Poliflw

De ChristenUnie wil met een brede steun van coalitie- en oppositiepartijen, dat er meer huisartsen zich vestigen in Overijssel. Daartoe heeft de Overijsselse fractie een motie ingediend tijdens de behandeling van de begroting in Provinciale Staten. Er wordt een toenemend tekort aan huisartsen gesignaleerd, waardoor met name en in de dorpen en op het platteland de huisartsenzorg onder druk komt te staan, maar ook in steden als Enschede is het tekort voelbaar. De huisarts is een basisvoorziening voor de leefbaarheid van het landelijk gebied.

De ChristenUnie wil samen met andere partijen dat het college van GS komt tot een plan van aanpak voor Overijssel. ”Er zijn onorthodoxe maatregelen nodig om nieuwe huisartsen te boeien en te binden”, aldus Jan Westert, eerste ondertekenaar van de motie. “Dat kun je beter samen doen in Overijssel dan per regio of gemeente apart. Bovendien moet er nauw worden samengewerkt met de huisartsen zelf en zal er ook naar Den Haag met een heldere gezamenlijke boodschap moeten worden gegaan.” Het gaat om maatregelen die de vestiging van huisartsen interessant maken om vooral jonge huisartsen te boeien. Geen huisarts in de buurt betekent een fors aanslag op de leefbaarheid in het landelijk gebied. Het College van GS wordt gevraagd om uiterlijk voor de zomer van 2020 met een eerste plan van aanpak te komen.

Zoals eerder aangekondigd,organiseert de gemeente enkele kleinschalige ‘energiecafés.’ In informele setting willen we verder doorpraten over grootschalige opwek van zonne- en/of windenergie. Hoe kijkt u hier tegenaan? Waar zouden windmolens kunnen komen? En waar wilt u geen zonneparken zien? Wat zijn belangrijke zaken waar we volgens u rekening mee zouden moeten houden? Laat u horen tijdens een van de energiecafés.We gaan met elkaar in gesprek in aanwezigheid van wethouder Irma van der Sloot (wethouder Duurzaamheid).

De energiecafés worden in verschillende plaatsen gehouden maar staan open voor alle inwoners van de gemeente Kampen. Toegang is gratis, aanmelden niet nodig. Vanaf 19.00 uur staat de koffie klaar!

Waar en wanneer?• Maandag 21 oktober: Wilsum (multifunctioneel centrum ‘De Toekomst’, Quarles van Uffordweg 2)• Maandag 28 oktober: Zalk (dorpshuis ‘An de Steege’, Broeksteeg 42)• Woensdag 30 oktober: ’s-Heerenbroek (verenigingsgebouw ‘De Kandelaar’, J.W. van Lenthestraat 2)• Maandag 4 november: Kampereiland (ontmoetingscentrum ‘Ons Erf’, Heultjesweg 14)

Inloop 19.00 uur; aanvang 19.30 uur, tot circa 21.30 uur.

Leest u ook bijgaand verslag van de Energietop.

U bent van harte welkom!

Iedereen telt mee, dat is een van de kernwaarden van onze partij. Daar staan wij voor en daar zetten we ons voor in ! Maar armoede is een van de redenen waarom mensen makkelijk buiten de boot kunnen vallen en aan de zijkant komen te staan. Armoedebestrijding heeft daarom ons hart en onze inzet.

Vrijdag werd er een eerste bijeenkomst ‘Kampen Armoedevrij’ georganiseerd. Een bijeenkomst waarbij vrijwilligers(organisaties), gemeente, politiek en professionals samen nadachten over een breed gedragen aanpak van armoede. Uiteraard waren wij ook aanwezig. En daarbij werden we door het programma geleid door Eef van Opdorp (inderdaad, de presentatrice van het RTL-programma ‘Uitstel van Executie’). Daarbij vlogen de feiten ons om de oren. Weet u dat geld niet gelukkig maakt! Maar wel pas boven de grens van 2 x modaal (€ 4.200,00 p/mnd.)! En we willen wel omlopen voor een korting van € 10,00 op een koffiezetapparaat van € 40,00. Maar niet voor een korting van € 10,00 op een fiets van € 1.000,00! En weet u dat 53% van de laaggeletterden financiële problemen heeft. Om maar even aan te geven hoe belangrijk het is dat Kampen zich blijft inzetten voor het opsporen en bestrijden van laaggeletterdheid! Financiële problemen veroorzaken schaamte en stress en door stress blijkt het denkvermogen te krimpen, waardoor we weer minder goed kunnen nadenken over mogelijke oplossingen. Hulp van andere mensen daarbij, geeft meer mogelijkheden om tot oplossingen te komen!

Armoede is een onderwerp waarover in de politiek veel wordt gediscussieerd. Niet omdat er ook maar één partij is die het niet nodig vindt om armoede te bestrijden. Maar de manier waarop verschilt wel behoorlijk. Eind 2017 is in de gemeenteraad besloten dat we in de gemeente Kampen ‘de omgekeerde toets’ gaan hanteren. Dat betekent maatwerk bij elke aanvraag voor hulp en ondersteuning. Voor de vraag of iemand in aanmerking komt, wordt niet langer gekeken naar ‘recht hebben op ‘, maar naar ‘nodig hebben’. 110% van het minimum inkomen is daarmee niet langer een harde grens.

In Kampen gebeurt al veel als het gaat om de bestrijding van armoede. Veel mensen zetten zich hiervoor in. Maar hoe kennen en vinden we elkaar? En drempels zijn soms hoog en schaamte kan diep zitten, dus hoe ontmoeten we de mensen die binnen deze doelgroep vallen? Dat zijn de vragen waarover we gezamenlijk de komende periode nadenken en aan gaan werken.

MW

In december van 2017 heeft de Gemeenteraad ingestemd met een aantal belangrijke ontwerpkeuzes waarmee het ontwerpproces verder kon worden uitgevoerd.Het Inrichtingsperspectief is een integraal ‘plan’ want het bevat paden voor wandelaars, brede watergangen, sporttoestellen, een voedselbos, een onderkomen van een duikvereniging en de verkeersveiligheid wordt verbeterd.

ChristenUnie blij met plan voor Groene Hart

Maandag 15 oktober werd het inrichtingsperspectief voor het Groene Hart besproken. Er wordt al ruim 10 gesproken over de inrichting van het Groene Hart en nu is er een inrichtingsperspectief. Daar zijn we als ChristenUnie blij mee.

Samen met de kinderen ren je door het leven. Van sportvereniging naar muziekles, ieder kind dubbelop en allemaal anders. Van gebroken nachten, vergaderingen voor je vrijwilligerswerk tot een druk sociaal leven. Hoe dan!? Janneke Burger weet wel raad. Als hoofdredacteur van het opvoedingsmagazine Jente. “Ik zie om me heen bij generatiegenoten dat we de geloofsopvoeding graag anders willen doen dan onze ouders. Tegelijkertijd hebben we vaak te weinig tijd om zelf te verzinnen hoe.”

Hoe vind je Kampen als woonplaats?

Ik kom oorspronkelijk uit de Randstad, uit Leiderdorp vlakbij Leiden. Wat ik van Kampen vind is dat het hier prettig wonen is. Je hebt hier alles, het is een zelfvoorzienende stad, zeg maar. Ik heb nooit het idee dat ik ergens anders heen hoef. Een voorbeeld: ik ben een echte kringloop-fan en hier in Kampen heb je enorm veel aanbod van kringloop en tweedehands, zowel kleding als andere spullen. Heerlijk. Met onze kinderen is het erg fijn dat er een goeie muziekschool is, veel christelijke scholen om uit te kiezen. Als je je kind naar een niet-christelijke school wilt brengen, dan heb je wat minder te kiezen.

“Omzien naar elkaar, dat hoort volgens mij echt bij Kampen.”

Wat ook fijn is, en volgens mij typisch iets voor Kampen: veel mensen kennen elkaar, er wordt naar elkaar omgezien en voor elkaar gezorgd. Dit geldt – natuurlijk – vooral voor kerken, maar ik heb het idee dat het daarbuiten ook zo is, dat het echt bij Kampen hoort. Ik vind het een betrokken stad, mensen geven om elkaar. Het heeft wel iets dubbels, dat elkaar kennen, het werkt iets keurigs, iets braafs, in de hand. Ik denk soms, “Ach, het mag ook best eens afwijken, je mag er ook ánders uit zien of het anders aanpakken dan de standaardmanier”. In dat opzicht mis ik wel de Kunstacademie en Journalistiek, de zogenaamde paradijsvogels. Het grappige is overigens dat in Friesland, we woonden in Franeker, meer dat vrije gevoel is. Misschien is dat wel typisch voor het echte platteland, dat iedereen wat meer vrij is. In die zin is Kampen een typische middelgrote plaats.

Hoe ben je bij Jente terechtgekomen?

Ik ben theoloog en schreef al wel eens voor het blad, over geloofsopvoeding, ook omdat ik jaren een weblog bijhield rond geloofsopvoeding en duurzaamheid. Toen ben ik gevraagd als hoofdredacteur.

Een magazine over christelijke opvoeding, hoe ziet dat er volgens jou uit?

Een blad moet natuurlijk altijd iets ‘moois’ hebben, anders hebben mensen geen zin om het te lezen. Toch wil ik focussen op eerlijkheid, op wat kwetsbaar is. Zo doen we bijvoorbeeld nooit al te gestylede foto’s. Iemand komt heus mooi op de foto, maar zonder het gelikt te laten worden. Die kwetsbaarheid is essentieel. Het leven kan tegenvallen, je kunt jezelf tegenvallen in je doen en laten, in je opvoeding ook. Wat ik belangrijk vind is genade, dat we daarvan leven. Te vaak gunnen we ons dat zelf niet. We weten dat Gods genade er is, maar we gaan toch voor onze eigen perfectie en ons onbarmhartige eigen oordeel als iets tegenvalt, bij onszelf of bij anderen.

“Gods genade er is, maar we gaan toch voor onze eigen perfectie en ons onbarmhartige eigen oordeel als iets tegenvalt, bij onszelf of bij anderen.”

Onlangs schreef ik in mijn column over het niet ‘aandurven zonder God’. Dit stond op onze trouwkaart, maar had evengoed op de geboortekaartjes kunnen staan. Als God er niet bij was, dan zou ik niet durven trouwen, of kinderen durven krijgen, of durven léven uberhaupt. Ik ben wel vrolijk en opgewekt, maar ik ben bepaald niet onbekommerd. Een piekeraar. Met die column heb ik  als het ware een stukje van mijn hart op tafel gelegd, waar ik veel warme reacties op kreeg. Mensen schreven dat ze blij waren met die openheid. Dat ik daarmee verwoord heb hoe zíj zich voelden. Dat raakt mij dan natuurlijk weer! Maar, zo wil ik dus dat we als christelijke opvoeders samen leven: eerlijk, elkaar ondersteunend.

 "Zonder God zou ik het niet aandurven: trouwen, kinderen, het leven zelf"

Wat ik ook belangrijk vind is dat het blad als geheel, per nummer, een verháál vertelt. Dat het niet alleen een verzameling aardige stukjes is. We werken met thema’s en krijgen regelmatig de reactie dat het daardoor een meer inhoudelijk blad is geworden. Dat doet me goed. Daar doen we het voor. Ik wil dat het mensen inspireert.

Hulp bij geloofsopvoeding, is dat nodig?

Ik zie om me heen bij generatiegenoten dat we de geloofsopvoeding graag anders willen doen dan onze ouders. Tegelijkertijd hebben we vaak te weinig tijd om zelf te verzinnen hoe dan. Al te vaak – dat herken ik zelf althans – is geloofsopvoeding een onderschoven kindje in onze agenda. De dingen van God schuiven gemakkelijk naar de randen van ons bestaan. Sneller dan de sportschool, of de muziekles. Ik zeg dat niet om mensen te veroordelen, het is helaas gewoon zo.

Ik wil met jonge gezinnen – in de tropenjaren – helpen om zich geloofspraktijken aan te leren. Als je kinderen nog heel jong zijn, baby’s en peuters, die tijd kun je juist goed benutten om je te oefenen in welke gewoontes van geloof bij jouw gezin passen. Je wilt misschien niet meer bij elke maaltijd Bijbellezen, zoals je ouders dat deden, maar hoe wil je dán de Bijbel inpassen in je dagelijkse routine? Wat zijn de geloofspraktijken die voor jullie goed werken? Soms denk ik dat onze generatie teveel alles opnieuw wil uitvinden, sommige gewoontes kunnen we best overnemen van de generaties voor ons. Sommige disciplines hebben hun nut ruimschoots bewezen.

Wat is het verschil met die eerdere generaties dan?

Als ik naar het leven van mijn ouders kijk, dat was een stuk eenduidiger, overzichtelijker ook. Je deed één sport of speelde één instrument. De ouders hadden misschien één vergadering in de week. Onze agenda’s zitten bomvol. Dat is aan de ene kant een gegeven, maar aan de andere kant vind ik dat je je best mag afvragen waarom je dat wilt. Die vraag stellen, dat is iets wat we met ons magazine willen bereiken.

Wat is een ontmoeting die je recent had die indruk maakte?

Ik spreek veel in het land, in kerken en scholen, over geloofsopvoeding. Zo was ik eind vorig jaar in Rotterdam, in een oude stadskerk. Gemeenteleden proberen er nieuw leven in te blazen. Er waren maar zeven ouders, da’s helaas niet uitzonderlijk. En toch, deze zeven gezinnen proberen erover na te denken, te midden van hun drukke leven, spitsuur, hóe ze het geloof vorm willen geven in hun gezin. Ze gaan samen op zoek naar antwoorden en daar mag ik aan bijdragen. Het is ontzettend leuk om te zien hoe mooi dat allemaal kan worden, daar word ik blij van.