Poliflw

Deze column is verschenen in Het Hele Westland van 5 september 2018.

Sinds de verkiezingen ben ik een van de nieuwe mensen in de D66-fractie. Twee jaar geleden heb ik me bij D66 aangemeld, omdat ik koos voor optimisme en samenwerking en omdat ik vertrouw op de eigen kracht van mensen. Als docent zie ik elke dag wat het met mensen doet als je hen de verantwoordelijkheid geeft om dingen zelf te regelen. Als steunraadslid ben ik lid van de commissie Maatschappelijke Omgeving. Zo probeer ik mee te werken aan een Westland waar iedereen zich veilig voelt, waar iedereen erbij hoort, waar iedereen zich gehoord voelt.

Als vers steunraadslid ben ik gelukkig niet het enige nieuwe gezicht. Met een nieuw college is een symbolisch startschot gegeven voor een geheel nieuwe raadsperiode. Ook zij hebben onderwerpen als veiligheid en een toegankelijke overheid hoog in het vaandel staan.

In het Westlands Akkoord 2018-2022 is te lezen dat initiatieven vanuit de samenleving in de publieke ruimte gestimuleerd zullen worden. Door het landelijke netwerk ‘Right to Challenge’ hiervoor in te zetten, zouden bewoners en maatschappelijke organisaties meer ruimte krijgen om de eigen leefomgeving in te vullen. Zij krijgen het recht om taken van de gemeente over te nemen als zij denken het slimmer, beter, goedkoper of anders te kunnen doen.

Als D66’er kan ik het idee van een kleine overheid volledig beamen. Mensen dingen zelf laten doen als ze het ook gewoon zelf kunnen. Wie kan nu beter een straat inrichten dan de inwoners die in die straat gaan wonen? Dit concept gaat echter alleen werken als je inwoners hebt die niet alleen denken dat zij betere ideeën hebben dan de gemeente, maar ook de durf hebben om ermee aan de slag te gaan.

Gelukkig ken ik Westlanders als aanpakkers, als mensen die niet bang zijn om de handen uit de mouwen te steken. Dus, gaat u de uitdaging aan?

Ilse Daalhof steunraadslid D66 Westland ilse@d66westland.nl

In 2015 besloot de gemeente Westland op verzoek van de D66-fractie niet meer aan inwoners te vragen of ze man of vrouw zijn als dat nergens voor nodig is, bijvoorbeeld bij het aanvragen van een vergunning of het maken van een afspraak. Inmiddels is gebleken dat dit onnodige bevragen door de gemeente gewoon doorgaat.

“Ik dacht dat we goede afspraken met het college hadden gemaakt, maar blijkbaar is dat niet het geval”, zegt D66-raadslid Maxim van Ooijen, “want op allerlei plaatsen doet de gemeente het toch. Waarom moet je je geslacht opgeven als je naar de uitreiking van de Loftrompet wilt? Een naam en een e-mailadres voor de bevestiging is toch meer dan genoeg?”

Tijdens het Roze Raadsdebat Westland van COC Haaglanden en DWH Delft werd door de politieke partijen ook al gesproken over de correcte aanspreekvorm van de inwoners. Maxim van Ooijen: “Ik zei tijdens het debat dat de gemeente alleen die dingen mag vragen waar ook wat mee gedaan wordt. Als ze je moeten terugbellen is een telefoonnummer wel handig. En een adres als er een brief gestuurd moet worden. Maar je geslacht als je bij de Loftrompet een pizza komt eten? Waar slaat dit op?”

D66 vraagt of de gemeente dit vragen wel echt noodzakelijk vindt. En als dat zo is, waarom er dan niet als bij veel andere instellingen naast man en vrouw ook de optie ‘anders’ gekozen kan worden. Van Ooijen: “Er zijn nu eenmaal mensen die zichzelf niet als man of vrouw voelen, die horen ook bij onze bevolking en moeten dus ook netjes worden behandeld.”