niet te bellen, je kunt even een foto maken en via de app doorsturen naar de gemeente. Als het is opgelost, krijg je ook een terugkoppeling. In het begin zal dat best even wennen worden, zeker als we gelijk een hausse aan meldingen krijgen. Maar de verwachtingen zijn goed en de dienstverlening zal er verder door verbeteren.

Tegelijkertijd zal deze Meldapp de gemeente voorzien van nieuwe inzichten, waar we in ons beleid weer rekening mee kunnen houden. Bijvoorbeeld voor planning van groot onderhoud van wegen. Of voor prioriteiten bij handhaving. Hotspots en veelvoorkomende frustraties komen ‘als vanzelf’ bovendrijven.

Met de verbetering van terugbellen, begrijpelijke brieven, het bezorgen van paspoorten en het (op tijd) werken op afspraak, is deze Meldapp de volgende verbetering van de dienstverlening. De volgende stap is de aanpak van de website. En de laatste in het rijtje, waar de komende tijd aan gewerkt gaat worden, is de invoering van een online instrument om de tevredenheid te monitoren, voor enquetes en online participatie. Daarover later meer. Voor nu, hoop ik dat iedereen helpt om de openbare ruimte verder te verbeteren. En de Meldapp ‘MijnGemeente’ op zijn of haar telefoon zet.

Wim RunderkampWethouder

Windmolens en zebrapaden voor de deur! Dat is mijn thema deze week. Ik wilde stilstaan bij wat actualiteiten en deze schieten het eerst door mijn hoofd. Iedereen kan windmolens en zebrapaden zien. En meestal vinden we er dan ook wat van. Maar zoals zo vaak, komen actuele dingen zelden uit de lucht vallen. Belangrijke beslissingen met verregaande consequenties worden vaak vele jaren van te voren genomen. Als ze nog niet zichtbaar zijn. Intenties worden daarna verwerkt in beleidskeuzes. Zelden weet je dan waar dat op termijn precies toe gaat leiden. Dat wordt gaandeweg pas duidelijker. Maar je weet wel welke kant je op wilt. Zo is het ook met duurzaamheid en met verkeersveiligheid.

Neem windmolens. In Marken komen misschien meer en hogere windmolens. De RES, regionale energiestrategie, is in Edam-Volendam vorig jaar vastgesteld. Maar het kwam voort uit besluiten bij de VN, EU en landelijk. Ingegeven door onder meer klimaatverandering.

In die RES stonden twee zoekgebieden in Marken. Eén voor zonnepanelen op de dijk achter Marken, pal voor de haven van Volendam. En één voor windmolens bij de NES, voor Marken, waar er nu ook al twee staan. Die laatste is nu concreet. Er is een enquete georganiseerd door de coöperatie die de windmolens exploiteert en wil gaan vervangen.

De nieuwe windmolens kunnen er ook méér worden. En ze worden ook hoger. De huidige 70 meter hoge molens, worden vervangen door exemplaren van 110-122 meter hoog. Enerzijds biedt dit mogelijkheden voor duurzame investeringen en voortzetting van subsidiestromen.

Anderzijds worden windmolens door de gemeenteraad van Edam-Volendam onwenselijk geacht en is er recent nog een motie aangenomen om dat ook niet nabij gemeentegrenzen te doen, zonder afstemming met de buurgemeente. De enquete is te vinden op www.cwwaterland.nl en loopt tot en met 7 februari. Op 2 en 4 februari zijn er online informatiebijeenkomsten.

De andere actualiteit zijn zebrapaden. In de de gemeenteraad afgelopen donderdag werd er ook weer aandacht voor gevraagd. Het gaat dan meestal om een specifiek zebrapad. Soms na een ongeluk, soms na een herinrichting, maar altijd als iets extra in de schijnwerpers staat. Maar ook deze keer staat het niet op zichzelf.

Jaren geleden werd van verkeersveiligheid een speerpunt gemaakt. Wegen in ‘verblijfsgebied’ waar we vroeger 50 km/uur reden, werden langzaam aangepast. Vandaag de dag is 30 km/uur de standaard (bij niet-doorgaande wegen). En bij zo ongeveer alle kruisingen verschijnen plateaus met drempels. Om de snelheid er uit te halen en het veiliger te maken voor onder meer fietsers en (ook overstekende) voetgangers.

De gemeente doet dit al jaren. En baseert zich op landelijke richtlijnen bij de ‘duurzaam veilige’ inrichting. En dan komen de zebrapaden weer in beeld. Het blijkt dat in 30 km-wegen die goed zijn ingericht, veilig overgestoken kunnen worden. Mensen lopen niet om, ik ook niet, naar een zebrapad 10 of 100 meter verderop, als ze gewoon veilig naar de overkant kunnen. Een zebrapad geeft dan schijnveiligheid. Een zebrapad is dan minder veilig dan geen zebrapad.

Omdat er te weinig gebruik van wordt gemaakt. Het blijkt dat automobilisten er dan niet op rekenen en niet altijd alert genoeg zijn om tijdig te stoppen, wat door overstekende mensen natuurlijk wel wordt verwacht bij een zebrapad. Oversteken zonder zebrapad is dus veiliger.

Daarom worden ze op plekken waar ze nog liggen ook weggelaten als de weg opnieuw wordt ingericht en aan alle normen kan voldoen. Uiteraard zijn er ook uitzonderingen. Daar waar veel of in pieken veel wordt overgestoken. Zoals bij supermarkten of in schoolzones. Daar hebben zebrapaden juist weer wel meerwaarde en daar worden ze dus ook wel gemaakt of behouden.

Hopelijk heb ik de reden en de manier waarop de gemeente hiermee omgaat, nu wat duidelijker kunnen maken. Al zullen dit soort vragen altijd gesteld (kunnen) worden, het komt zelden of nooit uit de lucht vallen, ook al lijkt dat soms zo. En wat dat betreft, als jij nou iets ziet dat je niet begrijpt vanuit gemeentelijk beleid, laat het me dan weten. Ik ga (en kan) er niet over discussiëren op facebook, maar wie weet, probeer ik het dan wel een volgende keer uit te leggen!

Wim RunderkampWethouder

Het werd wel weer eens tijd voor een ‘thema van de week’. Want het nieuwe jaar is duidelijk vol frisse energie begonnen! Laat ik beginnen met de Kattentrappetjes. Vanochtend was ik met Theo Burger bij de plaatsing van vijf kattentrappetjes, langs de Edammerweg in Volendam. Deze proef is het gevolg van de wijkraad Oude Kom Volendam, die dit bij me heeft aangekaart. Tegelijkertijd hoorde ik ook van een petitie voor kattentrappetjes in Edam. Ik sta positief tegenover deze extra stimulans. Ik heb al navraag laten doen in Delft, want Edam is een beschermd stadsgezicht en dan ligt de lat wat hoger. Maar daar komen we wel vast wel uit.

Deze week zijn ‘betrokken inwoners’ mijn thema van de week. Steeds meer merk ik dat mensen willen meedenken met de gemeente en uit zichzelf knelpunten benoemen én dan oplossingen voorstellen. Een betrokkenheid die we koesteren. Om een indruk te geven, zomaar wat voorbeelden.

Deze week zijn ‘betrokken inwoners’ mijn thema van de week. Steeds meer merk ik dat mensen willen meedenken met de gemeente en uit zichzelf knelpunten benoemen én dan oplossingen voorstellen. Een betrokkenheid die we koesteren.

Om een indruk te geven, zomaar wat voorbeelden.

Deze week had ik overleg met een inwoner van de Tanger, over knelpunten met bruggen naar speeltuinen en de veiligheid op de Keetzijde. Een ander voorbeeld was een inwoner die haar waardering uitspreekt voor het historische Volendam- en Edammerpad. Waarbij ook wordt gewezen op een aantal plekken waar daar in het verleden bepaald niet zorgvuldig mee is omgesprongen. Gelukkig kunnen we een aantal van die knelpunten binnen afzienbare tijd aanpakken, in het kader van gepland wegenonderhoud.

Weer een ander voorbeeld zijn inwoners die zich opwerpen en onderhoud van bepaalde straten onder de aandacht brengen en daarbij met suggesties komen over hoe het ook kan, beter een veiliger. En wat te denken van het overleg dat ik had met betrokken burgers, die het Stolphoevekerkje, een Rijksmonument, aan de gemeente willen overdragen. Niet vanuit financiële overwegingen, maar vanuit de gedachte om dat monument voor de gemeenschap te behouden.

Verkeer is vaak onderwerp van gesprek. Nog zo’n voorbeeld is de handtekeningenactie hun de Roelof Bootstraat. Meer dan de helft van de inwoners reageerde op een door de buurt geïnitieerde enquête. En binnenkort gaan we ze antwoorden, wat we aan hun probleem kunnen doen. Een oplossing die naar verwachting de overlast verhelpt en leidt tot meer groen.

Zoveel betrokkenheid. Daar wordt je toch blij van! Vaak komt er iets anders uit dan mensen vooraf voor ogen hadden. Maar ook vanuit de gemeente staan we steeds meer open voor maatwerk en hebben een luisterend oor voor wat inwoners aangeven over hun eigen omgeving. En als beleving en know-how samenkomen, dan komen er vaak nieuwe oplossingen uit, waar iedereen mee uit de voeten kan. Al met al geeft mij dat erg veel voldoening, als ik op die manier mijn steentje bij kan dragen om de gemeente mooier te maken.

Wim RunderkampWethouder

Zit ik in een zoomsessie met burgemeester & wethouders, de (digitale) begrotingsraad van vorige week nog even te evalueren. En min of meer onbewust maakte ik de balans op. Er gebeurt zoveel. En in 2021 wordt dat nog veel meer. We werken allemaal weer thuis en zien ook in onze regio steeds meer mondkapjes. Maar het werk gaat gewoon door. En dat is duidelijk te zien.

De zomer is voorbij en het lijkt wel alsof alles tegelijk weer in beweging komt. Mijn thema van de week past daar bij. Het is absoluut verkeer & parkeren. Van scholen die uit het niets hun openingstijden aanpassen en de gevaarlijke gevolgen daarvan bij de gemeente neerleggen, tot het vervangen van honderden verkeersborden in de oude kom van Volendam.

Van de grondmetingen en inrichtingsplannen voor de 3e ontsluitingsweg tot de invoering van eenrichtingsverkeer langs de grachten van Edam. En van handtekeningenacties in de Leliestraat voor groen of juist voor parkeren, tot anonieme krantenartikelen over groen versus parkeren in het Donata Steurhof. Soms lijkt het alsof alles tegelijk komt. En deze week was er zo een. Maar het was de kickoff van de reconstructie van de Julianaweg die het meest in het oog springt.

Die reconstructie van de Julianaweg gaat nog vele jaren werk (en daarmee ook overlast) opleveren. Volgens planning zijn we pas in 2025 klaar. 

Meer informatie kunt u vinden bij de LOVE, waar ik het allemaal nog eens mocht toelichten: https://www.youtube.com/watch?v=gmx9BnEZ_1M

Vanaf deze week kan iedereen meedenken, via de website:  https://julianaweg-volendam.nl

Daar kan iedereen zich inschrijven voor de nieuwsbrief, aanmelden voor een werkgroep en, als eerste stap, de enquête invullen. Die enquête is al hónderden keren ingevuld, dus we krijgen heel veel input van inwoners en ondernemers en daar zijn we ontzettend blij mee. Het kan de plannen en de keuzes alleen maar beter maken.

Ondertussen zullen veel inwoners en ondernemers, bij dit project en andere, geduld moeten hebben. Ik begrijp het heel goed als mensen met me om tafel willen om een en ander te bespreken. Of antwoorden willen op concrete vragen, ook al moet de planvorming samen nog beginnen. 

Maar er zitten 24 uur in een dag. Ik kan helaas niet met iedereen individueel om tafel. En om eerlijk te zijn, hoeft het ook niet. Als iemand zijn verhaal aan mij vertelt, dan weegt dat niet zwaarder of minder zwaar, dan wanneer datzelfde verhaal aan een ambtenaar wordt verteld. Juist in Corona-tijd, waarin we nog steeds geen participatie, inloopavonden en workshops kunnen houden zoals we dat graag zouden willen, hoop ik dat veel belanghebbenden hun mening schriftelijk aan de gemeente geven. Artikelen in de krant, zeker als die anoniem zijn, of uitingen op facebook zijn wat dat betreft zonde. We zijn hard aan het werk met al die projecten. 

Tijd om de kranten te lezen of facebook af te struinen, is zegmaar niet wat we van ambtenaren vragen. En als ik er op zou reageren, dan kom ik 24 uur per dag tekort. We luisteren graag, maar als je echt wilt dat je mening wordt gehoord, laat het ons dan weten op een manier waarbij we elkaar helpen. Het college zal alle meningen zo goed mogelijk meewegen, naast andere aspecten die niet iedereen zich meteen realiseert. Neem herinrichtingsplannen rondom de Leliestraat of het Donata Steurhof. Ik begrijp heel goed de zorgen en andere emoties als dingen ingrijpend zouden kunnen gaan veranderen. 

Maar keuzes zijn nog niet gemaakt. En er spelen naast groen en parkeren ook andere belangen. Zoals de bereikbaarheid voor de brandweer, of wateroverlast door steeds heftiger regenbuien. Welke keuzes uiteindelijk worden gemaakt, zal zeker worden teruggekoppeld. Maar alles gebeurt met een goede reden en dat zullen we ook gaan uitleggen wanneer het zover is.

Wim RunderkampWethouder

Maar eerst wat luchtigers. Deze week, bij prachtig weer, stonden we alsnog even stil bij de gerenoveerde Trambrug. De brug uit 1906 is weer prachtig geworden en is in specifiek ‘grachtengroen’ teruggeplaatst. Nu Corona-maatregelen weer wat ruimte gaan bieden, wilden we er toch even aandacht aan geven en is een mooi info-bord geplaatst.

Het viel samen met het uitreiken van de sterren aan het kersverse geopende hotel/restaurant Hof van Holland. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt en gezien dat het echt prachtig is geworden. Een aanwinst voor Edam en een plek waar ik zeker nog eens ga eten. En nog zoiets, de aanleg van de parkeerplaats langs de Singelweg is gestart. Weer een voorbeeld van een jarenlang lopend dossier, waar knopen zijn doorgehakt en de uitvoering nu een feit is!

En dan de gevoeliger onderwerpen. Allereerst de ‘Transitievisie Warmte’. Als gevolg van het landelijke Klimaatakkoord, zijn ook gemeenten aan de slag om onder meer alle woningen in 2050 van het (aard)gas af te kunnen laten sluiten. Dat geeft veel mensen onrust. Maar ik kan ze gerust stellen. In de Transitievisie Warmte zetten we in op isolatie. Want als je minder hoeft te verwarmen, kost het ook minder energie. Daarnaast willen we in 4 buurten aan de slag met nader onderzoek.

Er gaat dus niemand gedwongen afgesloten worden. De centrale uitgangspunten zijn haalbaar, betaalbaar, draagvlak en vrijwilligheid. We gaan wel verder onderzoeken hoe dat kan. En dat is ook nodig. Want in sommige buurten moet bijvoorbeeld het riool vervangen worden (denk aan Kwadijk) of is het gasnet verouderd (denk aan Oosthuizen-Noord). Dan moet de straat ingrijpend opengebroken worden en dan doen zich vanwege het Klimaatakkoord keuzes voor.

Gaat Liander het gasleidingennet nog vervangen? Kunnen we dan gelijk een warmtenet aanleggen, als de weg er toch helemaal uit moet? Dat soort vragen zorgen dat we nader onderzoek moeten doen. In andere buurten, zoals het middengebied in Volendam en een deel van de Watering in Oosthuizen, zijn woningen dusdanig geïsoleerd, dan inwoners (vrijwillig) aan de slag kunnen met all-electric oplossingen.

Na de zomer zal de gemeenteraad de Transitievisie Warmte vaststellen. Daarna gaan we nader onderzoek doen en kijken we in ‘Wijkuitvoeringsplannen’ of het haalbaar en betaalbaar is (te maken). We brengen dan niet alleen de kosten in beeld, maar ook waar het geld vandaan moet komen. Want nogmaals: betaalbaarheid, haalbaarheid, draagvlak en vrijwilligheid staan centraal.

En dan nog kermis... Sinds premier Rutte gisteravond versoepelingen rondom Corona presenteerde, staat mijn telefoon roodgloeiend. De kermis in Edam viel voor 1 september en mocht sowieso niet doorgaan. De kermis in Volendam moesten we nog over besluiten, maar dat zag er niet rooskleurig uit. En nu kunnen evenementen weer plaatsvinden, maar onder voorwaarden.

Ontzettend veel inwoners en ook de pers stellen vragen, geven tips, delen ideeën en wat al niet meer. Velen zijn heel erg voorzichtig. Maar anderen zitten er soepeler in en willen zo graag dat de kermissen door gaan. De verdeeldheid is een feit. En wat iedereen wil, is duidelijkheid. Maar eerlijk gezegd, niemand weet hoe het er over 2,5 maand voor staat. Toch moeten we eigenlijk nu beslissen. Dinsdag praten we er verder over in het college. En om eerlijk te zijn, met de voorwaarde dat 1,5 afstand gehouden moet worden, heb ik er nog een heel erg hard hoofd in, hoe graag ik het ook anders zou zien.

Wim Runderkamp,Wethouder

De 3e ontsluitingsweg! Hij gaat er komen! Want we hebben de belangrijkste mijlpaal bereikt. En dat is geweldig nieuws. Toch was het een week van pieken en dalen. Zo’n dal was de kapotte waterleiding in het Zuideinde en de gevolgen daarvan. Maar de pieken overheersen wat mij betreft deze week.

Bijvoorbeeld door de taart die het college ontving voor de nominatie voor ‘Het Gele Steentje’ van de vereniging Oud Edam. De tweede keer dat ik me mag verheugen met een nominatie. Eerder waren het de historische wasplaatsen die prachtig waren hersteld. Dit jaar zijn het de brughoofden bij de Noordervesting, waar we de nominatie aan te danken hebben. Altijd leuk! Als de inzet van de gemeente om de openbare ruimte mooier te maken zo gewaardeerd wordt.

Verder had ik een uitstekend overleg, samen met wethouder Schutt, met Koninklijke Horeca Edam-Volendam, over terrassen in de openbare ruimte in Corona-tijd. We zetten alles op alles om samen met ondernemers te zorgen dat het snel en veilig kan. Niet alleen de horeca en het college zitten er zo in, ook de gemeenteraad heeft al meerdere keren gevraagd om een positieve, soepele insteek.

Dit is ook te merken aan de manier waarop we andere ondernemers proberen te faciliteren. Zoals de oliebollenkramen. Veel kermissen gaan namelijk niet door en zo kunnen we ze toch een beetje steunen. Voor wat betreft de kermis in Volendam is het nog even afwachten. Het ziet er natuurlijk niet best uit, dat beseft iedereen, maar we wachten zolang we kunnen. Je weet het nooit. Of er nog een wondertje in het verschiet ligt. Definitief annuleren kan altijd nog.

Maar nog even over de 3e ontsluitingsweg. Het bestemmingsplan is onherroepelijk. Daarmee is het grootste risico van de baan. Wat mij betreft een grote verdienste van de ambtelijke organisatie, maar een compliment komt ook de vereniging ‘Weg met die weg’ toe, voor het constructieve overleg, ondanks de diverse hobbels die we zijn tegengekomen. Eerder dit jaar hebben we ook de benodigde gronden al aangekocht.

De weg kan er nu dus definitief komen! Zodat de druk op de Julianaweg en de Singel fors worden verminderd en de Dijkgraaf Poschlaan niet meer ‘vast’ staat. We gaan ondertussen verder met de aanbesteding, technische uitwerking en subsidie. En met overleg met de omwonenden over de inrichting van het groen langs de nieuwe weg. Ik verwacht dat we dan volgend jaar met de realisatie kunnen beginnen. Ik kan het niet afwachten!

Wim RunderkampWethouder

Ik heb er de afgelopen jaren zo veel vragen over gehad. Wanneer het er nou van zou komen. Vorig jaar was het een van mijn prioriteiten. Maar nu is het dan zover. Het autoverkeer wordt daarmee voorspelbaarder, er komt meer ruimte voor fietsers en voetgangers en de monumentale stoepen die in Edam (door elkaar passerende auto’s) regelmatig kapot werden gereden, worden gespaard.

Toch is er nog veel werk aan de winkel. Uiteindelijk willen we bij het vervangen van rioleringen en grote herinrichtingen van straten, de ruimte voor de auto versmallen, om Edam nog mooier te maken en het langzaamverkeer nog veiliger te maken en verder te stimuleren. Dat is een kwestie van de lange adem, maar nu wordt de eerste stap gezet!

En er is meer nieuws. De hoeveelheid restafval neemt af! Deze maand zijn weer een heleboel ondergrondse containers geplaatst. En die aanpak begint te werken. Niet alleen kun je altijd je afval kwijt, er is ook veel minder zwerfafval. En nog belangrijker: het restafval neemt nu dus af! We zijn met z’n alleen in een paar jaar tijd terug van 260 kilo restafval per persoon per jaar naar 192 kg op dit moment. In Edam en in Volendam althans. In Zeevang ligt het historisch zelfs nog iets lager. Aan de andere kant, dat is nog lang niet de 100 kg per jaar, die we onszelf tot doel hadden gesteld voor 2020. Dat gaan we, denk ik, niet op tijd halen. Al kan het nog wel! 

Daarom overheerst bij mij toch vooral een positief gevoel, want we zijn flink op weg. Zeker als we er rekening mee houden dan nog 40% van die 192 kg restafval bestaat uit waardevol GFT. Als we allemaal dit jaar ons GFT apart inzamelen, dan zijn we er bijna! Daar blijkt maar weer uit dat het gaat om menselijk gedrag. Gedrag trouwens, dat wel direct een relatie heeft met de afvalstoffenheffing. Want hoe meer restafval, hoe duurder de verwerking en hoe hoger de rekening. We hebben dus ook allemaal een direct financieel belang om ons GFT apart in te zamelen. Daar hoef je geen duurzaamheidsgoeroe voor te zijn.

In datzelfde beeld, maar met een heel ander doel, viel een bezoek dat ik met college Tuijp bracht aan de volkstuinen in Volendam. Het is mooi om te zien welke sociale rol dat complex speelt, hoe steeds meer jongeren gaan tuinieren en ook hoe de gemeente samenwerkt met bloemrijke bermen om met veel passie speciaal ingerichte bijentuinen te ondersteunen. En passant zijn we meegenomen in de mooie plannen op het terrein van educatie. Ik hoop dat, net als in Oosthuizen, ook scholen in Volendam en andere kernen dat oppakken. Aanstaande 4 juli is er een open dag, dus iedereen die het leuk lijkt, is van harte uitgenodigd!

Wim Runderkamp

Wethouder

Mijn thema van de week is de waarde van vrijheid. Hoe kan het ook anders. Met Dodenherdenking en Bevrijdingsdag, en de eerste ‘versoepeling’ van Coronabeperkingen. Ik zat deze week zomaar wat te reflecteren. Bij oorlog is het denk ik helder. Er is in de regel een gezamenlijke vijand (burgeroorlog is een heel ander verhaal) en dat verbindt. Mensen accepteren beperkingen grootmoedig. Bij Corona ligt dat kennelijk anders. Buren die elkaar ineens verlinken. De een is Roomser dan de Paus, de ander is veel relaxter. Geen situatie lijkt gelijk.

Hoe komt dat toch? En ondertussen moet de overheid ingrijpen. En kan het dus nooit voor iedereen goed doen! Wat is wijs? Ik zag dat landelijk naast de virologen ook de geschiedkundigen van stal werden gehaald. En zo nog wat disciplines. Maar hoe zit het met de filosofen?

Al vele eeuwen soebatten we over de werkelijkheid en hoe die te interpreteren. De empiristen versus de rationalisten. Van de Grieken tot de Verlichting en verder. Zonder eer te doen aan de grote geesten, zeggen de rationalisten dat alleen onze logische geest kan beredeneren wat werkelijk waar is. Het probleem is echter de fundering. Hoe weet je in de basis wat waar is? Descartes mag dan stellen dat ik besta omdat ik denk, maar is dat wel zo? Het blijft een aanname, gebaseerd op een waarneming. Daar komen de empiristen. Zij stellen in essentie dat we alleen weten wat we waarnemen. Het probleem is dat ík dan ook alleen weet wat ík waarneem. En niet wat jij waarneemt als de werkelijkheid, of dat hetzelfde is, laat staan of het werkelijk waar is. Alles is ineens relatief. En ondertussen weten we uit ervaring dat onze zintuigen ons ook flink in de maling kunnen nemen. Ik snap waarom hier al vele eeuwen over gediscussieerd wordt...

En dan terug naar politiek en Corona. In de politiek zie ik dezelfde tegenstelling. De politici die besturen en doen wat ‘goed’ is. Die, net als bij integriteit, ook doen wat goed is als er niemand kijkt. Of zelfs als ze weten dat het ze niet bepaald populair maakt. Dit zijn analogisch platgeslagen de rationalisten. Want ze ‘weten’ wat goed is, is de veronderstelling. Het probleem is dat die veronderstelling niet altijd klopt. En zeker niet voor iedereen. De inquisitie schiet zomaar door mijn hoofd, waar moraalridders die wisten wat goed was voor een ander een schrikbewind voerden in naam van God.

En aan de andere kant zijn er de opportunistische politici. De politici die hun standpunt laten afhangen van peilingen, die vinden wat ze zien dat de meerderheid vindt, voor of tegen stemmen omdat het ze stemmen op kan leveren bij de volgende verkiezingen. Dit zijn (te) kort door de bocht de politiek empiristen. Als ‘het volk’ je waarneemt als ‘goed’, dan doe je het dus kennelijk goed. Het probleem hier is dat ‘het volk’ er soms faliekant naast zit. Achteraf in ieder geval. Nu denk ik ineens aan Nazi Duitsland, waar velen jarenlang heel tevreden waren over Hitler.

Het kan denk ik allebei waar zijn. We zullen de absolute werkelijkheid nooit kunnen kennen. Of die bestaat is een kwestie van geloof. Wetenschap versus religie, noch zo’n tegenstelling! Maar goed, als alles waar we ons bewust van zijn relatief is, dan zullen we het ook wel nooit echt met elkaar eens worden! Het is en blijft een kwestie van perspectief, waarbij onze mening sterk gekleurd wordt door onze hedendaagse cultuur en (voor)gekleurde bril. Wat dat betreft zijn we in Nederland individualistischer dan ooit. En ook gelijker dan ooit. Dat helpt dan weer niet als we in een Coronacrisis zitten. We houden niet van hiërarchie zoals in sommige andere landen. Wat dat betreft is het makkelijker als je leeft in een collectivistische cultuur met een sterke hiërarchie. Dat geeft tenminste rust en duidelijkheid en misschien ook wel gehoorzaamheid.

In Nederland zitten we echter anders in elkaar. Polderen en compromissen sluiten, daar zijn we goed in. Extreme standpunten zijn hier en nu een risico. Zowel van de rationalisten als de empiristen. En juist daarom voor ons democratie nu zo belangrijk. Zodat alle meningen naar voren komen en gehoord worden, voor we besluiten. Als het makkelijk zou zijn, dan zouden er niet zoveel mensen fulltime mee bezig zijn, denk ik dan maar. In ieder geval is wat mij betreft democratie tot nu toe de beste manier gebleken om de vrijheid te waarborgen. En dat belang weegt zwaarder dan de nadelen.

Laten we daarom vooral in gesprek blijven. Luisteren in plaats van oordelen. Laten we elkaar steunen tijdens een crisis. En begrip hebben voor andere meningen en perspectieven (of ervaringen). Wij hebben vrijheid van meningsuiting, recht van vergadering en nog veel meer. En dat wil ik graag zo houden. Met name tijdens een Coronacrisis. Want juist in crisistijd, leer je de waarde van vrijheid kennen.

Wim RunderkampWethouder