Poliflw

De grote problemen met de manier waarop energie geregeld is in onze maatschappij werden in 2022 op een pijnlijke manier duidelijk. Mensen kregen enorme rekeningen voor het gas dat zij nodig hadden om hun eten te koken en hun huis te verwarmen. Misschien wel het meest schrijnende: de mensen onderaan de economische ladder kregen het daarbij het zwaarste te verduren. Hoe heeft het zo ver kunnen komen?

Probleem 1: de schommelende prijzen.

De pijnlijke waarheid is dat deze energiecrisis er al langer aan zat te komen. De oorzaken zitten diepgeworteld in hoe wij onze maatschappij ingericht hebben. Om dit in de toekomst te voorkomen moeten we dan ook ver terugkijken. Sinds de industriële revolutie is onze maatschappij afhankelijk van het verbranden van fossiele brandstoffen om de hoge levensstandaard waar wij nu van genieten te bieden. Eerst was dit kool, later olie en recent steeds vaker aardgas. De afgelopen decennia heeft de wereldeconomie een ongekend globaal karakter aangenomen en door de industrialisatie van andere delen van de wereld is ook de import en export van kool, olie en aardgas een wereldmarkt geworden. Daar zit nou precies het probleem. Het is een markt, en op een markt is iedereen bezig met geld verdienen. Nederland (samen met veel andere landen) heeft deze markt met open armen ontvangen. Er zijn grote multinationale bedrijven ontstaan die de “productie” van deze grondstoffen beheren om ze vervolgens op deze internationale markt verkopen. Maar wat gebeurt er op een markt als er meer vraag is dan aanbod? Dan schiet de prijs omhoog. Maar gezien de essentiële aard van deze grondstoffen in onze maatschappij kan de vraag bijna niet afnemen, waardoor de prijs alleen maar kan stijgen.

 

Dit is nu het fundamentele probleem met de energiemarkt. Er zijn landen die grote hoeveelheden energie exporteren en andere landen die grote hoeveelheden importeren. Wat we in 2022 zagen was dat één grote exporteur wegviel en de prijs wereldwijd omhoogschoot. Het meest zure was nog wel dat burgers in landen die zelf ook exporteren, net zo veel last hadden van de gestegen prijzen als de burgers in landen die energie importeren. Hoe kan dat? Dit is waar de multinationale bedrijven tevoorschijn komen.

 

Deze multinationale bedrijven kan het gestolen worden of olie gebruikt wordt om een ziekenhuis in Amsterdam te laten draaien of het privévliegtuig van Jeff Bezos te laten vliegen. Wat zij belangrijk vinden is wie het meeste geld biedt.

 

Mijn grote angst is dat dit probleem zal blijven bestaan zolang de multinationale bedrijven de touwtjes in handen hebben. Er zijn op het moment grootse plannen om windmolenparken te bouwen op de Noordzee. Vervolgens wordt de energie die door deze windmolens gewonnen wordt opgeslagen in de vorm van waterstof, om vervolgens via leidingen naar Nederland gepompt en gebruikt te worden. Dat klinkt als een goed plan om de rol van fossiele brandstof te verkleinen dan wel te vervangen. Dit systeem is echter net zo gevoelig voor de gigantische prijsstijgingen als waar ons huidige systeem last van heeft. Naarmate de wereldeconomie meer waterstof gaat produceren en gebruiken, zal er een internationale markt voor ontstaan waar landen waterstof exporteren en importeren. Want wat gebeurt er als er politieke instabiliteit is in een land dat grote hoeveelheden waterstof exporteert? Waarom zou Shell waterstof die op de Noordzee gemaakt wordt verkopen aan een Nederlandse burger, als ze meer geld kunnen verdienen door een mammoettanker met die waterstof te vullen en die vervolgens naar de andere kant van de wereld te varen?

 

Vanwege de rol die energie speelt in onze maatschappij heeft (bijna) iedereen in de wereld het constant nodig. En omdat het een wereldwijde markt is, schieten de prijzen omhoog zodra er een exporteur weg valt. Zelfs voor burgers van landen die zelf exporteren. De enige manier om deze enorme prijsschommelingen tegen te gaan is om onze energie weer van de markt af te halen. Shell heeft er dan geen bezwaar tegen om in Nederland geproduceerde energie naar de andere kant van de wereld te verschepen, terwijl mensen in Nederland doodvriezen. Een regering die de levenskosten van het hele land door het dak laat gaan omdat ze energie voor meer geld kunnen verkopen elders op de wereld, heeft heel wat uit te leggen de volgende verkiezing.

Probleem 2. Het neo-feodalistische energiesysteem.

Uw weet het vast nog wel van de geschiedenisles van vroeger: het feodalisme. Voor wie het alweer even geleden is een (hele) korte omschrijving. In de middeleeuwen werkte bijna iedereen als boer op het land. Dit was nodig om ervoor te zorgen dat iedereen genoeg te eten had. Echter: bijna geen enkele boer bezat daadwerkelijk het land waar hij op werkte. Het land was het bezit van grote landheren. Deze landheren lieten de burgers op hun land werken en in ruil daarvoor kregen de landheren een deel van de oogst. Aangezien de landheren deze “deal” met grote aantallen boeren hadden gesloten hoefden zij nooit te werken voor hun eten, puur omdat zij de grond bezaten.

 

Allemaal leuk en aardig, maar dat was duizend jaar geleden. Wat heeft dit te maken met ons energiesysteem? Ik durf te beweren dat energie in onze moderne maatschappij een essentiële grondstof is geworden waar wij niet zonder kunnen. Het idee van de energietransitie is dat steeds meer energie geproduceerd wordt uit hernieuwbare bronnen,  voornamelijk windmolens en zonnepanelen. Zonnepanelen en windmolens zijn vanuit een technisch perspectief erg mooi. Als ze er eenmaal zijn genereren ze stroom zonder dat iemand er iets voor hoeft te doen. Maar als niemand er iets voor hoeft te doen dan is het enige waar men voor betaalt als men deze stroom koopt: het bezit van deze zonnepanelen en windmolens.

 

Nu zien we dat er in het Nederlandse energiesysteem veel grote zonneweiden en windmolenparken gebouwd worden door grote investeerders. Hierdoor krijgen we wederom een maatschappij waar we voor een essentiële grondstof permanent moeten betalen aan een kleine groep mensen, puur omdat zij iets bezitten. Iets wat in zekere zin wel heel veel lijkt op het oude feodalistische systeem van vroeger. Om het extra zuur te maken worden deze zonneweiden en windmolenparken aangelegd met gigantische subsidies. Dus ons gemeenschappelijk belastinggeld wordt gebruikt om windmolenparken te bouwen. Vervolgens moeten we allemaal ook nog eens betalen voor de energie die eruit komt. Daarmee worden ook nu de mensen onderaan de economische ladder weer het zwaarst getroffen, terwijl het geld in de zakken van de eigenaren verdwijnt….

Hessel Kuiken

Woensdag 13 september 2023 is een introductiedag voor de Provinciale Staten. Vandaag brengen we op locatie een werkbezoek brengen aan Thialf, de schaatstempel van Nederland. Rond half twee vertrekken we per touringcar naar Heerenveen. Bij aankomst worden we verwelkomd door de interim directeur Minne Dolstra. Na een kop koffie of thee en een stuk Friese oranjekoek, krijgen we een rondleiding door  het ijsstadion.

Terwijl we over het binnenterrein van de ijsbaan lopen zien we de Nederlandse shorttrackploeg zich verzamelen voor een training op het middenterrein waar een shorttrackbaan is aangelegd. Op de 400 meter baan rijdt een Poolse schaatsploeg trainingsrondjes.  Schaatscoryfee Carl Verheijen staat langs de kant een en ander te bekijken.

Na de rondleiding volgt er een clinic curling voor enthousiaste Statenleden. Helaas zat er geen natuurtalent bij, kreeg iedereen na afloop te horen. 

Onder het genot van een hapje en een drankje werd het reilen en zeilen van Thialf besproken aan de hand van vijf presentaties. De laatste controle van de zonnepanelen, de stand van zaken van de energiehub en de verantwoordelijkheid die je hebt als aandeelhouder. De provincie is voor twee derde aandeelhouder en de gemeente Heerenveen voor een derde. In dit geval zijn beide aandeelhouders daardoor eigenaar van Thialf. Doel voor nu is om uit de rode cijfers te komen en Thialf een gezond bedrijf te maken. Een bedrijf dat kan vernieuwen en kan verbreden zonder daarvoor steeds te hoeven aankloppen voor extra geld bij de aandeelhouders.

De laatste keuring van de zonnepanelen was goed, nu is het wachten op groen licht om ze ook echt in gebruik te kunnen nemen, samen met de energiehub die er is gekomen dankzij het geld uit Den Haag. Zodra er zelf energie opgewekt wordt, is het grootste kostenplaatje (de energiekosten) beter te beheersen en ben je niet afhankelijk van de prijs van de dag, maar kan je stroom inkopen op goedkopere momenten en opslaan in de energiehub. En wordt er extra stroom opgewekt, dan kan dat weer doorverkocht worden aan bedrijven in de buurt van Thialf. Alle vragen werden beantwoord en na een leerzame middag gingen we ervaring en kennis rijker weer terug naar het Provinciehuis.

Naar aanleiding van het antwoord op eerder gestelde vragen hebben de Statenfracties van SP en D66 opnieuw schriftelijke vragen gesteld over het toestaan van windturbines. Eerdere beantwoording was zo algemeen en nietszeggend dat er kritischer doorgevraagd is. Veel gemeentes voelen zich beknot door de afspraken die de coalitie gemaakt heeft over het toestaan van met name molens van 15 meter ashoogte.  De beide fracties willen vooral graag  weten of de gedeputeerde hier ook op gaat anticiperen. Helemaal omdat het College nogal gericht is op draagvlak en initiatieven “van onderop”.

Door de oppervlakkige antwoorden voelen de partijen zich niet serieus genomen.  Zo was bijvoorbeeld een vraag: “Wat is voor u de afweging geweest om molens van 15 meter alleen voor (eigen) agrarisch gebruik toe te staan?” Geantwoord werd: “… dat de beleidsruimte voor het plaatsen van 15 meter windturbines het voor agrarische bedrijven mogelijk maakt om op een duurzame manier in de energiebehoefte te voorzien.” Afwegingen werden niet genoemd en er werd niet ingegaan op mogelijkheden voor niet-agrarische bedrijven, dus de vraag is niet beantwoord.

Ook blijkt het toestaan van 100 meter hoge molens op basis van de dorpsmolen in Reduzum te zijn, “omdat deze rendabel is”. Helaas voor de andere dorpen maakt Reduzum nog gebruik van een oudere (SDE)subsidieregeling waar nieuwe initiatieven niet voor in aanmerking komen.

De Fracties van D66 en de SP verwachten dat op basis van de nieuwe, scherper gestelde vragen er wel een echte antwoorden komen. Romke de Jong (D66): ”As de mienskip witte lit dat sy graach wynturbines brûke wol, dan moatte wy dêr as polityk ek foar iepen stean. Dát is wat draachflak is.” Hanneke Goede (SP): “Het is vreemd dat agrariërs beperkt worden in het plaatsen van windturbines als zij al zonnepanelen hebben, terwijl die beperking niet geldt als zij eerst windturbines plaatsen en daarna zonnepanelen. Dat mag de gedeputeerde weleens uitleggen.”

 

In de laatste Statenvergadering van 2019 stonden vier bespreekpunten op de agenda: de Regionale Energie Strategie (RES), het instellen van een taskforce stikstof, de Fryske Akademy en de startnotitie Gastvrij Fryslân.

Provincie, Wetterskip, gemeenten, woningbouwcorporaties, energieproducenten, Friese Milieufederatie en nog meer organisaties zijn partners in dit proces en de RES is onderdeel van het klimaatakkoord. De SP vindt dat de energietransitie samen met de inwoners van onze provincie tot stand moet komen. Dat gebeurt al op veel plaatsen middels een lokale energiecoöperatie. Wat voorkomen moet worden is dat grote investeerders hun plannen doordrukken en, gesubsidieerd en wel, er vandoor gaan met grote winsten. Daarom streeft de SP naar een provinciaal energiebedrijf; zo blijft de sturing in handen van de overheid en gaan niet alleen de lasten, maar ook de lusten van de energietransitie naar mensen in de omgeving. Een motie, waarin het College wordt gevraagd dit te onderzoeken werd verworpen. Wat betreft de taskforce stikstof, waarbij Hanneke Goede namens SP en FNP een motie indiende om de kosten te verhalen op het rijk (aangenomen)en de Fryske Akademy kon de fractie zich vinden in de Collegevoorstellen. Wat betreft de startnotitie “gastvrij Fryslân” vond fractievoorzitter Michiel Schrier het vooral een stuk wat ondanks mooie woorden over “slimme groei” en “iedereen profiteert mee”, opnieuw en vooral gericht is op winst, geld wat moet rollen en het ondersteunen van bedrijven. De gefortuneerde toerist moet daarvoor naar onze provincie worden gelokt. De inwoners van onze provincie worden daarbij vergeten, maar ook het Friese goud, zoals Rustpunten, Vrienden op de fiets-adressen, de Marrekrite ligplaatsen, het wandel- en fietsnetwerk en al die mooie kleinschalige (familie)bedrijfjes worden genegeerd. Je mag jezelf pas “gastvrij Fryslân” noemen als iedereen welkom is, maar ook als je eigen inwoners mee profiteren zodat de gewenste “slimme groei”, een groei is voor iedereen en niet alleen een financiële groei voor bedrijven. Daarom werd in een motie gevraagd in de nog op te stellen beleidsbrief en het uitvoeringsprogramma op te nemen waar en hoe de slimme groei voor de inwoners van Fryslân wordt gerealiseerd. De motie werd aangenomen.

 

 

Sinds 25 november jl. ligt de “Ontwerp Wijziging Verordening Romte Fryslân 2014 (windturbines)” vier weken ter inzage. De SP is geschrokken van de manier waarop het bestuursakkoord is vertaald naar deze Verordening Romte. 

Het lijkt bijna of deze coalitie allergisch is voor windmolens. In het bestuursakkoord stelt de coalitie: extra windmolens zijn niet nodig. Voor het plaatsen van een nieuwe windmolen moeten meerdere oude molens worden gesaneerd en een nieuwe molen mag een maximale tiphoogte van 100 meter hebben. 

Er leek één lichtpuntje. In het bestuursakkoord staat: “Wel bieden we gelegenheid voor het plaatsen van nieuwe windmolens met een ashoogte van maximaal 15 meter, mits geplaatst bij agrarische bebouwing. Voorwaarde daarbij is wel dat de geplaatste windmolencapaciteit het eigen energiegebruik van de boer niet te boven gaat, met een maximum van drie windmolens per bouwblok.” De SP is voorstander van het plaatsen van deze molens, omdat die het landschap niet verrommelen; ze komen niet boven de daken van de boerderijen uit, zijn niet hoger dan een gemiddelde boom. 

Zoals gezegd is het bestuursakkoord nu vertaald naar de Verordening Romte. Die vertaling kan de SP echter niet accepteren. Er wordt in de Verordening Romte namelijk gesteld: “Als sprake is van een energiemix met zonnepanelen en mestvergisting dan moet het vermogen dat wordt opgewerkt met andere vormen van duurzame energie worden verwerkt in de berekening.” Een boer die al heeft geïnvesteerd in bijvoorbeeld zonnepanelen, komt met zo’n molen al snel boven zijn eigen energieverbruik en mag de molen dus niet plaatsen. Een boer die nog niet heeft geïnvesteerd in duurzame energie mag de windmolen wel plaatsen. Daarna kan hij eventueel zoveel zonnepanelen plaatsen al hij wil, want daar heeft de provincie niets over te vertellen. Een dergelijke ongelijkheid kan de SP niet accepteren. 

De Verordening Romte zal pas worden behandeld in mei 2020. Als het college van Gedeputeerde Staten de verordening dan nog niet heeft aangepast, bijvoorbeeld naar aanleiding van ingediende zienswijzen, zal de SP daar in ieder geval voorstellen voor doen.

 

Op 29 mei 2019 hebben Provinciale Staten (PS) Fryslân een door de SP aangevraagd werkbezoek aan containerterminal MCS Leeuwarden gebracht. MCS Leeuwarden is een ruime containerterminal in Fryslân, die de containers transporteert naar Rotterdam.  MSC transporteert in het noorden ook vanuit Groningen en Meppel. 

Door PS is gevraagd onderzoek te doen naar een nieuwe zgn. “Fly-by terminal” langs het Prinses Margrietkanaal voor containers en/of alternatieve vervoersconcepten voor bulk naar Heerenveen. De SP is tegenstander van een Fly-by terminal in ons mooie Fryske  landschap en hoopt dat de andere partijen na dit werkbezoek ook inzien wat voor impact zo’n terminal heeft. 

Statenlid Hanneke Goede: "Een Fly-by terminal midden in onze provincie is een aanslag op ons prachtige landschap. Naast het feit dat er  kosten zitten aan het bouwen van de terminal en de infrastructuur, zal er ook grote industrie aangetrokken moeten worden om de terminal rendabel te maken. Bovendien zal zo’n nieuwe terminal ten koste gaan van de omzet in de al bestaande terminals. Dat moeten we niet willen!"

De drie  bestaande containerterminals hebben nog de mogelijkheid om er extra afvaart bij te hebben. Een extra Fly-by terminal voegt dus niets toe voor onze provincie. De huidige terminals kunnen de noordelijke provincies qua  volume onderhouden en hebben genoeg capaciteit. Niet alleen gaat de bouw van een Fly-by terminal miljoenen kosten, ook aanleg van nieuwe infrastructuur is een grote kostenpost. Al met al genoeg redenen om de aanleg van een nieuwe Fly-by terminal aan het Prinses Margrietkanaal niet door te zetten.

In Fryslân staan driehonderdduizend woningen. Om de duurzaamheidsambities in 2050 te halen moeten er ieder jaar een kleine tienduizend huizen worden aangepakt. De SP maakt zich grote zorgen over de betaalbaarheid van deze aanpassingen en of dit wel rechtvaardig gebeurt. We kunnen deze opgave alleen maar realiseren als we solidair zijn met elkaar en als de gezamenlijke overheden meer verantwoordelijkheid nemen. Er is een systeemverandering nodig waar rechtvaardigheid en betaalbaarheid voorop staan in plaats van korte termijn winst. Hierbij heeft niet de markt de regie, maar de overheid.

Onderzoek van CE Delft (Rechtvaardigheid en inkomenseffecten van het klimaatbeleid, 2017) laat zien dat de energierekening voor de laagste inkomens in 2050 onbetaalbaar wordt. Maar liefst zeventien procent van het inkomen zal dan worden besteed aan energie, meer dan een verdrievoudiging! Energiearmoede en weerstand tegen de energietransitie zullen dan het gevolg zijn. Dit is onrechtvaardig, onacceptabel en ongewenst.

Dat de klimaatambities alleen gehaald kunnen worden als dit rechtvaardig gebeurt is ook de mening van de Raad voor Leefomgeving en Infrastructuur (RLI). De RLI raadt aan om in de wet vast te leggen dat de energierekening niet hoger mag zijn dan een acceptabel percentage van het inkomen. Betaalbare warmte in je huis moet een recht zijn. Daarnaast adviseert de RLI om het aanleggen van warmtenetten of het verbeteren van het elektriciteitsnet een collectieve, publieke taak te maken en daarbij vast te leggen dat iedereen hieraan meebetaalt. Betaalbaarheid door solidariteit. Wij pleiten ervoor om niet alleen de warmtenetten maar ook het verduurzamen van huizen een publieke taak te maken. Een sterke overheid kan sturen op rechtvaardigheid. Een sterke overheid kan ook organiseren dat er samen met wijken, buurten en dorpen duurzame warmteplannen worden gemaakt. De RLI wijst daarbij op het belang van draagvlak in de wijken. 

Alleen als er een eerlijk verhaal komt met eerlijke lusten en lasten voor iedereen gaan wij de doelen uit het klimaatakkoord van Parijs halen. Te beginnen met energiebesparende maatregelen, die bereikbaar zijn voor iedereen, zodat niemand met een onbetaalbare rekening blijft zitten.

 

Michiel Schrier, lijsttrekker Provinciale Staten SP Fryslân 

Fenna Feenstra, fractievoorzitter Provinciale Staten SP Fryslân

Gezondheid is van het grootste belang voor ieder mens. De SP kon alleen met de voorwaarden voor het realiseren van windpark Nij Hiddum-Houw bij de kop Afsluitdijk instemmen, als de gezondheid goed gewaarborgd kon worden. “Molens worden stilgezet als er gezondheidsgevaar blijkt,” heeft de Gedeputeerde toegezegd. Er komt een systeem waar bewoners te allen tijde nieuwe onderzoeken kunnen aandragen over gezondheid en windmolens en ook de overheid gaat dit continue in de gaten houden. Dit systeem wordt samen met de bewoners, de RIVM en de GGD opgezet onder regie van de provincie. Zo houden we de vinger aan de pols en nemen we direct maatregelen als blijkt dat er echt gevaar is.

De zorg om de rode knipperlichten wordt in Den Haag al opgepakt. Daar wordt onderzoek gedaan naar alternatieven. Wij hopen dat dit op korte termijn geïmplementeerd kan worden. Omdat ook de lusten en de lasten eerlijker verdeeld worden en de tiphoogte omlaag gaat vindt de SP dat al met al de voorwaarden beter zijn dan ze eerder waren. Om die reden gaat zij akkoord met de voorwaarden.

Jammer is dat de bewoners zich niet betrokken hebben gevoeld bij het maken van de plannen. “Dit mag nooit meer op deze manier worden gedaan,” aldus fractievoorzitter Fenna Feenstra. Omdat er  met het klimaatakkoord nog meer wind- en zonneparken te verwachten zijn, pleit de SP voor een provinciaal energiebedrijf. Zo’n provinciaal energiebedrijf kan naast de bestaande kleine mienskipsenergiecoöperaties de grotere projecten zoals wind- en zonneparken realiseren. Dit gebeurt dan zonder winstoogmerk en zal volledig in samenspraak met bewoners en belanghebbenden uit de buurt worden gerealiseerd. Daarbij komt de winst ook weer terug in het gebied. Komend jaar zal de SP hierover een initiatiefvoorstel indienen. Meer info? bekijk het filmpje hier onder.

In de omgeving van Hiddum Houw is veel onrust ontstaan naar aanleiding van een plan voor een nieuw windmolenpark van negen grote molens van 208 meter. Op verzoek van verontruste bewoners heeft de SP gesproken met meerdere mensen die zich zorgen maken. Naar aanleiding van dat gesprek en de hoorzittingen waar veel mensen inspraken wilde de SP niet instemmen met het plan maar eerst de garantie dat de grootste zorgen opgelost zouden worden. Voorop staat dat de SP voorstander van windenergie is, maar zij dat het liefst realiseert samen met de mensen, met aandacht voor alle zorgen en met een goede verdeling van lasten en lusten.

We zijn blij dat het College opnieuw met de initiatiefnemers wil spreken over lagere molens, inspraak over gezondheidsmonitoring en een betere verdeling van lusten en lasten. Ook gaat het College op voorstel van de SP zorgen voor een onafhankelijk meldpunt en onderzoeken of omgekeerde bewijslast mogelijk is. Het College heeft aangegeven een kleine maand de tijd nodig te hebben om tot harde juridische afspraken te komen met de initiatiefnemers en zo de opdracht van de staten te kunnen uitvoeren. De SP heeft vertrouwen in dit college maar het vertrouwen in de initiatiefnemers is een heel ander verhaal. Zij hebben een ander, met name financieel belang. Daarom wil de SP de afspraken die gemaakt worden zwart op wit hebben. Pas als de SP zich kan vinden in de harde afspraken kunnen wij voor het inpassingsplan stemmen. Op 18 juli vergaderen de staten hier verder over.

De herkomst van de gewone groene stroom is niet altijd even helder. Het is een wereld met niet transparante certificaten, die uit dubieze groene stroom bronnen komt zoals kolencentrales die bijvoorbeeld biomassa bijstoken en afvalovens. Ook komt groene stroom nog al eens van grote windparken die de sociale omgeving ontwrichten. Echte groene stroom die wel goed is voor milieu en de gemeenschap is MienskipsEnergie. Deze energie richt zich namelijk op collectieve en lokale productie van energie, volgens drie principes:

Energie waar de gemeenschap over beslist,  Lokale duurzame energievorm die de gemeenschap wil Energie die de gemeenschap gebruikt en waar zij van profiteert. 

Iedereen moet mee kunnen doen, van arm tot rijk en de rendementen moeten ook weer voor iedereen zijn. Voor de mensen en door de mensen. In Fryslan zijn al veel intiatieven maar rondom mienskipsenergie maar er is nu ook een keurmerk. Op 26 april 2018 werd het eerste keurmerk uitgedeeld aan de Stichting de Griene Greide uit Garyp. De SP, als warme pleiter van mienskipsenergie was erbij. Het keurmerk is in het leven geroepen om de kwaliteit van lokale energie initiatieven te waarborgen. Afnemers zijn zo zeker van het feit dat hun stroom duurzaam is opgewekt. Ook is het een steun in de rug voor al die gemeenschappen die moeite steken in het opzetten van een energiecooperatie voor het welzijn van het het klimaat en het welzijn van de buurt. Iedere lokaal energie initiatief die voldoet aan de drie principes van Raerd kan een keurmerk krijgen. De SP heeft zich afgelopen jaren in de provincie actief ingezet om meer mienskips energie projecten van de grond te krijgen en te steunen. Voor de SP is mienskipsenergie het alternatief tegen de energiereuzen die winsten maken ten koste van mens en milieu zonder dat de mensen daar iets over te zeggen hebben. Dit keurmerk mienskipsenergie zal zeker ook helpen om de investeringen in deze wijze van 'energie opwekken' te vergroten, en alternatieven zichtbaar te maken voor de buitenwereld. De provinciale statenfractie zal onderzoeken of het ook mogelijk dat de provincie in de toekomst alleen maar energie gebruikt van het keurmerk.

Fenna Feenstra SP fractie