Poliflw

Nederland (en met Nederland de rest van de wereld) is in de ban van de strijd tegen discriminatie. De black lives matter beweging, de beweging die opkomt voor de rechten van onze gekleurde medemens, heeft de afgelopen maanden met haar demonstraties veel aandacht gekregen nadat George Floyd in Amerika op een afschuwelijke manier aan het einde van zijn leven gekomen is. George Floyd is in het discriminatie debat een katalysator van allerlei onderdrukte emoties gebleken, zoals Rosa Parks dat was in de strijd voor gelijke burgerrechten met haar weigering in de bus op te staan voor een andere (witte) passagier. Kortom: een belangrijk historisch moment met hele grote gevolgen.

De afgelopen weken heb ik veel uitspraken op social media opmerkingen voorbij zien komen als reactie op alle aandacht voor het onderwerp discriminatie. Zeker op social media laten voor- en tegenstanders van met name de black lives matter beweging zich helemaal gaan. Er werden veel parallellen getrokken met de zwarte pieten discussie. De toonzetting van zowel voor- als tegenstanders kwam ook overeen. Kortom: deze discussie doet veel met de mens… Beide discussies laten een verharding zien die nodig is om je beginpositie in te nemen, maar helaas wordt er nog niet echt over gegaan tot de volgende stap: het gesprek. Dat is belangrijk omdat je alleen door het gesprek met elkaar aan te gaan, de afstand kunt overbruggen. Of in elk geval een heel eind naar elkaar toe kunt komen. Het tolereren van de ander maakt dan plaats voor respect voor je medemens. Respect voor elkaars opvattingen, respect voor elkaar als persoon.

Discriminatie komt ook binnen onze eigen gemeentegrenzen voor. En ondanks dat velen het wellicht niet zo ervaren, zijn er toch wel wat voorbeelden te noemen. Vanuit mijn politieke werk in de rol van fractievolger, kom ik o.a. de volgende voorbeelden tegen. 1- Te beginnen met de meest herkenbare: Het verschil in behandeling van christenen en moslims. Als er een nieuwe kerk gepland wordt om te bouwen, vinden de meeste burgers dat prima, want een kerk is een uiting van Nederlandse tradities. Bij een wijziging van bestemming zal die zelfde burger niet zo snel een zienswijze indienen of gaan klagen. Helaas zijn we minder tolerant als het woord kerk in bovenstaande door het woord moskee wordt vervangen. Dan wordt er direct geklaagd over de te verwachten geluidsoverlast van de oproep tot gebed. Echter, die klachten zijn er niet als het gaat over de diverse kerkklokken die je voorafgaand aan de kerkdienst hoort. Dat is blijkbaar geen enkel probleem. Dat is geen verwijt, maar het is wel een constatering dat de ene groep burgers anders wordt behandeld dan de andere. En dat is nu precies wat discriminatie is. 2- Fraudebestrijding: We zijn een sociale gemeente, maar vinden het heel normaal dat er op een gegeven moment een voorstel komt om burgers op fraude te controleren. Laat ik voorop stellen dat fraude altijd aangepakt dient te worden. Echter, wat mij stoort is dat de controle zich uitsluitend focust op burgers met een bijstandsuitkering (de verklaring: Daar hebben we een financiële band mee die makkelijk kan worden gecontroleerd). Let wel: Die zelfde controle wordt niet bij burgers met eigen inkomen (door baan in loondienst of eigen bedrijf) uitgevoerd. En ook dat is een vorm van discriminatie. Immers, burgers met een afhankelijkheidspositie richting overheid worden dus anders behandeld dan burgers die die afhankelijkheid niet hebben. 3- Sociale huurwoningen:  Als er een nieuwe woonwijk wordt gepland, wordt er geopperd dat er verhoudingsgewijs vooral niet teveel sociale huurwoningen moeten worden gebouwd, want deze bewoners zouden minder netjes zijn met huis en omgeving. Datzelfde wordt niet over huurders en kopers uit het hogere segment gezegd. Dit verschil maken in behandeling van huurders, met toevoeging van niet wetenschappelijk onderbouwde aannames, is een vorm van discriminatie. 4- Toegankelijkheid van infrastructuur: In Ede heeft de auto altijd voorrang op andere weggebruikers. Het meest heldere voorbeeld hiervan is de Jan Th. Tooroplaan. Zowel fietspad als trottoir worden op diverse plekken geblokkeerd door de ingebouwde parkeervakken. Daarnaast wordt het mensen met verminderde mobiliteit onmogelijk gemaakt om op een veilige manier met hun driewieler of met begeleiding ernaast te fietsen omdat het fietspad verhoogd is aangelegd ten opzichte van weg. Een groep (de automobilist) voorrang geven ten opzichte van anderen is een vorm van discriminatie. 5- Maar ook in ander gedrag zien we dit terug. Als een moslim gaat stemmen voor zijn vrouw en zichzelf, vinden velen daar wat van, maar als een orthodox christelijke man gaat stemmen voor zijn vrouw en zichzelf, vinden we dat allemaal heel normaal. De negatieve beeldvorming richting de moslims en vrouwen in dit voorbeeld is een vorm van discriminatie.

Discriminatie gebeurt vaker dan we denken. Feit is dat verschillende groepen in onze samenleving hier meer mee te maken krijgen dan anderen. Vandaar dat ik een oproep doe tot verbinding. Alleen door verbinding te leggen met de ander, kunnen we begrip voor elkaar creëren. En ja, dat betekent ook dat we over onze eigen schaduw heen moeten durven te stappen. Samen met mijn collega’s van de fractie GroenLinks Ede probeer ik zoveel mogelijk als kan de verbinding te zoeken. In het verlengde daarvan wil ik een lokaal initiatief onder de aandacht brengen: Het Edese black lives matter manifest. 

Het Edese Black Lives Matter manifest wordt aankomende zaterdag (11 juli van 12:00-13:30 uur) op de Ginkelse Heide (bij Airborne Monument) wordt gehouden. Volgens de organisatoren zal een podium worden geboden voor sprekers met verschillende achtergronden. Zij zullen ervaringen delen in de vorm van verhalen, speeches en gedichten rondom racisme en discriminatie. Er wordt gevraagd solidariteit te tonen en in vrede aan te sluiten en een luisterend oor en een open hart te bieden aan deze sprekers en iedereen die met racisme en discriminatie te maken heeft. En uiteraard wordt er rekening gehouden met COVID-19, dus je moet een mondmasker dragen en de 1,5 meter afstand regel naleven. Samen met collega's uit de fractie GroenLinks Ede zal ik ook aanwezig zijn. 

Ik hoop je daar te mogen zien en spreken.

Met hartelijke groet, Boyce de Jong fractie GroenLinks Ede

Nederland (en met Nederland de rest van de wereld) is in de ban van de strijd tegen discriminatie. De black lives matter beweging, de beweging die opkomt voor de rechten van onze gekleurde medemens, heeft de afgelopen maanden met haar demonstraties veel aandacht gekregen nadat George Floyd in Amerika op een afschuwelijke manier aan het einde van zijn leven gekomen is. George Floyd is in het discriminatie debat een katalysator van allerlei onderdrukte emoties gebleken, zoals Rosa Parks dat was in de strijd voor gelijke burgerrechten met haar weigering in de bus op te staan voor een andere (witte) passagier. Kortom: een belangrijk historisch moment met hele grote gevolgen.

De afgelopen weken heb ik veel uitspraken op social media opmerkingen voorbij zien komen als reactie op alle aandacht voor het onderwerp discriminatie. Zeker op social media laten voor- en tegenstanders van met name de black lives matter beweging zich helemaal gaan. Er werden veel parallellen getrokken met de zwarte pieten discussie. De toonzetting van zowel voor- als tegenstanders kwam ook overeen. Kortom: deze discussie doet veel met de mens… Beide discussies laten een verharding zien die nodig is om je beginpositie in te nemen, maar helaas wordt er nog niet echt over gegaan tot de volgende stap: het gesprek. Dat is belangrijk omdat je alleen door het gesprek met elkaar aan te gaan, de afstand kunt overbruggen. Of in elk geval een heel eind naar elkaar toe kunt komen. Het tolereren van de ander maakt dan plaats voor respect voor je medemens. Respect voor elkaars opvattingen, respect voor elkaar als persoon.

Discriminatie komt ook binnen onze eigen gemeentegrenzen voor. En ondanks dat velen het wellicht niet zo ervaren, zijn er toch wel wat voorbeelden te noemen. Vanuit mijn politieke werk in de rol van fractievolger (dat is een raadslid zonder stemrecht), kom ik o.a. de volgende voorbeelden tegen. 1- Te beginnen met de meest herkenbare: Het verschil in behandeling van christenen en moslims. Als er een nieuwe kerk gepland wordt om te bouwen, vinden de meeste burgers dat prima, want een kerk is een uiting van Nederlandse tradities. Bij een wijziging van bestemming zal die zelfde burger niet zo snel een zienswijze indienen of gaan klagen. Helaas zijn we minder tolerant als het woord kerk in bovenstaande door het woord moskee wordt vervangen. Dan wordt er direct geklaagd over de te verwachten geluidsoverlast van de oproep tot gebed. Echter, die klachten zijn er niet als het gaat over de diverse kerkklokken die je voorafgaand aan de kerkdienst hoort. Dat is blijkbaar geen enkel probleem. Dat is geen verwijt, maar het is wel een constatering dat de ene groep burgers anders wordt behandeld dan de andere. En dat is nu precies wat discriminatie is. 2- Fraudebestrijding: We zijn een sociale gemeente, maar vinden het heel normaal dat er op een gegeven moment een voorstel komt om burgers op fraude te controleren. Laat ik voorop stellen dat fraude altijd aangepakt dient te worden. Echter, wat mij stoort is dat de controle zich uitsluitend focust op burgers met een bijstandsuitkering (de verklaring: Daar hebben we een financiële band mee die makkelijk kan worden gecontroleerd). Let wel: Die zelfde controle wordt niet bij burgers met eigen inkomen (door baan in loondienst of eigen bedrijf) uitgevoerd. En ook dat is een vorm van discriminatie. Immers, burgers met een afhankelijkheidspositie richting overheid worden dus anders behandeld dan burgers die die afhankelijkheid niet hebben. 3- Sociale huurwoningen:  Als er een nieuwe woonwijk wordt gepland, wordt er geopperd dat er verhoudingsgewijs vooral niet teveel sociale huurwoningen moeten worden gebouwd, want deze bewoners zouden minder netjes zijn met huis en omgeving. Datzelfde wordt niet over huurders en kopers uit het hogere segment gezegd. Dit verschil maken in behandeling van huurders, met toevoeging van niet wetenschappelijk onderbouwde aannames, is een vorm van discriminatie. 4- Toegankelijkheid van infrastructuur: In Ede heeft de auto altijd voorrang op andere weggebruikers. Het meest heldere voorbeeld hiervan is de Jan Th. Tooroplaan. Zowel fietspad als trottoir worden op diverse plekken geblokkeerd door de ingebouwde parkeervakken. Daarnaast wordt het mensen met verminderde mobiliteit onmogelijk gemaakt om op een veilige manier met hun driewieler of met begeleiding ernaast te fietsen omdat het fietspad verhoogd is aangelegd ten opzichte van weg. Een groep (de automobilist) voorrang geven ten opzichte van anderen is een vorm van discriminatie. 5- Maar ook in ander gedrag zien we dit terug. Als een moslim gaat stemmen voor zijn vrouw en zichzelf, vinden velen daar wat van, maar als een orthodox christelijke man gaat stemmen voor zijn vrouw en zichzelf, vinden we dat allemaal heel normaal. De negatieve beeldvorming richting de moslims en vrouwen in dit voorbeeld is een vorm van discriminatie.

Discriminatie gebeurt vaker dan we denken. Feit is dat verschillende groepen in onze samenleving hier meer mee te maken krijgen dan anderen. Vandaar dat ik een oproep doe tot verbinding. Alleen door verbinding te leggen met de ander, kunnen we begrip voor elkaar creëren. En ja, dat betekent ook dat we over onze eigen schaduw heen moeten durven te stappen. Samen met mijn collega’s van de fractie GroenLinks Ede probeer ik zoveel mogelijk als kan de verbinding te zoeken. In het verlengde daarvan wil ik een lokaal initiatief onder de aandacht brengen: Het Edese black lives matter manifest. 

Het Edese Black Lives Matter manifest wordt aankomende zaterdag (11 juli van 12:00-13:30 uur) op de Ginkelse Heide (bij Airborne Monument) wordt gehouden. Volgens de organisatoren zal een podium worden geboden voor sprekers met verschillende achtergronden. Zij zullen ervaringen delen in de vorm van verhalen, speeches en gedichten rondom racisme en discriminatie. Er wordt gevraagd solidariteit te tonen en in vrede aan te sluiten en een luisterend oor en een open hart te bieden aan deze sprekers en iedereen die met racisme en discriminatie te maken heeft. En uiteraard wordt er rekening gehouden met COVID-19, dus je moet een mondmasker dragen en de 1,5 meter afstand regel naleven. Samen met collega's uit de fractie GroenLinks Ede zal ik ook aanwezig zijn. 

Ik hoop je daar te mogen zien en spreken.

Met hartelijke groet, Boyce de Jong fractie GroenLinks Ede

GroenLinks vraagt uw aandacht voor het volgende bericht, ingezonden door Arie de Niet: Op zondag 1 juli wordt voor de 10e keer in Emmauskerk (aanvang 10:30 uur) in Ede op de Laan der Verenigde Naties 94 een bijzondere viering gehouden in het kader van de jaarlijkse  landelijke manifestatie Roze zaterdagen ten gunste van homo-emancipatie. Na 9 jaar roze vieringen nu een Regenboogviering. Bij de eerste roze viering gaf Marijke van den Bos in een interview in Ede Stad aan dat homo’s en lesbische vrouwen vaak nog geen volwaardige plek kunnen hebben binnen de kerk. Gelukkig is er in 10 jaar veel ten goede veranderd. Er blijven echter  gelovige gemeenschappen waar één en ander nog niet gemakkelijk ligt en er soms kille afwijzingen plaatsvinden.

Vorig jaar sprak Ds. Anne-Marie van Briemen op de synode van de Protestantse Kerk in Nederland. Lang wist van Briemen zich geen raad met haar geaardheid totdat de liefde haar inhaalde. Ze vertelde op de synode dat toen ze bekend maakte verliefd te zijn op een vrouw felicitaties van gemeenteleden kreeg maar ook afwijzing. Plekken in de kerk bleven leeg, preekbeurten werden afgezegd en in een winkel werd haar de rug toegekeerd.

Vorig jaar kwam het boek ‘De veilige kerk’ uit. De schrijver John Lapré was betrokken bij een christelijke stichting. Hij had er een mooie tijd als spreker en schrijver maar liep er met een zwaar drukkend geheim rond, zijn homoseksualiteit. Toen hij er met iemand in vertrouwen over sprak werd dit doorverteld aan de directeur. Daardoor verloor hij er zijn baan, zijn kerk, zijn woonplek en zijn vrienden. Door zijn boek is hij deelgenoot geworden van meer  pijnlijke verhalen van homoseksuelen. De rode draad is dat sommige kerken niet veilig genoeg zijn om voor je geaardheid uit te komen. Er is soms een hardvochtige houding te vinden. Een reformatorische vrouw werd bij een supermarkt voor haar voeten gespogen omdat haar zoon uit de kast was gekomen en zij hem niet de deur had gewezen! Er zijn nogal wat homoseksuelen die zich volledig buiten spel voelen gezet. Velen kennen periodes van inktzwarte duisternis, voelen zich depressief en soms gedreven tot suïcide.

Naast een veilige kerk is het ook belangrijk dat er een veilige klimaat op school voor LHBT’ers is. Een mooi initiatief dit jaar was dat Christelijke Hogeschool Ede LHBT ‘ers, wat staat voor lesbisch, homo, biseksueel en transgender, duidelijk op de agenda van de school heeft gezet. Het taboe is er nog niet helemaal verdwenen maar studenten en docenten staan wel steeds meer open voor een gesprek. Er is een switch gemaakt van praten óver LHBT naar praten mét LHBT. Ook is er een speciaal lespakket ontwikkeld over seksuele diversiteit en gender.

Maatschappelijk is er ook nog wel winst te behalen. Op de dag van de gemeenteraadsverkiezing dit jaar werden twee lesbische vriendinnen in Cultura negatief aangesproken door een oudere meneer. Zij waren met hun buurvrouw van 77 jaar gekomen waarvoor zij mantelzorgers zijn. In een ingezonden brief  in De Edese Post nam zij het voor hen op. Een mooi gebaar zou ook zijn als op de Internationale Coming-Outdag de regenboogvlag bij het gemeentehuis zou wapperen. In 2016 werd een motie van GroenLinks/Progressief Ede met negentien tegen zeventien stemmen verworpen.

Terug naar de vieringen in Emmaus. In 2013 kwam er een mail binnen van een vrouw die naar een viering was geweest. Ze schreef het volgende: ‘Gisteren was ik na een hele lange tijd weer eens in de kerk. Wetend dat het godsbeeld, zoals ik die in mijn geloofsopvoeding heb meegekregen niet klopt, lukte het me niet om God op een andere manier te ervaren dan de oordelende God. Dit heeft er uiteindelijk in geresulteerd dat ik me een aantal jaren geleden heb laten uitschrijven. Omdat ik het verrassend vond dat in Ede een roze dienst werd gehouden besloot ik te gaan. Ik wil u laten weten dat het voor mij voelbaar was dat het geloof en het samenzijn daarom heen kan betekenen: het ervaren dat je goed bent en de troost die daarvanuit kan gaan. Niet oordelen maar bevestigen’.

In de viering zal Ds. Jan-Peter Prenger voorgaan. Medewerking zal worden verleend door het koor In Between o.l.v. Myra van der Jagt. Zij zullen  o.a. het lied  ‘The Lord Bless you and keep you’ van John Rutter ten gehore brengen. Er zal worden gecollecteerd voor Stichting Verscheurd. Verscheurd is een groep mensen die homoseksualiteit bespreekbaar wil maken binnen orthodoxe- en evangelische geloofsgemeenschapen. Verscheurd is ontstaan n.a.v. het boek Verscheurd van de Amerikaan Justin Lee. De mensen kennen de verscheurdheid m.b.t. homoseksualiteit uit eigen ervaringen binnen henzelf als wel hun familie en geloofsgemeenschappen. Aanvang van de dienst is 10.30 uur.

Arie de Niet