Poliflw

De tweede editie van #Borrelpraat was een groot succes. In een vol partijpand spraken Sofyan Mbarki, Jacqueline Krouwel van de Jellinek Kliniek en Youssel el Mourabet van Streetcornerwork en Volksbond onder leiding van Kaj Leers over de problemen die drugs met zich meebrengen in Amsterdam.

Youssef legde over hoe hij en zijn medewerkers zien hoe minderjarige jongens en meisjes afglijden in de criminaliteit als gevolg van de eerste stappen die zij zetten in de drugshandel. Jongens en meisjes van 13, 14 jaar leven soms al jaren onder grote druk. Zij moeten hun ouders ondersteunen met van alles en niet zelden hele gezinnen draaiende houden, en dat in een probleemsituaties van armoede.

Voor verlichting van die druk op hun schouders gaan sommigen dan een blowtje roken met vrienden. Ze komen in aanraking met verkeerde mensen die een rolmodel kunnen worden, of die hen een makkelijke en simpele bron van goede inkomsten kunnen beloven als drugskoerier.

En zo rijden minderjarige drugskoeriers als laatste schakel in ‘de keten’ dan door donker Amsterdam met wat Sofyan Mbarki “een apotheekje” noemt: niet alleen cocaïne of XTC, tegenwoordig standaard gebruiksmiddelen, maar ook Viagra.

Jacqueline Krouwel, preventiedeskundige bij de Jellinek Kliniek, ziet het probleem ook maar bracht wel nuance aan in het verhaal. Ja, er zijn anekdotische verhalen over dit probleem maar het is lastig in cijfers te vatten.

Sofyan Mbarki wil intussen het gebruik van drugs problematiseren. Daarmee neemt hij een andere positie in dan bijvoorbeeld liberale partijen als D66, dat wil legaliseren, en de rechts-conservatieve partijen, die het willen criminaliseren. “Als de discussie steeds weer daarover gaat, als het debat altijd weer over legaliseren enerzijds gaat en criminaliseren anderzijds, dan hebben we een half uur een fel debat gevoerd maar zijn we geen steek opgeschoten”, aldus Mbarki.

In de gemeenteraad stelde hij eerder voor dat de politie drugsgebruikers een SMS’je krijgen wanneer de minderjarige drugskoerier bij wie zij hun waren hebben afgenomen, aangehouden zijn. Op deze manier hoopt Mbarki dat bij gebruikers het besef indaalt dat zij bijdragen aan het in de criminaliteit houden van deze minderjarige drugskoeriers.

Jaqueline Krouwel gaf aan dat ervoor gewaakt moet worden dat de actie drugsgebruikers stigmatiseert. Want dan los je problemen niet op, maar werp je een drempel op voor mogelijke drugsverslaafden om hulp te zoeken. Jacqueline en Youssef gaven het voorbeeld van een aanpak op het Museumplein, waar veel jongeren van omliggende middelbare scholen regelmatig blowtjes roken. Sofyan gaf daarop aan dat stigmatisering van drugsgebruikers zeker niet de bedoeling is van zijn voorstel.

Problematiseren De aanwezigen in de zaal stelden uitgebreid vragen aan de gasten. Enige consternatie trad op toen Sofyan een vraagsteller corrigeerde. In een vraag uit de zaal zat de aanname dat de PvdA-fractie in de Amsterdamse gemeenteraad voor het drugsmanifest van D66 had gestemd. Dat manifest was opgesteld en gesteund door meerdere organisaties, waaronder de Jellinek. Sofyan kon vertellen dat de PvdA tégen dat manifest had gestemd. Op de vraag hoe dat kon – het voorstel was immers mede opgesteld door mensen met jarenlange ervaring in drugspreventie – legde Sofyan uit dat de PvdA-fractie het voorstel zag als toch een vorm van alles legaliseren. Dan ga je tóch weer in één van de uitersten in het debat mee, voegde Sofyan toe.

Op de insteek over het laten indalen van de consequenties van drugsgebruik voor anderen en de omgeving kon Jacqueline Krouwel zeggen dat in 2018 door het Trimbos Instituut onderzoek gedaan is naar hoe drugsgebruikers reageren wanneer hen de nadelen van hun drugsaanschaf wordt verteld. Veruit de meeste geïnterviewden – voornamelijk jongere, recreatieve drugsgebruikers – gaven in dat onderzoek aan te weten wat voor effect hun aankopen van drugs kunnen hebben op mens en milieu, en de instandhouding van de drugsmaffia. Maar hoewel zij dat weten en ook erg vinden, vinden zij het niet hun verantwoordelijkheid. In feite onderschrijft dit onderzoek de zogenaamde ‘morele ontkoppeling‘-these van Albert Bandura.

Mede daarom betwijfelt Jacqueline of het problematiseren van drugs zoals Sofyan wil gaat werken.

Na het gesprek kregen Jacqueline en Youssef een aardig cadeautje en laafden vele aanwezigen zich aan die andere problematische drug: alcohol, in de vorm van bier.

Het bericht #Borrelpraat over drugs groot succes verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

De Amsterdamse fracties van de PvdA en D66 willen dat Amsterdamse jongeren die in de fout zijn gegaan meer kans krijgen op een tweede kans. Dit willen zij doen door het bezwaar te maken tegen het niet verkrijgen van een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) makkelijker te maken. Dit moet ertoe leiden dat jongeren na het ondergaan van hun straf beter perspectief krijgen doordat ze aan een baan of stage kunnen beginnen.

“Want zonder perspectief vallen jongeren sneller terug in crimineel gedrag,”  verklaart Sofyan Mbarki, fractievoorzitter van de PvdA Amsterdam. “Maar voor een baan of stage hebben jongeren een VOG nodig. Wat we echter vaak zien is dat veel van hen na het uitzitten van hun straf geen VOG krijgen terwijl de praktijk leert dat bezwaar maken daartegen zeer succesvol kan zijn. Daar moeten we onze jongeren op attenderen en bij gaan helpen.”

De PvdA en D66 willen dit doen door in de stadsdelen Nieuw-West, Zuidoost en Noord een bezwaarloket VOG in te richten waar jonge Amsterdammers terecht kunnen voor ondersteuning. “Jongeren die criminele delicten plegen moeten daarvoor gestraft worden, maar verdienen na die straf ook een nieuwe kans op een beter bestaan,” aldus Reinier van Dantzig, fractievoorzitter van D66. “Ik vind het bij het barmhartige karakter van Amsterdam passen dat we onze jongeren daar zo goed mogelijk in ondersteunen.” 

Het voorstel van PvdA en D66 werd met een ruime meerderheid aangenomen.

Het bericht Geef Amsterdamse jongeren meer kans op een tweede kans verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Donderdag 23 januari debatteerde de Amsterdamse gemeenteraad over het plan van de burgemeester ‘Weerbare mensen, Weerbare wijken’ en het rapport ‘De achterkant van Amsterdam’. Lees hieronder de inbreng van onze fractievoorzitter Sofyan Mbarki terug. 

Voorzitter,

Amsterdam heeft een probleem met drugs, riep ik afgelopen juni in Het Parool. 

Voorzitter, het is een enorm probleem. De problemen die wij hebben met drugs raken aan ons gevoel van veiligheid, aan bestaanszekerheid, aan een eerlijk ondernemersklimaat en aan kansen en perspectief en daarmee aan de toekomst van veel jongeren in onze stad.

En voorzitter, het allerergste is: de meeste problemen slaan neer in die delen van de stad die de minste problemen kunnen gebruiken.

Voorzitter, dit vraagt om ingrijpen. Van de burgemeester en ons als raad. Het plan Weerbare Mensen, Weerbare Wijken is hierin een hele goede eerste stap.

De laatste tijd heb ik veel mensen gesproken die direct danwel indirect betrokken zijn bij deze problematiek. Journalisten, hoogleraren, politie-agenten, advocaten, jongeren en jongerenwerkers. 

Maar het gesprek wat mij het langst bij bleef was een gesprek met een Amsterdamse vrouw, ze is moeder en wonend in Nieuw-West. 

Ze is alleenstaand en heeft een puberende, minderjarige zoon. Haar zoon is een zogenoemde thuiszitter; al van verschillende scholen gestuurd, geen werk en hij vult zijn dag met in bed liggen en hangen op straat.

Ze maakt zich zorgen om zijn toekomst. Over de gevaren van de straat en de aantrekkingskracht van de straat. Ze weet niet met wie hij omgaat, waar hij uithangt en wat hij daar doet. Tegelijkertijd weet ze donders goed waar hij in terecht kan komen. En heeft ze al signalen dat hij dingen doet die niet horen bij zijn leeftijd. 

Zij stelde aan mij met de bezorgdheid in haar ogen de vraag: 

“Wat kunt u voor mijn zoon doen?”

Deze vraag spookte nog lang door mijn hoofd, kan ik u zeggen.

Ik ging erover nadenken. Wat kan ik en wat kunnen wij als raad vandaag voor haar zoon doen?

En ik stel aan een ieder hier de vraag: doe ik recht aan haar bezorgdheid als ik haar zeg: “we gaan die grote drugscriminelen aanpakken!! Oprollen!! Vastzetten!! De War on Drugs is geopend!! Tevens wetende dat er in Nederland jaarlijks 13 miljard euro aan zwart geld rondgaat en dat dinsdag bekend werd dat we daar in 2019 261 miljoen euro van onderschept hebben. Dat is precies 2 %. Het spijt me voor de partijen die dit als de oplossing zien, maar helaas denk ik niet dat dit haar zoon morgen gaat helpen…

Maar doe ik dan recht aan haar bezorgdheid als ik het over een heel andere boeg gooi en zeg: “we gaan alle drugs reguleren danwel legaliseren en dan is het opgelost.” Hoewel ik echt heel ver mee ga in de gedachte achter reguleren (al vind ik cocaïne echt lastig)… denk ik dat dit alleen effectief is als dit internationaal gebeurt. Dus ja, we moeten erover praten, manifesten opstellen, maar gaat dit de zoon van die bezorgde moeder morgen helpen? Ik denk het niet…

Dus daarom daag ik u vandaag uit. Om geen hoog over discussies te voeren, maar met haalbare, concrete voorstellen te komen in lijn met het plan van de burgemeester. Om aan kleine knopjes te draaien waarmee we niet de illusie hebben dat we de drugsproblematiek volledig op kunnen lossen, maar waarmee we wel de ergste pijn in onze stad kunnen verzachten.

Voorzitter, laat ik daarmee beginnen.

Eén van de meest pijnlijke aspecten van het huidige criminele drugscircuit is voor mij de aanwezigheid van minderjarige – vaak jongens – die hier worden ingezogen. Ze beginnen met het wegbrengen van een scooter, dan een pakketje drugs en eindigen soms in criminele circuits waar wij ze niet willen hebben.

Voorzitter,

Ik ben de laatste die het gebruik van drugs strafbaar wilt stellen, maar ik vind dat drugsgebruikers wel bewust mogen worden van waar zij hun drugs vandaan halen. En dat ze mogen weten en voelen dat ze door drugs af te nemen van een minderjarige, je iets in stand houden wat wij niet moeten willen. Want kinderen van 16 horen geen drugs bezorgen, en als ze al iets willen bezorgen; dan pizza’s. Kinderen van 16 horen naar school te gaan, en niet uitgebuit te worden door drugscriminelen.

Voorzitter, daarom twee moties.

De eerste motie roept het college op om in de APV op te nemen om bij een heterdaad van een verhandeling van cocaïne – wat volgens de opiumwet al strafbaar is – waar een minderjarige dealer bij betrokken is, niet alleen de aanbieder, maar ook de afnemer te vervolgen.

Motie twee stelt voor om bij inbeslagname van een ‘snuiflijn’ van een minderjarige dealer, alle aanwezige telefoonnummers een smsje te versturen met de mededeling dat het nummer gebruikt werd door een minderjarige als ‘drugsbezorg-lijn’ en dat we hier in de stad extra aandacht voor hebben.

Voorzitter,

Als laatste nog een motie die ik samen met D66 indien die betrekking heeft op perspectief voor de jongeren in de wijken. De Heer van Dantzig en ik zijn er namelijk van overtuigd dat hoe groter het perspectief is voor onze jongeren, hoe kleiner de kans is dat ze een verkeerde afslag nemen.

Een Verklaring Omtrent Gedrag vergroot het perspectief. Helaas komen veel jongeren daar niet tot in aanmerking, terwijl de praktijk leert dat bezwaar maken daartegen soelaas kan bieden. Daarom stellen wij voor om zowel in NW, Noord als Zuidoost bezwaarloketten in te richten waar jongeren terecht kunnen voor ondersteuning bij het maken van bezwaar.

Voorzitter, tot slot.

Amsterdam heeft een probleem met drugs. En wij gaan dat probleem vandaag niet oplossen. Wel weet ik zeker dat we de problemen kunnen verzachten. En dat we moeders die zich in deze stad zorgen maken om hun jonge kinderen, een beetje meer gerust kunnen stellen. Ik reken op Uw steun!

Voorzitter, dank u wel. 

Het bericht Inbreng Sofyan Mbarki in debat Weerbare mensen, Weerbare wijken verscheen eerst op PvdA Amsterdam.