Poliflw

Het CDA ziet de teelt van riet als een belangrijke kurk (of kragge) waar de regionale economie en cultuur op drijft. Riettelers en aanverwante ondernemingen, maar ook de recreatie en bewoners ervaren dit het hele jaar door. Gedurende de seizoenen geeft het riet een steeds ander aanblik van deze regio. Het maakt dat we kunnen genieten van unieke natuur. Verder hebben veel mensen recent nog genoten van het schaatsen tussen de rietkraggen. Het gaat echter niet vanzelf om dit in stand te houden. Diverse ondernemers en kleinere riettelers proberen een boterham te verdienen met de teelt van riet. Dit wordt de laatste jaren steeds moeilijker. Meerdere organisaties maken aanspraak op gelden die beschikbaar zijn gesteld voor natuurbeheer en rietteelt. De concurrentie binnen de rietsector is groot; buitenlands riet is goedkoper. Huiseigenaren kiezen dan vaak voor het goedkopere Chinese riet, terwijl het alternatief uit de Wieden of Weerribben duurzamer is vanwege kwaliteit en transport afstanden. Wellicht is het mogelijk om in ieder geval monumentale panden extra te subsidiëren wanneer binnenlands riet wordt gebruikt. Verder is er een discussie over de wijze van verwerken van rietafval. Traditioneel wordt het kamafval verbrand. Momenteel worden alternatieven voor verbranding onderzocht, maar een echt duurzaam perspectief ontbreekt vooralsnog. Het CDA zet zich op verschillende onderdelen in voor de riettelers: • Momenteel wordt op landelijk niveau onderzocht of Europese gelden beschikbaar worden gesteld voor het ambacht van rietsnijden.• Op provinciaal niveau heeft het CDA zich met succes ingezet om, met medewerking van de belastingdienst, een regeling te treffen om afdracht van BTW door riettelers over subsidie voor natuurbeheer te voorkomen. • Het CDA wil het de rietsnijders niet moeilijker maken om hun afval te verwijderen. Rietafval verbranden blijft toegestaan. Wel kan, samen met rietsnijders, goed naar alternatieven gekeken worden waarbij ook het economisch perspectief doorslaggevend is. Door ook voor deze groep ondernemers op te komen laat het CDA zien dat ze, daar waar nodig, lokaal, provinciaal of landelijk, een partij is waar de belangen goed behartigd worden.

De ChristenUnie Overijssel wil weten wat er met de vuilnisbulten in Overijssel gebeurt. Hoe zit het beleid in elkaar als het gaat om stortplaatsen die nog in gebruik zijn en wat is er aan nazorg nodig voor de voormalige stortplaatsen? Is het niet veel beter om die afgesloten plaatsen alsnog te recyclen en te verbranden? De Statenfractie van de ChristenUnie wil meer weten over de mogelijkheden en vraagt aan het College van GS om een verkennend onderzoek naar de mogelijkheden.

Statenlid Sybren Stelpstra heeft namens de ChristenUnie Overijssel daarover vragen gesteld aan het college van gedeputeerde staten. Vuilnisbelten hebben altijd nazorg nodig om lekkage te voorkomen, zodat er geen vervuilende stoffen in het milieu voorkomen. Er zitten veel niet afbreekbare stoffen in het huisvuil, mogelijk ook chemisch afval. De stortplaatsen kunnen niet bebouwd worden. Ze moeten aan de boven- en onderkant hermetisch worden afgedicht. De bovenste afdeklaag moet eens per75 jaar worden vernieuwd. De Statenfractie van de ChristenUnie vraagt zich af of dat beleid nog wel van deze tijd is. Moet er niet veelmeer worden ingezet op ‘opruimen, recyclen en verbranden’. Op die manier wordt het voormalig vuil hergebruikt en kan worden benut voor stroomvoorziening. 

De ChristenUnie heeft begrepen dat er in Overijssel 250 van die oude vuilnisbelten zijn en dat er 153 zijn waar de provincie bevoegd gezag van is. Op basis van de vragen wil de Statenfractie zich een beeld vormen van de problematiek en de mogelijkheden verkennen of de verwerking van het oude afval geen beter optie is, dan het in de grond laten zitten.