Poliflw

Om inzichtelijk te krijgen waar inwoners tegenaan lopen openen CDA en SP het meldpunt #waarloopjetegenaan zodat organisaties en inwoners hun zorgen kunnen uiten en punten van verbetering kunnen aangeven.

De partijen zullen de verzamelde punten van verbetering inbrengen in de gemeenteraad en ook de uitkomsten van dit onderzoek aan de Minister van Gehandicaptenzaken aanbieden.

In Hilversum leven veel mensen met een beperking. Volgens cijfers van de GGD heeft 14% van de inwoners één of meer beperkingen in lichamelijk functioneren. Voor veel van deze inwoners is het belangrijk dat ze meedoen op voet van gelijkheid, dat ze regie hebben over hun eigen leven en dat ze toegang hebben tot dezelfde voorzieningen en diensten als mensen zonder beperking. 

Toch ervaren veel inwoners van Hilversum dagelijks dat onze samenleving weinig rekening houdt met mensen met een beperking. Veelal is het geen onwil of bewuste uitsluiting die ten grondslag ligt aan ontoegankelijkheid, maar het simpele feit dat er niet aan de doelgroep is gedacht. Maar ook kan het zo zijn dat mensen vast lopen in onlogische of stroperige procedures.

Sinds 14 juli 2016 is in Nederland het VN-verdrag handicap van kracht.

Gemeenten hebben een belangrijke rol bij de implementatie hiervan. Zij zijn onder meer verantwoordelijk voor het beleid en de uitvoering in het sociaal domein, oftewel de ondersteuning aan inwoners om zelfstandig te kunnen meedoen aan de samenleving. Daarbij gaat het bijvoorbeeld om het regelen van de juiste zorg, begeleiding bij werk en aanpassingen in woningen. 

Ook de Hilversumse gemeenteraad heeft dit VN-verdrag getekend, maar helaas is er door het College nog geen integraal plan ontwikkeld om de deelname van inwoners met een beperking aan de samenleving te bevorderen. Dit ondanks dat de gemeenteraad in maart 2019 het SP initiatief voorstel  voor  een Lokale Inclusie agenda omarmde. Eind 2019 zou het plan gelanceerd worden maar zoals het er nu naar uitziet wordt er pas in mei/juni van dit jaar een plan in de gemeenteraad besproken. 

Beide partijen zien wel -en daar zijn ze blij mee- dat er actie wordt ondernomen om het centrum van Hilversum toegankelijk te maken voor mensen met een visuele beperking. Maar dit is niet voldoende. Nog steeds bereiken ons van diverse kanten signalen dat er nog veel meer verbeterd zou kunnen worden. Dat vinden de partijen zorgelijk. De intenties zijn goed maar de vaart zit er niet in.

Onlangs bleek ook in een gesprek met de Minister van Gehandicaptenzaken, Rick Brink, dat ook signaleert dat Hilversum nog te weinig tempo maakt om snel aan de slag te gaan met het VN-verdrag handicap.  

Op Monnikenberg en op Anna’s Hoeve worden deze maanden duizenden bomen gekapt. Nodig voor het aanleggen van de HOV, en voor het omleggen van de weg over Anna’s Hoeve.

Vooral dat laatste zorgt voor pijn. Het omleggen van de weg werd in 2015 met een kleine meerderheid door de raad beslist. Een groot deel van de Hilversumse inwoners had dat liever niet gezien. Een petitie tegen de kap, die in oktober aan de burgemeester werd aangeboden, toonde dat aan: meer dan 6000 mensen ondertekenden.

Het terugdraaien van die beslissing was helaas geen optie meer. Het was meteen duidelijk dat er geen meerderheid  voor was in de raad van Hilversum.

De pijn die het kappen van een heel stuk bos gaf had verzacht kunnen worden als er goede maatregelen zouden worden genomen om bestaande flora en fauna te beschermen en verlies van natuur te compenseren. De provincie had hier echter voor de goedkoopst mogelijke weg gekozen. Een haastig en incompleet onderzoek, geen enkele erkenning van de aanwezigheid van beschermde diersoorten en dus zo min mogelijk compenserende maatregelen. De gekapte bomen worden door de provincie met een schijnbedrag (genoeg voor 40 bomen) afgekocht, en de rest wordt grotendeels ‘gecompenseerd’ in bossen rond Haarlem. In Hilversum zijn we het kwijt.

De SP vond, samen met Hart voor Hilversum, dat daar iets aan gedaan moest worden. Het was laat in het proces, maar nadat constante pogingen tot overleg van de Vereniging tot Behoud Anna’s Hoeve én een rechtelijke procedure niets uithaalde (de provincie hield zich doof) leek de politieke weg de enige overgebleven optie.

Hart voor Hilversum diende, met steun van de SP, een motie in om verder onderzoek te doen en gepaste compenserende maatregelen te nemen. In een eerste concept motie zouden we ook vragen om het kappen – iig op Anna’s Hoeve – uit te stellen tot na dat onderzoek. Omdat ook steun daarvoor ver weg leek, werd dat in een latere versie aangepast om de planning, waar mogelijk, te rekken om zoveel mogelijk rekening te houden met de resultaten van dat onderzoek.

Helaas was ook voor die motie geen steun.

Partijen in de raad hadden geen enkel oog voor de inhoud van de motie: het verbeteren en behoud van de natuur. Er werden van allerlei drogredenen aangevoerd om maar tegen te zijn: dat de motie pas laat was aangepast, dat de motie probeerde een eerdere beslissing terug te draaien (wat niet het geval was), en dat het de gemeente miljoenen zou kosten (onzin, want de controle over het proces werd aan de provincie gelaten). Verder waren partijen vooral heel graag bezig met het in de hoek zetten van Hart voor Hilversum, die het als collegepartij waagde een eigen mening te hebben. Krokodillentranen van de coalitiepartijen en gestook van oppositiepartij het CDA. Kleutergedrag, zo noemde de SP het in hun slotwoord.

Uiteindelijk stemden alleen Hart voor Hilversum, SP, en Leefbaar Hilversum voor de motie. De rest was teveel bezig met partijpolitiek om naar de inhoud te kijken, en de natuur in Hilversum te beschermen.

De kap in Anna’s Hoeve kan dus doorgaan, en een groot stuk aan natuur raken we kwijt. Daar kan het teruggewonnen gebied in Anna’s Hoeve niet tegenop. Dat een college met Groenlinks dit zo laat gebeuren is onbegrijpelijk.

En dat de waarschuwingen dat het onderzoek tekort schoot niet uit de lucht gegrepen waren bleek onlangs. Pas ná het kappen werd door de Provincie een dassenburcht ontdekt – één waar wél voor gewaarschuwd was.

Te laat dus: de schade was toen al onherroepelijk. Voor deze blunder kreeg de provincie een tik op de vingers, en de bouw ligt nu stil terwijl de provincie, onder dwangsom, tegenmaatregelen neemt.

Maar dit had dus voorkomen kunnen worden als de Provincienaar de inwoners had geluisterd, en als de gemeenteraad van Hilversum had gekozen voor natuurbehoud, en niet voor het haastig doorrammen van de HOV.