De binnenstad bruist, de horeca beleeft hoogtijdagen en dankzij de bloeiende culturele sector en alle evenementen, is er altijd wel iets te beleven in onze stad. Ondertussen groeit het aantal banen gestaag door. Zetten we stappen in de energietransitie en komt de ontwikkeling van woningbouw echt van de grond. Plannen waar D66 met trots aan bijdraagt.
Tegelijkertijd voelen we de onzekerheid en zorgen van hardwerkende Dordtenaren. Is er voor hun kinderen nog een betaalbaar huis in de stad? D66 is niet tegen de bouw van dure woningen, ook mensen met een ruimer budget moeten hier fijn kunnen wonen. De plannen van het college slaan echter volledig door. We koersen af op een afname van 1207 sociale huurwoningen. Terwijl we zien dat de druk op de beschikbaarheid van sociale huurwoningen scherp oploopt. Dit wordt versterkt door extramuralisering van de zorg en de banenambitie van het college, die vooral werkgelegenheid schept in de horeca en recreatie, transport en logistiek en zorg. Inwoners die zeker in het begin van hun carrière, afhankelijk zijn van een sociale huurwoning.
Het college doet alsof de balans in de stad moet worden hervonden door dure woningen te bouwen en door welvarende inwoners naar onze stad toe te trekken. Een krachtig frame, maar er klopt niets van. Onze prachtstad is de 100.000+ gemeente in Zuid-Holland met het allerlaagste % sociale huurwoningen. Rotterdam, Delft, Leiden, Zoetermeer. Stuk voor stuk steden met procentueel gezien veel en veel meer sociale huurwoningen. Dat is geen framing, maar feit. D66 wil dat er zo snel mogelijk 1207 sociale woningen worden teruggebouwd, zodat Dordtenaren die hier geworteld zijn, hier ook fijn en betaalbaar kunnen blijven wonen en dat de langjarige streefpercentages voor woningbouw worden bijgesteld, naar 25% sociaal, zodat onze stad in balans blijft.
We missen nog meer kansen rondom de woningbouwambitie. De woningbouwambitie wordt nergens expliciet verbonden met de het bestrijden van de tweedeling in de stad en dat is echt keihard nodig. In bepaalde buurten zien we een steeds heftigere stapeling van sociale problematiek, inwoners die het zich kunnen veroorloven verhuizen uit kwetsbare buurten en inwoners met problematiek komen ervoor terug. De kwetsbaarheid neemt daarmee verder toe en de stapeling van problematiek zorgt ervoor dat het woongenot achteruit holt. Inwoners scoren gemiddeld slechter op school, de levenskwaliteit is lager en de gezondheidsverschillen nemen sterk toe. Dat kunnen en mogen wij nooit accepteren. D66 wil de woningbouwambitie gebruiken om te bouwen aan gemengde wijken en daarnaast een sociaal investeringsprogramma optuigen om te investeren in deze kwetsbare buurten, zodat we de tweedeling effectief kunnen bestrijden.
