Poliflw

De wereld past zich aan in deze moeilijke tijden, zo ook de Delftse politiek. De gemeente heeft maatregelen getroffen waardoor het gemeentebestuur anders moet opereren dan zij gewend is. Fractievergaderingen vinden plaats via videogesprekken en zelfs de vergaderingen van de gemeenteraad vinden niet fysiek maar digitaal plaats.

De wereld staat echter niet stil, dus ook de politiek niet. Deze coronatijd is geen komkommertijd. Juist nu is het zaak om scherp te zijn op de lopende zaken. Zo zorgen wij er als fractie van D66 voor dat we, als de coronamaatregelen versoepeld worden, nog steeds up-to-date zijn met onze portefeuilles. En we houden je graag op de hoogte! In dit stukje vertel ik meer over de stand van zaken omtrent de nieuwe onderwijsagenda in Delft.

In ons verkiezingsprogramma pleit D66 Delft voor ‘kansen voor iedereen’. Goed onderwijs vergroot de kansen van kinderen op een zelfredzaam en kwalitatief beter leven. Vanuit dat perspectief kijk ik naar deze strategische onderwijsagenda. Biedt deze agenda de Delftse jeugd een zo goed mogelijke start? Is het onderwijs van het gewenste hoge niveau? Op álle niveaus? Hoe helpen we leerlingen die het moeilijk hebben?

Gelukkig gaat het met het merendeel van de Delftse kinderen en jongeren goed op school. En dat willen we natuurlijk zo houden. Maar het is juist belangrijk om extra aandacht te hebben voor de dingen die minder goed gaan.

Zo zijn er steeds meer kinderen die met een taalachterstand aan het onderwijs beginnen. Dit verkleint hun kansen op een diploma, op een baan, op een gelukkig en zelfstandig leven. Momenteel wordt er aan een voorstel voor een taalschool gewerkt om dit probleem aan te pakken. Dat vind ik een goed initiatief. Uiteraard houd ik deze ontwikkeling nauwlettend in de gaten.

Ik geloof dat een goede samenwerking tussen gemeente, scholen, jeugdzorg en de Delftse sportverenigingen bijdraagt aan een goede start en kansen biedt aan elk kind ongeacht afkomst en achtergrond.

Al met al ligt er een heldere strategische onderwijsagenda die mijns inziens bijdraagt aan een verdere verbetering van het Delftse onderwijs. Wordt ongetwijfeld vervolgd!

We leven in een bijzondere tijd, die veel van eenieder vraagt. Een tijd waarin de volksgezondheid voorop staat: de zorg voor de zieken en het beteugelen van het coronavirus. D66 heeft veel waardering voor allen die hier hard aan werken en leeft mee met de zieken en hun naasten. Deze crisis vergt een aanpak die politieke kleur ontstijgt. Het is daarom van belang dat de bevolking goed op de hoogte blijft van de situatie: Hoe staat het er, ook in Delft, voor? Welke maatregelen worden er genomen? En waarom is het zo belangrijk dat iedereen zich aan de maatregelen houdt? Ook is het mooi om te zien dat er, ook in Delft, vele mooie hartverwarmende initiatieven ontstaan.

De maatregelen die noodzakelijk zijn om het virus onder controle te krijgen hebben echter direct effect op veel bevolkingsgroepen en onderdelen van de samenleving. Het kabinet heeft al een fors bedrag uitgetrokken om direct getroffenen te compenseren. Ook in Delft zijn de gevolgen van de genomen maatregelen voor velen groot en direct merkbaar. Het college heeft daarom al op diverse terreinen extra maatregelen genomen. D66 (en vele partijen met ons) maken zich onder andere zorgen over de Delftse ondernemers: hoe zorgen we dat zij het hoofd boven water kunnen houden en de crisis overleven? Ook vroegen we aandacht voor de cultuursector. Gelukkig is er al extra aandacht voor de minima: de Delftse Voedselbank heeft nog voldoende producten en ook worden aanvragen voor uitkeringen, maar bv. ook de computerregeling versneld behandeld. Net als o.a. de ChristenUnie maken wij ons zorgen over daklozen en de thuiszorg. Daarnaast verdient de jeugd extra aandacht. Onderwijskrachten hebben hard gewerkt om kinderen ook vanuit huis onderwijs te bieden. Voor een regulier gezin is het begeleiden van thuisonderwijs al een uitdaging, maar dit is niet voor elke ouder even gemakkelijk. Kan de leerplichtambtenaar wellicht helpen om ervoor te zorgen dat ook elk kind dit onderwijs krijgt en kan volgen? Ook kinderen uit het speciaal onderwijs en de jeugdzorg zitten nu thuis. Bovendien zijn er kinderen voor wie van een ‘veilig thuis’ niet altijd sprake is. Hoe houden we hen in beeld en kunnen we hen ook nu ondersteunen? We zien gelukkig dat alle genoemde punten goed op het netvlies van het college staan.

Ondertussen wil D66 niet stil blijven zitten. We hebben het college gevraagd om, zodra dat duidelijker wordt, een overzicht te geven van de financiële consequenties voor de gemeente. We kunnen dan een goede afweging maken, waar elke euro het hardst nodig is in Delft. We zijn blij dat de Delftse politiek niet op de handen gaat zitten, maar zo snel mogelijk met behulp van een digitale oplossing haar werk kan blijven doen en die besluiten kan nemen die Delft door deze crisis heen helpen.

Voorzitter,

Dat D66 naast terugblikken om van te leren graag vooruitkijkt zal niemand verrassen.

Vanavond doen we beide.

Om te beginnen met de financiën, ook dat zal u niet verbazen.

Het doet ons goed om te zien dat het verwachte resultaat van 2018 er beter uit ziet dan in het voorjaar en Delft ook de komende jaren een sluitende begroting heeft en ruimte om te investeren in de stad. Wel zijn wij kritisch op de manier waarop ruimte in de begroting is gecreëerd, en nu word ik even technisch, door een reserve kapitaallasten in te stellen om de komende jaren leningen te kunnen betalen. In huis-tuin-en keukenvergelijking, we betalen de hypotheek van ons spaargeld, of eigenlijk: we hebben een 2e hypotheek genomen, waarmee we een spaarpotje creëren om beide hypotheken van te betalen. U voelt het al: dat is wat gekunsteld, ook al is de rente momenteel nihil. Laten we helder zijn: wij vinden een sluitende begroting van het allergrootste belang, en zien de noodzaak om te investeren, maar we moeten hierbij wel alert blijven of dit middel het doel heiligt. Want goede financiën zijn voorwaarde voor een gezonde leefbare stad voor iedereen. Bij alle onderwerpen zult u ons dan ook kritisch zien kijken op wat wij krijgen voor elke bestede euro.

En ja, het rijk maakt het ons niet makkelijk, we krijgen vaak wel de taken en verantwoordelijkheden, maar niet altijd het bijbehorende budget. En de trap-op-trap-af systematiek bijt ons momenteel in de staart, omdat het Rijk het geld niet uitgegeven krijgt. Het is goed dat hiernaar gekeken wordt, zodat gemeenten hun verantwoordelijkheid ook kunnen nemen.

Dat neemt niet weg, dat we zelf ook scherp moeten blijven, en dat dat kan en loont zien we in Delft. We hebben meer mensen aan het werk en daardoor minder kosten voor uitkeringen. We hebben in de jeugdzorg ingezet op scherp sturen op resultaten en zo min mogelijk overhead, zodat het budget ook echt naar de zorg kan. We zien dat Delft dit relatief goed doet en geen tekorten heeft waar andere gemeenten grote tekorten kennen. Wel zien wij dat er nog veel geld gaat naar de transitie. Kan college aangeven wanneer de transitie voltooid is dat er geen extra geld meer bij hoeft?

Het is goed om te zien dat de problemen bij de schuldhulpverlening, waar D66 al eerder aandacht voor vroeg, serieus zijn aangepakt. Wel maken wij ons zorgen over de toenemende vraag.  Wij denken dat hier ook veel werkenden tussen zitten en willen dan ook nog eens nader kijken naar de armoedeval. Ook zien we dat Delft nog steeds relatief veel kinderen in armoede kent. Met de extra gelden vanuit het rijk, vindt D66 dat hier ook gericht op moet worden ingezet. Ook vindt D66 dat de landelijk geregelde verhoging van de studietoeslag voor gehandicapte studenten meteen doorgevoerd moet worden. Wij kijken daarnaast uit naar de lokale inclusieagenda en willen extra aandacht voor toegankelijkheid voor gehandicapten.

Een ander punt van zorg is de nieuwe GGZ-wet die meer verantwoordelijkheid bij de gemeenten legt. Zijn wij hierop voorbereid? En wat is de mogelijke impact voor de stad, wanneer meer mensen zelfstandig wonen en ambulant geholpen worden? We zien dat dat op druk legt op bepaalde plekken in de stad en overlast veroorzaakt. Daar zijn de mensen zelf ook niet bij gebaat.

We zien dat er extra geld is vrijgemaakt voor evenementen. D66 ziet graag dat dit ten gunste van de hele stad komt. Meer evenementen in de wijken dus. Ook wil D66 dat kinderen nog makkelijker kennismaken met cultuur. De buurtsportcoaches leiden de kinderen wel naar het sporten toe, maar nog onvoldoende naar cultuur. Ook wordt het sport- en cultuurfonds nog relatief weinig gebruikt voor cultuur.

Als we het over cultuur hebben, kan ik natuurlijk niet om het Prinsenhof heen. We hebben vorige week een mooie presentatie gehad van de werkgroep die, en daar hebben wij veel waardering voor, veel tijd en energie hebben gestoken in een gedeelde visie. Ik wil echter wel benadrukken dat het geld dat nu gereserveerd staat in de begroting, slechts een reservering is en de discussie nog uitgebreid gevoerd gaat worden over de investeringen in het Prinsenhof. Ik was daarnaast verbaasd om te zien dat er wederom ruim een miljoen in beveiliging wordt geïnvesteerd. Terwijl ons bij de vorige ruim 2 miljoen verzekerd is dat het daarmee klaar was! Ook verbaast het ons om in de najaarsrapportage te lezen dat de tentoonstellingen (Mojo en Pieter de Hooch) ons geen extra geld opleveren, maar extra geld kosten! Reden te meer om het hele Prinsenhofverhaal grondig en integraal tegen het licht te houden, inclusief scenario’s en business case.

Van het Prinsenhof is het een kleine stap naar toerisme in Delft. D66 vindt het goed dat we de discussie over toerisme breed gaan voeren. We zien in Amsterdam wat te veel toerisme met een stad kan doen en in Delft willen we dat voor zijn. Wellicht dat de doelstelling uit Agenda 2040 ‘Delft als toeristische topbestemming’ op de schop moet en veranderd kan in ‘een fijne stad voor bezoekers en bewoners’. D66 vindt dat om dat laatste te waarborgen, de toeristenbelasting best omhoog kan. Ook een discussie over Airbnb hoort wat ons betreft bij de visie op toerisme, maar ook op wonen.

Delft heeft een grote woonopgave voor de komende jaren en we willen geen woningen waar veel behoefte aan is verliezen aan Airbnb, noch dat deze onbetaalbaar worden doordat beleggers er de hoofdprijs voor vragen. Inzet op met name modale huur is hard nodig. Daarbij willen we ook kijken of de tendens om panden te splitsen in plaats van verkameren wel een wenselijke ontwikkeling is. Ook willen we bij vervangingsopgaven graag naast aandacht voor circulair bouwen ook aandacht voor circulair slopen en aandacht voor levendige plinten, met niet alleen commerciële maar ook maatschappelijke functies.

Ook zouden wij het gesprek met de TU willen aangaan over de mogelijkheden om te wonen op de Campus. De TU die ook een grote rol kan spelen in het (indirect) creëren van meer werkgelegenheid. De regels die nu gelden voor vestiging op Technopolis mogen wat ons betreft wel wat ruimer, zodat ook niet direct aan de TU gelieerde bij Delft passende bedrijven zich er kunnen vestigen. Betrek ook de HBO’s en de MBO’s voor meer werk op alle niveaus.

Meer werk en meer woningen vraagt natuurlijk om een goede bereikbaarheid. Binnenkort bespreken wij de mobiliteitsvisie, waarin we onze visie geven hoe Delft ook in de toekomst, duurzaam bereikbaar te houden. Dat vereist een omslag in ons denken. We willen er voor nu vast een voorschot op nemen en aandacht vragen voor goede (doorgaande) fietsroutes, denk hier naast de juiste infrastructuur ook aan groene golf voor de fiets. Want als je mensen uit de auto wilt krijgen, moet je zorgen dat het alternatief aantrekkelijker is. Extra aandacht vragen wij ook voor veilige fietsroutes rondom scholen. Steeds meer ouders brengen hun kind met de auto naar school, dat is op zich al jammer, maar levert ook nog onveilige situaties op voor de kinderen die wel op de fiets komen. Daar wil D66 wat aan doen. Ieder kind moet op een veilige manier op de fiets naar school kunnen, want jong geleerd is oud gedaan. En als ik dan met de kinderen naar school fiets, krijg ik elke keer weer de vraag: “mama, wanneer gaan die vieze stinkscooters nou eens weg?”. Graag een antwoord van het college hierop (Dit is een beetje een beperkte uitwerking van onze motie kinderparticipatie, maar totdat die verder is uitgewerkt doe ik het maar even zo).  En in het kader van de kunst afkijken nog een leuke suggestie uit Utrecht, ik las nl. dat we de bushokjes gaan vervangen, denk eens aan bushokjes met een groen dak. Ik voorzie de wethouder graag van de bijbehorende foto’s ter inspiratie.

Ook over parkeren gaan we het natuurlijk hebben, en ik denk dat iedereen hier wel een betere bezetting van de garages wil. De perverse prikkel, dat de gemeente daardoor inkomsten mist (de opbrengsten van de garages gaan naar Parking Delft) mag ons daar natuurlijk niet bij in de weg staan.

Er zijn nog wel meer voorbeelden van perverse prikkels, die geen reden zijn om iets niet te doen: zoals de verminderde papieropbrengst bij het invoeren van de ja-ja-sticker, en in de evaluatie van ‘grip op grondstoffen’ las ik dat een tandenborstel wél goed gerecycled kan, maar niet bij het PMD mag, omdat het geen verpakking is en dus niet onder de afspraken met de verpakkingsindustrie valt.   Terwijl we natuurlijk gewoon een zo goed, goedkoop en bovenal duurzaam mogelijke oplossing willen. De gemeente is wat ons betreft niet zoals vroeger alleen verantwoordelijk voor het ophalen van afval, maar ook voor een duurzame verwerking ervan. We willen een goede evaluatie die hierop ingaat.

Dat brengt ons bij duurzaamheid: hier zien wij nog steeds veelal plannen en handtekeningen, maar weinig concreets. Het valt ons overigens op dat bij prestatiesubsidies nauwelijks subsidies worden verstrekt die de doelstelling duurzaamheid ondersteunen. De grote Co2 reductie moet van het warmtenet komen. Hoe zijn de huidige Rotterdamse ontwikkelingen hierop van invloed. Zijn er al plannen hoe Voorhof hierop aangesloten te krijgen, zo nee, waarom niet, zo ja, hoe worden bewoners hierin meegenomen?

Ook ontbreekt de belofte uit het coalitieakkoord om de belastingen te vergroenen nog. We hebben wel een afdoening gekregen op onze vraag naar een afvalstoffenheffing met een gedifferentieerder tarief. De strekking is echter niet goed begrepen: ons doel was niet om beter te scoren op het COELO-lijstje van lokale lasten, maar om de afvalstoffenheffing eerlijker te maken in de geest: de vervuiler betaalt. In dit kader hebben we ook al eens gesuggereerd om de rioolheffing te koppelen aan het waterverbruik. Groene en eerlijke lasten is het doel. Wat de lasten betreft, zien we dat de OZB nog steeds relatief hoog is. Kunnen we de meeropbrengsten van nieuwe woningen niet deels gebruiken voor een verlaging van de OZB?

Al met al is D66 tevreden en denken wij dat dat we met deze begroting inzetten op een duurzame toekomst van Delft.

Vrijdag gaan over de hele wereld weer miljoenen jongeren de straat op om te staken voor het klimaat. Deze demonstratie is, net als de vorige, nodig en nuttig. Politici voelen de druk die van de demonstraties uitgaat en dat is hard nodig nu de klimaattop in New York eraan komt. Maar eigenlijk is het natuurlijk treurig dat het zo ver moest komen. De demonstraties zijn een wanhoopskreet van een generatie die op dit moment machteloos langs de zijlijn staat. Ze zijn te jong. Ze beslissen niet mee. Ze hebben geen stemrecht. Ze zitten zelfs niet informeel aan tafel. Ik vind dat waanzinnig scheef. De zorgen van de toekomst zijn vooral de zorgen van jongeren, maar de mensen aan de knoppen zijn bijna allemaal over de vijftig of zestig.

In onze gemeente is dat niet anders. De allereerste motie die ik indiende in de Delftse gemeenteraad ging hierover. Ik wilde (en wil nog steeds) dat Delft structureel naar jongeren luistert bij onderwerpen die hen aangaan. Klimaat natuurlijk: zelfs in Delft lopen we, gênant genoeg, achter op onze klimaatdoelstellingen. Maar ook onze straten: parkeren of meer ruimte voor groen? Een heel ander voorbeeld is de jeugdzorg: wat vinden kinderen zelf belangrijk? Wat we er nu over beslissen is hoe het nog jaren zal zijn. In het VN kinderrechtenverdrag is nota bene vastgelegd dat jongeren hierover mee moeten kunnen praten. Als gemeente moeten we hen daar gelegenheid voor geven.

Luisteren naar jongeren doen we nog veel te weinig. Er waren wat kleine projectjes en er komt af en toe een schoolklas bij de gemeente op bezoek. Maar er is niets waar we jongeren structureel vragen naar hun perspectief, laat staan dat we daarnaar luisteren. Andere gemeenten bewijzen dat het kan. Schiedam heeft een kindergemeenteraad. Meerdere gemeenten hebben jeugdraden. Daar praten kinderen en jongeren structureel en serieus mee.

Ik eindig daarom met twee oproepen. Een oproep aan de wethouder: Besef dat het Delft van de toekomst de stad is van de jongeren van nu. Geef hen eindelijk een serieuze plek aan tafel, bijvoorbeeld door instelling van een jongerenraad. En een oproep aan jongeren: Blijf, zolang de wethouder treuzelt met die plek aan tafel, je stem verheffen. Te beginnen vrijdag in Den Haag. Het is heel hard nodig.