Poliflw

Aan alle verpleegkundigen en verzorgenden van Nederland,

Het is vandaag de ‘Dag van de verpleging’. Aanleiding voor mij om jullie dit bericht te schrijven. Al was het de afgelopen tijd eigenlijk elke dag de Dag van de Verpleging. Want wat is er veel aan de hand! Jullie stonden en staan als verzorgenden en verpleegkundigen onder grote druk. Vechtend voor de levens van patiënten met Corona en andere patiënten. Soms wordt die strijd gewonnen, maar soms is het ook tevergeefs. Dat laat vaak een diepe indruk achter.

De coronacrisis vroeg en vraagt ongelofelijk veel van verpleegkundigen en van verzorgenden. En het was in de zorg altijd al flink aanpoten. Na de eerste golf van patiënten met Corona hebben jullie nu te maken met een inhaalslag in de reguliere zorg. Even bijkomen is er vaak nauwelijks bij.

En omdat jullie met hart en ziel voor Nederland zorgen, moet Nederland ook goed voor jullie zorgen. Door bijvoorbeeld minder regels te geven, en meer vertrouwen te hebben in jullie professionele afwegingen. Door alles te doen wat nodig is dat jullie zo veilig mogelijk kunnen werken. Graag wil ik mij inzetten voor blijvende erkenning en waardering van jullie werk, ook als de schijnwerpers er straks weer af zijn!

Tegen alle zorgwerkers met wie ik de afgelopen tijd mocht appen, bellen en mailen zeg ik: zeer bedankt voor jullie verhalen. De mooie getuigenissen over saamhorigheid en ongekend teamwerk. Maar ook de moeilijke verhalen over het gebrek aan beschermingsmiddelen en wat dat met jullie doet. De last die het jullie geeft als je soms niet die zorg kan verlenen zoals je die met heel je hart zou willen geven.

Het is zo waardevol om uit de eerste hand jullie ervaringen te horen vanuit het ziekenhuis, verpleeghuis of de thuiszorg, of op welke plek jullie ook je mooie werk uitvoeren. Dank je wel daarvoor, en weet ons te vinden! Ik merkte weer van dichtbij wat de crisis doet met mensen en ben ervan doordrongen dat we bij besluiten over versoepelingen ook steeds heel goed moeten afwegen wat dit voor jullie in de zorg betekent.

Tot slot: weet dat er door heel Nederland met jullie meegeleefd wordt. En veel wordt gebeden voor alle mensen in de zorg om Gods hulp en kracht in jullie verantwoordelijke werk. Van harte alle goeds en veel zegen op jullie werk toegewenst. En nogmaals ontzettend bedankt dat jullie je met hart en ziel inzetten voor ons allemaal. Een diepe buiging!

Hartelijke groet,Kees van der Staaij



Het kabinet heeft vandaag een nieuw pakket aan stikstofmaatregelen afgekondigd.

Nog voor de commissie Remkes met haar advies voor de lange termijn aanpak stikstof is gekomen, stuurt het kabinet haar aanpak voor de lange termijn al naar de Tweede Kamer. Die liegt er niet om: 1,3 miljard euro extra voor uitkoop van landbouwbedrijven, bijna 0,5 miljard euro voor maatregelen op het boerenerf, een maximering van het ruw eiwitgehalte van mengvoer, nieuwe emissie-eisen voor nieuwe en bestaande stallen, met wettelijke vastlegging van een streefwaarde voor stikstofreductie in 2030 en van de verplichting om de genoemde bronmaatregelen te nemen. De SGP vindt dat het kabinet hiermee het hart uit de landbouw koopt: ruimte om zelf te kiezen hoe emissiereductie in de regio het best vormgegeven kan worden.

SGP-Kamerlid Roelof zegt in een eerste reactie: "De minister kijkt vooral naar het uitkopen van bedrijven. Dat is duur, kost tijd en hangt als een zwaard van Damocles boven bedrijven rond Natura 2000 gebieden. Waarom wordt boeren rond Natura 2000 gebieden niet veel meer kansen gegund om door emissiereductie op het erf bij te dragen? Dat levert veel meer stikstofwinst op en perspectief voor boeren. Ik ben ook tegen de eenzijdige eisen voor mengvoer en de nieuwe emissie-eisen voor alle stallen. Ik ben bang dat boeren aan handen en voeten gebonden worden, terwijl de situatie op elk bedrijf anders is. Dit moet je veel meer gebiedsgericht oppakken. Verder staat de duidelijke taal over wettelijke vastlegging van streefwaarden en maatregelenpakketten in schril contrast met de onduidelijkheid over het perspectief voor vergunningverlening. Hoog tijd voor een stevig debat."



Maandagavond debatteerde de Eerste Kamer over de Omgevingswet. Lees hier de spreektekst van SGP-senator Diederik van Dijk.

"Ooit schreef de Duitse dichter Goethe:  ‘Als je alle wetten zou moeten bestuderen, zou je geen tijd meer hebben ze te schenden.’ Kan de minister de Kamer verzekeren dat dit geen oogmerk van haar is geweest bij de majeure wetgevingsoperatie die wij nu onderhanden hebben?Eerst wat fundamentele noties en vragen:Kritiek RvS op kaderwetgevingDe Raad van State plaatste in haar jaarverslag over 2018 kritische noten bij kaderwetten. Tegenover bestuurlijke bewegingsruimte staat minder rechtszekerheid voor burgers. De Raad waarschuwt voor het doorschuiven van wetgevende macht van het parlement naar de regering. Ik citeer: ‘Deze rolopvatting van de wetgever zet het rechtsstatelijk kader – het fundament voor wetgeving – onder druk. De Raad geeft aan dat te gemakkelijk voorbij wordt gegaan aan de principiële vraag of de keuze voor kaderwetgeving hoe dan ook gerechtvaardigd is, gelet op het te ordenen maatschappelijk vraagstuk. Ik citeer: ‘De Omgevingswet is daarvan het duidelijkste en meest verstrekkende voorbeeld.’ Het adviesorgaan tekent aan dat een eenvoudige rekensom laat zien dat 95% van de regelgeving niet door de wetgever, maar door de regering tot stand wordt gebracht, met ongekend grote beleidsruimte voor het bestuur. Wordt wel voldoende houvast geboden? Ik hoor graag de reactie van de minister op deze fundamentele kritiek. De SGP heeft ervoor gepleit in aanloop naar de Invoeringswet te kijken naar het alsnog opnemen van belangrijke normen in de Omgevingswet zelf. Dat is mijns inziens niet echt gebeurd. Graag een reflectie van de minister.Vloeibaar openbaar bestuur?De Omgevingswet stimuleert interbestuurlijke samenwerking op basis van prachtige toekomstplannen. Minister Ollongren heeft eerder gesproken over vloeibaar openbaar bestuur. Er is inderdaad samenwerking nodig om de grote opgaven op te pakken. Het mag echter niet zo zijn dat daarmee verantwoordelijkheden en bestuurlijke aansprakelijkheid afgeschoven worden en de democratische legitimiteit van besluiten op losse schroeven staat. Minister Ollongren noemde in haar Van Poeljelezing de Regionale Energiestrategieën die opgesteld worden. Die hebben een duidelijke omgevingscomponent, maar geen juridische status met bijbehorende waarborgen. De bedoeling is wel dat zo’n energiestrategie zijn weerslag gaat krijgen in omgevingsverordeningen en omgevingsplannen. In de nationale omgevingsvisie (Novi) worden de instrumenten omgevingsagenda’s en NOVI-gebieden genoemd. Bedoeld om samenwerking te stimuleren, maar ze staan niet in de Omgevingswet. Ik hoor graag hoe de minister gaat voorkomen dat bestuurders zich verschuilen achter hogere agenda’s en strategieën en dat de democratische legitimiteit door de toenemende interbestuurlijke samenwerking ook vloeibaar wordt.Dan een aantal vragen over onderdelen van de wetgeving:VoorbereidingsprocedureDe Tweede Kamer heeft een amendement aangenomen die het bevoegd gezag de mogelijkheid geeft om de uitgebreide voorbereidingsprocedure toe te passen in plaats van de kortere reguliere procedure. Die mogelijkheid is beperkt tot activiteiten die aanzienlijke gevolgen kunnen hebben of waartegen verschillende belanghebbenden bedenkingen hebben. Die randvoorwaarden zijn voor meerdere uitleg vatbaar en kunnen snel een politieke speelbal worden. Deelt de minister de mening van de SGP dat het hier moet gaan om uitzonderlijke gevallen? Graag een nadere duiding. ParticipatieDe Omgevingswet en de Omgevingsregeling bepalen na amendering door de Tweede Kamer dat bij aanvraag van een omgevingsvergunning aangegeven moet worden of en hoe sprake is geweest van overleg met de omgeving. De gedachte erachter is sympathiek, maar ik ben bang voor onduidelijkheid en onnodige ruis in de aanvraagprocedures. Om het even scherp te krijgen: Neem de casus van de plaatsing van een dakkapel. Het kan toch niet zo zijn dat hiervoor overleg gevoerd moet worden met de buren, laat staan dat instemming nodig is? Graag een nadere duiding.Vergoeding schaduwschadeDe SGP zet vraagtekens bij de wijze waarop het kabinet omgaat met schaduwschade en indirecte planschade. Het kabinet schuift het moment van bepaling van het waardeverlies en bijbehorende schadevergoeding van het planstadium naar het moment van vergunningverlening of actie. Daar bovenop komt niet een conservatieve schatting van het normaal maatschappelijke risico, een forfait van 2% , maar juist een verhoging van het standaardforfait naar 4%. De Raad van State is hier heel kritisch over. Een omgevingsvisie kan al zijn schaduw vooruit werpen en invloed hebben op de waarde van woningen en de mogelijkheden voor bedrijfsontwikkeling. Een omgevingsplan nog meer. In de praktijk gaan burgers en bedrijven dus meer schaduwschade en indirecte planschade zonder vergoeding op hun bord krijgen. De minister geeft aan dat het effect van het omgevingsplan op tussentijdse waardeschommelingen beperkt zal zijn. Over het algemeen zal dat best het geval zijn. In bijzondere gevallen kan dat echter anders liggen. Er zijn 355 gemeenten en miljoenen gebouwen. Dan kan dit aantal bijzondere gevallen nog best hoog liggen. De minister geeft aan dat het wenselijk is dat omgevingsplannen globaal ingevuld worden en dat vergoeding van planschade dit belemmert. Inderdaad. Punt is wel dat ook als een omgevingsplan op onderdelen wél concreet ingevuld wordt, je nog steeds geen recht hebt op schadevergoeding. Is er geen middenweg denkbaar tussen de huidige situatie met een vergoeding voor indirecte planschade en een minimumforfait van 2% en de harde lijn van de minister, geen vergoeding van indirecte planschade en een forfait van 4%? Dit nog afgezien van de schaduwschade van omgevingsvisies. Wil de minister hier onderzoek naar laten doen? Vergeet niet dat het vooruitzicht op een redelijke tegemoetkoming de medewerking van partijen aan ruimtelijke ontwikkeling juist kan verbeteren, met bijbehorende versnelling!Enkele vragen over de invoering: Houdbaarheid provinciale omgevingsverordeningenEr is discussie tussen juristen over de vraag of de provinciale omgevingsverordening al vóór het van kracht worden van de Omgevingswet voorbereid en vastgesteld mag worden. De een zegt dat het vaker op deze manier gebeurd. De ander zegt dat in dit specifieke geval de uitgebreide voorbereidingsprocedure van toepassing is, maar dat die nog geen wettelijke basis heeft. In de schriftelijke ronde is hierover van gedachten gewisseld. Om het goed duidelijk te hebben: hoe kan de minister garanderen dat omgevingsverordeningen die vóór 1 januari 2021 vastgesteld worden niet vernietigd worden?Oude bestemmingsplannenVanaf 2021 worden oude bestemmingsplannen bevroren en gaan als zodanig over naar het omgevingsplan. Stukje bij beetje worden de oude regels vervangen door de nieuwe omgevingsregels. Experts vragen zich af of gemeenten het aankunnen bij deze stap voor stap benadering steeds de gewenste integraliteit voor ogen te houden. De kans is groot dat ervoor gekozen wordt om nog snel voor 2021 allerlei planwijzigingen in gang te zetten en om na 2021 te gaan werken met afwijkvergunningen. Zou het niet beter zijn om gemeenten de ruimte te geven om het omgevingsplan grondig aan te pakken en in de tussentijd de mogelijkheid te houden om het oude bestemmingsplan aan te passen?2021 haalbaar - DSO?Tot slot. Een belangrijke vraag: is invoering per 1 januari 2021 haalbaar? Een belangrijke pijler van het nieuwe stelsel is het Digitaal Stelsel Omgevingswet. Collega Verkerk gaat hier straks dieper op in, dus ik laat het bij een paar opmerkingen. Tijdens het laatste rondetafelgesprek werd aangegeven dat het Digitaal Stelsel Omgevingswet nog in een laboratoriumstadium is. Er is veel gedaan, maar er is ook vertraging en nog veel werk aan de winkel, zeker als je naar het ideale scenario wil waarin voor initiatiefnemers met een druk op de knop alle ruimtelijke informatie inzichtelijk is. Betrokkenen geven aan dat meer budget nodig is om het tot een goed einde te brengen. Er is ook oefentijd nodig voor gemeenten. Om het even op scherp te zetten: is de wens om op 1 januari 2021 van start te gaan niet teveel de vader van de gedachte? Waarom denkt de minister dat het verantwoord is, terwijl nog zoveel werk verzet moet worden? Komt er extra budget?Goede bedoelingen zijn geen garantie voor goede resultaten. Bestuurders en managers willen nog wel eens een te zonnige bril opzetten. Ook de ambtenaren op de werkvloer en vergunning aanvragers moeten ermee uit de voeten kunnen. Graag zorgvuldigheid boven snelheid.

Lessen trekken voor de toekomst

Het hoofdbestuur constateert met dankbaarheid dat uit het onderzoek blijkt dat er geen sprake is  van snoepreisjes. Het onderzoek geeft duidelijkheid over de gebeurtenissen van de voorbije periode, waarin feiten, beeldvorming en emotie door elkaar heen liepen. De onderzoekers stellen ook vast dat het rapport van de vertrouwenspersoon voldeed aan de toen gestelde eisen. Aan de hand van de conclusies en aanbevelingen moet er nu gewerkt worden aan de toekomst. Het hoofdbestuur hoopt en verwacht dat met dit onderzoek van een onafhankelijke commissie een einde komt aan een intensieve en voor alle betrokkenen emotionele periode.Het hoofdbestuur en het VOE-bestuur hebben afgesproken deze maand de vervolgstappen te bespreken. Het hoofdbestuur vindt het verstandig dat de kennis en ervaring van de huidige VOE niet verloren gaat. Het streven was de nieuwe structuur al op 1 januari te doen ingaan, maar omdat de presentatie van het onderzoeksrapport later heeft plaatsgevonden dan eerder was voorzien, is daarmee gewacht. Voor die vervolgstappen zijn de bevindingen van de onderzoekscommissie immers van groot belang. Binnenkort zal van start worden gegaan met de onafhankelijke werving van een nieuwe medewerker, waarbij óók de medewerker waarmee een conflict ontstond gewoon, net als ieder ander, kan solliciteren.Het onderzoek laat zien hoe alle commotie gedurende de zomer zo groot kon worden omdat het hoofdbestuur onvoldoende regie voerde op het VOE-dossier. “Die bevinding moeten wij ons terdege aantrekken,” zegt waarnemend partijvoorzitter Van Leeuwen. “Dat kan en moet anders. In ieder geval moet er een nieuwe procedure voor de vertrouwenspersoon worden opgesteld. Ook moeten de contacten tussen de geledingen worden geïntensiveerd. Op die manier kan er een opener partijcultuur ontstaan en worden meningsverschillen bespreekbaar.”Van Leeuwen noemt als verbeterpunt ook dat de recrutering en benoeming van de hoofdbestuursleden moet veranderen, iets wat al eerder is aangekondigd. “Daar moeten we nu werk van gaan maken. De nieuwe benoemingsprocedure van hoofdbestuursleden dient beter aan te sluiten bij wat in deze tijd van een partijbestuur mag worden verwacht.”

Op de werkvloer moet meer ruimte komen voor rouwverwerking. Zo moeten meer werkgevers rouwverlof mogelijk gaan maken. Dat staat in het Manifest ‘Ruimte voor rouw’ dat SGP en GroenLinks vandaag aanbieden aan Minister Koolmees bij de begrotingsbehandeling Sociale zaken en Werkgelegenheid.

Download hier het manifest.

Meer ruimte voor rouw op de werkvloer is niet alleen belangrijk vanuit menselijk oogpunt, vinden GroenLinks en SGP. Het voorkomt ziekteverzuim en bevordert het algemeen welzijn van medewerkers, daar zijn ook werkgevers bij gebaat. Het aantal cao’s waarin afspraken staan over rouwverlof en -begeleiding is echter beperkt. Daarom willen SGP en GroenLinks dat de Minister werkgevers gaat aansporen hiermee aan de slag te gaan.

“Hoe pijnlijk ook: verlies hoort bij het leven. Rouwen is cruciaal om een ingrijpende gebeurtenis te verwerken. Werknemers moeten ervaren dat hiervoor ruimte is. Dat voorkomt onnodig ziekteverzuim en draagt uiteindelijk bij aan meer gezonde en prettige werkomstandigheden”, zegt Tweede Kamerlid Paul Smeulders van GroenLinks.

SGP-Kamerlid Chris Stoffer: “Het is heel zwaar om een dierbare te verliezen. Je moet de tijd kunnen nemen om daar bij stil te staan en dat te verwerken, zonder dat je je richting je baas schuldig voelt. Ook voor het regelen van praktische dingen is tijd nodig. Als je daarnaast ook nog gewoon doorwerkt, kan dat later resulteren in langdurig ziekteverzuim. Dat is uiteindelijk ook voor een werkgever nadelig.”

Groenlinks en SGP willen daarom de ondersteuning van nabestaanden verbeteren. Zo kunnen overheidsinstanties zoals UWV en gemeenten meer doen om voorlichting te geven over bijvoorbeeld de aanvraag van uitkeringen en andere hulp. Ook pleiten GroenLinks en SGP voor voldoende subsidie voor steunpunten waar burgers en werkgevers terecht kunnen, zoals het Landelijk Steunpunt Verlies.

De partijen willen dat er meer kennis komt op de werkvloer over het rouwproces, bijvoorbeeld door het voorlichten van arbo- en bedrijfsartsen over dit onderwerp. En omdat er weinig onderzoek is gedaan naar de impact van rouw op de werkvloer, zou rouwgerelateerd ziekteverzuim beter geregistreerd moeten worden.

SGP-Kamerlid Chris Stoffer vraagt zich af of de regering niet ten onrechte uitgaat van een samenleving die voor ouderen zorgt. In de praktijk blijken ouderen met het programma 'Langer Thuis' niet altijd de zorg te krijgen die ze nodig hebben. Lees hier zijn debatbijdrage.

"Ik ben geboren en getogen op de Veluwe. Dwars door de bossen lopen allerlei zandweggetjes. Sommige paden zijn ook met de auto toegankelijk. Maar pas op. Het kan je dan echter zomaar gebeuren, terwijl je om je heen kijkt naar al dat moois, dat je autootje vast dreigt te lopen in grote modderplassen, diepe kuilen of een steeds dichter struikgewas.

Dat beeld kwam in me op bij het lezen van de eerste voortgangsrapportage van Langer Thuis. Het klinkt mooi – zo lang mogelijk thuis in je eigen vertrouwde omgeving. En de minister probeert terecht alles wat goed gaat in de schijnwerpers te zetten. Toch krijgen wij steeds meer signalen van de werkvloer dat ‘langer thuis’ vast dreigt te lopen in een tekort aan thuiszorgmedewerkers, een afnemend aantal mantelzorgers en vrijwilligers, gebrek aan geschikte woonruimte, de vergrijzing, de toenemende complexiteit van de zorgvraag. Hoe lang houdt de minister het autootje nog in de beweging, vraag je je af?

Een voorbeeld. Wij hoorden van een vrijwilligersorganisatie voor palliatieve terminale zorg dat zij regelmatig worden gebeld door een thuiszorgorganisatie die het rooster niet rond krijgt. Of de vrijwilligers even kunnen inspringen. Uiterst ongewenst.

Erkent de minister de urgentie van het tekort aan palliatieve thuiszorg? Heeft hij landelijke cijfers hoe vaak het voorkomt dat zorg niet geleverd kan worden?

Een onderliggend probleem is vaak een gebrek aan samenwerking tussen zorgverzekeraars, zorgkantoren, gemeenten en zorgaanbieders. Dit werd gisteren nog eens onderstreept in het ontvangen rapport ‘Van thuis naar het verpleeghuis’. Verschillende zorgdomeinen zijn vaak verschillende werelden. Schotten in financiering werken belemmerend. Willen we echt wat veranderen, dan moeten we bereid zijn uit onze systemen te stappen.

Wat doet de minister om ervoor te zorgen dat een integrale benadering in alle gemeenten leidend wordt? Hoe stimuleert de minister het gebruik van de handreiking voor ‘Kwetsbare ouderen thuis’?

Langer thuis wonen is meer dan een actieprogramma. Het is vooral een opdracht aan onze samenleving. De vraag is of die samenleving zich dat voldoende realiseert. We zien dat het aantal mantelzorgers en vrijwilligers afneemt. Door vergrijzing, maar ook doordat we arbeidsparticipatie enorm belangrijk vinden. Dit schuurt met de wens van de regering dat mantelzorgers een significant deel van de zorg en ondersteuning thuis over moeten nemen. Beide doelstellingen kunnen je slechts beperkt realiseren. In onze selfiesamenleving is de maatschappelijke betrokkenheid misschien niet overal zo sterk als je zou willen.

Erkent de minister dat dit de achilleshiel van Langer Thuis is? Hoe voorkomen we dat initiatieven rondom mantelzorgers sneuvelen nu de druk op gemeentelijke begroting toeneemt? Is de minister bereid om te kijken of hij respijtzorg steviger kan verankeren in gemeentelijk beleid?

Vrijdag is het onderzoek naar de marginale druk in het belastingstelsel naar de Kamer gestuurd. SGP-Kamerlid Chris Stoffer vroeg vorig jaar in het eenverdienersdebat om dit onderzoek. De motie kreeg toen brede steun.

Chris Stoffer in een eerste reactie: “Het onderzoek bevestigt nog eens dat de belastingkloof tussen eenverdieners en tweeverdieners enorm is. Het huidige stelsel benadeelt eenverdieners, maar ook alleenstaanden, enorm ten opzichte van tweeverdieners. Eénverdieners betalen soms tot wel zes keer zoveel belasting over eenzelfde inkomen als tweeverdieners. Het is de SGP een doorn in het oog dat het kabinet niets doet om die onrechtvaardige kloof te verkleinen. Sterker nog: tweeverdieners gaan er volgens de miljoenennota opnieuw meer in koopkracht op vooruit dan eenverdieners.”

De motie-Stoffer vroeg ook om de beleidsopties in kaart te brengen om het verschil te verkleinen. “In het onderzoek staan zeven opties die ik heel aandachtig ga bekijken. De mogelijkheden om wat aan de kloof te doen, zijn er. Ik hoop dat het kabinet haar eigen onderzoek serieus neemt en nu ook de wil krijgt om dit onrecht aan te pakken. Daar wil ik bij het begrotingsdebat en ook daarna op terug blijven komen!”

De marginale druk geeft weer hoeveel belasting je moet betalen als je een euro meer verdient. Voor eenverdieners ligt dat (bij een inkomen tussen 25.000 en 37.000) rond de 65%. Dat betekent dat je van elke euro meer, slechts 35 cent overhoudt! Bij tweeverdieners is deze marginale druk beduidend lager.