Zowel op korte als op de lange termijn zal de toekomst er door de 1,5 meter-economie anders uitzien. In onderstaande beschouwing neemt VVD-fractievoorzitter in Provinciale Staten ZH, Erwin Hoogland, ons mee in de mogelijkheden die er zoal zijn. Goed om bij stil te staan en te overdenken.
Daarom delen wij via deze nieuwsbrief zijn bijdrage:
De Coronacrisis dwingt tot anders denken en doen
De Nederlandse samenleving zal niet meer hetzelfde zijn. Was het ‘oude’ de oorzaak van de crisis? De crisis legt in ieder geval de zwakheden van onze maatschappij bloot. Dat is nu vervelend, maar het biedt ook kansen, mogelijkheden en andere inzichten. Flexibel thuiswerken, slimmer ondernemen, minder files, persoonlijk (openbaar) vervoer, minder kantoorgebouwen, een schoner milieu en een bewustere levensstijl zijn hier voorbeelden van.
Thuiswerken wordt het ‘nieuwe normaal’. Overheid en ondernemers zullen steviger inzetten op flexibel thuiswerken. Tegelijkertijd moeten zij bedenken hoe ze fysiek samenkomen willen organiseren. Dat geldt in het bijzonder wanneer online samenwerken niet mogelijk of onhandig is. Dit neemt niet weg dat nog steeds veel mensen altijd fysiek op hun werk aanwezig moeten zijn, zoals bouwvakkers, verpleegkundigen, agrariërs en politieagenten.
Mensenmassa’s zullen we moeten ontmoedigen. Kunst, cultuur, toerisme en horeca zullen daarom meer en meer individueel of in kleine groepen beleefd worden. Geen opgehoopte lange rijen meer bij de kassa, geen grote groepen in foyers en geen volgestampte terrassen. Online inchecken en werken met bezoek-bloktijden in musea en attracties zijn mogelijke oplossingen.
Sociale structuren zullen juist hechter worden. (O)pa en (o)ma kunnen natuurlijk weer hun (klein)kinderen knuffelen. We zullen bewuster samenzijn en genieten van familie en vrienden. Wel moeten we nadenken over de vraag hoe we onze kwetsbare groepen beter kunnen beschermen. Het handen schudden en de drie Nederlandse zoenen zullen veranderen in een andere vorm van begroeten.
Online (in)kopen is de toekomst. Winkeliers moeten in hun online aanwezigheid investeren. Fysieke verkooppunten zullen veranderen of deels verdwijnen. Pakket- en besteldiensten zullen prominenter in het straatbeeld aanwezig zijn. Winkeliers en transportondernemers zullen de handen ineen moeten slaan om de ‘last mile’ zo efficiënt mogelijk in te richten en zo weinig mogelijk overlast in de wijken te veroorzaken.
Hedendaags openbaar vervoer is achterhaald. We zullen het openbaar vervoer moeten veranderen in individueel vervoer of vervoer in kleinere groepen. Dit betekent niet alleen omdenken van aanbod- naar vraag gestuurd vervoer, maar ook oplossingen zoeken in geautomatiseerde, autonome en Uber-achtige systemen. Dit gaat om grote investeringen vragen.
Ook internationaal zijn de veranderingen ingrijpend en fundamenteel. Massatoerisme zullen we anders moeten aanpakken. De wereldwijde mobiliteit gaat andere vormen aannemen. Dit geldt voor zowel personenvervoer als goederenvervoer. Informatie over fysieke en digitale bedreigingen, waaronder potentiële pandemieën, zullen we transparanter en sneller moeten uitwisselen.
Voor Nederland is het ingrijpendst dat we onze vitale processen onafhankelijk van de buitenwereld moeten maken. Dat betekent: voedsel, drinkwater, energie en volksgezondheid in eigen hand. Deze voorzieningen moeten we fysiek en digitaal kunnen beschermen. Dit neemt niet weg dat we tegelijkertijd internationaal moeten samenwerken om elkaar economisch, wetenschappelijk en humanitair te versterken.
De COVID-19-crisis veroorzaakt veel persoonlijk leed. Ook de economische schade is groot. We zien echter ook dat de crisis de creativiteit van mensen aanwakkert. De afgelopen weken hebben we al laten zien dat veel mogelijk is. Laten we niet proberen het ‘oude’ koste wat kost terug te halen, maar de crisis te benutten om kansen te benutten.
