Poliflw

Bestuurslid Ji Yong Dijkhuis was namens de Piratenpartij Nederland aanwezig bij het ondertekenen van het gezamenlijk Europees verkiezingsprogramma op 9 februari 2019 in Luxemburg-stad. De nieuwe slogan: Europa heeft meer Piraten nodig!

Het kan snel gaan. Zo was ik in 2018 voor het eerst lid van de Piratenpartij, en zo ben je in januari 2019 gekozen in het bestuur. Met de portefeuille internationale relaties onder mijn hoede, mocht ik in februari meteen naar een PPEU-meeting om het gezamenlijk Europees verkiezingsprogramma te ondertekenen.

Helaas kon ik vrijdag 8 februari niet bij het sociale gedeelte aanwezig zijn, maar vol goede moed arriveer ik op zaterdag bij het restaurant waar de bijeenkomst wordt gehouden. Helaas ken ik praktisch niemand en heb ik vooraf alleen wat foto’s gezien van Europarlementariër Julia Reda, PPEU-voorzitter Markéta Gregorová en EP-lijsttrekker Patrick Breyer van de Duitse Piratenpartij.

Europarlementariër Julia Reda aan het woord (links op de foto)

Zo staan er twee mannen bij de deur en informeer ik of ze bij de Piratenpartij horen. Een beetje lacherig vertellen ze me dat ze journalisten zijn en dat de Piraten binnen zitten. Eenmaal binnen ga ik op zoek naar Patrick Breyer. Deze heeft nog het gebruikelijke Piratenkado tegoed, maar ik kan hem zo snel niet vinden.

Na wat rondvragen is iemand zo vriendelijk om me naar Sven Clement (afzwaaiend voorzitter van de Piratenpartij Luxemburg) te brengen en die brengt me weer naar Patrick Breyer. Die neemt zijn kado in ontvangst en laat me nog weten dat het eigenlijk niet nodig was en dat hij er open voor staat om in de toekomst weer een presentatie te geven. Mijn eerste missie is in ieder geval geslaagd.

Sven Clement opent de bijeenkomst en laat ons weten dat de EU op zich een goed idee is, maar dat er nog veel verbeterd kan worden. Zo wordt het tijd om te stoppen met het verhuizen tussen Brussel en Straatsburg en moet de EU zelf veel democratischer worden.

Daarna krijgt Julia Reda het woord en komt artikel 13 van de EU-auteursrechtrichtlijn aan bod. Ik zal er verder geen woorden aan vuil maken, maar wij als Piraten willen natuurlijk zo snel mogelijk van dit artikel af. Het is duidelijk dat dit artikel meer ingegeven is vanuit het grote geld, dan vanuit het idee om het internet te verbeteren.

Dan wordt het tijd om het gezamenlijk Europees verkiezingsprogramma (de Engelstalige versie vind je hier) te ondertekenen. Ondertussen zijn de Piraten van Luxemburg naar een andere ruimte gegaan, om een nieuw bestuur te kiezen en zijn ook de journalisten met de videocamera van RTL daar naartoe gegaan. Het is dus een stuk rustiger wanneer Markéta Gregorová ons uitnodigt om naar voren te komen om te ondertekenen.

Ondertekenen gezamenlijk Europees verkiezingsprogramma, 9 februari 2019, Luxemburg, met Ji Yong Dijkhuis (links op de foto)

Ik kom als eerste op het podium en daarmee mag ik ook direct na Markéta Gregorová ondertekenen. Ik had nog wel even een Trump-momentje (o, moet ik daar tekenen?), maar ik word snel gecorrigeerd en is het allemaal goed gekomen.

Na de lunch is het tijd voor de persconferentie van de Piratenpartij Luxemburg. Er is gekozen voor een duaal leiderschap, waarbij ze elkaar om en om aanvullen tijdens de persconferentie. Overigens schijnen ze niet de eerste met duaal leiderschap te zijn.

Daarna krijgen we een presentatie van Arthur Govers over de Pirate Times. Arthur is nog een bekende van de Piratenpartij Nederland, maar is tegenwoordig lid van de Piratenpartij Antwerpen. Het idee achter de Pirate Times is om een flyer te ontwikkelen die langer meegaat dan een specifieke campagne. Arthur wil de flyer ontwikkelen, maar heeft steun nodig van een piratenpartij die zorg kan dragen voor de coördinatie.

En zoals het wel vaker bij Piraten gaat, is er ook ruimte voor wat improvisatie. David Cuenca Tudela krijgt spreektijd op het podium. Hij is sinds kort lid van de Piratenpartij België en is ook vrijwilliger bij Wikimedia. Hij stelt de vraag of er ook samenwerking mogelijk is tussen Wikipedia en de Piraten. Zo strijdt Wikipedia bijvoorbeeld ook tegen artikel 13 (ook al is Wikipedia gevrijwaard) en was de Italiaanse site van Wikipedia tijdelijk op zwart als protest tegen artikel 13. Maar het vermoeden is dat Wikipedia zich niet direct wil associëren met een politieke partij.

Dan is het tijd voor de workshop van Julia Reda over wat wij nu nog kunnen doen tegen artikel 11 en 13. In het kort moeten we proberen om Europese parlementariërs te overtuigen tegen de voorstellen te stemmen. Julia schat in dat er zo’n 30 tot 60 parlementariërs overgehaald moeten worden om de voorstellen weg te stemmen. In Nederland zijn het voornamelijk het CDA en de ChristenUnie die juist voor artikel 11 en 13 zijn.

In het algemeen kun je dus bellen met Europese parlementariërs. Doe dit bij voorkeur wanneer ze in Brussel zitten (dus niet in Straatsburg) en het is op zich niet erg wanneer je alleen een assistent te spreken krijgt. Een andere optie is om te proberen de discussie via Twitter te voeren.

Ik ga hier verder niet alle details schrijven, anders wordt het wel een heel lang verhaal, maar geïnteresseerden kunnen contact met mij opnemen voor meer details.

Daarna was het tijd voor de workshop van de Piratenpartij Tsjechië, geleid door Markéta Gregorová. De Tsjechische Piraten legden uit wat goed voor hen heeft gewerkt. Zo hebben zij het vermoeden dat hun grote doorbraak kwam na een campagnestunt. Ze hadden een oude gevangenisbus ingezet voor hun campagne met hun lijsttrekker als ‘politieagent’ en een aantal oud-politici die verdacht werden van corruptie als gevangenen.

Een van die oud-politici klaagde hen aan wegens smaad en opeens stonden ze midden in de schijnwerpers van de landelijke media. Gelukkig hield de aanklacht van smaad geen stand en leverde het uiteindelijk heel veel gratis media-aandacht op.

Afgezien van deze stunt probeert de Piratenpartij Tsjechië zich voornamelijk te presenteren met feitelijke informatie, maar ook met humor. En naast de feiten maken ze het persoonlijk door anekdotes en verhalen van mensen. Ook hier kwamen nog vele andere details voorbij, die ik met geïnteresseerden nog wel wil delen.

Als slogan voor de Europese parlementsverkiezingen is gekozen voor: “Europa heeft meer Piraten nodig”. Er zaten nog wel wat kleine foutjes in de vertalingen, maar het Nederlands was goed.

Als laatste opmerking over deze workshop wil ik nog melden dat er geopperd werd om internationaal via Discord te gaan communiceren. Vanuit Frankrijk is daar goede ervaring mee en Zweden vond het ook een goed idee.

Tot slot was er nog een presentatie van Christine Zander van de Piratenpartij Duitsland. Zij heeft een aantal mooie templates gemaakt, die andere landen eventueel ook kunnen gebruiken voor hun campagnes.

De energie was er toen wel een beetje uit en het officiële gedeelte werd wat eerder afgesloten dan gepland. Daarna was er nog een gezamenlijk diner, en met een select gezelschap was er nog een afsluitende borrel.

De volgende dag was er als social event een bezoek aan het Schengen-museum. Schengen is een klein dorpje op het drielandenpunt tussen Luxemburg, Duitsland en Frankrijk, waar het gelijknamige verdrag is getekend. Het museum is vrij klein, waarbij het grootste gedeelte eigenlijk buiten staat. Helaas zat het weer niet mee, maar gelukkig viel er niet al te veel regen.

Als laatste was er nog een wijnproeverij. Ik heb me laten vertellen dat we witte wijn uit flessen kregen die niet voor de verkoop bestemd zijn, maar die normaal alleen voor diplomaten en politici geschonken worden.

Al met al was het voor mij een enerverende eerste internationale bijeenkomst. Ik hoop in de toekomst bij nog meer internationale bijeenkomsten aanwezig te zijn, en wie weet hoe dit ons als Piratenpartij Nederland verder kan helpen.

Blog van Europarlementariër Julia Reda:

Council ready to continue negotiations on the worst version of Article 13 yet

, oorspronkelijk gepubliceerd op 8 februari 2019. Vertaling door Wietze Brandsma.

De knieval van de Duitse regering voor Frankrijk maakte een einde aan de patstelling. Helaas heeft het niet geholpen dat Malta en Slowakije zich hebben aangesloten bij Italië, Polen, Nederland, Zweden, Finland en Luxemburg, die eerder tegen de huidige stand van de richtlijn hadden gestemd.

Dit nieuwe standpunt van de Raad is in feite extremer dan eerdere versies, waarbij alle platforms ouder dan drie jaar automatisch alle uploads van hun gebruikers moeten censureren en zelfs de nieuwste bedrijven onredelijk belast worden (zie de vorige blogpost met een analyse van de deal).

De Duitse conservatief-sociaaldemocratische regering schendt nu overduidelijk haar eigen regeerakkoord, dat uploadfilters tegen inbreuk op het auteursrecht als disproportioneel afwijst. Deze schending van het coalitieverdrag zal met name bij veel jonge kiezers vlak voor de Europese verkiezingen in mei niet goed vallen. Inmiddels hebben prominente leden van beide Duitse regeringspartijen zich aangesloten bij de protesten tegen uploadfilters.

De overeenkomst in de Raad effent de weg voor een laatste onderhandelingsronde met het Parlement in de loop van volgende week, voordat het hele Europees Parlement en de Raad over de definitieve overeenkomst stemmen.

Het is nu aan jou om contact op te nemen met jouw Europarlementsleden, om hun kantoren in hun kiesdistricten te bellen en zo veel mogelijk van hun verkiezingscampagnes te bezoeken! Vraag hen om een auteursrechtovereenkomst te verwerpen die jouw rechten schendt om volledig legale creaties zoals parodieën en recensies online te delen, en die maatregelen bevat zoals de linktaks die jouw toegang tot het nieuws zal beperken en kleine online kranten van hun middelen van bestaan berooft.

Vlak voor de Europese verkiezingen kunnen jullie stemmen niet worden genegeerd! Sluit je aan bij de meer dan 4,6 miljoen ondertekenaars van de grootste Europese petitie ooit en vertel jouw volksvertegenwoordigers: Als u het internet stukmaakt en artikel 13 aanneemt, zullen wij u niet herkiezen!

Als u het internet stukmaakt en artikel 13 aanneemt, zullen wij u niet herkiezen. Tweet dit!

Voor zover toegestaan bij wet, heeft de maker afstand gedaan van alle auteursrechten en verwante of naburige rechten op dit werk.

Op het congres van de Europese PIRATEN in Luxemburg op zaterdag ondertekenden de belangrijkste kandidaten uit verschillende landen het gemeenschappelijk verkiezingsprogramma voor de Europese verkiezingen (CEEP).

Bestuurslid Ji Yong Dijkhuis was namens de Piratenpartij Nederland aanwezig. Hij zegt hierover:

Europa heeft meer Piraten nodig. Het gezamenlijk verkiezingsprogramma gaat ons daar zeker bij helpen. Laten we gezamenlijk artikel 13 wegstemmen. Met meer Piraten in het Europees Parlement kunnen we onder andere het internet een creatieve broedplaats laten blijven, zoals het bedoeld is.

Volgens de laatste peilingen is de kans groot dat de PIRATEN in mei met vijf leden het Europees Parlement binnenkomen, uit verschillende landen.

Blog van Europarlementariër Julia Reda:

Article 13 is a mess: Now even big rightholders disavow it

, oorspronkelijk gepubliceerd op 3 december 2018. Vertaling door Henk Meijer.

De voorlaatste ronde van de

-onderhandelingen om de laatste hand te leggen aan de formulering van de EU-Auteursrechtenrichtlijn, vond op 3 december plaats. Opnieuw op de agenda: Het omstreden artikel 13, dat onlineplatforms aansprakelijk stelt voor inbreuken op het auteursrecht door hun gebruikers en hen dwingt om uploadfilters te installeren. Hier zijn de bijgewerkte documenten met vier kolommen: artikelen, overwegingen.

Het front voor artikel 13 brokkelt af

In de aanloop naar de onderhandelingen zorgde een lobbybrief aan Europarlementariërs van grote filmindustrie verenigingen en sportbonden voor opschudding. Hun boodschap: zij zijn van mening dat zowel de versies van artikel 13 van het Parlement als die van de Raad ten goede zouden komen aan de grote onlineplatforms — en willen daarom liever niets meer met het hele project te maken hebben. Ze dringen erop aan dat hun sectoren uitdrukkelijk worden uitgesloten van het toepassingsgebied van artikel 13. Behalve in het hoogst onwaarschijnlijke geval dat beide instellingen al hun werk laten vallen en terugkeren naar het oorspronkelijke voorstel van de Commissie uit 2016.

Daarmee verloochenen zij de media-lobby’s die in september veel leden van het Europees Parlement hebben overtuigd van artikel 13 door te beweren — onder het voorwendsel namens “Europese creatieve werkers” te spreken — dat de wet noodzakelijk zou zijn om “cultuur te redden” (vooral in de Parlementaire versie). Deze brief laat de aanhangers van artikel 13 nu eenzaam achter: waarom willen degenen die wij met de wet dachten te redden er plotseling niets meer mee te maken hebben?

Dit is waar we na twee jaar debatteren en onderhandelingen zijn aanbeland:

Kiezers zien artikel 13 niet zitten — de petitie ertegen breekt alle records en nadert snel de 4 miljoen handtekeningen

En nu nemen zelfs enkele van de beoogde begunstigden er afstand van

Onafhankelijke wetenschappers en deskundigen hebben al jarenlang felle kritiek geuit

Het kan redelijkerwijs niet langer worden ontkend: artikel 13 was van meet af aan een misvatting. In plaats van de probleemstelling helder te formuleren en toe te werken naar een evenwichtige oplossing, probeerden wetgevers het auteursrecht te gebruiken om de macht te herschikken tussen de verschillende grote industrieën, zonder rekening te houden met de nevenschade die zij veroorzaken. In plaats van deze zorgen op te lossen en op een redelijke middenweg uit te komen hebben deze onderhandelingen het water nog meer vertroebeld.

Als het probleem dat we willen oplossen is dat YouTube te weinig betaalt aan de muziekindustrie, dan is er een oplossing: laten we platforms, waar veel inbreuk op het auteursrecht plaatsvindt, verplichten om licenties van auteursrechtenorganisaties te nemen — en in ruil daarvoor de moderne remix- en fancultuur legaliseren. Dit is mogelijk zonder vast te lopen in de misvatting dat uploadfilters meer problemen oplossen dan zij veroorzaken — en zonder innovatieve start-ups en platforms te belasten die niet eens te maken hebben met inbreuken op het auteursrecht.

Maar als we het er niet eens over eens kunnen worden dat dit het is dat we willen bereiken — dan is er maar één redelijke uitweg: laat artikel 13 geheel vallen en de richtlijn terugsturen naar de tekentafel.

Voor zover toegestaan bij wet, heeft de maker afstand gedaan van alle auteursrechten en verwante of naburige rechten op dit werk.

Blog van Europarlementariër Julia Reda:

EU Council poised to insist on mandatory upload filters

, oorspronkelijk gepubliceerd op 14 november 2018. Vertaling door Wietze Brandsma.

De inspanningen van de trialoog (overlegprocedure in het wetgevend proces tussen vertegenwoordigers van het Europees Parlement, Raad en Commissie) achter gesloten deuren om de EU-auteursrechtrichtlijn te voltooien, worden voortgezet. Het voorzitterschap van de Europese Raad, momenteel in handen van Oostenrijk, heeft inmiddels een nieuw voorstel laten rondgaan, voor een compromis tussen de verschillende ontwerpen die momenteel op tafel liggen voor de controversiële artikelen 11 en 13.

Politieke krant en website Politico Europe heeft de documenten hier gepubliceerd. Onder dit laatste voorstel zouden zowel uploadfilters als de “linktaks” moeten blijven — met een paar veranderingen ten goede, en andere ten kwade.

* * *

Laten we niet vergeten: in zijn definitieve standpunt had het Europees Parlement (EP) alles in het werk gesteld om te voorkomen dat uploadfilters specifiek worden genoemd, om de massale publieke kritiek op die maatregel te voorkomen. De uiteindelijke tekst was echter nog erger: online platforms worden onontkoombaar aansprakelijk gesteld voor elke inbreuk op het auteursrecht door hun gebruikers, ongeacht de actie die ze ondernemen. Zelfs het strengste uploadfilter ter wereld kan onmogelijk 100% van de niet-gelicentieerde content vangen.

Dit vormt de aanleiding voor YouTube’s nieuwste lobbyinspanningen ten gunste van uploadfilters en tegen het voorstel van het EP voor onontkoombare aansprakelijkheid. Velen houden dit voor lobbyen tegen artikel 13 als geheel — dat is niet zo. In de Financial Times van maandag 12 november heeft YouTube uitgelegd dat ze heel blij zouden zijn met een wet die iedereen dwingt te bouwen (of vermoedelijk, van hen in licentie te nemen) wat ze zelf al hebben geïnstalleerd: uploadfilters zoals “Content ID”.

In dit laatste ontwerp kiest het Voorzitterschap van de Europese Raad de kant van YouTube, die teruggaat tot het expliciet voorschrijven van uploadfilters. De Raad stelt twee alternatieve opties voor om deze eis te formuleren, maar deze komen in feite neer op:

Platforms zijn aansprakelijk voor alle inbreuken op het auteursrecht gepleegd door hun gebruikers, BEHALVE als zij

samenwerken met rechtenhouders

door het uitvoeren van “effectieve en evenredige maatregelen”, om te voorkomen dat werken, waarvan zij op de hoogte zijn gesteld, ooit online zullen gaan

het vaststellen van dergelijke maatregelen moet rekening houden met “passende en doeltreffende technologieën”

Op grond van deze tekst moeten zo mogelijk uploadfilters overal worden geïmplementeerd: voor al je uploads is voorafgaande toestemming vereist van foutgevoelige copyright-bots.

Wat de goede kant betreft, lijkt het voorzitterschap van de Europese Raad open te staan voor de uitzondering van het Parlement voor platforms van kleine en micro-ondernemingen. Het neemt ook de beter geformuleerde uitzondering van het EP over voor open source code sharing-platforms zoals GitHub.

De Raad voegt een bewoording toe dat de genomen maatregelen “geen afbreuk zullen doen aan rechtmatig gebruik, zoals gebruik in het kader van uitzonderingen en beperkingen” — hoewel het onduidelijk blijft hoe dat kan worden bereikt, omdat uploadfilters in principe niet in staat zijn inbreuk op het auteursrecht te onderscheiden van legitiem gebruik, zoals parodie. Deze clausule kan echter het in de toekomst aanvechten van uploadfilters in de rechtszaal helpen.

Aan de slechte kant verwerpt de Raad de inspanningen van het Parlement voor een sterker klachtenmechanisme dat beoordelingen door mensen en een onafhankelijke instantie voor conflictoplossing vereist. In plaats daarvan neemt het de eis van het EP over dat vergunningen die door een platform zijn afgesloten, zelfs niet noodzakelijkerwijs betrekking hebben op het gebruik van deze werken door de gebruikers van dat platform. Dus, bijvoorbeeld, zelfs als YouTube een licentie neemt om een filmtrailer te tonen, kan die licentie je als individuele YouTuber nog steeds beletten om die trailer in je eigen uploads te gebruiken.

De Raad neemt het wensdenken van het Parlement niet over dat vrijwillige dialogen met bedrijven ervoor zouden moeten zorgen “dat automatische blokkering van content wordt voorkomen” — een waandenkbeeld dat veel commentatoren ten onrechte hadden aanvaard als geruststelling dat artikel 13 niet zou leiden tot uploadfilters.

* * *

Wat de “linkbelasting” betreft, blijft de Raad grotendeels vasthouden aan zijn standpunt: het wil dat de verplichting blijft bestaan om zelfs voor korte fragmenten van nieuwsartikelen een licentie te nemen gedurende één jaar vanaf de publicatie van een artikel, in plaats van vijf, zoals het Europees Parlement heeft voorgesteld.

In een positieve ontwikkeling neemt het voorzitterschap van de Raad de verduidelijking van het EP over dat ten minste de feiten in nieuwsartikelen als zodanig niet moeten worden beschermd. Dus journalisten zouden in hun eigen woorden mogen vermelden wat ze in een ander nieuwsbericht lezen.

De Raad slaagt er niet in om hyperlinks duidelijk uit te sluiten — zelfs linkjes die niet vergezeld gaan van fragmenten uit het artikel. Het is niet ongebruikelijk dat de URL’s van nieuwsartikelen zelf de kop van het artikel bevatten. Hoewel de Raad “niet-substantiële gedeelten” van artikelen wil uitsluiten van het vereisen van een licentie, is het niet zeker dat berichtkoppen tellen als niet-substantieel. (De clausule van de Raad die de daad van “hyperlinken toestaat wanneer deze geen mededeling aan het publiek” zijn, zou in dergelijke gevallen niet opgaan, aangezien het weergeven van de kop in feite een dergelijke mededeling aan het publiek zou vormen.)

De Raad blijft verlangen het recht alleen van toepassing te laten zijn op in de EU gevestigde nieuwsbronnen — wat in feite zou kunnen betekenen dat er minder links en vermeldingen in zoekmachines, sociale netwerken en aggregators voor Europese sites zijn, wat hen in een wereldwijd nadeel plaatst.

Zij stelt echter ook voor dat nieuwssites desgewenst gratis licenties mogen verlenen, als ze dat willen — in tegenstelling tot het Parlement, dat stelde dat het vermelden van een artikel in een zoekmachine niet als voldoende tegenprestatie moet worden beschouwd voor het reproduceren van fragmenten ervan.

Tot slot neemt het voorzitterschap van de Raad de formulering van het EP over dat het doel van de “linktaks” is “de beschikbaarheid van betrouwbare informatie te bevorderen”, hoewel het, zoals ik heb betoogd, naar verwachting het tegenovergestelde effect zal hebben, het zal nepnieuws bevorderen.

* * *

De EU-lidstaten zullen dit compromisvoorstel op 15 november bespreken. De volgende trialoog met de Commissie en de Raad vindt vervolgens plaats op 26 november. Nationale overheden hebben nog steeds de kans om te luisteren naar de publieke kritiek op uploadfilters en de “linktaks” en te vragen om fundamentele wijzigingen voor een eerlijk compromis.

Voor zover toegestaan bij wet, heeft de maker afstand gedaan van alle auteursrechten en verwante of naburige rechten op dit werk.