Poliflw

Groen, parken, stadsnatuur en natuurlandschap worden in Amsterdam bedreigd. Het stadsbestuur pronkt met rigoureuze vergroening, maar de werkelijkheid is anders. Daarom start op 12 februari, 13:00 uur op de Dam de Groene Revolutie Amsterdam! Een greep uit de plannen van de gemeente : plastic kunstgrasvelden in het Diemerpark, de Meervaart in de Sloterplas, het bebouwen van de Lutkemeerpolder, parkeergarages in de hoofdgroenstructuur, windturbines in kwetsbaar vogelgebied, de festivalisering van de stadsparken, sjoemelgroen bij bouwprojecten, bomen kappen voor een evenemententerrein in het Noorderpark, snelfietspaden door de volkstuinen, een bus/tram-baan door het Westerpark of de aantasting van de Bretten met intensieve recreatie. Het groen verdwijnt in hard tempo Door bouwwoede en stedelijke verdichting verdwenen er jaarlijks meer dan 44 voetbalvelden aan groen in onze stad. En die krijgen we nooit meer terug! De klimaatcrisis en de drastische achteruitgang van de biodiversiteit vragen om het beschermen en versterken van de stadsnatuur. Amsterdammers hebben het groen hard nodig Bewoners hebben de stadsnatuur hard nodig om even aan de drukte van de stad te ontsnappen. In het bos, het park, aan het water en op de volkstuin kom je tot rust en ontmoet je je buurtgenoten. In de klimaat- en biodiversiteitscrisis is het groen van levensbelang, zeker voor een hittebestendige stad. De natuur kan niet demonstreren, wij wel! De Groene Revolutie start op zaterdag 12 februari om 13:00 uur op de Dam. Samen lopen we naar de Stopera om het stadhuis rigoureus te vergroenen. Trek je groenste kleren aan, maak een groene vlag en kom naar de manifestatie ! Lees meer op de website van de Groene Revolutie Amsterdam en in de flyer . De Groene Revolutie Amsterdam wordt georganiseerd voor en door bewoners(groepen) die zich in alle stadsdelen inzetten voor de Amsterdamse stadsnatuur en staat los van politieke partijen.

In het Westerpark werd deze week een gestroopt damhert gevonden door de Dierenambulance. Een nare en bizarre vondst. Wie verwacht immers een dood hert aan te treffen tijdens een rondje park? Later werd er nog een varkenspoot in de stad aangetroffen. Het nieuws stond in alle kranten, de politie startte een onderzoek en de verontwaardiging op social media was groot. “Geen woorden voor, wie doet nou zoiets! Wat een ploertenstreek!”. De zorgen om dit damhert staan echter in schril contrast met de 4000 damherten die de kogel krijgen op Amsterdams grondgebied in de Amsterdamse Waterleidingduinen. En wie bekommert zich om het lot van de herten in Kroondomein Het Loo? Onze koning loopt daar ook dit najaar met een jachtgeweer rond om op wild te schieten. De opbrengst verkoopt de koning aan een poelier op het Foodcenter, om de hoek van het Westerpark. Bij deze poelier komt ook meerdere keren per week de ‘jachtopbrengst’ van de Veluwe: doodgeschoten herten, zwijnen, reeën en moeflons. En dan hebben we nog niet gesproken over de 600 miljoen dieren die jaarlijks worden geslacht in Nederland na een afschuwelijk leven in de bio-industrie. Varkens waarbij het staartje zonder verdoving wordt afgebrand, dieren die levend worden gekookt en zieke dieren die in een vrachtwagen worden gepropt op weg naar de slacht. Voor die massale misstanden in de bio-industrie en bij de jacht komt de politie niet. Ook de overheidsdienst die wel zou moeten komen en controleren, de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit, treedt amper op tegen dierenmishandeling in de vleesindustrie. Dierenartsen van de NVWA slaan zelf varkens, zo was op beelden te zien. We zijn verontwaardigd over het damhert in het Westerpark omdat het dierenleed zichtbaar werd. Toch zal bij de meerderheid van de geschrokken mensen ’s avonds weer vlees op het bord liggen. Of wordt er bij het kerstdiner uitgepakt met wild op het menu. “Als slachthuizen glazen wanden hadden, zou iedereen vegetariër zijn”, zei Paul McCartney. Als je met de Allerhande het kerstdiner voorbereidt, denk dan nog eens aan het damhert in het Westerpark. Als we onze verontwaardiging in actie omzetten dan kiezen we voor een smakelijk (meer) plantaardig diner. Deze brief van raadslid Anke Bakker werd gepubliceerd in het Parool .

Duo-raadslid en beleidsmedewerker en Eva Akerboom gaat per 1 juni voor de Tweede Kamer-fractie van de Partij voor de Dieren werken. Dit betekent voor de Amsterdamse fractie helaas haar vertrek. Eva heeft 5 jaar met veel plezier, inzet en succes gewerkt aan dierenwelzijn, natuur en milieu in Amsterdam. De fractie van de Partij voor de Dieren Amsterdam gaat haar missen. Eva Akerboom: ‘Na het voorzitterschap van Pink, de jongerenorganisatie van de Partij voor de Dieren, en mijn werk bij het partijbureau ben ik in 2015 aan de slag gegaan op de Stopera. Het was mooi om met een bevlogen team te mogen werken aan het vergroenen en diervriendelijker maken van de stad. Het beste van dit werk is dat onze inzet zo goed zichtbaar is in de openbare ruimte: bomen die mochten blijven staan, het ecologisch beheer dat steeds vaker wordt toegepast, geen single-used plastics op evenementen en de paardenkoetsen weg, om maar een paar dingen te noemen!” Johnas van Lammeren: ‘Met Eva verliezen we een gewaardeerd en deskundig teamlid binnen onze fractie, maar gelukkig blijft ze zich inzetten voor onze partij! We wensen haar veel werkplezier toe bij onze fractie in Den Haag en veel succes bij deze nieuwe stap in haar carrière.” Met het vertrek van Eva komt er een vacature voor een beleidsmedewerker vrij. Kandidaten met kennis van dierenwelzijn, natuur en milieu en die beschikken over politiek gevoel worden uitgenodigd om te solliciteren voor 15 juni 2020.

Het is weer de broedtijd. Vogels maken hun nesten in bomen, maar ook bij gebouwen. Helaas worden de nesten van gierzwaluwen in Amsterdam-Zuid verstoord omdat er (weer) steigers zijn geplaatst voor gebouwen. Hierdoor wordt gierzwaluwen de toegang tot hun nest geblokkeerd. Dit is in strijd met de wettelijke bescherming van de vogels. Raadslid Anke Bakker stelt vandaag spoedvragen aan de wethouder en wil een structurele oplossing voor dit probleem. Anke bakker: "Er zou voorafgaand aan de plaatsing van steigers gecontroleerd moeten worden op de aanwezigheid van nesten. Bij het plaatsen van een object voor kleine werkzaamheden zoals onderhoud en het vervangen van dakpannen is het echter zo dat een melding van vijf minuten vooraf volstaat en er geen omgevingsvergunning nodig is. In het online meldingsformulier noch in de algemene voorwaarden voor plaatsing van een object in de openbare ruimte worden inlichtingen gegeven over de benodigde ecologische controle." De Partij voor de Dieren wil graag weten hoe melders in de broedperiode worden ingelicht over de vooraf verplichte controle op aanwezige nesten. Ook is de vraag of de handhaving hierop naar behoren functioneert, gezien er op dit moment nog steeds steigers staan ondanks meldingen van bewoners. Anke Bakker zal vragen hoe de huidige steigers zo snel mogelijk verwijderd kunnen worden en dat dit jaarlijks terugkerende probleem structureel wordt opgelost.

In hoog tempo kapt de gemeente Amsterdam duizenden bomen, maar van herplant komt weinig terecht. Raadslid Anke Bakker is verbijsterd over de verontrustende cijfers over de herplant in de stad. Het college blijkt hopeloos achter te lopen met het vijfjarige kap- en herplantprogramma ‘Bomen’. Na een jaar blijken er van de 5722 nodige nieuwe bomen slechts 215 verwezenlijkt te zijn. Kap minder bomen, geef herplant hoge prioriteit en maak het bomenbeleid voor Amsterdammers transparant, stelt Anke Bakker. Het is een herkenbaar beeld op straat: een lege, verwaarloosde boomspiegel met daarin een boomstronk waar ooit een prachtige plataan, iep of populier stond. Ik kan verschillende straten in Amsterdam aanwijzen waar al langer dan drie jaar een afgezaagde stam staat. In hard tempo worden bomen in Amsterdam gekapt, maar de aanplant van nieuwe bomen blijft fors achter. Dit terwijl alle bomen in de stad hard nodig zijn voor de luchtkwaliteit, klimaatadaptatie en biodiversiteit. Dit is niet het bomenbeleid dat we verwachten van een groen college. In de Amsterdamse bomenverordening is vastgelegd dat het kappen van een boom moet worden gecompenseerd met een nieuwe boom. En gelukkig maar, want op deze manier beschermen we het aantal bomen dat de stad rijk is. Amsterdam heeft ongeveer 300.000 bomen in haar beheer. In het programma ‘Bomen’ staan de bomen waarvan na onderzoek is vastgesteld dat ze een veiligheidsrisico vormen of in slechte gezondheid verkeren. Deze bomen worden gekapt en vervangen. De cijfers laten nu zien dat er wel duizenden bomen zijn gekapt, maar slechts een paar honderd zijn herplant. Nog geen 4% van de bomen is vervangen! En dan zijn er nog alle bomen die buiten dit programma voor herinrichting of woningbouw worden omgezaagd. Zo werd voor het Zuidasdok het astronomische aantal van 14.400 bomen gekapt. Door het gebrek aan openbare administratie is het volstrekt onduidelijk of en waar herplant is gerealiseerd. Voor 2019 was er zelfs nog geen uniform registratiesysteem bij de stadsdelen over kapaanvragen en opgelegde herplant, waardoor veel informatie mist. Stadsdeel Zuidoost kon zelfs geheel geen cijfers leveren. Nu is er een centrale registratie en dat is een flinke stap vooruit, maar nog altijd zijn plannen omtrent kap en herplant onnavolgbaar. Daarom pleit de Partij voor de Dieren al jaren voor een real-time bomenboekhouding waardoor duidelijk wordt wanneer en waar bomen worden gekapt en herplant. Op die manier kunnen ook omwonenden makkelijk zien welke bomen in hun buurt bedreigd worden met kap. Het college meldt dat de vertraging komt door een heel scala aan oorzaken, zoals benodigd bodemonderzoek, de Japanse Duizendknoop en door complicaties bij het optuigen van een goede uitvoeringsorganisatie. Opmerkelijk is dat deze obstakels niet eerder zijn gemeld aan de gemeenteraad en blijkbaar als een verrassing komen. De vertraging zal verergeren door het feit dat er jaarlijks opnieuw zo’n 2000-2500 bomen gekapt gaan worden. Het is rampzalig dat de gemeente de bomenkap totaal niet kan bijbenen met herplant. Bomen zonder monumentale status zijn nu nergens zeker van hun leven. Een boom staat gemiddeld slechts 43 jaar in Amsterdam. De Partij voor de Dieren wil dat bomen in Amsterdam een veel langere levensduur krijgen. Een kritischere blik bij het besluit tot kap is daartoe noodzakelijk. Ook al wordt er herplant: het duurt tientallen jaren voordat jonge aanplant dezelfde kwaliteiten heeft als een oude boom. Bij herinrichting zou het behoud van gezonde bomen dan ook een onbetwistbaar uitgangspunt van het ontwerp moeten zijn. En onzinnige bomenkap, zoals binnenkort voor een festivalterrein in het Noorderpark, zou onmogelijk moeten worden. Het college heeft beloofd groeiplaatsen bij herplant te verbeteren, zodat boomwortels meer ruimte krijgen. Daar zou ook bij bestaande bomen voor gezorgd moeten worden. En als het echt niet anders kan: oudere bomen kunnen ook behouden blijven door ze te verplaatsen. Alleen door minder te kappen en sneller te herplanten kunnen we de bomenpracht in Amsterdam op peil houden. Daar zou het college haast mee moeten maken. Lees ook: Schriftelijke vragen over de zeer tegen­val­lende cijfers over de herplant van bomen in Amsterdam

Het jaarlijkse paardensportevenement Jumping Amsterdam is van start gegaan. Dierenwelzijn is in het geding bij de paardensport, zo blijkt uit het rapport dat Dier & Recht vandaag publiceert. De gemeente Amsterdam en de provincie Noord-Holland zijn grote sponsoren van dit evenement met ruim 132.800 euro en dat gaat in tegen het eigen dierenwelzijnsbeleid. De fracties van de Partij voor de Dieren in Amsterdam en Noord-Holland dringen er op aan dat de overheid terugtreedt als sponsor en ambassadeur van evenementen met dieren. Amsterdam grote sponsor van Jumping Amsterdam Raadslid Anke Bakker (Partij voor de Dieren Amsterdam): “De gemeente Amsterdam staat op het standpunt dat evenementen met dieren ongewenst zijn vanwege dierenwelzijnsbezwaren, zoals het gesleep met dieren en de beperkingen van het natuurlijke gedrag van dieren. Daarom verbaast het ons dan ook zeer dat hetzelfde gemeentebestuur Jumping in Business subsidieert met een fors bedrag van 102.800 euro en wethouder Kukenheim zelfs ambassadeur van het evenement is en raadsleden uitnodigt voor het VIP-terras. Ook het paardenpolo-evenement op het Museumplein ontvangt jaarlijks grote sommen geld. In vier jaar tijd al 180.000 euro. We hebben het college dan ook om een verduidelijking gevraagd van dit inconsistente beleid. In de toekomst mag er geen euro meer naar evenementen met dieren.” Oproep tot stop op sponsoring van evenementen met dieren Statenlid Ines Kostić (Partij voor de Dieren Noord-Holland): “Bij Jumping Amsterdam zien we bizarre side-shows en gevaarlijke stunts in stijl van Amerikaanse westernfilms en rodeo’s. Pure kermis ten koste van dieren. Een beeld uit een verleden toen we nog veel minder snapten van dieren en een beeld dat ook bij de paardensport verleden tijd moet worden. Gedeputeerde Staten zeggen sponsoring te willen gebruiken als communicatiemiddel, o.a. vanuit de strategie om eigen reputatie en imago te willen verbeteren. Het is tijd om nieuwe keuzes te maken en geen evenementen met dieren meer te sponsoren. Er zijn goede alternatieven genoeg.” Misstanden bij Jumping Amsterdam Uit het rapport van Dier & Recht blijkt dat het gebruik van bitten in de paardensport leidt tot onnodig veel pijn en stress. Via het bit in de mond oefenen ruiters grote kracht uit. Uit onderzoek blijkt dat 83 procent van de wedstrijdpaarden littekens of verwondingen in de mond heeft. Er zijn goede alternatieven zoals een hoofdstel zonder bit. Dier & Recht pleit daarom voor een verbod op pijnlijke bitten in de paardensport.

De gemeente Amsterdam maakt een einde aan de inzet van dieren als reclameobject op straat. Dat staat in het vandaag gepresenteerde nieuwe stedelijk kader buitenreclame. Hiermee wordt het niet meer mogelijk om paarden te gebruiken als groot mobiel reclamebord met fusten bier. De gemeenteraad vroeg hier al om in november 2018 met het aannemen van een voorstel van de Partij voor de Dieren . Het is een logische maatregel voor een stad die diervriendelijk beleid wil voeren. Raadslid van de Partij voor de Dieren, Anke Bakker: “Gelukkig wordt dit onnodige gesleep en gebruik van dieren onmogelijk gemaakt in Amsterdam. We kennen allemaal de paardenkoetsen die promotie maken voor bier en een paar jaar geleden dook er ook ineens een rendier op in de straten van de Nieuwmarktbuurt als reclamestunt voor een onderbroekenmerk. Wij vinden het treurig dat dieren voor reclame worden misbruikt en zijn trots dat Amsterdam hier nu een duidelijke streep doorhaalt naar aanleiding van ons voorstel.” In 2018 heeft de gemeente het gebruik van evenementen met dieren ook aan banden gelegd. Het wordt sterk ontmoedigd om dieren te gebruiken op een evenement en het is altijd verplicht om hiervoor een vergunning aan te vragen, hoe klein het evenement ook is. Hierdoor kan gerichter worden gecontroleerd op de nodige papieren en op dierenwelzijn. De levende kerststal in de maand december is inmiddels geen bekend fenomeen meer in het straatbeeld. Ook wil de gemeente het gebruik van paardenkoetsen voor personenritjes terugdringen en is er daartoe binnenkort geen vaste standplaats meer voor de paarden op de dam. Het stedelijk kader buitenreclame stamde uit 2016 en is nu herzien op allerlei punten waaronder het niet meer toestaan van levende dieren als reclameobject. In het voorstel van het college staat dat deze maatregel wordt ingesteld: “(…), gelet op overlast, hinder en omdat dierenwelzijn voor het college zwaarder weegt dan het belang van een dergelijke campagne”. Foto: Roel Wijnants

Een ziek bokje in het Amsterdamse Bos, een kat in een kistje bij het grofvuil, een boa constrictor in een vuilniscontainer in Noord. In korte tijd zijn er veel dieren gedumpt in Amsterdam. De Partij voor de Dieren dringt al langer aan op een centraal meldpunt voor dierenmishandeling. Recent sprak raadslid Anke Bakker hierover in de gemeenteraad. Lees of bekijk haar bijdrage in de gemeenteraad Dierenmishandeling komt vaker voor dan je zou verwachten. De Dierenambulance liet ons maandag weten de afgelopen anderhalve week alweer een hele lijst aan schrijnende gevallen te zijn tegengekomen. Als je AT5 volgt herken je er vast een aantal: de gedumpte perskat die helemaal zwart was van de eigen ontlasting, de zwaar mishandelde en in vuilniscontainer gedumpte boa constrictor, een kitten met moederpoes in doos op straat achtergelaten, kanarievinkjes die in een vogelkooi voor de deur bij een tuincentrum zijn gevonden en nog een vermoedelijk gedumpte pup. En dan zijn dit alleen nog huisdiervoorbeelden van gevonden dieren. Er is ook sprake van vermoedelijke mishandeling of verwaarlozing, veelal achter de voordeur. Er is een sterke relatie tussen dierenmishandeling en huiselijk geweld. Dierenmishandeling kan ook een voorspeller zijn van gewelddadig gedrag en kan een aanwijzing zijn voor een veel groter onderliggend probleem. Maar mensen weten vaak niet waar ze terecht kunnen met zulke vermoedens; ook op onze fractie worden we regelmatig gebeld met nare verhalen of ernstige vermoedens, maar als we de mensen adviseren om te melden, krijgen we ze vaak radeloos later opnieuw aan de lijn omdat ze van het kastje naar de muur worden gestuurd of omdat er geen opvolging aan de melding lijkt te worden gegeven. Er wordt ook overal gemeld: bij gemeente, politie, de Dierenbescherming, Sophia Vereeniging, Dierenambulance, de Dierenopvang, via Veilig Thuis, bij dierenartsen… landelijk werd 144 in het leven geroepen als meldpunt maar daar krijgen wij heel veel klachten over onbereikbaarheid; onderbezetting en vage doorverwijzing naar andere meldpunten. De opvolging moet uiteindelijk door de LID, NVWA of gemeentelijke handhaving worden gedaan. Dat moet en kan veel beter. We hebben daarom als raad gevraagd om te onderzoeken of dit systeem van meldiningen verbeterd kan worden in Amsterdam, of er een betere samenwerking kan komen tussen alle betrokken organisaties met het werken in een gezamenlijke database of via 1 centraal meldpunt. Het was ook een collegeprioriteit in het coalitieakkoord. Het is een lang traject geweest waarin de gemeente in samenwerking met de betrokken instanties heeft onderzocht of het systeem verbeterd kan worden voor Amsterdam. Het is dan ook een een zeer pijnlijke conclusie dat er wegens veiligheids- en privacyredenen geen systeem kan worden opgezet waarbij terugkoppeling en inzichtelijkheid centraal staan. De conclusie is dat 1 gezamenlijk gedragen Amsterdams meldpunt niet zal werken. Ik wil de wethouder wel nogmaals bedanken voor zijn inzet om dit mogelijk te maken en voor zijn volharding om de knelpunten bij het versterken van de dierenwelzijnsketen bij de minister aan te kaarten. Wij zien uit naar het gevolg dat hieraan wordt gegeven. Wij zullen ook op zoek blijven naar verbeteringen die wel kunnen. En hopen gauw met nieuwe mogelijkheden hierover te kunnen spreken met elkaar. Zodat we dierenleed sneller kunnen wegnemen of liever nog, kunnen voorkomen.

Het Sarphatipark zou een opknapbeurt krijgen. Eind vorig jaar begonnen de werkzaamheden. Wie op dit moment het park in wandelt, via de ingang ten hoogte van de Tweede Jan van der Heijdenstraat, stuit regelrecht op een afgezette zandvlakte. Links van het veld is het park omgetoverd tot openbare sportschool met verharde ondergrond. Kortom, van een groen park is in dit gebied geen sprake meer: het is een grijs plein met een paar bomen geworden. Raadslid Anke Bakker stelt daarom kritische vragen aan het college. De Echo schreef op 12 juli 2019 nog over een buurtbewoner, tevens woordvoerder van Stichting Sarphatipark, die zijn onvrede uitte over de zandvlakte, over de enorme wildgroei aan sportattributen, speeltoestellen en pingpongtafels terwijl simpele bankjes om op te zitten nu nagenoeg ontbreken. Hij verwonderde zich daarnaast over oude kapotte prullenbakken die zijn blijven staan. Een woordvoerder van stadsdeel Zuid verklaart in het artikel dat er op het zandveld gras is ingezaaid en dat over ongeveer drie weken bankjes worden geplaatst. We zijn inmiddels bijna twee maanden verder en er is niets veranderd. De Partij voor de Dieren-fractie vindt het opmerkelijk dat het groen in Amsterdam almaar wordt opgeofferd en dat er geen aandacht is voor zaken die werkelijk van belang zijn. Als het college dit geen halt toeroept, worden alle groene parken langzamerhand stenen pretparken. Foto header: Franklin Heijnen

Ons Kamerlid Frank Wassenberg bracht een bezoek aan de Wadden. Zijn motivatie om het gebied te beschermen is nog groter geworden! “Economische activiteiten zoals gaswinning, toerisme en visserij hebben grote invloed op de natuur. Het Waddengebied heeft een ongekende soortenrijkdom en uniek ecosysteem."

Tweede Kamer

Wat doen Kamerleden tijdens het zomerreces? Partij voor de Dieren-Kamerlid Frank Wassenberg bracht een bezoek aan de Wadden. Hij ging op pad met Vogelbescherming Nederland en nam een kijkje bij de opvang van zeehonden in Zeehondencentrum Pieterburen. Waarom dit bezoek aan de Wadden? “Economische activiteiten zoals gaswinning, toerisme en visserij hebben grote invloed op de natuur. Het Waddengebied heeft een ongekende soortenrijkdom en uniek ecosysteem. Ik wilde zien wat de invloed is van de mens op het landschap en het voedselaanbod voor weide- en trekvogels. Zeehondencentrum Pieterburen heeft ons laten zien hoe de opvang van gestrande zeehonden in zijn werk gaat en de wetenschappelijke onderbouwing van het opvangbeleid uitgelegd.” Wat heeft de meeste indruk op je gemaakt? “Het met eigen ogen zien hoe kwetsbaar het gebied is en aan welke gevaren het blootstaat. Op het strand van Schiermonnikoog zie je bijvoorbeeld hele stukken van plastic vissersnetten liggen. Ze vergaan niet en blijven dus zeer lang gevaarlijk voor dieren. Zo kunnen zeehonden erin verstrikt raken. Vaak komen ze dan bij Pieterburen terecht.” Wat neem je mee terug naar de Kamer? “Letterlijk? De stukken vissersnet die ik heb opgeraapt van het strand. In de officiële agendastukken van de Tweede Kamer lezen over de vervuiling van de zee door plastic vissersnetten is één ding. De kapotgescheurde vissersnetten zelf zien liggen, is toch anders. Daarnaast is mijn motivatie om de Wadden te beschermen door dit werkbezoek nog meer vergroot.”