Poliflw

Er hebben in de fractie een aantal wijzigingen plaatsgevonden. Allereerst heeft Yvonne Koelewijn afscheid genomen als raadslid. Haar plaats in de raad wordt ingenomen door commissielid Mirte van der Vlist. Hierdoor ontstaat er een vrije plek als commissielid en deze plek wordt ingenomen door Soraida Jansen-Windster.

Voor de portefueilleverdeling betekent dit dat Bert alles zal behandelen dat vanuit commissie Sociaal Domein en Wonen (SDW) in de raad komt. Mirte behandelt alles vanuit de commissies Ruimte en Verkeer (RV) en Rekening en Audit (R&A). De behandeling in de raad van stukken uit de commissie Economie, Financiën en Bestuur (EFB) zal op het gebied van Bestuur door Bert worden gedaan en op de gebieden Economie en Financiën door Mirte. Soraida zal zich in de commissie SDW bezig houden met de onderwerpen jeugd, wonen, integratie, onderwijs en armoedebeleid.

20 Juli is dag van de dankbaarheid voor de zee.

Varen varen over de baren, varen varen, over de zee.

Mooie liedjes van vroeger over de zee. De zee alwaar het leven zo totaal anders is dan op het land, maar toch ook weer zo hetzelfde. De kleine visjes die gedienstig de grotere van zeepok en ander ongewenst bezoek ontdoen. De inktvis die met armen tegelijk de proviand probeert te wurgen en gulzig naar binnen te slokken. De zeehond, die zo aandoenlijk zijn pels kan schrobben en waar zoveel over te doen is, maar een prachtige tonijn met een ruk aan stukken scheurt. De zeeanemoon, die met haar prachtige kleuren en zwabberende stengels, de visjes in haar vooropgezette val lokt, onontkombaar en onomkeerbaar.De gestreepte kreeft die met zijn krachtige poten de lekkernijen die voorbij komen, maar uit de stroming hoeft te grijpen. De crab die met een grote arm de kleine diertjes niet ontziet, maar het ziet er schattig uit, net alsof hij naar je zwaait. De walvis met zijn kleine lieve oogjes kijkt hij je guitig aan, maar owee, met miljoenen tegelijk slaat hij een gat in de planktonpopulatie.Het lijkt de politiek wel!!! De gevreesde van alle onder de vissen is toch wel de haai. Het lijkt alsof hij neemt wat hem toekomt, al was het maar die schattige dolfijn, die nog even tevoor een knipoog aan je gegeven had! Maar owee als hij een mens opeet! Dan heb je het gedonder in de glazen, nee niet het aquarium, maar de zee. De zee waar wij zo graag in zwemmen en ontspannen. ja, die lol gaat dan wel even voorbij.

Die prachtige zee vol met dieren die allemaal voldoen aan de cirkel van het leven. Diezelfde zee, die we zo overbevissen. Die zee, die we leegroven zonder er een persoonlijk van mens tot dier gevecht te hoeven leveren. Nee, de zee die vissen we leeg met grote zeetankers vol met lopendebandwerk en ijs. De zee wordt gevangen op zee en meteen verwerkt aldaar, in de buik van deze giga grote schepen (scheppen). Gesubsidieerd en wel!Tot op een kwade dag er niets meer te vissen valt… De zee is leeg en huilt grote zoute tranen en wij huilen mee. We huilen met de zee mee.

We danken de zee, we hebben er zelfs een speciale dag voor!!!

Jolanda Gaal