Poliflw

De fractie draagt in gedachten mee dat niet iedereen in Europa van vrijheid kan genieten.

Beste lezer, Waar u van mij een 'Wild Stadsdeel West' gewend bent moet ik u teleurstellen, die volgende vergadering is pas ruim na het verschijnen van deze LinksVoor. Maar niet getreurd, er zijn genoeg andere onderwerpen. Als politiek bevlogen mensen is het belangrijk om ons te blijven verwonderen over de wereld om ons heen en vragen te blijven stellen. Dus vraag ik mij af: heeft u met Valentijn nog een kaartje geschreven voor iemand? Dat is niet echt een onderwerp voor een raads- of commissie vergadering, maar als lokale afdeling moeten we elkaar ook beter leren kennen. Zelf  heb ik het sterk overwogen. Eigenlijk noem ik liever haar naam niet, want wat zal mijn vriendin wel niet denken. Vooruit, omdat u het bent kan ik het wel delen. Ik was haar naam zo vaak tegengekomen, ze had letterlijk mijn weekend overhoop gehaald en gezorgd voor een frisse wind in mijn kop.  Ik overwoog een brief te schrijven aan Ciara. De storm van het weekend daarvoor.   

Want stormen krijgen tegenwoordig een naam. U denkt misschien waarom? Voelen die stormen zich slecht behandeld? Is het om windterreur tegen te gaan? Dreigde een storm zichzelf op te blazen? Wat moeten we daarmee als partij? Nee, maakt u zich geen zorgen. Het is bedacht door onder andere de KNMI want, als een storm een naam heeft, zijn mensen zich er meer bewust van. Een naam heeft meer impact. Want als u en ik met windkracht 10 van de Afsluitdijk worden geblazen zijn we ons daar schijnbaar onvoldoende bewust van. Teveel mensen liepen stoer tussen omgevallen bomen en zeiden “Dit mag geen naam hebben”. Sinds een paar maanden mag dat eindelijk wel. Nu hebben stormen een naam. 

Eerlijk, ik moet daar aan wennen. We leven nu in een tijd dat een kind de naam Storm heeft en de storm heet Dennis. Dat is wennen. Je kunt nu gesprekken horen als: “Heeft Olivia de was er weer af gerukt? Die nare Olivia”. Of: “och hoor Jan eens huilen. Die huilt maar de hele tijd.” En troosten heeft geen zin. Dat is wennen. Nota bene moeten u en ik nu al die namen onthouden, verschrikkelijk. Hoe heette deze storm ook alweer. Was het Gerda, Iris, of toch was het Piet? Terwijl je er midden in staat. Dat is onbeleefd. Nota bene hebben stormen nu toch vaak man en vrouwen namen, wanneer krijgen we de eerste gender neutrale storm? En hoe gaan we om met culturele namen? Je zult meemaken dat de meest verwoestende storm straks Samir of Mohammed heet. Dat levert de PVV dan een boel stemmen op. Daar sta je dan al als groene partij. 

Andere weerstypen voelen zich natuurlijk buitengesloten. Waarom een storm wel, en een droge periode niet? Terwijl als ergens menselijke namen bij te verzinnen zijn dan is het wel bij lang droogstaan, of bij ijs- en ijskoude momenten. Daarbij komt ook, wat doen we met de stormen van vroeger? Verdient de noordwesterstorm van 1953 alsnog een naam, met zoveel impact op de samenleving? Of die juist niet, omdat die leidde tot zoveel slachtoffers? Het is zo makkelijk nog niet. 

Onze relatie met het weer is in ieder geval wat persoonlijker geworden. Dat is waarschijnlijk toch wel een goede zaak. Mens en Natuur moeten meer bij elkaar gebracht. Maar tot het schrijven van een brief aan de storm is het bij mij uiteindelijk toch niet gekomen. Dat heb ik afgeblazen.   

Op zondagmiddag 12 januari hebben wij met ruim vijftig leden en belangstellenden het nieuwe jaar ingeluid onder het genot van drankjes en hapjes in het Paradijs. Onze voorzitter Henk Zomer opende de bijeenkomst met een speciaal welkom aan onze Grüne collega’s uit het grensgebied en de nieuwe gezichten in de afdeling, gevolgd door een korte terugblik op het afgelopen jaar. Maar daarnaast vooral natuurlijk ook aandacht voor de activiteiten in het nieuwe jaar onder de noemer ‘GroenLinks Enschede-Haaksbergen in beweging: op weg naar de gemeenteraadsverkiezingen 2022’.   

Ook Hetty Wolf, voorzitter van onze raadsfractie, en fractielid Robin Wessels kwamen aan het woord. Robin benoemde daarbij het armoedebeleid en de grote opgaven op het gebied van duurzame energieopwekking als de belangrijkste politieke uitdagingen voor Enschede in de komende tijd. Gedurende de rest van de middag maakten de aanwezigen enthousiast gebruik van de mogelijkheid om aan te schuiven bij de verschillende themagroepen in de afdeling voor gesprekken over milieu & bebouwde omgeving, kunst & cultuur, zorg & welzijn en werk & inkomen. Over de voor deze thema’s belangrijke politieke kwesties gaan de themagroepen dit nieuwe jaar een serie avondbijeenkomsten organiseren in het kader van ‘GroenLinks Enschede-Haaksbergen in beweging’. We hopen daar weer veel enthousiaste (nieuwe) leden en belangstellenden te verwelkomen! De komende tijd zullen we daarover met de nodige publiciteit iedereen blijven informeren.  

Niet zo heel veel mensen lopen echt warm voor Europese verkiezingen. Toch staat er voor Europa en het Europese Parlement wel degelijk wat op het spel. Daarom zochten we als campagneteam naar een uitnodigende en speelse manier om op straat met mensen over Europa in gesprek te komen. Onze GroenLinks bakfiets sierden we op met een Europese vlag en een bord Waarom kiezen voor Europa? En we maakten van wát er in Europa op het spel staat ook daadwerkelijk een spel. In de drukte van de stad stapten we op mensen af met de vraag om een minuutje bij Europa stil te staan. Dat maakte nieuwsgierig...

Wie er de tijd voor nam kreeg van ons drie knikkers om neer te leggen op een mooi tableau van acht rode en groene tapijttegels. Elk van deze tegels verwees naar een kwestie waarom je voor Europa zou kunnen kiezen: belastingpolitiek, energie- en klimaatbeleid, vrij verkeer van personen, grond- en mensenrechten, asiel- en migratiebeleid, digitale privacybescherming, internationale handelsverdragen, defensie- en veiligheidsbeleid.

Met slechts drie knikkers viel er aan moeilijke keuzen niet te ontkomen. Wie echt niet kon of wilde kiezen kon met knikkers terecht bij een kleurloze negende tegel met vraagteken. Tenslotte hadden we voor iedereen een heerlijk zelfgemaakt GroenLinks taartje als beloning. Zo stonden we onder andere op het DR’AN festival in Roombeek, met veel ROC leerlingen als publiek. Daar kwamen al met al zo’n 250 knikkers op het tapijt te liggen. Het hoogst scoorden energie- en klimaatbeleid, grond- en mensenrechten en ook, opvallend genoeg, defensie- en veiligheidsbeleid. De laagste score was er voor belastingpolitiek en digitale privacy bescherming.

Ook op andere manier hebben we in deze Europese campagne vooral jonge mensen proberen te bereiken. We gingen langs bij zo’n honderd studentenhuizen in de stad en op de campus met een doosje als verrassing, gevuld met zes speciaal gebakken GroenLinks koeken, een flyer en een persoonlijke oproep om te gaan stemmen. Nog veel dank aan alle vrijwilligers die ons in de afgelopen maand bij deze acties hebben bijgestaan. Het resultaat is er naar!  

De Europese ministers gaven de Europese Commissie dinsdag een mandaat om onderhandelingen te starten over de oprichting van een multilateraal investeringshof. Dit permanente hof zou de arbitrage tussen staten en investeerders in de toekomst op zich moeten nemen. GroenLinks is ontsteld dat de EU-landen hiermee de rechten van internationale investeerders verder versterken zonder daaraan internationale plichten op het vlak van mensenrechten en duurzaamheid te verbinden.

Europarlementariër Bas Eickhout: “In plaats van multinationals die betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen of vernietiging van de natuur aansprakelijk te maken, geeft de EU prioriteit aan het verder versterken van de positie van investeerders ten koste van overheden.”

Het hof voorziet in een hervormde vorm van de gedateerde en uiterst controversiële arbitrage tussen investeerders en staten (ISDS), maar die hervormingen gaan slechts over de procedures. Rechters worden onafhankelijker, de rechtsgang wordt transparanter en er komt een mogelijkheid tot beroep. Maar al deze zaken veranderen niets aan de ongelijkheid die dit systeem in stand houdt: investeerders krijgen een permanent hof om staten aan te klagen wanneer zij menen dat investeringsverdragen geschonden worden. Maar staten of slachtoffers van misdragingen van bedrijven kunnen niet aankloppen bij het hof om hen tot de orde te roepen.

Eickhout: “De EU mist hier een grote kans om investeerders op hun plichten te wijzen. De bescherming van investeerders wordt verder geïnstitutionaliseerd. Maar in het mandaat voor het multilateraal hof staat geen enkel streven om multinationals die zich inlaten met zaken als kinderarbeid of landroof ter verantwoording te roepen.”

De Commissie heeft nu het mandaat om het investeringshof namens de EU met geïnteresseerde partijen uit te onderhandelen. Als er een akkoord komt, zal dit moeten worden voorglegd aan het Europees Parlement en de lidstaten. GroenLinks wilde dat het Europees Parlement voorafgaand aan het onderhandelingsmandaat een positie zou innemen, maar een rechtse meerderheid verhinderde dat.