We merken allemaal de gevolgen van het coronavirus, maar voor sommigen betekent het geen of minder werk. Wij leven enorm met deze mensen mee, want werk is meer dan alleen een bron van inkomsten. Het zorgt voor nieuwe contacten, structuur en soms zelfs zingeving. Ons fractielid Henriët van den Berg heeft voor al deze mensen een optimistische en inspirerende column geschreven. Blijven DOEN!
Langzaam sijpelen de berichten door over niet te vermijden stijgende werkeloosheid.
Mijn communicatiebureau werkt veel samen met mensen in de evenementenbranche, waar - samen met de horeca en de cultuursector - harde klappen vallen.
Wat moet je ineens gaan doen als je niet meer bezig kunt zijn met het organiseren van leuke festivals, netwerkbijeenkomsten, congressen, zomerfeesten en evenementen waar veel mensen zo blij van worden? Dan ga je dus op zoek naar iets anders. Welke eigenschappen maken dat mensen geschikt zijn voor het werk in de horeca of evenementenbranche? Gastvrijheid, organisatietalent, mensenkennis, een praktische instelling en bergen verzetten.
Veel doeners dus. En voor echte doeners is altijd wat te doen. Waar zijn al deze talenten nog meer inzetbaar? En past dat dan ook bij al die mensen die op zoek zijn?
Een mooi voorbeeld zie ik bij mijn schoonzoon. Deze enthousiaste jongeman van 30 is licht- en geluidstechnicus en had de heerlijke baan om podia op te bouwen op grote festivals.
Op Mysteryland was hij met zijn collega’s verantwoordelijk voor maar liefst zeven podia. Hard werken, soms 120 uur achter elkaar en tussendoor kort slapen op het festivalterrein.
Opbouwen, techniek ontwerpen en uitvoeren, technische ‘brandjes’ blussen en ook weer afbouwen. En de mooie bijkomstige beloning is natuurlijk de backstage pasjes en de ontmoeting met veel grote artiesten en DJ’s.
Dit jaar zou hij als technicus weer aanwezig zijn op Mysteryland, op Defqon en vele andere grote muziekfestivals.
En toen ineens niets meer. Beetje onderhoud en wat schilderen, maar dat gaf al snel geen voldoening meer. Hij wil doen waar hij goed in is.
En dus solliciteerde hij én werd aangenomen als technisch manager bij een organisatie die panden en wooncomplexen beheert waar mensen met een beperking wonen. Zo ontzettend anders maar ook zo ontzettend leuk.
En misschien keert hij ooit weer terug naar die andere wereld. Voor nu is hij blij dat hij weer wat kan doen met al zijn kennis. Dat zijn ook de simpele dingen als een hendeltje aan een rolstoel repareren; moeilijk is het niet en de dankbaarheid is enorm.
Het is vast niet makkelijk om aan omscholing te beginnen, iets anders te vinden en te kijken waar je nog meer je talenten kwijt kunt, je horizon verbreden. Het vergt veel inzet om je te verdiepen in andere sectoren en daar weer een netwerk op te bouwen. Je gewende comfort zone verlaten en nieuwe dingen ontdekken, is voor veel mensen een angstige fase.
Toch lijkt mij alles beter dan werkeloos thuis zitten.
Want werken loont, geeft voldoening en veerkracht. Blijven doen dus. Succes!
Henriët van den Berg - Fractie VVD Haarlemmermeer
