Poliflw

U hebt er vast al over gehoord: de leegstaande gevangenis wordt waarschijnlijk een tijdelijke noodopvang voor statushouders. De asielzoekerscentra van Nederland zitten overvol, onder andere doordat mensen die toestemming hebben gekregen om te blijven, nog geen woonruimte hebben. Voor deze mensen is noodopvang nodig, tot ze een huis hebben.

Op het moment dat ik dit schrijf, heeft de gemeenteraad er al over gesproken, en is de burgemeester in gesprek met het centraal orgaan opvang asielzoekers (COA). In die gesprekken worden de voorwaarden en afspraken vastgelegd.Het gesprek dat de burgemeester er met de gemeenteraad over had, duurde lang. Eerst omdat het gewoon een onderwerp is dat veel losmaakt, en toen omdat de stemverhouding over een amendement 50/50 was… dan moet de stemming over in de volgende raadsvergadering. Dat was een vervelende vertraging natuurlijk!Onze fractie heeft zich in deze vergadering positief opgesteld tegenover de opvang. We zien het als onze taak om vluchtelingen liefdevol te ontvangen, en ook als grote stad hebben we een verantwoordelijkheid te nemen in dit probleem.Er zijn natuurlijk allerlei kanttekeningen gemaakt door de raad, en vastgelegd in een raadsbesluit. Die neemt de burgemeester mee in zijn onderhandelingen met het COA. U moet dan denken aan het aantal personen dat in het gebouw past, de tijdelijkheid van de noodopvang, en de samenstelling van de groep.Hieronder in schuingedrukte tekst is mijn volledige bijdrage in de eerste termijn te lezen.Francijn Brouwer, fractievoorzitter==================================Voorzitter,Er is een enorme en urgente vraag naar plaats voor vluchtelingen.Wij zijn het met het college eens dat we hierin onze verantwoordelijkheid moeten nemen.De insteek van het college is in grote lijnen akkoord voor ons.Ik loop ze even langs:

Dat het aantal van 750 te gortig is voor het college, is begrijpelijk. Wij zijn benieuwd hoe het COA tot dit aantal is gekomen en hoe ze het voor zich zien.

Wat de samenstelling van de groep betreft: het zou goed zijn als de groep goed gemengd is, in de zin van leeftijd, burgerlijke staat. Dat creeert de mogelijkheid om een soort dorpsgemeenschap te vormen, waarin mensen ook wat aan elkaar hebben. En wat je wilt voorkomen is dat groepen al bij voorbaat botsen vanwege hun land van herkomst.

De opmerkingen over Alleenstaande Minderjarige Vreemdelingen zijn ons uit het hart gegrepen. Om zo’n complexe doelgroep van stel op sprong op te vangen, zonder tijd om zorg, onderwijs, begeleiding te regelen, dat is vragen om problemen.

Dat de kosten voor het COA zijn, dat voelt voor ons evident, maar we stellen het op prijs als dat in de bestuursovereenkomst heel erg duidelijk wordt afgesproken. Maar vergeet niet dat wie betaalt, bepaalt. Waar je invloed op wil hebben, dat moet je niet volledig uit handen geven. Hoe staat het college daar tegenover?

Hetzelfde geldt eigenlijk voor het organiseren van zorg/begeleiding/scholing/inburgering. Het moet niet zo zijn dat wij met hiaten zitten, omdat het COA verantwoordelijk is. En er moet ruimte blijven voor vrijwilligers, bijvoorbeeld uit de centrumkerken, die goed samenwerken en dichtbij liggen.

Dat er uitzicht moet zijn op een duurzame regionale oplossing na het tijdelijk verblijf…. Dat zijn mooie woorden, maar leg ze in het bestuurlijk overleg alsjeblieft goed neer: het verblijf in de gevangenis is tijdelijk, en we kunnen deze mensen daarna niet allemaal in Zoetermeer huisvesten.

Dan staat er “voldoende aandacht voor de veiligheid van de omwonenden”. Wie gaat dat doen? Is dat een taak voor de gemeente of voor het COA? En hoe ziet dat er dan in de praktijk uit?We weten van gelijkaardige gevallen, dat het veiligheidsproblemen kan geven als je een grote populatie alleenstaande mannen in een wijk plant. Dat benadrukt het belang van een goed samengestelde, samenleving-achtige roep.

De geschiktheid van het gebouw. Ik denk dat we het er wel over eens zijn dat het cellencomplex geschikt is voor noodopvang. De aparte kamers, de faciliteiten… maar de omgeving heeft wel aandacht nodig. Zoals het er nu uitziet buiten, loop je het risico op een louche omgeving zonder sociale controle. Het lijkt ons zinnig om dat op te fleuren, zodat het er meer uitziet als leefomgeving. En denk ook aan de vrachtwagens van Nutricia die we uit de Stationsstraat hebben gehaald, nu moeten we er de kinderen van vluchtelingen tegen beschermen.

Ten slotte. De ervaring leert dat niets zo permanent is als een tijdelijke oplossing. Voor de toekomst zijn niet alleen afspraken nodig, maar ook concrete scenario’s, bijvoorbeeld voor als het het COA niet lukt om de vluchtingen permanent te plaatsen.

Voorzitter, wij moedigen het college aan om in het gesprek concreet en duidelijk te zijn, de scenario’s goed door te spreken en vaart te maken.

Journalist Rémon van Zuijlen van het AD Zoetermeer heeft een leuk portret van onze lijsttrekker André Bos gemaakt. De krant neemt een kijkje in de politieke keuken bij André Bos. Het volgende artikel is vandaag gepubliceerd in het AD Zoetermeer.

Een kookboek van Jamie Oliver, een zespits fornuis en een ruim aanrecht. De gloednieuwe keuken - het gezin Bos verhuisde van het oudste deel van Oosterheem naar het pasgebouwde Sneekermeer - biedt alle gelegenheid om lekker te kokkerellen. En dat doet hij dan ook af en toe, al neemt zijn vrouw Viola het leeuwendeel voor haar rekening. Want de 37-jarige vader van drie kinderen (14, 10 en 6) werkt hard. Aan zijn carrière bij een industrieel automatiseerder, in de gemeenteraad en bij zijn kerk, de Oosterkerk.Aanpakken is hem met de paplepel ingegoten. De familie Bos is van oudsher een bekende Zoetermeerse familie die boerde rond de Voorweg. Tussen 1827 en 1931 had de familie Bos veel invloed in Zegwaart en Zoetermeer. Twee opa's schopten het tot burgemeester. Zijn eigen vader was brandweerman die de jonge André al vroeg voorhield dat hij moest werken voor zijn geld. ,,Toen ik twaalf was, vroeg mijn vader wat ik van plan was met die zes weken schoolvakantie. Hij had al een baantje geregeld.'' Sindsdien werkt Bos. Tomaten plukken als bijbaan en na het studeren meteen aan de slag. Na zijn meao-diploma trouwde Bos met zijn jeugdliefde Viola die hij ontmoette op de middelbare school. ,,We hadden allebei gespaard en konden al snel ons eerste huis kopen.''BorrelpraatDe jonge financieel-econoom kon aan de slag bij Defensie. ,,Daar heb ik meegekregen hoe de politiek werkt. En dat als je je verdiept, zaken toch ingewikkelder liggen dan veel mensen aan de borreltafel roepen. Ik denk dat we ons in Nederland gelukkig mogen prijzen hoe de politiek is georganiseerd. Helaas neemt het populisme toe, de borrelpraat bereikt de raadszaal. Zonder dat iemand zich afvraagt of we er wel over gaan en of het wel betaalbaar is.'',,We zijn maar met z'n tweeën in onze fractie en kunnen niet alles. Dus ik kies een dossier en doe dát goed. Ik ga goed voorbereid naar de raadsvergadering en ken de feiten. Ik denk dat wij als kleine partij de hoogste 'hitratio' hebben in de raad; de meeste zelf opgestelde moties hebben we ook binnengehaald.''BelgiëNaast zijn veeleisende baan bij een sterk groeiend bedrijf en zijn politieke werk is er heus tijd voor ontspanning. Twee, drie keer per jaar gaat het gezin op vakantie. ,,En ik houd de weekenden vrij. We hebben een groot sociaal netwerk. De laatste tijd wordt er wel meer gevraagd op mijn werk. Ik heb een leidinggevende functie en nu het bedrijf gaat uitbreiden naar België, komt er veel op ons af. Ik houd van zaalvoetballen en wielrennen en dat is er de laatste tijd wel een beetje bij ingeschoten. Maar goed, het raadswerk en mijn werk geven me ook energie.''Maar druk of niet: op speciale dagen duikt André Bos de keuken in en kookt hij 'zijn' speciale ragoutpotje. ,,Een recept dat ik van de oma van mijn vrouw heb gekregen. Dat kook ik met Kerstmis of Pasen. Onze dagelijkse maaltijd is gevarieerd en gezond. In het weekend willen we ook wel eens wat halen. Patatje met gyros. Dan zit iedereen aan tafel te smullen.''Dit portret is gemaakt door journalist Rémon van Zuijlen van het AD Zoetermeer. De foto in het artikel is gemaakt door fotograaf Remco Zwinkels. Dit portret is op maandag 5 maart 2018 gepubliceerd in het AD, editie Zoetermeer.

Donderdag heeft de ChristenUnie-SGP een bezoek gebracht aan kledingbank MeVe aan het Dijkwater. De ontmoeting stond in het teken van de groei die de kledingbank heeft doorgemaakt, sinds de laatste keer dat fractieleden er waren.

Namens de fractie ontmoette commissielid Lennert Hut mede-oprichter en penningmeester Vincent Pouw. Die vertelde dat de kledingbank steeds meer ruimteproblemen krijgt, vanwege de grote vraag en aanbod. Inmiddels ontvangt de kledingbank dagelijks gemiddeld 60 zakken kleding, zowel van particuileren als bedrijven. Deze kleding wordt gesorteerd, gekeurd en klaargemaakt voor de winkel.

Bezoekers ontvangen een blauwe of gele kaart, afhankelijk van hun financiële positie, om kleding uit te zoeken in de winkel. Het aanbod, de winkelervaring en presentatie zijn dusdanig positief, dat steeds meer mensen de kledingbank bezoeken. Met name uit Oosterheem is een stijging te zien van het aantal bezoeken. Dat gaat nog wel een gepaard met opmerkingen dat de Kledingbank aan het Dijkwater wel erg ver is.

Ook door het ruimtegebrek staat Meve al enige tijd in contact met de gemeente voor uitbreiding of een tweede vestiging. Gesprekken daarover hebben nog niet geleid tot een doorbraak. De ChristenUnie-SGP zal zonodig de gemeente aanmoedigen om een oplossing te vinden. Deze waardevolle instelling verdient zorg en aandacht!

Voor iedere vrijwilliger (tegen de 75!) had Lennert een presentje: een luxe uitgevoerd notitieboekje als bedankje voor de inzet en aanmoediging. Het boekje past bij de campagne Samen Waardevol van ChristenUnie-SGP Zoetermeer. Tijdens de campagne bezoeken we waardevolle organisaties en bedanken we iedereen die zich inzet voor een waardevolle Zoetermeerse samenleving. Zij laten in de praktijk zien wat wij hebben opgeschreven in ons verkiezingsprogramma Samen Waardevol voor Zoetermeer.