Poliflw

Het CDA is vanaf het begin af aan een warme voorstander geweest van dit grote project langs de oever van de Poel. Een project waar actief met inwoners van Aalsmeer is gesproken over de inrichting en regels voor het gebruik. Het is een groot genoegen dat vele mensen hier op verschillende manieren gebruik van maken. De een wandelt over de mooi aangelegde paden, de ander heeft met het gezin een gezellige BBQ. Dat ALLE inwoners, jong en oud, gebruik kunnen maken van dit mooie Waterfront, is voor het CDA altijd van groot belang geweest. Ook de aangewezen BBQ plekken worden bij mooi weer goed gebruikt. Natuurlijk zijn voor het gebruik van het gehele Waterfront regels. Daar wordt door onze lokale BOA’s goed op gelet. Tijdens de raadsvergadering van 18-4-2024 werden voor wat betreft het bestemmingsplan Waterfront, de puntjes op de i gezet. Na overleg met mede raadsleden is dit bestemmingsplan Waterfront aangenomen. Nu maar wachten op het mooie weer! Gerard Winkels

Al langere tijd zien wij dat langs de nieuwe N201 gebouwd wordt voor ondernemers en hun mede-werkers. Best wel grote bedrijfsgebouwen worden of zijn in snel tempo gebouwd. Dat is onder meer goed voor de werkgelegenheid en economie in Aalsmeer. Waarom wordt er gebouwd langs de nieuwe N201? Ongeveer 20 jaar geleden werd door de Provincie Noord Holland besloten de N201 om te leggen. Dit nadat ook en onder meer de gemeente Aalsmeer hier meer dan 40 jaar over had nagedacht. Hierdoor kwam een groot gebied binnen bereik van de nieuwe N201 waar veelal oude kassen ston-den. Dit grote gebied is niet beschikbaar van het bouwen van woningen vanwege de grote beper-kingen voortvloeiend vanuit het Luchthavenindelingsbesluit Schiphol. Om het opruimen van deze kassen maar ook de wegen van en naar de nieuwe N201 te kunnen be-talen, heeft de toenmalige gemeenteraad besloten deze grote terrein vrij te geven voor het bouwen van bedrijven. Tevens was er de hoop dat er aan het einde van de bouwperiode nog wat geld zou overblijven. Die hoop is na twee economische crises verdwenen. Integendeel, de gronden werden langere tijd niet of slecht verkocht. Het financiele plaatje van dit moment ziet er strak uit. Er is niet veel ruimte voor wijzigingen in de inrichting van het gehele terrein. Zo’n wijziging kost meestal geld en daar staat de gemeente Aalsmeer (samen met de gemeente Uithoorn) garant voor. Wij zijn nu aan het einde van de inrichting van het grote terrein gekomen. Nog steeds is er weinig ruimte voor wijzigingen. De afspraken van destijds zijn nog steeds van kracht. Het CDA kiest voor een consequent bestuur. Wat toen is besloten, staat het CDA nog steeds achter. Wel hebben wij onze ambities bijgesteld. Er zal geen of weinig geld overblijven. Maar zoals de plan-nen die nu voorliggen er uit zien, zullen wij op dit hele plan geen geld verliezen. Daarom zal het CDA akkoord gaan met raadsvoorstel Vaststellen Bestemmingsplan Green Park Aalsmeer deelgebied 2 Oost.

Op 6 maart 2024 overleed Bep Heemskerk-Van den Broek. Daarmee nemen we afscheid van iemand die heel veel heeft betekend voor Aalsmeer en de Aalsmeerse bevolking. Ruim twintig jaar was zij wethouder in Aalsmeer, een ambt dat zij met hart en ziel vervulde. Zij had een sociaal hart, wist wat Aalsmeerders nodig hadden en zorgde ervoor. Bep van den Broek werd geboren in 1938 aan het eind van de Aalsmeerderweg in Aalsmeer-Oost als dochter van een kwekersgezin. Het was een Rooms-Katholiek gezin dat kerkte in de Urbanuskerk in Bovenkerk. Naast de Lagere school en de modevakschool was vooral aanpakken het wachtwoord in het gezin van den Broek. Na schooltijd kon je anjers pluizen of helpen in de slagerij van haar oom in Bovenkerk. Ze had best graag doorgeleerd, bijvoorbeeld een studie geschiedenis, maar dat was geen optie in die tijd. Ze trouwde op haar twintigste met Ben Heemskerk en in zeven jaar tijd kreeg het jonge gezin vijf kinderen. Daarnaast was er nog genoeg energie voor andere activiteiten zoals naailes aan huis verzorgen. Onder het motto een mens moet zijn leven lang blijven leren werd zij toenemend actief in het vrijwilligerswerk, onder andere als voorzitter van de KLTV (Katholieke Land en Tuinbouw Vrouwen) en lid van het bestuur van de Unie van Nederlandse Katholieke Vrouwenverenigingen Begin tachtiger jaren werd zij gepolst voor actieve deelname aan het plaatselijke CDA, aanvankelijk als fractie assistent. Er werd een burgerschapscusus doorlopen want zij wilde zich goed op die taak voorbereiden. Op enig moment werd zij gevraagd voor een plek op de lijst van provinciale Staten van Noord-Holland waar ze van 1982 tot 1987 deel van uitmaakte. In 1986 stond Bep Heemskerk als de derde op de lijst van het plaatselijke CDA en werd na gekozen te zijn meteen benoemd tot wethouder. Dat was een functie die haar op het lijf geschreven was. Ze was geen begenadigd spreker, maar wel iemand met een groot sociaal hart en een feilloos politiek gevoel. Door de jaren heen was zij het plaatselijke gezicht op gebied van sociale zaken, cultuur en volksgezondheid. Als je het over die tijd met haar had dan roemde ze het college dat ze vormde met Nico Borgman, Piet Boom en Joost Hoffscholte. “We hebben altijd heel goed samengewerkt. We zetten ons in voor de Aalsmeerse bevolking. Je kende je mensen. Als er een probleem was dan werd er een oplossing gezocht. Vaak gebeurde dat in stilte.” Maar niet alles gebeurde in stilte. Misschien wel haar grootste wapenfeit was de realisatie van het nieuwe Zorgcentrum Aelsmeer. De fusie van twee instellingen met een heel verschillende cultuur en de verwerving van een groot stuk grond in het centrum van Aalsmeer heeft haar veel hoofdbrekens gekost. Het was moeilijk onderhandelen maar met veel geduld en inzet kwam het er. Er was ook verdriet in haar leven. Op 47-jarige leeftijd verloor zij haar man en vorig jaar moest ze onverwacht afscheid nemen van een zoon. Voor haar werk werd zij meermalen gehuldigd. Zo was zij ereburger van de gemeente Aalsmeer, ridder in de orde van Oranje Nassau, drager van de zilveren speld van het CDA en de KBO en ereburger in de gemeente Bǎlǎuşeri in Roemenië. ‘Bep was praktisch en besluitvaardig wethouder’ Ko Westrate (vanuit de ARP) begon gelijk met Bep (vanuit de KVP) in de plaatselijke politiek. Het CDA was net gevormd en beide nieuwe raadsleden gingen naar de burgerschapscursus in Utrecht en kwamen in de raad. Later was Ko fractievoorzitter en Bep wethouder. “Ik herinner me Bep als een bijzonder praktisch en besluitvaardig wethouder. Zij kon goed naar mensen luisteren en had een helder inzicht in wat belangrijk was. Ze wist wat ze wel en niet wilde en je kon geen loopje met haar nemen. We hebben vele jaren heel goed samengewerkt”. ‘Je kon tegen haar geen ‘nee’ zeggen’ Ad Verburg heeft heel lang met Bep samengewerkt. Hij is ook na haar wethouder geweest met dezelfde portefeuilles. “Zij is voor mij een stimulans geweest om dat te gaan doen. En niet alleen dat, je kon bij haar altijd terecht voor support.” Ze bleven ook na hun beider pensionering contact houden. “Bep was een zeer krachtige vrouw tot aan het eind met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ze wist wat ze wilde. Soms was ze wel eens eigenwijs maar ze wist dingen voor elkaar te krijgen. Nog in de laatste weken regelde zij haar opvolging in het Provinciaal Platform Ouderen van het CDA door te zeggen dat ik dat maar moest gaan doen. Je kon tegen haar geen ‘nee’ zeggen. Ik noemde haar wel de moeder van het plaatselijk CDA. Zij laat een leegte achter”. Onverzettelijk als het om mensen ging’ Oud-burgemeester Joost Hoffscholte. met wie Bep zo’n twintig jaar samenwerkte vertelt over de rol van Bep Heemskerk in het college. “Ze was misschien verbaal en in het debat niet zo sterk, maar iedereen voelde: dit is een wethouder met het hart op de goede plaats. Iemand die oog heeft voor de menselijke maat”. Hij herkent het onverzettelijke als het om mensen ging. “Als een oplossing voor een probleem schuurde met de spelregels en ze tegengas kreeg binnen het college kon Bep zeggen: “Ook al zeggen de ambtenaren dat het niet kan, we doen het toch!” Haar ‘tour de force’ was de eerdergenoemde fusie en nieuwbouw van het zorgcentrum. Er was bij de mannen in het college wel aarzeling of dat niet een te zware taak voor haar was. “Maar ze heeft het met verve gedaan!” Ook Joost Hoffscholte herkent dat je tegen Bep geen nee kon zeggen. Zo belde ze twee jaar geleden op en zei op haar karakteristieke manier: ‘Joost, ik ga je wat vragen en je mag geen nee zeggen…’ En voor ik het wist was ik toegetreden tot het bestuur van Korenmolen de Leeuw en hebben we daar nog twee jaar samengewerkt.” ‘Ze bleef dicht bij zichzelf’ Annik van Berlo, de huidige voorzitter van het CDA verwoordt het aldus: “Bep was voor mij een open en toegankelijke vrouw. Zij nam een rol in het openbaar bestuur op zich dat in die tijd werd gedomineerd door mannen én bleef daarin toch dicht bij zichzelf. Zij bleef oog houden voor mensen die het moeilijk hadden en hield van sociale warme contacten. Zelfs in haar terminale fase die zich abrupt aankondigde bleef iedereen welkom.” ‘Ik vertrouw erop dat het goed is’ Zelf was ik half januari bij haar op bezoek. Ze was toen al bij haar dochter in Kudelstaart omdat het thuis niet meer ging. Ze vertelde hoe ze in december van de ene op de andere dag ziek werd. Het bleek te gaan om een hersentumor. Ze besloot af te zien van behandeling en zag haar naderend einde onder ogen. Zo hield zij de regie ook in het laatste deel van haar leven Ook in de tijd van haar ziekte genoot ze van bezoek en wie haar bezocht is vast getroffen door de belangstelling die zij nog had voor wat zich in de samenleving en in de politiek afspeelde. We hadden het over het naderend einde en over de hemel en of je daar mensen zult terugzien. Ze zei: “ik weet niet hoe het daar zal zijn, maar ik vertrouw erop dat het goed is”. (Door: Jan Dreschler. bron AalsmeerVandaag)

Afgelopen zaterdag 13 januari hield het CDA Aalsmeer-Kudelstaart haar nieuwjaarsreceptie bij TK Kunststof puien aan de Mr. Jac. Takkade in Aalsmeer. Als enige politieke partij in Aalsmeer organiseerde het CDA nog een nieuwjaarsreceptie gekoppeld aan een werkbezoek aan de fabriek van TK Kunststof puien. In het openingswoord keek partijvoorzitter Annik van Berlo – Van Keer terug op het afgelopen politieke jaar en blikte ze vooruit op 2024. Op de vraag tot wanneer je elkaar de beste wensen mag doen, vertelde van Berlo – Van Keer dat je elkaar elke dag het beste moet blijven wensen. 2024 zal het jaar worden van veel nationale verkiezingen in een wereld die vol zit met politieke onzekerheden. Door elkaar elke dag het beste te wensen en om te blijven zien naar elkaar, kunnen en moeten we ons blijven verzetten tegen een wereld waar polarisatie en wantrouwen in de overheid aan de orde van de dag zijn. Ze sloot aan bij de woorden van burgemeester Gido Oude Kotte die lovende woorden had voor het harde werk van de Aalsmeerse gemeenteraadsleden die, vaak naast hun werk, zich inzetten om Aalsmeer en Kudelstaart een nog mooiere plek te maken. CDA-wethouder Bart Kabout sloot zich hierbij aan en keek terug op een politiek turbulent 2023. Hij benoemde dat de rust in het College inmiddels is teruggekeerd en dat er goed en constructief samengewerkt wordt met een fijne sfeer. Kabout stipt ook aan dat er in 2024 grote beslissingen door de raad genomen moeten worden om Aalsmeer toekomstbestendig te maken. Een politieke en leuke uitdaging die veel vraagt van het College, de raad en de ambtelijke ondersteuning. Na de welkomstpraatjes kregen de aanwezigen een rondleiding van directeur Raldo van der Kwaak en Mark Hoogenboom door de fabriek van TK Kunststof puien waarbij het werkproces van kunststof lat tot perfect op maat gezaagd en gelast kozijn uitgebreid werk uitgelegd. TK Kunststof puien zit inmiddels al op haar derde locatie en is een mooi voorbeeld van een echt Aalsmeer familiebedrijf. Het CDA Aalsmeer-Kudelstaart kijkt terug op een mooie en leerzame nieuwjaarsreceptie.

Afgelopen vrijdag 22 september hebben een aantal fractie- en bestuursleden van het CDA Aalsmeer-Kudelstaart een bezoek gebracht aan de Dorcas winkel op de Turfstekerstraat in Aalsmeer. De CDA’ers werden ontvangen door bestuursleden Dick en Hannie Verhoef en Gijsbert Kreeft en kregen uitgebreid uitleg over de werkzaamheden van de winkel en de maatschappelijke taak die op deze manier wordt vervuld. Dorcas is inmiddels uitgegroeid tot een internationale organisatie die per aanstaande november al twintig jaar in Aalsmeer gevestigd is. Het winkelend publiek kan hier terecht voor allerlei tweedehands spullen, waarvan de opbrengst naar mensen in nood in Oost-Europa, Afrika en het Midden-Oosten gaat. Ook worden de mensen die de hulp het hardst nodig hebben daar lokaal ondersteund vanuit Dorcas.Tijdens het winkelen kan er in de koffiehoek een kopje koffie of thee gedronken worden. De opbrengst hiervan wordt geschonken aan de ‘granny’s’ die de winkel jaarlijks adopteert. In Nederland zijn er 42 Dorcas winkels waarvan Aalsmeer de grootste is. In Aalsmeer wordt met zo’n 210 vrijwilligers gewerkt waarbij er gemiddeld 100 per week zijn ingeroosterd. Het CDA heeft een kijkje gekregen in de goederenstroom en de verwerking daarvan. Alle spullen die binnenkomen worden per categorie gesorteerd, bekeken en geprijsd. Dick Verhoef gaf aan dat het soms voorkomt dat een geprijsd item het schap niet eens haalt, want dan heeft iemand het al in zijn mandje. De winkel is drie dagen per week open, waarbij mensen al voor openingstijd voor de deur aan het wachten zijn. Naast de winkel zit er aan de andere kant van het parkeerterrein een heuse meubel hal.Het staat daarmee buiten kijf dat Dorcas een succesvolle winkel is. Er zijn vele mensen nodig om ervoor te zorgen dat de winkel draait. Er is hulp in de winkel, bij het verwerken van de goedereninstroom, maar er zijn ook chauffeurs voor het ophalen en wegbrengen van meubels. Dorcas is altijd op zoek naar nieuwe vrijwilligers, dus loop gerust eens binnen om te kijken wat de mogelijkheden zijn. Het CDA heeft een mooie inkijk gekregen in een prachtig maatschappelijk bedrijf dat ook een fijne plek is voor vele vrijwilligers.Dorcas is een mooi voorbeeld van een organisatie die mensen zowel dichtbij als ver weg helpt op allerlei verschillende manieren.