‘De afnemende leefbaarheid van onze plattelandsgemeente en de toenemende sociale ongelijkheid door ongelijke kansen motiveren mij om te strijden.’
‘Al decennia erger ik me aan toenemende ongelijkheid: zoveel mensen die het financieel niet rondkrijgen. Vaak het gevolg van landelijk beleid, maar we kunnen er wel wat tegen doen in onze gemeente. Dáár wil ik mij voor inzetten!’
‘Als steunfractielid merk ik dat beslissingen van de raad direct invloed hebben op het leven van mens en dier in de Hof. De plek dus om te werken aan waarden die voor mij belangrijk zijn: solidariteit en milieuvriendelijkheid.’
‘Zowel op mijn werk als privé merk ik de ernstig negatieve gevolgen van marktwerking, ongelijkheid en toenemende bureaucratie in de zorg. Dat kan anders en daar wil ik me voor inzetten.’
‘De SP is nog de enige partij die mijn basisvoorwaarden voor een gezonde maatschappij omarmt, te weten zorg voor elkaar en zorg gaat altijd boven geldelijk gewin. Meer motivatie of inspiratie heb ik niet nodig.’
‘Mensen moeten veilig kunnen blijven wonen, werken en recreëren in Hof van Twente’ antwoordt Deldenaar Herman Kalter op de vraag wat hem drijft om de SP-lijst aan te voeren. Hoe kijkt Herman naar de afgelopen periode en wat wil hij de komende jaren?
’Wij hebben er steeds op gehamerd dat de financiële positie van Hof van Twente sterk is en dat we dus kunnen investeren in de inwoners. Dat heeft geleid tot een initiatief met de VVD voor een fonds economisch sociale participaties waardoor er 1,5 miljoen euro geïnvesteerd is in arbeidsparticipatie (kledingbank, voedselbank), detailhandel, vrijetijdseconomie en duurzaamheid. We onderzoeken de mogelijkheden van een Hofse Agenda, te betalen met Europees geld. Hieruit zou weer extra inzet mogelijk zijn voor bijvoorbeeld de herinrichting van het centrum in Markelo en voor openbare nutsvoorzieningen zoals glasvezel.En als wij niet hadden volgehouden, dan was over de Molenstraat in Goor in juli 2017 tegen de wil van de inwoners in besloten het éénrichtingsverkeer te handhaven. Nu wordt er opnieuw onderzoek gedaan.’
› Hoe bereik je die dingen met z’n tweeën in de raad?‘Dat gaat niet gemakkelijk, maar we hebben ons als een Samenwerkings Partij opgesteld en steeds gezocht naar mogelijkheden om zaken te realiseren. Zo gaan we in de raad te werk, en zo werken we samen met burgerinitiatieven om ook vanuit de buurtschappen de leefbaarheid met al zijn Hofse voorzieningen te blijven verbeteren.’
› Hoe kijk je naar de komende jaren?‘De sociale en groene krachten in de Hof van Twente zijn gebundeld in het GPS-Manifest dat we samen met GroenLinks (G), PvdA (P) en SP (S) opgesteld hebben. We vonden elkaar op onderwerpen als burgerparticipatie, zorg, (kinder)armoede, agrarisch ondernemen, verduurzaming, vluchtelingen en kunst/cultuur. En natuurlijk hebben we ook onze SP-meetlat van gelijkwaardigheid, solidariteit en menswaardigheid om alle voorstellen en ontwikkelingen aan te toetsen.’
› Op welke onderwerpen richt je je daarbij vooral? ‘Iedereen moet mee kunnen doen. Dat geldt bijvoorbeeld voor mensen die afhankelijk zijn van de bijstand en voor mensen die arbeidsbeperkt zijn. Het betekent ook dat glasvezel voor iedereen beschikbaar moet zijn: van kern tot buitengebied. De voorzieningen moeten overal op peil zijn en dat mag wat kosten. We willen die kosten zoveel mogelijk bepalen naar draagkracht. En we willen de bijdrage bij WMO-voorzieningen minimaliseren voor mensen met de laagste inkomens. Als dat elders in Nederland kan, moet het ook in Hof van Twente kunnen!’
› Kun je nog meer noemen? ‘Sociale aanbestedingen, daar willen we ons hard voor maken. Bij de zorg, vervoersvoorzieningen en groenvoorziening bijvoorbeeld wordt om de zoveel jaar besloten wie het werk mag doen. Wij willen voor een aantal zaken helemaal geen aanbesteding, en als het niet anders kan, dan moet vooral gekozen worden voor kwaliteit en niet automatisch voor de laagste prijs. Goede basistarieven voorkomen faillissementen en gedwongen ontslagen en leiden tot fatsoenlijk loon. Bij een nieuwe aanbieder willen wij verplichte overname van personeel met behoud van arbeidsvoorwaarden en opgebouwde rechten. We willen lokaal aanbesteden waar mogelijk. Als laatste speerpunt gaan we voor een meewerkende en meedenkende gemeente. Het gemeentebeleid moet gericht zijn op minder bureaucratie en meer vertrouwen. Er zijn in Nederland zoveel regels dat er altijd wel iets te vinden is waarom iets niet mag of kan. De uitdaging voor de gemeente is om een mogelijkheid te vinden om iets wél door te laten gaan. De ambtenaren moeten training krijgen om meer te kijken wat kan, en niet direct nee verkopen. Daar hebben we LEF voor nodig.’ •