Nog niet eens geïnstalleerd als raadslid en in onze fractie-app komt een nieuwsbericht binnen over de Iranese Naser Aziz met de vraag: wie wil zich hier eens in verdiepen? Ik natuurlijk!!
Dit is precies de reden waarom ik ooit de politiek in wilde! Omdat ik iets wil doen aan onrechtvaardigheid, omdat ik me woest maak om oorlog, verdrietig om de gevolgen, omdat ik wil dat we menselijker omgaan met mensen, omdat ik de wereld een beetje eerlijker wil maken…. Kortom: ik dus! Nu kan ik ook echt iets gaan betekenen….
Denk ik… dacht ik…Want: wat ga ik nu doen? Wat kán ik eigenlijk doen? “Me and my big mouth…” Waar moet ik beginnen?
Het is nu aan de politiek… Ik besluit me eerst maar eens goed te verdiepen in het verhaal van Naser. Dat stemt me niet vrolijk. Naser is een jongen van 25 die vanwege politieke en journalistieke activiteiten moest vluchten uit Iran; zonder identiteitsbewijs. Hij is lid van de onafhankelijkheidsbeweging “The Arab struggle Movement”, waarvan de leider eind 2017 werd doodgeschoten in Den Haag. Het lijkt er op dat ook Naser op deze zelfde dodenlijst staat.
Ondanks dit gegeven is Naser uitgeprocedeerd en moet hij in april terug naar Iran. In Iran wacht hem vermoedelijk een lange gevangenisstraf, maar bovenal is hij bang vermoord te worden. Zelfs in het AZC Zutphen (waar hij eigenlijk woont) voelt hij zich niet meer veilig vanwege andere Iraniërs, om die reden verblijft hij nu in een Safe house elders in het land.
Eens per week moet Naser zich melden bij het AZC in Zutphen. De advocaat van Naser heeft aangegeven in beroep te gaan tegen de beslissing, maar het lijkt er op dat Naser de uitspraak niet in Nederland mag afwachten.
Gelukkig hebben we met onze “top 10” (onze fractie) een heleboel kennis in huis. Mirjam -die als beleidsmedewerker bij onze Tweede Kamerfractie heeft gewerkt- wijst me de weg naar de huidige beleidsmedewerker Asiel en immigratie.
Tijdens de campagne werd me vaak gevraagd wat het voordeel is van een landelijke partij ten opzichte van een lokale partij. Ik had hier altijd meerdere antwoorden op, maar nu wordt het werkelijke antwoord me ineens heel duidelijk, want: wat heb ik een kort lijntje naar een enorme bak aan kennis en ervaring! Ik ben verrast hoe snel er steeds reactie komt op mijn vragen: zelfs op zaterdagavond! Hoe blij ik ook word van deze conclusie, de inhoudelijke antwoorden stemmen me veel minder vrolijk….
Er zijn eigenlijk maar twee mogelijkheden:
Met een zo groot mogelijk politiek Zutphens draagvlak (dit zit wel goed, heb ik begrepen) een beroep doen op de discretionaire bevoegdheid (voor uitleg, lees hieronder) van de staatssecretaris (Mark Harbers), maar hij schijnt hier niet erg ontvankelijk voor te zijn. Er moet dan wel heel goed onderbouwd worden dat Naser gevaar loopt wegens politieke activiteiten. Sowieso kijkt de staatssecretaris vaak pas naar een dossier als alle procedures zijn afgerond, maar dat is voor Naser nou juist misschien wel net te laat… Een nieuwe asielprocedure beginnen. (Hier moet ik nog meer over weten en uitzoeken, wordt vervolgd!)Ook zoek ik contact met onze wethouder Patricia Withagen. Naser blijkt al onderwerp van gesprek in het college en ook het college zit er bovenop. Nadat het college contact heeft gehad met de advocaat van Naser blijkt dat de gemeente eigenlijk niets kan doen zo lang het Hoger Beroep loopt….
Tja… en dan zijn we dus eigenlijk terug bij af? Op dit moment kán ik weinig. Daar sta je dan met je idealen, denkend als raadslid iets te kunnen doen aan onrechtvaardigheid. Dat gaat blijkbaar niet zomaar, maar ja… als het makkelijk was, had iemand anders de wereldproblemen al wel opgelost, nietwaar? Ik ga dit verhaal in elk geval op de voet volgen en zal klaar staan als er wél actie ondernomen kan worden. Ik vertrouw hierbij op de andere Zutphense fracties, het college en ook de steun van de beleidsmedewerkers in de Tweede Kamer. Dat is fijn!
Wordt vervolgd!
NB: Een discretionaire bevoegdheid is in het Nederlands bestuursrecht een bevoegdheid die een bestuursorgaan in meer of mindere mate de vrijheid toekent om in concrete gevallen naar eigen inzicht een besluit te nemen. Met andere woorden: De staatssecretaris kan een verblijfsvergunning afgeven als hij daar voldoende reden voor ziet.