De ratio is weg in de IJsselsteinse politiek, de onderbuik regeert. De meerderheid van de raad heeft gisteravond 20 december de samenwerking met Montfoort beëindigd en haar eigen bestuurskracht ernstig beschadigd.
Het AD schrijft vanochtend over een motie die is aangenomen. In de raad was aan de orde de keuze om met UW Samenwerking door te gaan of te stoppen. In opdracht van de raad was door Hans van der Werff van Berenschot een rapport geschreven waarin de scenario’s Doorpakken en Doorknippen zijn verkend. Een rapport dat tot stand kwam na intensieve gesprekken met de colleges van IJsselstein en Montfoort, met een afvaardiging uit onze raad (waaronder de fractievoorzitters van VVD en CDA) en met de raad van Montfoort, met de OR en de directie van UW Samenwerking, met de gemeentesecretarissen en de provincie.
Gisteren is geen motie aangenomen, maar een amendement van de coalitiepartijen LDIJ, VVD, CDA en PvdA. Dat amendement liet niets heel van het prima raadsvoorstel dat het college had geschreven. Een voorstel dat naadloos aansloot bij het rapport. Het aangenomen amendement laat zich lezen als een regelrechte motie van wantrouwen tegen het eigen college. De coalitie heeft het collegevoorstel om te kiezen voor Doorpakken resoluut naar de prullenbak verwezen.
In het voorstel zelf, en ook in de beantwoording van vragen uit de raad, gaf het college een krachtig commitment af vóór verandering van de samenwerking in het Doorpak-scenario. Ook de OR van UW Samenwerking heeft in gesprek met Hans van der Werff duidelijk te kennen gegeven dat het personeel van UW overtuigd was dat de weg omhoog was ingezet. De voorzitter van de OR gaf als inspreker aan dat het geschetste plan voor hen reëel is, en een goede lijn voor de toekomst.
Maar de coalitie ziet het allemaal anders. De coalitie heeft geen vertrouwen in haar eigen wethouders. Nota bene wethouders die zeggen met de frisse blik van buitenstaanders goed en kritisch naar het verleden en de ontstane impasse te hebben gekeken. Zij zijn ervan overtuigd dat er nog veel potentie zit in de samenwerking met Montfoort. Ook in gesprekken met de onderzoeker, met het college van Montfoort, en met de directie van UW geeft het college steeds aan vóór de samenwerking te willen gaan. Hoeveel commitment heb je nodig. Maar het is in de ogen van de coalitie allemaal niet waar. Het eigen college wordt niet vertrouwt.
Ook wat de ambtenaren van UW zeggen wordt in twijfel getrokken. Dat de voorzitter van de OR het zegt maakt niet uit, er zijn toch ook ambtenaren die er niet in geloven? Hoeveel commitment heb je nodig.
De provincie heeft in gesprek met de portefeuillehouder mevrouw Inge Nieuwenhuizen gesproken over consequenties van het scenario Doorknippen. Het college heeft deze consequenties, die niet gunstig zijn voor IJsselstein, in haar voorstel opgenomen. Het LDIJ trok de boodschap van de provincie in twijfel omdat zij zelf niet bij dat gesprek waren. Maar zelfs de bevestiging van de VVD wethouder dat de provincie had ingestemd met de tekst in het voorstel bracht de coalitie niet tot inkeer. Negatieve gevolgen van de keuze die de coalitie maakt worden door haar genegeerd.
Barbertje moest hangen. De samenwerking is een halt toegeroepen en om zeep gebracht. We vinden het buitengewoon kwalijk dat de coalitie Montfoort nu tot zondebok heeft verheven. Terwijl het de raad van IJsselstein is die dit heeft laten gebeuren. Het waren nota bene VVD en CDA wethouders die het project in de stijgers hadden gezet. Wethouders van deze partijen hebben ook steeds aan het roer gestaan. En nu laten uitgerekend de VVD en het CDA de boel definitief ontsporen.
Wat ons het meeste pijn doet is dat de medewerkers van UW hier de dupe van worden. Het is beschamend dat de coalitie het personeel in de kou heeft gezet. En dat de geloofwaardigheid van IJsselstein in de regio nu ver onder het nulpunt is gedaald. IJsselstein is hier de grote verliezer.
Menso Bosma, fractievoorzitter GroenLinks