Poliflw

Het is een wonderlijk en misplaatst plan. Terwijl landelijk openheid en transparantie in het bestuur wordt bepleit, komt uit onze regio een voorstel om een ondemocratische bestuurdersclub te versterken, dat gaat lobbyen in Den Haag en vooral in Europa. Tenminste, dat willen bestuurders van de Metropoolregio Amsterdam (MRA), met als voorzitter de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema. Zij en haar collega’s spiegelen zich graag aan grote Europese steden als Londen of Parijs. Het belooft weinig goeds. Bestuurders pakken meer macht, bewoners hebben het nakijken.

Maar gemeenteraden moeten hun democratisch mandaat en hun kiezers niet loslaten om plaats te maken voor een lobbyclub van bestuurders en bedrijven. Voorzitter Halsema en haar Herenclub van regionale bestuurders doen er dan ook goed aan deze weg niet in te slaan. Meer openheid, meer transparantie en meer democratie zijn de credo’s van nu. Dat betekent niet meer, maar juist minder bestuurlijke lobby. Lees het hele artikel op Binnenlands Bestuur

Vele inwoners, ondernemers en politieke partijen vinden de ontwikkelingen in de gemeente Hollands Kroon erg zorgelijk. De verrijzing van datacenters is ze een doorn in het oog. De gemeente Hollands Kroon lijkt er alles voor over te hebben om deze datacenters er tóch te laten komen, ondanks alle weerstand. U kunt ook van zich laten horen, door een brief te sturen aan het college van B&W. Het voorbeeld vindt u onderaan dit bericht.

Wilt u nog eens zien waar het ook alweer allemaal om te doen was, bekijk dan de aflevering van het programma Zondag met Lubach 'Nederland als harde schijf:

Hieronder treft u de voorbeeldbrief aan.

Ergens bij een van de vele pontjes in Noord-Holland word ik aangesproken door een jongen die op een prachtige fiets en een rugzak onderweg is van school naar huis. Het gespreksthema heeft in eerste instantie betrekking op onze sportfietsen, maar gaat uiteindelijk over de wereld waarin hij zich bevindt. Plotseling kijk in een leven van iemand in een fase waarin ik mij lang geleden bevond. 

Tekst: Wim Verhoeven - De Koffiekring

Nu is alles anders. Het lijkt of elke structuur die wij vroeger kenden ontbreekt.  Hij kijkt naar een wereld die bestaat uit een duistere brei van gebeurtenissen, die in zijn ogen een bedreiging kunnen vormen. Er is geen enkel overzicht en het vereist een constante bijstelling van de doelen die hij nastreeft. Zijn zicht op de situatie is helder maar het is alsof deze ook signalen afgeeft van een toekomstige depressie. 

Nee, hij heeft geen idee wat hij werkelijk wil, maar de dwang om in de technologie zijn toekomst te zoeken ligt als een loden deken op hem. ‘Als je geld wilt verdienen dan moet je bijvoorbeeld apps of games gaan ontwikkelen’. Onderliggend die grote angst voor de werkelijke wereld, waarin hij straks zijn weg moet gaan zoeken. Een onbekend terrein, waar iedereen wordt wijsgemaakt dat je zelf je toekomst bepaalt. 

Vanmiddag proef ik het verdwijnen van die vanzelfsprekendheid dat je er wel komt. Hier ontmoet ik iemand die model staat voor eerdere ontmoetingen met jonge mensen, die ik had.  Volledig overgelaten aan zichzelf en dolend in een groot bos met vele wegen. De nieuwe God, die zoals iemand zei, thans in Silicon Valley zit bepaalt de richting en zal volgende generaties dwingen tot een wedloop in feite met zichzelf. Ze moeten wel, als ze tenminste de vruchten willen plukken van nieuwe verworvenheden die de nieuwe religie ter beschikking stelt.  

Burn-out dreigt voor miljoenen werkenden kopt het NHD op 18 augustus. ‘Hele bedrijfstakken dreigen stil te vallen doordat werknemers straks met burn-out klachten niet langer kunnen werken”. Ook voor corona was er op grote schaal al sprake van psychische klachten die voortkwamen uit de manier waarop de samenleving en het werk zijn georganiseerd. De complexiteit neemt toe en daarmee de enorme druk om bij te blijven. 

In een gespreksgroep die op een ‘veilige’ manier in de Noorderkerk weer gestalte heeft gekregen wordt gesteld dat technologie een dwingend karakter heeft gekregen. ‘Je moet mee, omdat je anders in de samenleving volledig buiten spel staat’. Philipp Blom, historicus, journalist en vertaler constateert in zijn boek ‘Wat op het spel staat’ het volgende. ‘Juist de controle over het eigen lot en het vermogen beslissingen te nemen worden paradoxaal genoeg door technologische vooruitgang steeds meer beperkt’. 

Er is sprake van digitale hersenspoeling. Het verval weerspiegelt zich tevens in wat onderzoekers het verlies van competenties en vaardigheden noemen. Een daarin gespecialiseerde wetenschapper in Bangladesh wijst op de steeds grotere afhankelijkheid van en verslaving aan technologieproducten die de sterke neiging naar voren laten komen gebruikers te infantiliseren. (=Kinderlijk maken). Het lijkt of de belangrijkste vraag op dit moment alleen gaat over de komst van een vaccin. Als dit echter niet gelijktijdig de discussie van een totale (gedrags) verandering teweegbrengt zal vrijwel zeker onze eigen existentie worden bedreigd. Dat is de alles omvattende vraag. 

Lage kwaliteit van de natuur in een (stads)park. Het lijkt een klein probleem. Maar het is wel een probleem waar meer, zo niet alle, (stads)parken in Zaanstad mee te kampen hebben. De SP stelde (niet geheel) toevallig schriftelijke vragen over de kwaliteit van het Noordsterpark in Wormerveer Noord. Maar de vragen hadden over bijna elk ander Zaans park kunnen gaan.

Tekst: Anna de Groot

Al sedert lange tijd, maar vooral sedert 2019, toen het Programma Aanpak Stikstof (PAS) door de Raad van State in een diepe prullenbak werd gedeponeerd, weten we dat de uitstoot van stikstof grote negatieve gevolgen heeft voor alle natuurgebieden. En alhoewel een park geen natuurgebied is, maar door de (stads)mens wel als zodanig ervaren wordt, moet er ook iets gedaan worden aan de biodiversiteit in de parken. Want parken zijn groen, een recreatiegebied voor de stadsbewoners en hun honden en een stukje open ruimte tussen de flats en rijtjeshuizen.

Het Noordsterpark in Wormerveer Noord lijkt op het eerste gezicht een park waaraan niet veel mis is. Een oase van groen tussen bouwblokken. Natuurlijk ligt er meer afval naast dan in de prullenbakken, maar dat is in alle parken het geval. Verder staan er veel grote bomen, is er veel water en is er zelfs een groot hondenuitlaatgebied mét een hek eromheen. Maar het park ligt tussen twee heel drukke provinciale wegen, de N246 en de N514 en dat heeft, naast de toegepaste grond, zijn weerslag op de vegetatie. Door de stikstof in lucht en bodem is er een overschot aan bemesting en daardoor een eenzijdig plantenleven. Brandnetels, en de laatste tijd ook bramen, voeren de boventoon.

Tja, zegt het college van B&W in de beantwoording van de schriftelijke vragen van de SP: "Aangezien het park geen Natura 2000- gebied is en niet is aangewezen als beschermingsgebied voor stikstofgevoelige soorten, kan niet gesteld worden dat dit (1722 mol/ha, AdG) een te hoge stikstofdepositie zou zijn. Ook een voedselrijk park zoals het Noordsterpark kan een zeer hoge belevingswaarde hebben en een grote mate van natuurlijkheid en biodiversiteit." En: "Het huidige beheer van het Noordsterpark bestaat uit gazon en klepelmaaien. Er wordt niet afgevoerd. Verschralen is hier, gezien de voedselrijkdom, bodemgesteldheid en ligging, niet zinvol."

Een troost is dat geprobeerd wordt met beheermaatregelen de biodiversiteit toe te laten nemen. En dat er een Parkennota in voorbereiding is, die een hulpmiddel zal zijn om de parken beter te beschermen, goed te beheren en op een verantwoorde wijze open te stellen voor recreatie. Voorts wordt er een Meetnet voor planten, bijen een vlinders ingericht. Drie parken zullen worden geselecteerd voor de voorbereiding van dit Meetnet. Het Noordsterpark lijkt de SP een goede kandidaat. 

Bramen zijn - mits goed rijp - een lekkernij voor de plukgrage Zaankanters. Van brandnetels kun je soep koken (handschoenen aan bij het plukken!) en ze zijn een smakelijke maaltijd voor de rupsen van koolwitjes. Is dat nuttig? Jazeker! Maar een park, een stukje stadsnatuur,  moet niet overwoekerd worden door de beide plantensoorten. Brandnetels en bramen krijgen al ruimte genoeg! Dat moeten we beperken. 

.

Op 3 september 2020 nam de gemeenteraad weer eens een besluit over de stortplaats Nauerna. Het was niet het eerste besluit en het zal ook zeker niet het laatste besluit zijn. Ditmaal ging het om de mogelijkheid om van de vieze borrelende troep af te komen die uit de afvalberg naar boven komt, die ongezond is voor mens en dier en die er de oorzaak van is dat het park, bovenop de stortplaats, nog minstens twee jaar gesloten moet blijven.       

Helaas hebben we binnen onze gemeente een grote en gevaarlijke stortplaats. Die ligt bij het buurtschapje Nauerna. De grootte van de afvalstort overtreft de grootte van het dorpje, zodat het dorpje in de schaduw van de afvalstort ligt. Dat de afvalstort juist daar ligt is omdat de gemeente Zaanstad er in het verleden geld mee kon verdienen. Maar dat is niet de enige oorzaak. In de wereld en in Nederland wordt heel veel afval geproduceerd dat niet als grondstof hergebruikt kan worden Dat maakt de afvalstort tot een noodzakelijk kwaad. We willen immers met z'n allen ook niet dat het afval geëxporteerd wordt naar landen waar men het in de open lucht moet storten.

We vinden de stortplaats dus te verdedigen. Maar we zijn ook van mening dat deze snel gesloten moet worden, zéker na het langdurig stilliggen van het Amsterdamse afvalbedrijf AEB, waardoor veel extra vuil naar Nauerna werd afgevoerd. Gelukkig gaat de stortplaats in april 2022 dicht. Ook mag de stort niet hoger worden dan vooraf afgesproken. Dat zou kunnen betekenen dat vóór 2022  gesloten moet worden. Dat gaan we goed in de gaten houden. 

Op 3 september 2020 moest de gemeenteraad van de Raad van State besluiten over de reparatie van het bestemmingsplan. Vooraf werd heel veel onderzoek gedaan wat het beste is voor de gezondheid van de mensen die in het Park Nauerna willen recreëren. Voor hen zou een bovenafdichting op de hele stort door middel van folie op dit moment het veiligst zijn. Maar Afvalzorg, de exploitant van de stortplaats, wil de bovenafdichting niet. Die is van mening dat een niet-afgedekte stortplaats ook veilig kan zijn. Het meningsverschil tussen Afvalzorg en de GGD Zaanstreek/Waterland staat nu hoog op de gespreksagenda. Er is afgesproken dat het RIVM onderzoek gaat doen.

Voorlopig wordt de stort, ondanks het besluit van de gemeenteraad, niet afgedekt. Want het onderzoek van het RIVM moet eerst duidelijkheid geven of geheel afdekken het meest veilig is óf dat gedeeltelijk niet-afdekken voldoende veiligheid biedt. Tot dan kan niemand in Park Nauerna recreëren en blijft het park dicht. 

Wij hopen dan ook dat het RIVM het oordeel van  de GGD Zaanstreek- Waterland zal volgen. De gemeenteraad van Zaanstad moet vasthouden aan dit reparatiebestemmingsplan. Het volledig afdekken van de stortplaats is veiliger voor mensen en gaat uitstoot van stikstof en andere gassen tegen.

Er zijn nog veel meer problemen rond de stort van Nauerna. Ook is - bij voorbeeld - de onderafdichting slecht en stroomt er viezigheid in de ringsloot. Daar kunnen de gemeenteraadsleden in Zaanstad niet veel aan doen. Maar ze kunnen wél hun fracties in Provinciale Staten aanzetten tot het stellen van vragen, het nemen van initiatieven en actie!