Poliflw

Terwijl veel officiële culturele instellingen met moeite het hoofd boven water houden, ontwikkelt De Hip aan de Brink zich tot de ultieme hotspot in Deventer. Laat dat vooral zo blijven, betoogt VVD-gemeenteraadslid Roderic Rosenkamp.

‘Andere culturele organisaties houden met veel moeite het hoofd boven water’, zegt Rosenkamp, ‘De Hip laat al jaren zien hoe kunst, cultuur, entertainment en horeca zich laten mengen tot broedplaats, trefpunt en trekpleister. En dat zonder structurele subsidie. Sterker nog: De Hip betaalt voor het gebouw een marktconforme huur aan de gemeente. Die met dat geld weer kansloze projecten als De Viking in de benen kan houden.’

‘Het was dan ook even schrikken, toen we in de krant moesten lezen dat het huurcontract van De Hip wordt opgezegd en het gebouw op de markt komt. Wij vinden ook dat vastgoedverhuur in principe niet tot de kerntaken van de gemeente behoort, maar in dit geval pleiten we vanwege het unieke karakter van De Hip voor een uitzondering. Dat hoeft niet per se een voortzetting van de huidige situatie te zijn. Het gaat ons er vooral om dat de gemeente en De Hip samen tot een voor Deventer bevredigende oplossing komen.’

De gemeente Deventer is eigenaar van een aantal panden, waarin culturele organisaties gehuisvest zijn, die daarvoor huur betalen. De VVD roept op voorlopig van inning af te zien. 

‘Culturele organisaties worden zwaar getroffen door de coronacrisis’, zegt fractievoorzitter Daaf Ledeboer. ‘Dat geldt ook voor andere sectoren,  maar in dit geval heeft de gemeente de mogelijkheid om de druk wat te verlichten. Instellingen als het Burgerweeshuis, de bibliotheek en het Kunstenlab hebben geen inkomsten meer, maar de huur loopt gewoon door. Wij stellen voor om betaling op te schorten tot de crisis voorbij is.’

Ledeboer volgt met zijn oproep D66-minister Ingrid van Engelshoven. Eén van de maatregelen die zij heeft genomen is het opschorten van de huren van musea die van het Rijk subsidie krijgen. ‘Ik hoop dat gemeenten en provincies mijn voorbeeld zullen volgen en onderzoeken welke mogelijkheden zij hebben op het gebied van hun verantwoordelijkheden als verhuurder om de sector tegemoet te komen’, voegde zij daar aan toe.

‘Goed voorbeeld doet volgen’, zegt Ledeboer. ‘Net als het Rijk heeft de gemeente hier een uitstekende mogelijkheid om per direct de situatie van culturele instellingen tenminste enigszins te verbeteren. Wij zouden dan ook graag gehoor geven aan haar oproep en hebben het college gevraagd dit per direct te doen.’

In uiterste geheimzinnigheid heeft de gemeente Deventer besloten de subsidie voor de intocht van Sinterklaas afhankelijk te maken van het aantal roetveegpieten. ‘Daarmee gebruik je de subsidiestok om je met de inhoud te bemoeien’, zegt VVD-gemeenteraadslid Roderic Rosenkamp.

‘Eerst mocht alleen de raad het weten, terwijl het toch de hele stad aangaat en compleet onduidelijk is waarom het in het geniep moest. Verder is het wat vreemd dat je gaat dreigen met intrekken van subsidie als je je zin niet krijgt. Ga dan eerst eens met de Sinterklaascommissie praten. Dan wordt er geschermd met signalen uit de samenleving, maar worden die nergens verduidelijkt. Ik ben eigenlijk wel benieuwd wie daarmee kwamen, wat ze precies willen en waarom ze van de gemeente hun zin hebben gekregen.’

Door subsidie zo nadrukkelijk te koppelen aan een door de gemeente gewenste inhoud begeeft het college zich volgens Rosenkamp ook op een hellend vlak: ‘Nog even en een ambtenaar gaat bepalen wat er in het Burgerweeshuis of de Schouwburg is te beleven. Dat is de dood in de pot. Terwijl we juist een levendige en waar nodig dwarse stadscultuur willen, en geen voorstellingen ter meerdere eer en glorie van burgemeester en wethouders. Laten we daarom Thorbecke indachtig erkennen dat de overheid wel subsidie verstrekt aan culturele instellingen, maar zich verre houdt van wat die daar inhoudelijk mee doen. Dat gaat misschien knarsen en schuren, maar dat is ook een belangrijke functie die cultuur heeft in een moderne, dynamische samenleving. Laat duizend bloemen bloeien, maar bemoei je niet met hun kleur.’

Als architect ben ik bij veel projecten in Deventer betrokken. Vaak gaat het om dan om monumenten. Met de gemeentelijke monumentenzorg heb ik dan ook veelvuldig en meestal prettig contact, met wederzijds begrip voor elkaars standpunt. Logisch, want ook ik hecht aan het behoud van onze monumentale binnenstad.

Regelmatig is er strijd. Over een dakraam dat niet eens te zien is vanaf de straat. Een loggia. Een oude deur die behouden moet blijven. Over dubbel glas, dat in een monument niet mag worden gebruikt. De kleur van kozijnen en ramen, en nog veel meer. Alles om het historische karakter van de stad zoveel mogelijk te behouden. Behoud en restauratie van ongebruikte schoorstenen. Raamprofielen die behouden moeten blijven waardoor, er geen dubbel glas in kan. We komen er altijd uit, ook al ben ik het niet altijd met alles eens.

Ook voor huiseigenaren is het soms slikken. Lang niet alles wat zij willen is mogelijk. Ik heb het altijd goed uit kunnen leggen. Dat we moeten blijven nadenken over hoe we omgaan met de huizen in de binnenstad, dat het belangrijk is dat we ons aan regels houden die het unieke van het Deventer stadsgezicht beschermen.

Maar als de gemeente zelf een middeleeuwse stadstoren degradeert tot een decorstuk waar vierkante gaten in mogen worden gezaagd voor een noodtrappenhuis houdt mijn verhaal op. Het klopt gewoon niet en ik kan het met al mijn ervaring ook niet meer uitleggen.