Poliflw

De bijzondere algemene ledenvergadering heeft op woensdag 6 juli een aantal nieuwe bestuursleden benoemd waarmee er weer een gedegen bestuur gevormd is.

Waarnemend voorzitter Maikel de Bruin is tot voorzitter benoemd, Lee Smale tot secretaris, Martin Lutke tot penningmeester en Gerrit Jan Panhuis tot bestuurslid opleiding & talentmanagement. 

Er staat een nagenoeg nieuw bestuur dat met veel enthousiasme en betrokkenheid aan de slag wil voor onze afdeling. We willen het gesprek met en tussen leden en fractie opzoeken en onszelf zichtbaar maken. Zowel binnen de afdeling als daarbuiten.

Tijdens de algemene ledenvergadering is ook aandacht besteed aan het afscheid van de oud-bestuursleden. Zij hebben zich gedurende soms enorm lange tijd behoorlijk ingezet voor onze afdeling. Wij bedanken hen nogmaals voor die enorme inzet, die zeker niet vanzelfsprekend gevonden mag worden!

Vrijheid is één van de centrale liberale waarden die gedragen worden in onze hedendaagse maatschappij. Iedere burger heeft het recht om zijn eigen keuzes te maken en een leven te leiden dat hem of haar aanstaat. Dat recht hebben ook mensen met een (verstandelijke) beperking en daar is de afgelopen jaar steeds meer aandacht voor. Gelukkig, zeg dat wel.

Gelukkig hebben we er met elkaar op verschillende gebieden voor gezorgd dát mensen met een beperking steeds beter mee kunnen doen. Koning Willem-Alexander benoemde in 2013 voor het eerst de participatiesamenleving. De WMO wetgeving en het PGB zijn daar onderdeel van geweest de afgelopen jaren. Het VN verdrag voor de rechten van Personen met een handicap heeft daar nog een schepje bovenop gedaan. De overheid en wij als samenleving zijn een verplichting aangegaan om alle mensen mee te laten doen. Ongeacht afkomst, uiterlijk of IQ.

In de praktijk blijkt dit vaak toch lastiger. Een goedbedoelde, conservatieve houding zorgt er nog vaak voor dat er onnodig zaken worden overgenomen van mensen met een beperking. Activiteiten gaan soms trager, mislukken wel eens of voldoen niet aan onze eigen normen wanneer we terughoudend zijn in het overnemen ervan. En dan kunnen we het niet laten om iemand te beschermen en - vanuit het goede - over te nemen. Want “wij” weten hoe het werkt of moet. Dat weten we eigenlijk heel vaak niet. Want iedereen heeft andere behoeften. In het onderwijs komt eigen regie en het stimuleren van zelfredzaamheid wat mij betreft te weinig terug. Het zou de basis moeten zijn en het gaat niet over het aanleren van een trucje. 

Vrijheid betekent ook verantwoordelijkheid dragen. Die twee staan onlosmakelijk met elkaar in verbinding voor mij. Eerst moeten we kijken hoe vrij iemand kan zijn. Het liefst zo vrij mogelijk. Wanneer men geen verantwoordelijkheid kan dragen voor de eigen vrijheden, is het nodig dat er (wettelijke) vertegenwoordiging betrokken wordt. Helaas gebeurt het nog te vaak dag er geen wettelijk vertegenwoordiging betrokken is, terwijl er wel belangrijke besluiten genomen moeten worden. Denk bijvoorbeeld aan de vraag om iemand wel of niet te vaccineren. Gelukkig gaat dit met sommige families of vrienden goed. Er is helaas ook een groep mensen met een beperking waarbij dit vervelende gevolgen heeft doordat families onderling mee (willen) bepalen over het leven van hun verwant. Ook wanneer dat eigenlijk niet nodig is.

Om eigen regie van mensen met een beperking verder te verstevigen zijn er een aantal dingen nodig. Ten eerste moet er meer aandacht zijn voor dit thema binnen de verschillende opleidingen. Hiermee verstevigen wij de basis van hulpverleners. Daarnaast moet er volgens mij meer aandacht voor wettelijke vertegenwoordiging komen. Er is dan meer zicht op de verantwoordelijkheid voor het nemen van moeilijke beslissingen én zorgt voor minder onnodige bemoeienis van andere betrokkenen. Het resultaat zal zijn dat professionals meer know-how hebben over het verstevigen van (individuele) vrijheden. En daar gaat het uiteindelijk allemaal over: dat we allemaal zo vrij als mogelijk ons leven mogen inrichten.

In de Raadsvergadering van 12 september 2019 sprak de raad over de “Regionale energie strategie Drenthe” (RES) en de “Transitievisie Warmte” van Assen.

Natuurlijk weten we dat er meer duurzame energie moet worden opgewekt in de toekomst. En ja, ook Drenthe en Assen moeten hun steentje bijdragen. Maar wel zodanig dat iedereen het kan behappen. Geen dwang, alleen op vrijwillige basis. Dat betekent dus dat wij mensen moeten overtuigen en “verleiden”, niet dwingen en opleggen. Dat is de voornaamste inzet van de VVD-Assen fractie in deze debatten. Wij staan voor onze mooie stad, onze inwoners en ons bedrijfsleven.

Stel je voor: Je hebt een gezin met twee kinderen, een inkomen iets boven modaal, een koophuis en een achttien jaar oude Cv-ketel. Je weet dat je die de komende jaren moet vervangen, maar de vraag is waarmee. Neem je een nieuwe, gasgestookte, ketel dan is die veel zuiniger en kost het je ongeveer € 1.500, -. Maar als je nadenkt over bijvoorbeeld een warmtepomp, dan zijn de kosten ineens tien tot twintig keer hoger. Dat kan jouw gezin niet opbrengen. De VVD-fractie zal er voor strijden dat niemand in die dwangpositie komt. Door onze consequente inzet hierop het laatste jaar, hebben we ook nu weer een harde toezegging gekregen van het college dat dwang nimmer gebruikt gaat worden.

Een ander punt is de opgave voor Drenthe vanuit het energieakkoord. Die is nog niet duidelijk. Wij werken nauw samen met de andere VVD-fracties en de Provincie-fractie in Drenthe om er voor te zorgen dat Drenthe niet gebruikt wordt als “opwekkingsprovincie”.

Het is natuurlijk heel makkelijk om op de kaart van Nederland te kijken en te zien waar ruimte is… Het mag niet zo zijn dat als je over tien jaar vanuit een hoogvliegende drone naar Drenthe kijkt, je alleen het spiegelbeeld van de drone ziet in een provincie vol met zonneakkers. Alles kan, maar met mate.

Dit zijn dossiers waar we de komende jaren in Assen en in Drenthe mee bezig blijven en jullie ook nauwgezet van op de hoogte houden.

Vragen? Bel mij op 06 3 830 223 of mail naar bert@berthoman.eu

Bert Homan

Op dierendag, 4 oktober 2018, is bij het station in Assen Mannes feestelijk onthuld. Deze trouwe viervoeter is, na enige aarzeling, door de Assenaren omarmd en een gewild fotopunt geworden voor alle bezoekers die op het stationsplein worden opgewacht door de zes meter hoge hond. Terwijl het stationsplein steeds verder opknapt, kregen we de indruk dat met onze Mannes helaas het omgekeerde gebeurde.

Bij de onthulling was Mannes nog een diepglanzend beeld. Inmiddels was het hout dof geworden, met schrale plekken. Ook liepen er witte kalkstrepen over het beeld, afkomstig uit de sproeikoppen waar de nevel uitkomt. Voor de VVD-fractie was het onbestaanbaar dat dit visitekaartje bij een belangrijke toegang tot Assen er binnen een jaar al zo verwaarloosd bijstond. Vooral omdat ons bekend is dat Mannes voor een fors bedrag is aangeschaft.

Kortom: we hebben hierover schriftelijke vragen gesteld aan het college. Hieraan is ook in de pers de nodige aandacht besteed. Inmiddels heeft het college gereageerd en zijn ook de nodige acties ondernomen. Mannes is schoongeboend en krijgt weer een frisse, glanzende coating. Ook is een waterontharder geplaatst om het ontstaan van nieuwe kalkstrepen tegen te gaan. 

In september moet alles afgerond zijn zodat Mannes op 4 oktober, zijn eerste verjaardag, er weer piekfijn bijstaat.