Poliflw

Corona veranderde ons leven, ook voor de burgemeester en wethouders van de gemeente Soest.

Van onrust naar acceptatieAchter gesloten deurenIn beweging

Bron: GemeenteSoest.nl

Over enkele weken gaan we naar de stembus voor de Tweede Kamerverkiezingen. 89 partijen hebben zich partijen hebben zich ingeschreven, 37 zijn inmiddels door de kiesraad toegelaten. Het stembiljet zal mogelijk groter zijn dan ooit. Drukkers vragen zich af hoe ze dit voor elkaar gaan krijgen. Afstand houden zal niet moeilijk worden met een papier van anderhalve meter lang.

VersplinteringOnmogelijk langFragmentatieVerkiesbaar

Heb ik nét de eerste strofes van ‘Autumn leaves’ een beetje onder de knie als het berichtje binnenkomt: de repetitie van mijn koor morgen gaat niet door. Eerder deze week zijn de corona-regels weer aangescherpt en dan is een repetitie niet verstandig. Terecht... ook al is het jammer. Want zingen vind ik leuk en doe ik graag. Niet alleen in mijn koor maar ook tussen de bedrijven door.

‘Autumn leaves’ kan nu dus wel even wachten. Dan maar wat loopjes oefenen op gitaar. Een andere muzikale liefhebberij die ik vooral sinds maart dit jaar serieus heb opgepakt. Toen de sociale agenda nogal plotsklaps behoorlijk leeg werd geveegd. 

‘Roller coaster’ van Danny Vera. Best wel pittig. Maar daarom juist uitdagend en het is fascinerend – haast verslavend – als het geleidelijk steeds wat beter en meer ‘vanzelf’ gaat. Ook goeie training voor je hersenpan. Al je vingers met elk een eigen taak aansturen, loopjes en tekst leren en onthouden. En dat moet dan allemaal op enig moment samenklinken alsof het heel eenvoudig is. Een ervaren musicus zal er misschien niet veel moeite mee hebben. Maar ik ben er nog wel even mee van de straat.

Een thuis-liefhebberij is nu overigens wel aan te bevelen. Het virus zal ons voorlopig nog wel parten blijven spelen en lijkt ook veel dichterbij dan tijdens de eerste golf in het voorjaar. Uit de kring van bekenden al een behoorlijk aantal dat corona heeft opgelopen. Dat leek eerder niet zo. Ook veel thuisquarantaines en testen om ons heen. Onze jongste dochter zit in de bovenbouw van het Grifland en is vanaf maart niet meer dan tien dagen fysiek op school geweest geloof ik. Daar zitten dan wel twee weken thuisquarantaine bij vanwege contact met een positief geteste medeleerling. Maar toch. 

Veel waardering trouwens voor hoe het daar wordt geregeld en hoe daarover wordt gecommuniceerd. Het zal de schoolleiding heel wat hoofdbrekens kosten. Na de herfstvakantie mag ze weer naar school. Halve dagen. Met de jas aan en de ramen open. Ook letterlijk ijs en weder dienende dus.

Het is een lastige periode. Voor de één ook heel veel zorgelijker dan voor de ander. Tot de dag dat we corona achter ons laten kunnen we maar beter doen wat we zelf kunnen doen en vooral laten wat we het beste kunnen laten. Om de verspreiding van het virus en de gevolgen voor velen in onze samenleving zoveel mogelijk te beperken.

Dat die dag komt staat vast. De beukenhaag verschiet van kleur maar wordt ook weer een keer groen. De herfst stemt vaak weemoedig maar gaat ook weer voorbij.

Autumn leaves... 

Aan dat nummer van Bob Dylan moest ik denken toen ik gevraagd werd een bijdrage te leveren aan deze rubriek. Want wie had aan het begin van dit jaar gedacht dat 2020 zo’n vreemd jaar zou worden? En vreemd is nog mild uitgedrukt: ons leven is behoorlijk ontwricht en in de greep gekomen van het coronavirus.

De meest menselijke gedragingen als handen geven, een knuffel of een schouderklopje kunnen niet meer. Afstand houden is het devies geworden. Vorige week was ik bij een diploma-uitreiking van een hogeschool waar ik als docent werk. Normaal een feestelijke aangelegenheid, waarbij na de nodige presentaties en speeches de geslaagden uitbundig worden gefeliciteerd door familie, vrienden en docenten. Hoe anders was het dit jaar. Om te beginnen de locatie: in plaats van het vaste adres (een mooie kerk in het centrum van Amsterdam) was dit keer gekozen voor een sporthal, omdat alleen daar de nodige afstand kon worden gegarandeerd.

De organisatie had haar best gedaan er nog iets van te maken, maar wel met een waslijst aan maatregelen. Niet meer dan 3 mensen aan een tafeltje, ruime afstand tussen de tafels en per geslaagde twee genodigden. Meestal de ouders. Voor broers, zussen en vrienden was geen plaats. Na afloop moest iedereen blijven zitten en mochten alleen docenten op 1,5 meter afstand de geslaagde en ouders feliciteren. Het voelde allemaal nogal vreemd en kunstmatig aan. Mensen blijven nu eenmaal sociale wezens en dat afstand houden schiet er soms bij in (of: ligt ons niet zo?).

Voor de Soester gemeentepolitiek is het niet veel anders. De maanden voor de zomervakantie is veel digitaal vergaderd. Dat lijkt een oplossing en efficiënt en effectief, maar je mist toch best veel. Lichaamstaal bijvoorbeeld gaat met ruim 30 kleine venstertjes op je beeldscherm volledig aan je voorbij. En waar het politieke seizoen normaal gesproken voor de zomervakantie wordt afgesloten met een barbecue of een uitje hebben we dat dit jaar ook maar overgeslagen. Waardoor het na de laatste raadsvergadering ineens was afgelopen.

Gelukkig begint het nieuwe politieke seizoen deze week. We mogen weer fysiek bij elkaar komen, maar ook hier zullen de raadsleden in de raadszaal 1,5 meter afstand moeten houden en is er voor publiek (voorlopig) geen plaats. Napraten na afloop van een debat wordt ook tot een minimum beperkt. Maar ik ben al lang blij dat ik mijn collega-raadsleden weer in levenden lijve ga zien. Want dit najaar staan er de nodige pittige uitdagingen voor Soest op de agenda en daar zullen we elkaar allemaal hard voor nodig hebben.

Rik van Zutphen (VVD)

zutpr@soest.nl

Aan dat nummer van Bob Dylan moest ik denken toen ik gevraagd werd een bijdrage te leveren aan deze rubriek. Want wie had aan het begin van dit jaar gedacht dat 2020 zo’n vreemd jaar zou worden? En vreemd is nog mild uitgedrukt: ons leven is behoorlijk ontwricht en in de greep gekomen van het coronavirus.

De meest menselijke gedragingen als handen geven, een knuffel of een schouderklopje kunnen niet meer. Afstand houden is het devies geworden. Vorige week was ik bij een diploma-uitreiking van een hogeschool waar ik als docent werk. Normaal een feestelijke aangelegenheid, waarbij na de nodige presentaties en speeches de geslaagden uitbundig worden gefeliciteerd door familie, vrienden en docenten. Hoe anders was het dit jaar. Om te beginnen de locatie: in plaats van het vaste adres (een mooie kerk in het centrum van Amsterdam) was dit keer gekozen voor een sporthal, omdat alleen daar de nodige afstand kon worden gegarandeerd.

De organisatie had haar best gedaan er nog iets van te maken, maar wel met een waslijst aan maatregelen. Niet meer dan 3 mensen aan een tafeltje, ruime afstand tussen de tafels en per geslaagde twee genodigden. Meestal de ouders. Voor broers, zussen en vrienden was geen plaats. Na afloop moest iedereen blijven zitten en mochten alleen docenten op 1,5 meter afstand de geslaagde en ouders feliciteren. Het voelde allemaal nogal vreemd en kunstmatig aan. Mensen blijven nu eenmaal sociale wezens en dat afstand houden schiet er soms bij in (of: ligt ons niet zo?).

Voor de Soester gemeentepolitiek is het niet veel anders. De maanden voor de zomervakantie is veel digitaal vergaderd. Dat lijkt een oplossing en efficiënt en effectief, maar je mist toch best veel. Lichaamstaal bijvoorbeeld gaat met ruim 30 kleine venstertjes op je beeldscherm volledig aan je voorbij. En waar het politieke seizoen normaal gesproken voor de zomervakantie wordt afgesloten met een barbecue of een uitje hebben we dat dit jaar ook maar overgeslagen. Waardoor het na de laatste raadsvergadering ineens was afgelopen.

Gelukkig begint het nieuwe politieke seizoen deze week. We mogen weer fysiek bij elkaar komen, maar ook hier zullen de raadsleden in de raadszaal 1,5 meter afstand moeten houden en is er voor publiek (voorlopig) geen plaats. Napraten na afloop van een debat wordt ook tot een minimum beperkt. Maar ik ben al lang blij dat ik mijn collega-raadsleden weer in levenden lijve ga zien. Want dit najaar staan er de nodige pittige uitdagingen voor Soest op de agenda en daar zullen we elkaar allemaal hard voor nodig hebben.

Rik van Zutphen (VVD)

zutpr@soest.nl

De toeristische sector op de Utrechtse Heuvelrug en in de Gelderse Vallei wil mensen ook in deze coronazomer onbezorgd laten genieten. Daarom start Regionaal Bureau voor Toerisme (RBT) Heuvelrug en Vallei een campagne met als titel ‘1,5 meter #opdeheuvelrug’. Hiermee krijgen bewoners en bezoekers informatie over veilige activiteiten aangereikt. Met de overhandiging van de eerste folder in Bungalowpark ’t Eekhoornnest gaf de Soester wethouder Liesa van Aalst woensdag het startsein.

Na het eerdere initiatief om lokaal kopen te ondersteunen en de begin deze week gelanceerde druktemonitor, is ‘1,5 meter #opdeheuvelrug’ het derde onderdeel van het Herstelplan Bestemming Heuvelrug 2020-2021. Dit plan moet met negen projecten de toeristische sector ondersteunen bij herstel van de coronacrisis, waardoor werkgelegenheid in de regio wordt behouden en voorzieningen op peil kunnen blijven, aldus RBT. 

IN TREK Met de nieuwste campagne wordt ingespeeld op de recente aandacht die er is voor veiligheid en social distancing. ,,Veel mensen willen er graag op uit in een omgeving die voldoende ruimte biedt. We merken dat de Utrechtse Heuvelrug en de Gelderse Vallei daarbij in trek zijn”, zegt toerisme-wethouder Liesa van Aalst van de gemeente Soest. ,,Omdat veel bewoners dit jaar dicht bij huis blijven en vakantieparken, campings en hotels tot begin september goed gevuld zijn, geeft dat ook dagrecreatie een goede basis om nog iets van het verloren voorseizoen in te halen. Samen met de toeristische sector willen we daarom mensen graag laten genieten van een onbezorgd verblijf op onze prachtige Heuvelrug. Veiligheid blijft daarbij onverminderd belangrijk.“

'CORONAPROOF' ,,Samen met zo’n 600 regiopartners reiken we tot eind oktober informatie aan over leuke en soms verrassende activiteiten en daguitjes binnen wat nu kan en mag”, vult RBT-directeur Michiel van der Schaaf aan. ,,Je kunt hierbij denken aan ‘coronaproof’ locaties met tijdsloten of plekken die door hun ligging minder druk zijn. Maar ook dingen die je vanuit huis kunt doen. Of fiets- en wandelroutes over brede paden die van de drukte af gaan. Bijvoorbeeld vanuit het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug naar de flanken waar meer ruimte is, zoals in de Gelderse Vallei." 

ONLINE Naast een folder die wordt verspreid via drukke plekken in de regio, wordt informatie vooral online aangereikt. Wanneer blijkt dat het op bepaalde plekken toch drukker wordt of de ontwikkeling van het coronavirus daartoe aanleiding geeft, zal de informatie meteen worden aangepast, aldus de organisatie. 

Meer over de campagne is te lezen op hiermoetjezijn.opdeheuvelrug.nl.

(Bron: Soester Courant)

Fractie-assistent en rasoptimist Jasper van 't Net: "denk niet vanuit bedreigingen maar vanuit kansen. maak er wat van! alleen zo zorgen we dat iedereen meedoet.'

Kansen

Mijn naam is Jasper van ’t Net, 23 jaar. Vanaf jongs af aan zijn mijn zus en ik opgegroeid met een bepaald soort optimisme waar ik vandaag de dag op studie en politiek terrein veel aan heb. Zo ben ik sinds mei 2018 als fractieassistent voor de VVD actief in de gemeente Soest.  Vanuit volle overtuiging en optimisme ben ik in deze positie aan de slag gegaan, om onze achterban een stem te geven in de soesterse samenleving. 

 

Politiek is eigenlijk altijd aanwezig in mijn leven. Zo zat ik een tijd geleden zat ik in de auto en hoorde ik bij het NPO-radioprogramma één WNL-opiniemakers een inspirerend verhaal van Zohair el Yassini. Hij had het over kansengelijkheid in de samenleving en vertelde het verhaal van het vogeltje dat bevroren neerviel op een weiland, toen het vogeltje daar lag kwam een koe langs en die dropte een grote koeienvlaai op het vogeltje, dus dat vogeltje denkt “ik bevries al bijna en dan krijg ik dit ook nog over mij heen”. Maar door de warmte van de koeienvlaai begon het vogeltje zelf ook op te warmen, kwam weer tot leven, begon te fluiten en zag weer hoop. Maar toen zag opgegeven moment een kat hem, en die ging naar het vogeltje haalde hem uit de stront, veegde hem af en at hem op. 

 

Nagedacht

Voor mijn opleiding leraar Duits geef ik één dag in de week les op een mbo-school, daar heb ik vaak goede gesprekken met leerlingen. Daar zitten ook veel jongeren bij met een niet-westerse achtergrond. Als het gaat om kansengelijkheid vertel ik tegenwoordig dit verhaal, leerlingen reageren vaak lacherig, maar het verhaal blijft wel hangen én er wordt over nagedacht. Met dit verhaal wil ik de leerlingen vertellen dat degene die je ‘shit’ geeft niet altijd het slechte met je voorheeft, en degene die je uit de ‘shit’ haalt niet altijd het goede. Dit is wat ik vaak terugzie in de klassen, een goede afspiegeling van onze maatschappij. 

Het is mij opgevallen dat er politieke partijen zijn waarvan men denkt dat zij belangen behartigen van minderheden, maar als je goed kijkt naar de politieke agenda van deze partijen houden ze deze integratie gewoon tegen.

 

 

Het zijn vaak partijen zoals VVD die zeggen ‘maak er nou eens wat van’ en denk niet vanuit bedreigingen maar vanuit kansen. 

Alleen op deze manier zorgen we ervoor dat niemand aan de zijkant blijft staan en iedereen meedoet. Hele sociale politiek niet waar?

 

Zoals u hierboven kunt lezen ben ik ervan overtuigd dat je met een optimistische insteek en hard werken een hoop kan bereiken, dat is wat ik graag samen met u en mijn partij wil doen voor onze gave gemeente!

 

Jasper van ’t Net

j.vantnet@soest.nl

 

Laat zien dat jij je lokale ondernemer steunt! Doe een week lang je boodschappen bij je lokale ondernemers, koop een week lang zo vaak mogelijk lokaal en houd daarmee de levendige winkelstraten overeind!

 Wat moet je doen?

Maak bijvoorbeeld een foto van de maaltijd die je besteld hebt of het boek dat je gekocht hebt. Ook kan je een foto maken met het product en jouw favoriete ondernemer!

Post dit op social media, dus denk dan bijvoorbeeld aan Facebook, Instagram, Twitter of LinkedIn. Tag de ondernemer en voeg de de hashtag #ondernemerschallenge toe. Doe dit zo vaak mogelijk in de week dat je gechallenged bent en daag elkaar uit. Challenge daarom zelf minimaal 3 vrienden of familie. Ook zij zullen nu de lokale ondernemers gaan steunen.

 

Waarom deze challenge?

De Coronacrisis raakt ons allemaal, en met name de lokale ondernemers. Lokale ondernemers hebben het zwaar en vechten voor hun voortbestaan. Die ondernemers verdienen nu een extra steuntje in de rug. Dat kunnen wij allemaal met elkaar doen. Daarom doet  raadslid Rik van Zutphen mee aan de #ondernemerschallenge. De challenge houdt in dat we een week lang lokaal gaan kopen. Daarmee wil hij laten zien dat lokaal kopen gemakkelijk, betaalbaar en hard nodig is. Op deze manier behouden we in de nabije toekomst ook aantrekkelijke en levendige winkelstraten. Steun daarom de lokale ondernemers en doe mee met de #ondernemerschallenge!

 

Bij wie kun je kopen?

De #ondernemerschallenge is bedacht om te laten zien hoe leuk, gemakkelijk en vaak net zo goedkoop lokaal boodschappen doen is. Koop daarom bij lokale ondernemers bij jou in de buurt. Vermijd de grote bestelsites, maar kies nu eens voor de lokale boekenwinkel, haal je krantje bij de sigarenboer of haal een brood bij de bakker. Bestel je eten nu bij je favoriete restaurant waar je eerst met je vrienden een biertje dronk of een hapje deed.

 

Wat levert het je op?

Je laat zien dat je een lokale ondernemer steunt en dat is belangrijk. Daarmee laat je zien dat lokaal kopen leuk, gemakkelijk en vaak net zo goedkoop is. Je huishoudboekje blijft wonderwel op orde, juist nu je eens probeert lokaal te kopen. De #ondernemerschallenge levert blije lokale ondernemers op en de steun die ze nu verdienen. Lokale ondernemers zorgen dat ons dorp leeft. Dat we heerlijke Soesterse producten kunnen kopen en dat winkelstraten levendig zijn. Laten we dat allemaal steunen!

 

Vragen?

Als je vragen over de challenge hebt of een mooie ervaring met ons wil delen: soestersevvd@gmail.com

Of stuur ons een PB op Facebook/Instagram.

Het nadeel van een achternaam die met een Z begint is dat je vaak als laatste aan de beurt bent. Dat was op school al zo en ook met deze wisselcolumn van raadsleden ben ik (bijna) de hekkensluiter. Maar dat vind ik niet erg; dat ben ik inmiddels wel gewend.

Ik ben 19 jaar geleden als Hagenaar in Soest gaan wonen en ben ons dorp erg gaan waarderen. De keuze voor Soest was geen bewuste: ik had een mooie baan gekregen in Arnhem en reed iedere dag op en neer van Den Haag naar Arnhem. Best een hele reis, dus bracht ik veel tijd door in de auto. In het begin ging dat wel, maar naar verloop van tijd wilde ik dichterbij wonen. Een collega was mij voorgegaan naar Soest en gaf daar hoog over op. Reden voor mij om ook Soest in mijn zoektocht naar een geschikte woning te betrekken. En dat leverde snel een leuk huis in een nog leukere buurt op. 

In het begin was het wel even wennen als je een groot deel van je leven in een grote stad hebt gewoond. Maar achteraf bleek het een heel gelukkige keuze. Onze kinderen zijn hier naar school gegaan en hebben een heel leuke tijd gehad, zijn later gaan studeren en inmiddels het huis uit. 

Voor mij was een belangrijke reden om de politiek in te gaan dat ik mee wil praten om Soest ook in de toekomst een prettig dorp te laten zijn. Dat begon enkele jaren geleden toen de Van Weedestraat op de schop ging. Ik begreep dat daar al jaren over werd gepraat en dat uiteindelijk een knoop was doorgehakt om die winkelstraat nu eens ingrijpend onder handen te nemen. Wat mij daarvan nog is bijgebleven is dat veel mensen teleurgesteld waren over het uiteindelijke resultaat. Ook de Soester Courant publiceerde toen regelmatig ingezonden brieven van teleurgestelde (en soms boze) burgers. Mijn eerste reactie was toen: nu wordt er uiteindelijk wat gedaan en is het wéér niet goed. Uiteindelijk zijn er toen nog wat zaken gewijzigd en is iedereen er inmiddels al lang en breed aan gewend.

Maar luisteren naar inwoners, zeker als ze rechtstreeks omwonende en dus belanghebbende zijn is heel belangrijk. Het is in onze democratie niet altijd mogelijk om het iedereen naar de zin te maken, maar we kunnen het natuurlijk wel proberen. En dat begint met luisteren naar elkaar. En als iets echt niet kan omdat het algemeen belang zwaarder weegt dan het eigen belang, ook duidelijk uit kunnen leggen waarom er nu toch anders wordt besloten.

Laten we dus met respect naar elkaar luisteren en proberen om gezamenlijk tot een oplossing te komen voor de vele uitdagingen waar ook Soest zich de komende jaren voor geplaatst ziet. 

Rik van Zutphen

zutpr@soest.nl

Is het niet de Soester VVD politiek die Karel van Geet als adviseur bezig houdt, dan is het wel zijn betrokkenheid bij enige zorginstellingen in Soest en Soesterberg als Voorzitter van “ de Vrienden van”. Reden waarom hij, mede namens de overige bestuursleden, op 9 april j.l. in de zorginstelling Molenschot en 125 tal Paasattenties in de vorm van bonbons voor de bewoners bracht, Maar...daarnaast ook nog eens 25 taarten voor de verzorgers, die vol overgave dag en nacht klaar staan voor de bewoners. Grote dank aan hen en met deze Paas- attenties wenst het bestuur van “ de Vrienden” een ieder fijne Paasdagen voor zover dat onder de huidige omstandigheden kan. HOUD VOL!

 

Zet cookies aan om de video te tonen.