Poliflw

Wellicht een wat uitgekauwd onderwerp wat ik nu ter sprake breng maar toch wil ik het even aanhalen. Naar goede gewoonte wensen we elkaar het beste toe bij het wisselen van de jaren. Op zich natuurlijk heel plausibel en logisch. Maar aan de andere kant toch ook weer niet. Ik zal proberen uit te leggen wat ik bedoel.

Als eerste zou ik willen zeggen dat we er niet altijd bij zeggen voor dit nieuwe jaar en dan denk ik er bijna altijd bij; maar dit mag je me altijd toewensen. Het is toch een prima wens die je iemand wil geven. Iedereen mag mij altijd de beste wensen toewensen.

De vraag is waarom we deze wens expliciet bij het wisselen van de kalenderjaren geven. Denk eens aan je verjaardag. Dan zeggen we van harte gefeliciteerd. Ook een mooie wens, maar waarom niet de beste wensen eigenlijk. Wellicht bedoelen we hetzelfde maar het klinkt toch iets anders, of niet?

Ook zou ik willen opmerken dat het eigenlijk nog een beetje een vreemde opmerking is. Welke beste wensen bedoelt u dan? Weet iedereen dan wat al mijn wensen zijn voor het nieuwe jaar? Misschien beter om eerst eens te vragen wat mijn wensen zijn en dan die toewensen.

Als je er nog eens goed over nadenkt klopt het hier en daar niet helemaal. Een betere wens zou zijn: ik wens u van harte Gods zegen toe voor het nieuwe jaar. Dat mag je uiteraard ook altijd zeggen dus wat dat betreft geen verschil. Maar het gaat wel dieper en verder.

Zonder Gods zegen kunnen we heel veel wensen hebben maar als God ze niet zegent zijn ze leeg en niets waard. In dat kader heeft de SGP veel wensen voor het komende jaar. Dat iedereen zijn of haar werk meer mag doen en dat we de gezondheid mogen blijven houden om te doen wat we graag willen doen.

Maar de allerbeste wens is nog niet eens Gods Zegen over onze dagelijkse arbeid en de dagelijkse bezigheden. Ik wens iedereen van harte zijn of haar bekeringsjaar toe. Dat God de Zegen wil geven voor de eeuwigheid.

Daar wil ik deze bijdragen dan ook mee besluiten:

Ik wens iedereen, de partij, de gemeente en alle inwoners van harte Gods Zegen toe voor de tijd maar bovenal voor de eeuwigheid.

Evert GelukSGP Zederik

Leerbroek is eventjes het middelpunt van de belangstelling geweest de afgelopen maand. En terecht. Het werd ook tijd dat er een keer aan Leerbroek werd gedacht. Meestal zijn het de grote broers die in de belangstelling staan. Hoe dan ook hebben die altijd de aandacht. Is het niet voor een aanbouw bij een kerk, een centrumplan, een brede school of anderzijds wat de pers eruit pikt om ons mee te delen. Altijd zijn het de groten. Het leek wel of de kleintjes er niet meer bij hoorden.

Ja, vorig jaar even, toen Nieuwland de aandacht kreeg. Maar toen werd het weer stil. Maar nu staat Leerbroek “in the picture”.

Leerbroek gaat een nieuwe school krijgen en ook nog eens een vernieuwbouwde Schakel. Het kan niet op, maar beide gebouwen zijn dan ook hard aan een update toe. De school is de oudste van onze gemeente en de Schakel kreeg destijds van Kappelhof het predicaat dat het op was en uitgeleefd.

En dan moet je dus wat als gemeente. En die verantwoordelijkheid heeft het college genomen. In de raadsvergadering van afgelopen maandag (23 oktober) heb ik het al gezegd: chapeau voor allen die hieraan hebben meegewerkt.

Wat betreft De Schakel spreek ik hier nogmaals uit dat ik met name de samenwerking tussen de kerk, de Schakel en de gemeente erg waardeer. Een initiatief vanuit een dorp is op waarde geschat en werkelijk iets mee gedaan. Dit verdient navolging. Dan bedoel ik natuurlijk niet dat ieder initiatief beloond moet worden met direct geld en een raadsbesluit. Maar wel de samenwerking tussen verschillende gremia. Dat verdient navolging en zou best wat meer gedaan kunnen en moeten worden.

Aan de school zou ik willen zeggen: neem de Schakel als voorbeeld, zoek elkaar. Ook bij de Schakel leek het dat er niets meer uit kwam. Het leek dood te lopen. Maar kijk wat er nu is bereikt. Steek de koppen bij elkaar en kijk of je elkaar kunt vinden.

Zoek geen dilemma’s en punten waarp[ we van mening verschillen, maar zoek de overeenkomsten en probeer een modus te vinden dat het wel gaat lukken. We hebben een voorbeeld hoe het kan.

Pak de kansen die er liggen en dat zijn er genoeg. Wie weet hebben we als Leerbroek dan over twee jaar met de school de volle belangstelling. Zoals u weet gaat het ons daar niet om, maar wees eerlijk, het is wel leuk, Toch?

Ik ga ervoor, zodat elke kern de aandacht krijgt die het verdient!

Evert Geluk

Afgelopen tijd is er weer het een en ander gebeurd.

School locatie LeerbroekWe hebben de afgelopen weken veel tijd en aandacht besteed aan de nieuwe school locatie in Leerbroek. De locatie aan de Kerkweg is voor het college de beste plaats om een nieuwe school te bouwen. Dit gebeurt i.c.m. het verplaatsen van de boerderij van de familie Slagboom aan het Recht van ter Leden

We kunnen dan voor Leerbroek ook een aantal huizen bouwen, daar waar behoefte aan is. Uiteraard hebben we begrip dat er voor een aantal bewoners aan de Kerkweg de situatie veranderd. We hebben op de informatieavond voor de bewoners duidelijk aangegeven dat het plan een schets is, maar zeker niet in beton gegoten.

DorpentochtTijdens de dorpentocht hebben we als college een stukje van Leerbroek gezien wat we nog niet kenden. Nabij de kerk is nog een oude politiecel of gevangenis die nog steeds in originele staat is. Toen de Kerk afbrandde in 1935 was de cel in de toren niet meer bruikbaar. Daarom is er toen een andere cel gemaakt. Tijdens openmonumentendag was de cel toegankelijk. Het is zeker het bekijken waard.

Tijdens de inloopavond hebben we best wat Leerbroekers gesproken. Eén van de ergernissen die naar voren kwam was het hard rijden door, voornamelijk van onze jonge inwoners binnen de bebouwde kom. Ja je bent jong en wat is er mooier dan auto rijden. Gevaar zie je niet als je jong bent, maar geloof me, hoe ouder je wordt, des temeer gevaar zie je.

Als er ergens veel kinderen wonen, dan is het wel in Leerbroek. Je wilt toch niet dat je een kind aanrijdt door dat je veel te hard rijdt? Voor de veroorzaker is het een trauma als het gebeurd, voor de persoon die aangereden wordt is het vreselijk, maar ook voor de ouders en andere familie is het een ramp. Meer woorden zijn toch niet nodig?

Is het teveel gevraagd als we vragen: Ouders wijs je kinderen op de gevaren, buurtgenoten waarschuwt de betreffende bestuurders. Jongelui: Denk alstublieft aan anderen in plaats aan je eigen plezier. Blijven er klachten komen, dan gaan we controleren en bekeuringen zijn nooit leuk.

De SchakelDe gemeente, kerk en voorbereidingscommissie zijn druk bezig met de Schakel en het kerkelijk centrum. Op D.V. 9 oktober wordt het besproken binnen de informatie vergadering in het gemeentehuis. Op D.V. 23 oktober zal het definitieve besluit door de raad worden genomen. Mooi is het dat we op deze wijze een vernieuwing krijgen wat naast de kerk en de school toch een belangrijke plaats is voor de inwoners van Leerbroek.

Groet,

Arie Donker

Na de zomervakantie, als alles en iedereen weer aan de slag gaat is het een goede gewoonte dat de school waar ik werk een jaaropening houdt. Zo ook dit jaar.

Het thema van de jaaropening was: tegen de stroom in. Ik vond het een prachtig thema. Het schetst in vier woorden direct waar we voor staan en tegelijk wat we moeten doen. Toen de dominee, en later ook de directeur van de school dit thema inleidden moest ik onwillekeurig ook aan ons raadswerk denken. Ik zal u uitleggen waarom.

Dit thema geeft aan dat wij als christenen, maar dus ook als SGP als ik het betrek op het raadswerk, ons moeten onderscheiden. Niet door te doen wat iedereen doet. Of mee te gaan met ontwikkelingen waar iedereen zich door laat leiden. Niet dus. Juist door te doen wat we moeten doen en wat wij zelf vinden wat we moeten doen. Onze eigen mening uitvoeren en ons niet laten leiden door de grote stroom.

Dat doen we als SGP al regelmatig. Een eigen mening laten horen. Overigens die niet altijd door iedereen wordt gewaardeerd. We onderscheiden ons daarmee van de grote massa.

Doen we dat dan omdat dat interessant is of ons veel meer oplevert? Nee, dat dan weer niet. We doen dat omdat we een opdrachtgever hebben die dat van ons vraagt. Deze opdrachtgever heeft ons regels en geboden meegegeven waar wij ons als mensen aan dienen te houden. Dat probeert de SGP ook te doen. Zeker lukt dat niet altijd en zeker gaat ook de SGP wel eens mank. Maar de opdracht ligt er wel en die nemen wij serieus.

U heeft al direct in de gaten wat ik bedoel natuurlijk. Inderdaad. God is onze opdrachtgever in dit leven en Hij heeft ons de toen geboden gegeven om aan te houden. Helaas neemt bijna niemand die nog serieus. Overspel “moet kunnen” en begeren is natuurlijk en dus normaal. Zo zijn er nog genoeg geboden die met voeten worden getreden. Neem het gebod Gij zult niet doden. Ten hemel schreiend horen we dan toch de abortuswetgeving aan?

Zo gaat de SGP tegen de stroom in. Wij proberen ons niet te laten leiden door de waan van de dag en met de grote stroom mee te gaan. Ook plaatselijk hebben we wel eens andere keuzes gemaakt dat de meeste andere partijen. Die keuzes zijn weloverwogen en gaan inderdaad wel eens tegen de stroom in. ’t Is niet anders. Onze opdrachtgever vraagt ons om Zijn geboden te volgen en te houden. Dan kun je ook niet anders.

Tegen de stroom in heeft nog een diepgang. De zalm zwemt ook tegen de stroom in en wordt er sterker van om te paaien. Van tegen de stroom in gaan wordt je dus sterker. En dat is zeker waar. Het houdt tegen om mee te gaan en geeft je kracht om te doen wat je hand vindt om te doen. Die kracht heb je overigens niet zomaar. Die krijg je.

God geeft krachten om dat werk te doen. Ook nu weer als na de zomer ons werk weer start. Laten we de ontvangen krachten dan weer benutten en in dankbaarheid het raadswerk weer oppakken.

Ik wens iedereen veel zegen toe op zijn werk en dat geldt voor iedereen, ook buiten de SGP.

Ook dat is tegen de stroom.

Evert Geluk

Beste lezers,

Ik heb geen speciaal thema, maar wil u/jou meenemen met wat ervaringen van de afgelopen weken.

Op 4 mei hebben we de dodenherdenking in Lexmond meegemaakt en daar ook mogen spreken. Best een wonder dat Nederland nog steeds vrijheid kent. Vrijheid is kostbaar, ja heel kostbaar. Ik ben bang dat de vrijheid die God ons geschonken heeft, onvoldoende gewaardeerd wordt door ons volk.

 11 mei: Verkeersexamen in Ameide. Kinderen vinden het altijd weer spannend examen te doen. We hebben de kinderen toegesproken. Fiets verlichting is tegenwoordig bijna altijd in orde, maar die telefoon op de fiets geeft me grote zorgen. Bij u ook? Ik weet het, we kunnen alleen maar waarschuwen, ouders kunnen soms meer. We moeten het blijven herhalen, want het is levensgevaarlijk. Dat vind u als ouders toch ook?

 17 mei: We mochten (wegens ziekte van de burgemeester) Mevrouw Breidenbach-Weeda uit Ameide een Koninklijke onderscheiding opspelden. Bijzonder om dat te doen, maar ook mooi dat anderen iemand een onderscheiding gunnen en dat aanvragen.

 18 Mei: Dorpentocht met college en MT. We zijn op bezoek geweest in Hei en Boeicop en hebben daar een stukje betrokkenheid op diverse projecten meegemaakt. Op de Huiberthoeve zijn we gastvrij ontvangen en het is altijd weer bijzonder als je een cliënt daar blij kunt maken met een compliment. Het leven kan soms zo eenvoudig zijn. Ik denk dat we “Heicop” voorlopig niet vergeten.

 22 Mei: begin van de avond in de huisartsenpraktijk van Meerkerk geweest waar ouders die een kindje verwachten, begeleid werden en voorgelicht om te laten zien hoe belangrijk een gezonde levensstijl is, voor een goede zwangerschap en een gezonde baby. Ik weet dat we gezondheid niet zelf kunnen maken, maar we moeten er wel alles aan doen om het te bereiken.

 22 mei: In een werkraad hebben we de raad meegenomen over de voortgang van de Brede School in Ameide. Als er wat veranderd, kan dat verrassend zijn. Tot nu toe zijn de gebruikers meegenomen in de voorbereiding en is zo het voorlopig ontwerp tot stand gekomen. Op 31 mei hebben we de direct omwonende ook meegenomen in de plannen, want zij kijken er tenslotte tegen aan.

 30 mei: We hebben de aanpassingen van de Kom Lekdijk geëvalueerd. Leerzaam en nuttig. Helaas is het verlanglijstje altijd groter dan onze mogelijkheden zijn. Fijn dat bewoners en bedrijven zo meedenken.

 31 mei: Een gesprek met een eigenaar van Addenda een praktijk voor GGZ problematiek, die ook voor Zederik kinderen behandeld. De beste man kwam uit Friesland rijden en bleek een bekende van me te zijn. Hij was toen begeleider van de Gilde School, waar ik kwam voor verbouwingen en onderhoud. Samen hebben we gesproken over de toenemende vraag naar psychologische hulp. Wat is er nodig om de toename te stoppen en minder kinderen te gaan behandelen?

 Zomaar een greep van wat we gedaan hebben. Gelukkig zijn we nog steeds gezond en doen we het met liefde voor onze inwoners, We zijn dank aan God verschuldigd en moeten iedere dag weer naar Die Bron toe.

Vriendelijke groeten,

Arie Donker