Poliflw

Tijdens de Raadsvergadering van Langedijk op 10 december 2019 is de motie inzake verordening lijkbezorgingsrechten unaniem aangenomen door de Raad.

Met deze motie verzoekt de Raad het college om:

Verzoekt het college: 

Om een onderzoek uit te voeren welke mogelijkheden bestaan om het tarief op een aanvaardbaarder niveau te brengen;Waarbij dat tarief in verhouding staat tot de lijkbezorgingsrechten in onze fusiegemeente;Na te gaan hoe de kosten die niet verhaald kunnen worden, worden gedekt;De raad bij de kadernota te berichten over de uitkomsten, waar mogelijk direct met een voorstel tot harmonisatie van tarief en een met de gemeente Heerhugowaard geharmoniseerde verordening lijkbezorgingsrechten 2021.

LANGEDIJK Het kan niet eens. Je moet het niet wensen ook, maar al zou je nu Sint Pancras willen overhevelen naar Alkmaar, dan kan dat niet even tussendoor met een simpele grenscorrectie. Dat zeggen vier politici uit Langedijk en Heerhugowaard in een gesprek waarin ze uitleggen waarom ze de wens niet willen vervullen van Pancrassers en Koedijkers die bij Alkmaar willen horen.

Onbeschoft

De vier, Ger Nijman (Dorpsbelang Langedijk), Rob Wagenaar (VVD Langedijk), Gea Klercq (CDA Heerhugowaard) en René Schoemaker (Heerhugowaardse Onafhankelijke Partij), vinden dat Alkmaar de zaak veel te simpel voorstelt.

„Bij Sint Pancras wordt de indruk gewekt dat alles mogelijk is”, zegt Ger Nijman. „Onbeschoft gewoon”, vindt René Schoemaker.

„Terwijl”, zegt Rob Wagenaar, „een grenscorrectie wettelijk alleen maar kan als die niet meer dan 10 procent raakt van de betreffende gemeente. Hier gaat het over zo’n 7000 van de 28.000 inwoners van Langedijk, dus dat is veel meer.”

Boris

Nijman: „En dan zegt die John van der Rhee (fractievoorzitter VVD Alkmaar, red.), de Boris Johnson van Alkmaar, dat je als politicus wel heel goede argumenten moet hebben om tegen de wil van de bevolking in te gaan. Nou, die hebben we.” „Maar daar heeft Alkmaar zich totaal niet in verdiept”, vindt Wagenaar. „Respectloos”, zegt Gea Klercq.

Volgens Nijman is Alkmaar alleen maar uit op grond om die vol te kunnen bouwen. „Dat hebben ze in het verleden ook gewoon gezegd. Dat staat in gespreksverslagen.”

Wat is belangrijker?”, vraagt Ger Nijman (Dorpsbelang Langedijk) zich af. „Een stukje Sint Pancras of de regionale samenwerking van gemeenten?”

Want dat is volgen hem en zijn medepolitici onder meer wat er op het spel staat door de houding van Alkmaar.

Alkmaar heeft aangegeven dat het met liefde Sint Pancras en het Langedijker deel van Koedijk inlijft, nog voor Heerhugowaard en Langedijk fuseren. De vier snappen maar al te goed dat de hoop van de afsplitsers gericht is op de Tweede Kamer -die uiteindelijk beslist-, aangezien de twee fusiepartners niet van plan zijn om de dorpen te laten gaan.

Maar, zo zeggen Schoemaker en Wagenaar, die Tweede Kamer kan niet zo veel. Ze kunnen de fusie afkeuren, maar Sint Pancras en Koedijk toebedelen aan Alkmaar kunnen ze niet. Als de Kamer ’nee’ zegt, moet het hele fusieproces volgens hen overnieuw. „Je moet er toch niet aan denken”, zegt Wagenaar. Hij voorziet dan dat Alkmaar een eigen gemeentelijke herindeling start, naast een tweede poging van Heerhugowaard en Langedijk.

Jaren zullen daar overheen gaan. Jaren die Langedijk volgens de vier niet heeft. Wagenaar: „Mensen zien de context niet meer waarom we dit zijn begonnen.” Hij en Nijman wijzen er op dat gemeenten steeds meer zware taken door de rijksoverheid krijgen toegeschoven. Taken die een gemeenten van 28.000 inwoners niet meer aankan. Nog los van de financiële penibele situatie van Langedijk.

Voorzieningen

Het viertal herhaalt wat ook al in het fusieplan staat: Zonder Sint Pancras en Koedijk krijgt de combi Heerhugowaard/Langedijk 1,8 à 2,5 miljoen euro minder per jaar. Dat lijkt niet veel ten opzichte van de 117 miljoen die het fusiespan nu samen krijgt, maar het is wel degelijk een rib uit het lijf, weet Schoemaker.

„80 à 90 procent van het rijksgeld dient om het gemeentelijke apparaat draaiende te houden. En als er van het beetje dat er dan overblijft nog meer afgaat, komt het voorzieningenniveau (zwembaden, bibliotheken, et cetera) in de gemeente in het gedrang.” Oftewel: de andere kernen lijden eronder als Sint Pancras en Koedijk vertrekken.

Daarnaast is zonder Sint Pancras en het Langedijker deel van Koedijk de balans zoek tussen stad en landelijk gebied, zo vindt Wagenaar. Dan krijgt de stad (Heerhugowaard) onevenredig meer invloed op de dorpskernen.

Emoties

„Is één dorp in staat om het draagvlak voor een fusie van Heerhugowaard en Langedijk in andere kernen onderuit te halen?” Nijman weet het antwoord wel: Dat moet niet toegestaan worden.

Want, zo zeggen hij en Wagenaar, het ’algemeen belang is zó groot’ dat emotionele argumenten niet de boventoon mogen voeren. Emotionele argumenten zoals van de Pancrassers die zich in een eigen enquête en in een onderzoek van de gemeente in meerderheid afkeerden van een samensmelting met Heerhugowaard.

Nou ja, meerderheid. Volgens Nijman is dat maar de vraag. De Alkmaarfans in het gemeentelijk onderzoek, waren volgens hem in de minderheid.

Het viertal vindt het ook een misverstand dat het onderzoek dat de gemeente liet doen naar wensen van Sint Pancras een ’ja of nee’ tegen Alkmaar was. Dat was helemaal niet de bedoeling. „Als het je dan niet bevalt in Langedijk, welke verbeterpunten heb je dan voor ons? Dat was de opzet.” En die verbeterpunten, het versterken van het landelijk karakter, die staan in het fusieplan. „Met die kernen moeten we ook onmiddellijk aan de slag”, vindt Klercq. „Misschien voor de fusie al.”

Gekozen

„Wij zijn de gekozen volksvertegenwoordigers”, aldus Schoemaker. „En wij worden nu door Alkmaar voor de voeten gelopen.” „Waarom doen ze dat nu?”, vraagt Klercq zich af. „Niet om wat te winnen, maar om ons te verzwakken wellicht”, oppert Wagenaar.

Volgens hem is Sint Pancras beter af met een ongedeelde fusie. „Want dan is de landelijke kwaliteit van het dorp gewaarborgd. Dat moet je met Alkmaar nog maar afwachten.” Nijman roept in herinnering dat in 1990 de Pancrassers juist niet naar Alkmaar wilden, uit angst dat dat het dorpse karakter zou verdwijnen.

„Eerst nu fuseren”, vindt Wagenaar. „En dan kan Alkmaar later nog eens kijken of er een grenscorrectie in zit.”

Gevieren halen ze graag de woorden aan van oud-wethouder Gido Oude Kotte bij zijn afscheid: „Het is belangrijk om de leiding te nemen.”

De Participatiewet is ingegaan op 1 januari 2015. In deze wet is geregeld dat uitkeringsgerechtigden een tegenprestatie moeten verrichten áls het college van burgemeester en wethouders dit heeft opgedragen. Gemeenten hebben namelijk een verplichting om deze tegenprestatie op te dragen. De raad van Langedijk heeft daarvoor een verordening vastgesteld. De regering was blijkens de memorie van toelichting van oordeel dat de tegenprestatie voor de uitkeringsgerechtigde een gelegenheid is om te blijven participeren in de samenleving en om een sociaal netwerk, arbeidsritme en regelmaat te behouden. Dit zijn ook noodzakelijke voorwaarden om de kansen op de arbeidsmarkt te vergroten, aldus diezelfde toelichting. De VVD fractie Langedijk is het met dit oordeel helemaal eens en is daarom benieuwd wat de status is van de tegenprestatie naar vermogen in de gemeente Langedijk.

De gemeente Langedijk gaat samen met de gemeente Heerhugowaard één werkorganisatie vormen. Bij deze ambtelijke fusie houden allebei de gemeenten een zelfstandig bestuur. De gemeente Langedijk blijft dus bestaan. Heeft u vragen daarover? Op donderdagavond 22 februari organiseert de gemeente een informatieavond. Burgemeester Jan Hoekema en wethouder Jasper Nieuwenhuizen beantwoorden dan uw vragen over de ambtelijke fusie. 

De gemeenteraad heeft besloten om een zelfstandige gemeente te blijven. De ambtelijke fusie maakt dat mogelijk. In het Langedijker Nieuwsblad van 7 februari aanstaande vindt u twee pagina’s met uitleg over het besluit en de gevolgen daarvan. Onze website www.gemeentelangedijk.nl vindt u een overzicht van de meest gestelde vragen en de antwoorden daarop. Wij kunnen ons voorstellen dat u daarna toch nog vragen heeft.

Stel uw vraag!

Inwoners van de gemeente Langedijk die vragen hebben over het besluit om de medewerkers van de gemeente Langedijk en Heerhugowaard samen in één organisatie te laten werken, zijn van harte welkom op de informatieavond. Deze vindt plaats op donderdag 22 februari 2018 in de theaterzaal van De Binding aan De Bosgroet 2 te Zuid-Scharwoude. De avond start om 19.15 uur met de inloop met koffie en thee. Het programma begint om 19.30 uur en is uiterlijk om 21.00 uur afgelopen.

Aanmelden noodzakelijk

Wilt u bij avond aanwezig zijn? In verband met de beschikbare ruimte vragen wij u om zich van te voren aan te melden met een e-mail naar toekomst@gemeentelangedijk.nl onder vermelding van uw naam, aantal personen en telefoonnummer. Bent u niet in het bezit van e-mail, dan kunt u zich ook aanmelden met een telefoontje naar ons Klantcontactcentrum: 0226 33 44 33. Wanneer er meer aanmeldingen zijn dan er ruimte is, zullen wij een tweede avond organiseren. 

Langedijk blijft zelfstandig

De gemeente Langedijk houdt een eigen gemeenteraad en een eigen college van burgemeester en wethouders. Zij bepalen net als nu wat er gebeurt in het belang van de inwoners van hun gemeente. Dat doen ze met een eigen begroting waarbij het gemeentebestuur bepaalt wat ze met dat geld in de eigen gemeente wil doen. De nieuwe organisatie voert uit wat de beide gemeentebesturen besluiten. De gemeentelijk loketten voor bijvoorbeeld paspoort of rijbewijs blijven in de gemeente, net als het afvalbrengstation.

Samenwerken in één organisatie

De twee gemeenten zetten in op een efficiënt werkende organisatie waarbij de kwaliteit van dienstverlening verbetert, de organisatie minder kwetsbaar is en er op termijn een kostenbesparing gerealiseerd wordt. Bovendien kunnen met een stevige ambtelijke basis de bovenlokale taken zoals Jeugdhulp, Wmo en Werk en Inkomen beter uitgevoerd worden. Als stip op de horizon is 1 januari 2020 bepaald voor de start van de nieuwe werkorganisatie van Langedijk en Heerhugowaard.

De gemeenteraad van Heerhugowaard is op 23 januari akkoord gegaan met een onderzoek 'naar de uitgangssituatie, de gewenste vorm en de incidentele financiële gevolgen van een ambtelijke fusie-organisatie van de gemeenten Heerhugowaard en Langedijk'. De uitkomsten van dat onderzoek moeten in juni klaar zijn. Op basis daarvan nemen beide gemeenteraden een definitief besluit over de ambtelijke fusie. In december vorig jaar heeft de gemeenteraad van Langedijk ingestemd met het onderzoek naar een ambtelijke fusie.Als de fusie doorgaat ontstaat een ambtelijke organisatie die gaat werken voor 84 duizend inwoners. Ter vergelijking: Alkmaar heeft 108 duizend inwoners, de BUCH-gemeenten (een ambtelijke fusie van Bergen, Uitgeest, Castricum en Heiloo) werken voor 102 duizend inwoners.De publieksbalies voor de inwoners van Langedijk verhuizen allemaal naar De Binding. Voor de inwoners van Heerhugowaard verandert er niets.  Een ambtelijke fusie kan effectief zijn, zeker als de respectievelijke colleges en gemeenteraden bereid zijn op onderdelen gezamenlijk op te trekken, uitgangspunten te hanteren en processen af te stemmen. Het nu voorgestelde onderzoek moet hiervoor handreikingen geven.De ambtelijke organisaties van Heerhugowaard en Langedijk werken al intensief met elkaar samen. In de afgelopen jaren is op diverse terreinen een samenwerking met de gemeente Langedijk gegroeid, zoals ICT, personeelsadministratie en de voorbereiding van de Omgevingswet. Ook in het Sociaal Domein en handhaving (BOA's) wordt al samengewerkt. En bij het stadsbedrijf is al jaren sprake van een uitwisseling van personeel en materieel voor het onderhoud van de openbare ruimte en afvalinzameling.  

Begin jaren 1980 werd na veel discussie besloten tot drie bestuurslagen; rijk, provincies en gemeenten. De gewesten werden losgelaten en vervangen door intergemeentelijke samenwerking. Gemeenten moesten daarop groter worden ter versterking van de lokale bestuurslaag. Dit leidde tot een golf van herindelingen en fusies in de jaren 1980 en begin jaren 1990. Deze trend van samenwerking heeft zich sindsdien doorgezet. De heer Raat uit Sint-Pancras heeft de gemeenteraad recent nog van historische informatie voorzien.

Hoe behoud je als gemeente je eigen identiteit, bestuurlijke nabijheid en beleidsvrijheid en kun je tegelijkertijd terugvallen op een krachtige, professionele en efficiënte organisatie?

Het draait hier vooral om de mate waarin een gemeente, alleen of met anderen in staat is de ambities, opgaven en uitdagingen, waarvoor zij gesteld staat effectief het hoofd te bieden.

Het doel daarbij is het verbeteren van de dienstverlening (het gaat om onze inwoners!), het verminderen van de kwetsbaarheden en de ambtelijke organisatie en het beheersen van de bedrijfsvoeringslasten (kosten en baten).

De gemeente Langedijk heeft door het aangaan van een reeks gemeenschappelijke regelingen en samenwerkingsverbanden met andere gemeenten al een flink deel van haar beleidsruimte uit handen gegeven.

Waar waren de huidige tegenstanders van de ambtelijke samenwerking op het moment dat er 34 gemeentelijke samenwerkingsverbanden in de afgelopen jaren zijn gerealiseerd en tot op heden met tevredenheid in een sterker wordende regio worden uitgevoerd?

Meer taken met minder middelen. Er staan een aantal flinke uitdagingen op ons te wachten. Ik noem, het open data verhaal, de privacywetgeving, de transformatie van het zorgbeleid 

(de 4 decentralisaties: wet maatschappelijke ondersteuning, jeugdwet, participatiewet (werk en inkomen) het passend onderwijs, de Omgevingswet. Met een kleine ambtelijke organisatie met afdelingen waar 1 medewerker per taakveld kennis- en uitvoering- verantwoordelijk is, is de kwetsbaarheid snel aangetoond.

Waar waren de tegenstanders op het moment dat de ambtelijke ondersteuning kraakte en de tegenstanders tegen beter weten in vasthouden aan haar eigen struisvogelpolitiek?

Waar waren de tegenstanders op het moment dat je als gemeenteraad het ambtelijk personeel moet ondersteunen? Waarom gaan de tegenstanders voorbij aan de instemming van de ondernemingsraad van de gemeente Langedijk om de ambtelijke samenwerking te realiseren?

De keuze die voorligt is ambtelijk samenwerken met behoud van zelfstandigheid. De VVD kiest voor deze ambtelijke samenwerking om reden van een kwaliteitsverbetering van de dienstverlening voor onze inwoners  en ondernemers Nogmaals, we blijven bestuurlijk zelfstandig, maar gaan ambtelijk samenwerken. Niet meer treuzelen maar nu besluiten !!

Nieuwe gemeentelijke taken, budgetten en complexiteit vragen om een sterke, robuuste toekomstbestendige ambtelijke organisatie.

Waar je naar moet zoeken is een samenhangend idee waarin bevolkings- veiligheids-, zorg-, sociaal-, arbeidsmarkt- en vreemdelingenbeleid regionaal en gemeentelijk samenkomen. Je kunt dat niet anders doen door samenwerking om het hoofd bieden aan de gezamenlijke uitdagingen, ambities en ontwikkelingen, die er al zijn en nog op ons af komen. Dan kun je dat hoofd niet in het zand steken en doen of er niets aan de hand is en alles qua organisatie van je gemeente hetzelfde blijft als in 1970.

De wereld om ons heen verandert continue en snel. Je zult  dus moeten meebewegen . Stil staan is struisvogelpolitiek en gaat ons niets brengen. Een sterke regio helpt wel!

Gaat dat ten koste van de identiteit van de kernen van ons dorp en de identiteit van onze bewoners?

En de identiteit van de kernen dan, hoor ik u denken. Denken we nog steeds dat dorpen hun identiteit af laten hangen van een fusie of samenwerkingsverband? Ben je nou mal?  Die identiteit maken de dorpen en haar inwoners zelf. Dat gaat al 1000 jaar zo. Aan hun samenleven met elkaar zal echt niks wijzigen. Dat doe je toch met elkaar en met respect voor de ander! Warmenhuizen is nog steeds Warmenhuizen, Tuitjenhorn nog steeds Tuitjenhorn en Langedijk blijft Langedijk.

In discussies over samenwerken of fuseren speelt het verlies van identiteit vaak een rol. Naar onze mening is dat lang niet altijd terecht. De identiteit van een gemeente zit vooral in de identiteit van de diverse kernen en haar inwoners. Veel gemeenten die bestaan uit meerdere kernen, zijn  vaak het product van een kleinschalige herindeling uit het verleden. Een bekende uitspraak hierbij: ‘herindeling verandert wel de gemeenten, maar niet de gemeenschap’.

Burgers trekken zich door toegenomen mobiliteit en digitalisering al lange tijd weinig meer aan van bestuurlijke grenzen. Werk, onderwijs en amusement vindt men doorgaans ver buiten de gemeentegrenzen.

Misschien kan zelfs wel gesteld worden dat in de kernen, de verbanden tussen inwoners, ondernemers en verenigingen juist worden aangehaald, waardoor de identiteit sterker wordt. In de praktijk zie je grotere, met name plattelandsgemeenten hier veel aandacht aan besteden en blijken zij goed in staat te zijn een adequaat kernenbeleid te organiseren.

Ambtelijk samenwerken met behoud van zelfstandigheid om een betere dienstverlening en een sterkere regio voor de huidige en toekomstige inwoners te realiseren.

De VVD vraagt zich af, wie ben je eigenlijk om daar tegen te zijn?