Poliflw

Voorzitter, wat voor dorp willen wij zijn? Wat voor toekomst zien wij voor ons voor Zeewolde? Als er één ding is wat we de afgelopen jaren hebben geleerd is dat de wereld niet zo maakbaar is zoals we wellicht dachten. Corona, oorlog, inflatie, torenhoge energiekosten zijn als een lawine op ons afgekomen. Hieruit blijkt dat beheersen en controle hebben niet altijd kan. Wat wel kan is zorgen, dat je je als overheid en politiek flexibel opstelt, mogelijkheden voor maatwerk creëert, en handelt vanuit een visie en mensbeeld. Dat je het contact met de samenleving optimaliseert en vooral in een vroeg stadium mensen betrekt bij de belangrijke besluiten die in deze zaal genomen worden.

We vinden allemaal dat participatie essentieel is. Praktisch bij elk besluit komt dat om de hoek kijken. Maar is het niet zo dat dit er in de regel op neer komt: ‘we horen wat u zegt maar doen het toch anders’. Is het niet zo dat we in de meeste gevallen input van de bewoners verwachten wanneer dure bureaus, ambtenaren en bestuurders al van alles hebben uitgezocht en het ‘point of no return’ feitelijk al bereikt is en de inwoner dus achteraan sluit? Verkeerde volgorde wat mij betreft. Onlangs hebben ons nog signalen bereikt; signalen met een uitermate cynische ondertoon, wanneer de inspraakavond over het AZC nu eindelijk komt. Dat moeten we niet willen, ‘practice what you preach’.Maar het belangrijkste signaal dat er iets mis is, waren wel de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen. Ongeveer de helft van de stemgerechtigden heeft geen gebruik gemaakt van het democratisch recht om te stemmen. De oorzaken hiervan laten zich raden. Wij zijn daarom een voorstander van democratische vernieuwing of liever gezegd verrijking van onze lokale democratie. Meer tussentijdse directe invloed van de burger. In feite is het namelijk zo dat de inwoners alleen bij verkiezingen directe invloed hebben en vervolgens 4 jaar lang op afstand staan. Alle participatietrajecten ten spijt. Dat is niet meer van deze tijd. Inspraak en participatie door inwoners is niet altijd gekoppeld aan een duidelijk vervolg, doet veelal geen recht aan hun inbreng of aan de gewekte verwachtingen. Wij zijn dan ook blij dat in het coalitieakkoord sprake is van het inzetten van instrumenten als burgerberaden. Graag zouden wij daar nog ‘het burgeramendement’ aan willen toevoegen. Zodat de inwoner directe invloed krijgt op raadsvoorstellen waarover de raad beslist. We leven tegenwoordig ook in een digitale tijdperk. Wat hebben de meeste mensen binnen een afstand van 1 meter van zich? Juist, een mobiele telefoon, ‘een smartphone’. Er bestaan allerlei tools om de inwoners en vooral ook onze jongeren te laten meedenken c.q. meedoen. Een daarvan is bijvoorbeeld de app ‘Gemeentepeiler’. Met het inzetten van deze app kunnen inwoners razendsnel participeren en meepraten over onderwerpen die spelen in hun omgeving. Noem het ‘laagdrempelige burgerparticipatie voor eenieder’. Alhoewel ik de moties met betrekking tot participatievormen klaar heb liggen, kies ik ervoor deze vandaag niet in te dienen. Dat is een bewuste keuze. We hebben met z’n allen de werkgroep participatie opgericht. Daarin zal ik deze instrumenten verder onder de aandacht brengen. Met participatie gaan we dus samen verder aan de slag. Mocht het nodig zijn dan zal ik in de toekomst alsnog de moties inbrengen. Ik heb er vertrouwen in dat we met elkaar gaan uitkomen.Voorzitter, ik begon deze bijdrage met de vraag wat voor dorp wij willen zijn? Hoe kijken we naar de toekomst? Wat niet kan, in mijn optiek, is alles houden zoals het is. Pioniers hebben ons dorp met succes opgebouwd en zijn we veel dank verschuldigd maar de pioniersfase is voorbij en de wereld dendert voort. Inmiddels gaan we richting de 24.000 inwoners. Leefbaar Zeewolde is destijds opgericht om de groei tegen te houden. Is niet gelukt want er staat nu eenmaal geen hek om Zeewolde. Toch willen wij met z’n allen het dorpse karakter behouden, maar wat verstaan we onder het dorpse karakter? Dat is lastig te duiden. Willen we als Zeewolde meelopen met de tijd dan zullen we vooral moeten inzetten op ontwikkeling. Ons dorp vergrijst, jongeren trekken weg, de bereikbaarheid van ons dorp met het OV is een ramp. We willen allemaal dat Zeewolde gaat bruisen. Het eerlijke verhaal is dat dat niet kan zonder mensen. Wil je je voorzieningen op orde houden, dan heb je inwoners nodig! Verenigingen lopen leeg, Betere OV-verbinding kan niet, centrum bruist niet en plaatselijke ondernemers hebben daar last van, scholen lopen leeg (denk aan Oriënt). Waarom? Weinig inwoners. Tegelijkertijd willen we toch een leefbaar dorp. Dat kan niet. Ja, leefbaar voor een bepaald doelgroep misschien maar niet voor iedereen. Realiseer je wel dat deze doelgroep niet zonder jongeren en überhaupt niet zonder elkaar kan. Wil je de jongeren behouden in je dorp moet je je ontwikkelen waardoor het voorzieningenniveau op peil blijft. Dus bouwen en ophouden met ideeën als: het realiseren van ontmoetingsbossen. Wie gaan die bossen bezoeken? Jongeren niet in ieder geval. Huizen bouwen is de sleutel tot een beter en bruisend dorp. D66 wil af van het imago “Saai dorp”.    Om ons dorp door te laten ontwikkelen moeten we naar de opvatting van D66 intelligent omgaan met woningbouw. Woningen voor jongeren, onze ouderen goede huisvesting bezorgen, innovatieve oplossingen bedenken. Bouwen voor onze eigen inwoners maar zeker ook voor nieuwkomers. Goed voor de samenleving en goed voor de economie. Alle opties openhouden lijkt ons het beste uitgangspunt. Mensen moeten nu eenmaal wonen en wij hebben daar als Zeewolde een bijdrage aan te leveren. Met andere woorden. Wij zijn voor groei van Zeewolde. Dat geeft zoveel kansen wat betreft voorzieningen en openbaar vervoer.Het kan niet anders dan dat in deze algemene beschouwingen aandacht gegeven wordt aan wellicht een van de grootste thema’s in dit tijdsgewricht. We moeten van het gas af en verduurzaming is het motto. Er is voor dat doel een Transitievisie Warmte in deze raad vastgesteld. Hoewel ik begrip heb voor de omvang en complexiteit van deze transitie is het wel van belang om tempo te maken. Weliswaar is de deadline van het rijk 2050 maar het is natuurlijk niet verboden dat we dat in Zeewolde eerder voor elkaar hebben. Bewoners maken zich oprecht zorgen en hebben grote behoefte aan de stip op de horizon. Behalve de warmtetransitie is het verder verduurzamen van woningen een belangrijke opgave voor ons allemaal. Grote zorg is hoe we het voor elkaar krijgen dat we ook die bewoners helpen met een kleine portemonnee. Meer helpen dan het beschikbaar stellen van tochtstrip bij wijze van spreken. Wil je je woning verduurzamen, dan kost dat nu eenmaal geld. En ook hier is tempo vereist. Immers, de energieprijzen zullen blijvend op een hoger niveau komen te liggen. Intensieve samenwerking met Woonpalet en inwoners is hierin een vereiste.Om ‘het samen zijn’ in de bevolking te bevorderen is het noodzakelijk te gaan voor een multifunctioneel centrum waar bewoners samen kunnen komen, bijeenkomsten beleggen, waar verenigingen onderdak vinden (liefst 30 verenigingen hebben huisvestingsproblemen), waar culturele activiteiten kunnen plaatsvinden, waar de bibliotheekfunctie een plek krijgt. In dat licht maken we ons zorgen om de plannen voor de verbouw van de Meermin. We moeten voorkomen dat het hier alleen gaat om de stenen en uitkomen bij kansloze compromissen wat betreft ruimtegebruik. De roep om een multifunctioneel centrum bereikt ons immers regelmatig. Wij zien een multifunctioneel centrum dan ook als een basisbehoefte voor Zeewolde en wat een essentiële bijdrage kan leveren aan de cohesie in onze samenleving. Maar ook hier geldt weer goed in overleg treden met de uiteindelijke gebruikers. Het is niet wat wij willen maar wat zij willen, nodig hebben en wat werkt. Daar moeten we eerst achter zien te komen.Graag wil ik het met u nog even hebben over onze jongeren. De jonge raadsleden hebben een traject gestart om beter en meer te begrijpen wat de jongeren bezighoudt, we hebben de ambitie om jongeren uit te dagen zich te interesseren in de politiek. Het gaat immers ook over hen. Jongeren maken zich zorgen om hun toekomst. Zo zijn zij onzeker over goed onderwijs, werk, een betaalbaar huis, hun gezondheid en gelijke kansen. Jongeren zijn veerkrachtig en bereid om hun verantwoordelijkheid te nemen, maar dan moeten zij deze verantwoordelijkheid wel krijgen. Voor een toekomst met perspectief is het belangrijk dat jongeren een stem krijgen in het politieke debat en dat zij kunnen meewerken aan beleid, ook op de lange termijn. Om jongeren deze ruimte te geven moeten de politiek, beleidsmakers en de samenleving, hen actief betrekken, hun inbreng serieus nemen en vooral daarnaar handelen. Daarnaast is het belangrijk om gebruik te maken van de kennis van ervaringsdeskundige jongeren, want zo kan een duurzaam en inclusief beleid worden ontwikkeld.In aanloop naar de verkiezingen hebben wij, D66, een gesprek gehad met de scholierenraad (nu jongerenraad geheten). Ik citeer een van de deelnemende jongeren: ‘ik heb het idee dat er wel naar ons geluisterd wordt maar dat we niet zo serieus genomen worden’. Einde citaat. Een signaal dat we serieus moeten nemen. De jongerenraad en de jeugdraad zijn immers niet voor de bühne of de foto. De jeugdraad vraagt in haar verkiezingsprogramma om meer veiligheid, meer zebrapaden bij scholen, meer verlichting op de dijken en skatepark, gratis zelfverdedigingslessen en nog een aantal wensen. Graag zouden we van het college willen weten wat het college concreet met deze aanbevelingen gedaan heeft of nog van plan is te doen. Ook hier geldt weer vooral betekenisvolle participatie. Voorzitter, ik wil het ook nog hebben over onze houding ten opzichte van de asielzoekersproblematiek. Op onze artikel 36 vragen of het college passief dan wel actief wil meewerken aan oplossingen heb ik moeten vaststellen dat het college de bal neergelegd heeft bij het COA en andere externe partijen en verder afwacht. Daarnaast een bak aan voorwaarden neergelegd. Dat is passief en niet uit te leggen aan de wanhopige mensen in Ter Apel, aan de kinderen die geen onderdak hebben en op stoelen slapen. We weten allemaal dat daar sprake is van een situatie die we in een beschaafde wereld niet moeten willen en mogen accepteren. En vooral op korte termijn actie is vereist. Ook de rechter heeft nadrukkelijk een streep getrokken. Gemeentes als Dronten, Ermelo, Velsen, Horst aan de Maas verzinnen creatieve oplossingen om te hulp te schieten. Het kan er bij mij niet in dat we in Zeewolde, met zoveel ruimte en denkkracht niet snel noodhulp zouden kunnen bieden. Waar een wil is, is een weg is een oud gezegde. Ik roep daarom het college op een actievere rol hierin te spelen. En dan een opmerking die ik toch wil maken. De motie met betrekking tot het formatieproces is onlangs aangenomen. Dat proces is namelijk echt slecht verlopen en beloftes zijn niet nagekomen. De formateur was in dienst van slechts 2 partijen en heeft daar bijna alle gesprekken mee gevoerd. Slechte zaak. De fractie van D66 is dan ook blij dat de motie om het formatieproces anders in te richten – los van de wijze waarop –  is aangenomen. De uitwerking ervan zien we later.

Maar laat ik vooral op een positieve wijze eindigen. Zeewolde is een mooi en bijzonder dorp met inwoners die hier graag wonen. Hoewel we een gemeenteraad hebben waar sprake is van een disbalans, waar frustraties voelbaar zijn, heb ik goede hoop dat we in staat zijn echt naar elkaar te luisteren, elkaar te vertrouwen en voor de inwoners en de toekomst van Zeewolde het juiste te doen. Een vooruitstrevend dorp, onderdeel van een grotere wereld en verantwoordelijkheid nemend. Maar ook waar men elkaar nog groet op straat, waar we naar elkaar omkijken en waar we onze omgeving koesteren.Ook de nieuwe democratie is goed op weg. Zo hebben we vooral veel nieuwe jonge raadsleden. Eindelijk verjonging en hopelijk inspiratie voor onze jonge inwoners en ouderen. We werken met elkaar in verschillende werkroepen om samen uit te zoeken hoe we het beste kunnen vergaderen en hoe we het beste onze inwoners (meer en beter) kunnen laten meedoen met wat wij aan het doen en besluiten zijn. Laten we aan de slag gaan.

Allereerst hebben we ons bezig gehouden met politiek in zijn algemeenheid. Waarbij we twee aspecten hebben onderscheiden. Namelijk ideologisch gedreven politiek tegenover technocratisch gedreven politiek. Bij het laatste wordt de politieke besluitvorming bepaald door onderzoek en wetenschap. De besluitvorming wordt gedepolitiseerd en de politiek wordt uitbesteed. De rol van het RIVM en het OMT is een goed voorbeeld hiervan. Bij ideologisch gedreven politiek staan waarden en opvattingen centraal. Staat een maatschappijvisie of mensbeeld centraal. Beide richtingen hebben voor- en nadelen. Vervolgens hebben we ons verdiept in de verschillende politieke families zoals conservatief-liberaal (VVD) sociaal-liberaal (D66), sociaal-democratisch (Actief Zeewolde?), rechts-populistisch (Leefbaar Zeewolde), christen-democratisch (Christen Unie, CDA). Vervolgens gesproken over de kernwaarden van het liberalisme  en vervolgens toegespitst op het sociaal-liberalisme. Waarbij we vier kernwaarden hebben gedefinieerd en daarmee ook onderscheidend ten opzichte van klassiek liberalisme. Positief vrijheidsbegrip (vrijheid vereist actie); Radicale kansengelijkheid (gelijke middelen en mogelijkheden om het leven naar wens te kunnen leiden); Democratisering van de samenleving (gelijke participatie en collectief zelfbestuur) en Hervormingsgezind (meebewegen met maatschappelijke verandering). Na bovenstaande vastgesteld te hebben, is er dieper ingegaan op de geschiedenis van het sociaal-liberalisme. Het kinderwetje van Van Houten, 1874 (afschaffing kinderarbeid); het kabinet der sociale rechtvaardigheid, 1897 (Gezondheidswet, werknemersverzekering, leerplicht, kinderbescherming, woonbeleid);  Vrijzinnig Democratische Bond, 1901-1946 (Algemeen Kiesrecht, kansengelijkheid, referendum); oprichting D66, 1966Tenslotte zijn we ingegaan op de grote vragen van onze tijd: Individualisme en polarisatie? Vrije markt en (kansen)ongelijkheid? Politieke participatie en de ‘afhakers’? Geloof in vooruitgang en ‘grenzen aan de groei’? Investeren in de ‘winnaars’ of inzetten voor de ‘verliezers’? Ko van der Velpenafelingsvoorzitter

In aanloop naar de verkiezingen van maart 2022 stelde de Lokale Omroep Zeewolde de vraag hoe de verschillende politieke partijen een antwoord hebben op de vragen: Hoe gaat u ervoor zorgen dat de bevolking bij grote beleidsvoornemens in een vroegtijdig stadium en in het verdere verloop van het proces volledig worden geïnformeerd? Of…Op welke wijze wilt u borgen dat de zienswijze van de bevolking wordt meegewogen in de besluitvorming?Alle politieke partijen onderkenden en onderkennen het belang van inbreng of participatie van de bevolking bij gemeentelijke besluiten. Maar concreet werd het , behalve bij D66, nergens. Alle partijen putten zich uit in het uitspreken van de ambitie vooral naar de bevolking te luisteren. Raad op Straat, een in essentie prima initiatief van Leefbaar Zeewolde, is niet meer actief. Burgerpanel, een digitale peiling, is een instrument dat regelmatig ingezet wordt. Je moet je daar wel actief voor aanmelden, de weg weten in de digitale wereld, even zoeken hoe je dat moet doen en hoe je de resultaten in kunt zien. Waardevol instrument maar heeft eerder het karakter van een random onderzoek dan echte participatie. Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen was de opkomst historisch laag. Volgens onderzoek van IPSOS waren de oorzaken: geen vertrouwen, geen interesse, voelt zich niet vertegenwoordigd, acht stemmen zinloos of (de grootste groep) heeft geen idee wat men moet stemmen. Signalen die aangeven dat we indringend na moeten denken over het functioneren van onze (lokale) democratie. Ook in Zeewolde. Er moet iets veranderen. Het is immers niet meer van deze tijd dat inwoners in feite eenmaal in de vier jaar directe invloed op beleid hebben met het kiezen van de volksvertegenwoordigers en dan in feite vier jaar lang op afstand worden gezet. Vaak worden participatietrajecten, wat iets anders is dan directe invloed, ingezet wanneer onderzoekbureau’s, ambtenaren en wethouders al van alles onderzocht hebben. De burger achter aan sluit. Meestal is het ‘point of no return’ dan al bereikt. Het gaat dan vooral om draagvlak creëren.  David van Reybrouck formuleerde dat in 2013 als volgt. “Vaak ontlenen politici hun ideeën over draagvlak (of het gebrek daaraan) aan inspraakavonden, zienswijzen, sociale media en soms ook opiniepeilingen. De eerste drie zorgen ervoor dat politici niet een dwarsdoorsnede van de samenleving horen, maar vooral ‘boze burgers’, belanghebbenden en politiekjunkies. Peilingen worden soms wel gehouden onder een representatieve groep, maar zonder dat de ondervraagden zich goed kunnen informeren over een onderwerp of er met anderen over van gedachten kunnen wisselen. Het resultaat is een ongeïnformeerde momentopname”.Het is daarom meer dan ooit noodzakelijk om kritisch naar onze lokale democratische systemen te kijken en deze te vernieuwen of beter gezegd te verrijken.

Radicale vernieuwing van de lokale democratie is niet eenvoudig. Het vereist denken buiten de systemen om, een groot reflecterend en kritisch vermogen van politici, durf, creativiteit en commitment. Schuw het experiment niet. D66 Zeewolde pleit daarom voor het aanstellen van een Programmanager Nieuwe Democratie. Deze functionaris dient dan de motor te zijn voor deze vernieuwing, het gesprek aan te gaan, het debat vorm te geven en met voorstellen te komen. Op gemeentelijk niveau en op wijkniveau.

Een Burgerberaad is een instrument dat past in een nieuwe democratie. Ofwel ‘loting als tweede been van de representatieve democratie’. Het is een vorm van ‘deliberatieve democratie’, democratie gebaseerd op overleg en besluitvorming tussen burgers.   De deelnemers aan een burgerberaad vormen een dwarsdoorsnede van de samenleving, dus er zitten ongeveer evenveel vrouwen in als mannen, de leeftijdsopbouw en culturele diversiteit weerspiegelen die van de samenleving, er zitten veel mensen in met een praktische opleiding, wat minder met een universitaire opleiding, en ze komen uit het dorp. Het vervangt de gemeenteraad niet maar dient als aanvulling. Belangrijk is dat van te voren de vraagstelling en probleemstelling van de gemeenteraad goed is overdacht en concreet aangegeven wordt wat er met de uitkomsten gedaan wordt. Deelname is vrijwillig en er staat een vergoeding voor de deelnemers tegenover. Een Burgerberaad kan zelf deskundigen of sprekers inhuren. Het krijgt daar budget voor. Het verschil met een referendum is dat bij een referendum de vragen alleen met ja of nee beantwoord kunnen worden en dus polariserend werkt. Het verschil met een inspraakavond is dat deze vaak aan het eind van een proces plaats gaat vinden. Het is daarom essentieel dat een Burgerberaad aan het begin van een proces wordt ingezet. Zie voor meer informatie https://bureauburgerberaad.nl/

Mensen voelen zich soms zo betrokken bij een bepaald onderwerp dat zij volksvertegenwoordigers rechtstreeks benaderen met hun ideeën. Bijvoorbeeld door het gesprek aan te gaan, een petitie in te dienen of gebruik te maken van het inspreekrecht bij een gemeenteraad. Toch is dat niet altijd voldoende: de inspraak is niet altijd gekoppeld aan een duidelijk vervolg of het geeft niet de ruimte voor de gewenste nuance. Dat geldt ook voor het referendum, waarbij mensen alleen maar ja of nee kunnen zeggen. Het recht op (burger)amendement geeft elke inwoner de kans om inhoudelijk betrokken te raken en zijn/haar invloed uit te oefenen. Een burgeramendement kan worden ingediend als een aantal mensen gelijk aan 5% van de kiesdeler zijn handtekening zet onder het amendement. Zo heeft het burgeramendement democratische legitimiteit maar blijft het ook uitvoerbaar om in korte tijd het aantal handtekeningen te behalen. Een burgeramendement kan alleen ingediend worden op een raadsvoorstel dat (binnenkort) behandeld wordt in de gemeenteraad en daarmee geschikt is voor een amendement. Het recht op burgeramendement vergroot de betrokkenheid bij de besluitvorming. Het is een versterking van de representatieve democratie, zonder dat het de helderheid van de besluitvorming aantast. De raad houdt de democratische bevoegdheid om een besluit te nemen, maar per voorstel hebben inwoners een serieuze kans om invloed uit te oefenen op thema’s die zij belangrijk vinden. Een wijzigingsvoorstel dat via deze weg bij de volksvertegenwoordiging behandeld moet worden heeft gewicht en is duidelijk ingebed bij een bestaand politiek proces. Daarmee wordt beter gebruik gemaakt van de expertise die het dorp aanwezig is en geeft het inwoners een instrument om de raad een duidelijke uitspraak te doen over een door hen gekozen onderdeel van een raadsvoorstel. 

Mocht je mee willen denken over vernieuwing van de democratie in Zeewolde, schroom dan niet met ons contact op te nemen. Ko van der VelpenVoorzitter D66 Zeewolde

Complimenten voor het uitgebreide en gedetailleerde inzicht in processen en mogelijkheden en onmogelijkheden ten aanzien van de warmte transitie.De inwoners vragen echter om de stip op de horizon. Men is ongerust over wat moet ik nu doen. Mijn ketel is aan vervanging toe. Er zijn als particulier vele mogelijkheden om van het gas af te komen. De stijgende energiekosten maken dat deze transitie meer dan ooit urgent is geworden. Welke afwegingen moeten worden gemaakt gelet op effectiviteit en kosten? Wanneer je dan een adviesbureau in gaat schakelen om advies, is de eerste vraag die gesteld wordt: wat is het beleid van de gemeente? Daar geeft deze nota nog geen duidelijk en begrijpelijk antwoord op, hoewel we begrijpen dat dit een complex proces is, zo ‘n nota als het onderhavige is immers nooit af, de ontwikkelingen gaan razendsnel. We vinden het echter wel zorgelijk dat Zeewolde niet uitblinkt door snelheid wat betreft deze transitie. Het heeft al lang geduurd. Tempo is te laag.In de nota wordt veelvuldig gesproken over samenspraak met en inspraak van de inwoners. Dat juichen wij toe, alleen hoop ik dat dit niet gebeurt in de vorm van inspraak c.q. informatieavonden zoals voor de zomervakantie in The Lux heeft plaats gevonden. We hadden daar immers een zaal met ongeveer 80 gemotiveerde belangstellenden met hoofdzakelijk grijze haren. De afstand tussen overheid en bevolking was indringend voelbaar.Je kan dan moeilijk spreken van een doorsnee van de bevolking. Hoe voorkom je dat belangengroepen, ontevreden burgers, dominante groeperingen de overhand krijgen. In de nota wordt dan ook terecht gesproken over instrumenten als burgerberaad, burgerpanel of burgerfora. Alleen waarom pas in 2024, zoals in de planning staat. Dit moet naar voren. Wij willen een heldere uitwerking van een democratisch proces wat betreft deze zo belangrijke transitie. Dat willen de inwoners. Ga daar alsjeblieft mee aan de slag en voorkom dat inwoners te laat in het proces aansluiten. Mij is in ieder geval niet duidelijk hoe, wanneer en welke concrete vorm inbreng van de inwoner noodzakelijk is.Tot slot het volgde. Het document Transitievisie Warmte bestaat uit 72 pagina’s. Het is een lijvig document. Ik begrijp dat er een samenvatting komt. Een “Publiekssamenvatting”. Hiervan zou een conceptversie toegevoegd zijn bij de stukken. Ik hem heb niet gevonden. Ik zou willen zeggen wacht hier overigens ook niet te lang mee en deel de samenvatting met de daarin belangrijke punten met de inwoners, zodat zij zich kunnen voorbereiden op wat komen gaat.

Veiligheid is een elementaire basisbehoefte van mensen. Zonder veiligheid kun je niet verder en kom je niet verder. Gezien mijn achtergrond weet ik daar alles van. Maar daar zal ik jullie vanavond niet mee vermoeien.“Een ieder heeft recht op vrijheid en veiligheid van zijn persoon. Niemand mag [behoudens de wet] van zijn vrijheid worden ontnomen”, aldus eerste lid, van artikel 5 van het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens. Dit verdrag werkt rechtstreeks door in Nederland. Wij hebben ook onze Grondwet, die geeft ons ook allerlei vormen van bescherming. Dat is een groot goed.Mensen verlaten huis en haard op zoek naar veiligheid voor zichzelf en hun kinderen. De voorbeelden zien we dicht bij huis in Ter Apel. Ambtsdragers en politici worden geïntimideerd en bedreigd. Ook in Zeewolde hebben we daar het een en ander van gezien bij het dossier ‘datacenter’.Je afkomst, je huidskleur of seksuele geaardheid hebben niet zelden tot gevolg dat je je niet veilig voelt. Vele jeugdigen en jongeren verkeren in een onveilige thuissituatie. Ook de ‘me too’ beweging gaat immers over veiligheid. En dan hebben we het nog niet over criminele activiteiten. In de digitale wereld en de fysieke wereld.Het zorgen voor veiligheid is dus zoals de voorliggende nota terecht aangeeft niet alleen een opgave voor de overheid maar vooral een opgave voor de samenleving als geheel. Waarbij wel de overheid een voorbeeldrol dient te vervullen. De bewoners in Zeewolde moeten zich veilig voelen: op straat en achter de voordeur. Onze jeugd moet in veiligheid kunnen opgroeien en kwetsbaren dienen beschermd te worden. Wij zijn dan ook verheugd dat de visie van het college op veiligheid een integrale visie betreft. In de uitvoering doen we dat dan zoals we in Nederland gewend zijn te doen met organisaties optuigen die elk een stukje voor hun rekening nemen. Politie, Boa’s, Openbaar Ministerie, Bureau Regionale Veiligheidsstrategie Midden Nederland, Regionaal Informatie en Expertise Centrum, het Zorg en Veiligheidshuis Flevoland, Rechtbank Midden-Nederland, Raad voor de Kinderbescherming, Veiligheidsregio Flevoland, ondernemers, inwoners, Straathoekwerk, Jongerenwerk, Woningcorporaties, Onderwijs, Halt, maatschappelijk werk, verslavingszorg, GGZ, schuldhulpverlening, jeugdhulp en andere welzijnsorganisaties als (sport)verenigingen en kerken (ook heel belangrijk). Enerzijds geeft deze (onvolledige) lijst van organisaties en instanties genoemd in de nota aan dat veiligheid breed en integraal benaderd wordt maar de vraag rijst dan onmiddellijk: hoe zorgen we er voor dat al deze organisaties en personen niet langs elkaar heen werken of problemen over de schutting gooien. Immers het bestrijden van (het gevoel van) onveiligheid dientadequaat, daadkrachtig en effectief bestreden te worden. Jongeren en volwassenen die dreigen af te glijden dienen dan ook snel en goed geholpen te worden.In de nota is een hoofdstuk gewijd aan de jeugd waarin de subcategorieën: “overlast door jeugd’ en “problematische jeugdgroepen” onderscheiden worden. Er wordt gesteld dat jongeren vaak op straat zijn te vinden. Het is echter wel zo dat de jongere in de meeste gevallen gewoon thuis zit of op school. Dat betekent dat we erg moeten oppassen om stigmatiserend te werken richting onze jeugd en jongeren als totale groep. Een stigmatisering van deze groep die wel vaker de kop opsteekt. Aan de beleidsmakers geef ik mee om daar extra alert op te zijn.Wij zijn er een voorstander van om vooral in te zetten op preventie. Ik neem aan dat deze nota nog verder concreet uitgewerkt gaat worden. Daarbij wil ik het volgende opmerken. Wij hebben 6 september jl. gesproken met enkele organisaties en mensen, “de belevingswereld van de jongeren” zo zijn wij de avond gaan noemen. Probeer deze partijen bij die uitwerking actief te betrekken en vooral bij elkaar te brengen. Laat ze meer en echt samenwerken. Stimuleer dat. Dat gebeurt vooralsnog veel te weinig. Desnoods zet je er een coördinator op. Die deze groepen/mensen bij elkaar brengt. Dat is enorm waardevol en je zult als gemeenschap er uiteindelijk de vruchten van plukken. Koester deze mensen/organisaties die wij in ons dorp al hebben. Wat de fractie van D66 Zeewolde betreft wordt “koppen-bij-elkaar-steken” prioriteit nummer 1.